Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-138/14-4/IM
z 5 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 8 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 marca 2014 r., znak ILPB1/415-138/14-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 31 marca 2014 r., a w dniu 8 kwietnia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 5 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność rolniczą polegającą na hodowli indyków jako drób rzeźny. Przedmiotowa działalność spełnia kryteria sklasyfikowania jej jako działów specjalnych produkcji rolnej. Za 2012 i 2013 rok zostały złożone deklaracje PIT-6 w wyznaczonym przepisami terminie celem obliczenia zaliczek podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej, zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na ich podstawie zostały wydane decyzje o wysokości ww. zaliczek. Dochód został ustalony przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W trakcie wymienionych lat podatkowych następowały zakupy piskląt, które po osiągnięciu odpowiednich parametrów były sprzedawane na ubój. Ilość sprzedawana była mniejsza od ilości kupowanej ze względu na naturalne ubytki podczas procesu chowu. Każdorazowo o ilości zakupionej partii piskląt, a następnie ilości sprzedanej z tej partii indyków był informowany właściwy Urząd Skarbowy, stosownie do treści art. 43 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ilości te potwierdzone są fakturami zakupu piskląt i sprzedaży indyków. Ponieważ Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, dla potrzeb rozliczenia rocznego za 2012 rok został obliczony jako iloraz ilości sprzedanych w 2012 roku indyków i normy szacunkowej zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jako osoba fizyczna prowadzi działalność rolniczą polegającą na hodowli indyków jako drób rzeźny. Działalność ta spełnia kryteria sklasyfikowania jej do działów specjalnych produkcji rolnej. Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca złożył deklaracje PIT-6, w których to zadeklarował na 2012 rok produkcję w wysokości 15.000 szt. indyków rzeźnych, na 2013 rok produkcję w wysokości 18.000 szt. Na ich podstawie zostały wydane decyzje o wysokości zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ponieważ Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód został ustalony na podstawie norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, zgodnie z załącznikiem nr 2 do o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2012 i 2013 roku dokonał następujących zakupów piskląt indyczych i sprzedaży odchowanych indyków: Rok 2012

1. zakup 23 stycznia 2012 r. – 5.060 szt.
   sprzedaż 14 maja 2012 r. – 2.450 szt.,
   sprzedaż 14-15 czerwca 2012 r. – 2.227 szt.
   
2. zakup 4 lipca 2012 r. – 5.040 szt.
   sprzedaż 19 października 2012 r. – 2.535 szt.,
   sprzedaż 26-27 listopada 2012 r. – 2.273 szt.
   
   

W 2012 roku Wnioskodawca zakupił 10.100 szt. piskląt, sprzedał 9.485 szt. indyków.

Rok 2013

1. zakup 28 stycznia 2013 r. – 6.246 szt.
   sprzedaż 11-15 kwietnia 2013 r.- 6.005 szt.
   
2. zakup 15 maja 2013 r. – 5.901 szt.
   sprzedaż 7 sierpnia 2013 r. – 5.711 szt.
   
3. zakup 14 sierpnia 2013 r. – 6.496 szt.
   sprzedaż 28 października 2013 r. – 6.441 szt.
4. zakup 3 grudnia 2013 r. – 6.140 szt.
   sprzedaż luty 2014 r.
   
   

W 2013 roku Wnioskodawca zakupił 24.783 szt. piskląt, sprzedał 18.157 szt. indyków.

Ilości te potwierdzone są fakturami zakupu piskląt i sprzedaży indyków. O wszystkich wymienionych wyżej zakupach i sprzedażach każdorazowo był informowany Naczelnik Urzędu Skarbowego.

W rozliczeniu rocznym PIT-36 za 2012 rok Wnioskodawca wykazał dochód w wysokości iloczynu ilości sprzedanych indyków, tj. 9.485 szt. i normy szacunkowej dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, zgodnie z załącznikiem nr 2 do o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Jaką ilość jednostek produkcji należy przyjąć do wyliczenia dochodu rocznego z działów specjalnych produkcji rolnej, w przypadku gdy podatnik nie prowadzi ksiąg rachunkowych i rozlicza się według norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? W przypadku Wnioskodawcy za 2012 rok 10.100 szt. - ilość zakupionych piskląt, czy 9.485 szt. - ilość sprzedanych indyków?

Powyższe pytanie wynika z uzupełnienia wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 i 3 podatnicy, którzy osiągają dochody z działów specjalnych produkcji rolnej, są obowiązani składać w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy urzędowi skarbowemu deklaracje według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku następnym. Ponadto są zobowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o:

1. zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji;
2. zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji;
3. rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku.
   
   

Zgodnie z przytoczonymi przepisami zmiany w ilości produkcji mają wpływ na wysokość dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Wymóg informowania o wszelkich zmianach w ilości produkcji ma na celu określenie rzeczywistego rozmiaru tej produkcji. Jeżeli do określenia dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej należałoby przyjmować ilość zakupionych piskląt to informowanie o ilości rzeczywiście sprzedanej produkcji, w tym przypadku ilości sprzedanych indyków, nie miałoby sensu. W skrajnych przypadkach może dojść do sytuacji, w której cała zakupiona partia piskląt może nie zostać sprzedana np. na skutek choroby. Dlatego też ustawodawca w przytoczonym przepisie dał podatnikom możliwość zgłaszania zmniejszenia ilości produkcji celem obniżenia podstawy do obliczenia dochodu według norm szacunkowych.

Zgodnie z powyższym do ustalenia podstawy podatku dochodowego wg norm szacunkowych za 2012 rok, jako jednostkę produkcji zwierzęcej przyjęłam ilość sprzedanych indyków, tj. 9485 szt.

Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Konsekwencją uregulowań zawartych w powołanym przepisie jest wprowadzona – dla celów tej ustawy – zawarta w art. 2 ust. 2 definicja działalności rolniczej oraz w art. 2 ust. 3 - definicja działów specjalnych produkcji rolnej, z których uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego albo reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.
   
   

Działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a wyżej wymienionej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Należy zauważyć, że załącznik nr 2 „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzaj ów produkcji zwierzęcej.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ww. ustawy, który stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Wobec powyższego, jeśli podatnik nie prowadzi podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych, dochód ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych, tj. na zasadach ryczałtowo-szacunkowych, zapisanych w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Normy szacunkowe dochodu rocznego, stosownie do ust. 4a tego artykułu, stosuje się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku:

1. upraw w szklarniach i tunelach foliowych – od 1 m² powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej długości ścian,
2. upraw grzybów i ich grzybni – od 1 m² powierzchni zajętej pod te uprawy,
3. wylęgarni drobiu – od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu,
4. zwierząt laboratoryjnych – od 1 sztuki sprzedanych zwierząt – na podstawie zawartych umów dla potrzeb laboratoryjnych, badań i doświadczeń naukowych, analiz i testów prowadzonych w laboratoriach, a także kontroli procesów technologicznych,
5. hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit. b)-h) załącznika nr 2 – od 1 sztuki zwierząt sprzedanych,
6. hodowli ryb akwariowych – od 1 dm³ objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi.
   
   

Ponadto, w myśl art. 24 ust. 4b ww. ustawy, jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, którzy osiągają dochody z działów specjalnych produkcji rolnej, są obowiązani składać w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy urzędowi skarbowemu deklaracje według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku następnym (PIT-6). Ponadto, są obowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o:

1. zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji,
2. zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji,
3. rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku.
   
   

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi hodowlę indyków jako drób rzeźny, ustalając dochód przy zastosowaniu norm szacunkowych. Na rok 2012 w złożonej deklaracji PIT-6 Wnioskodawca zadeklarował hodowlę w wysokości 15.000 szt., na rok 2013 w wysokości 18.000 szt. Jednakże w roku 2012 zakupił 10.100 szt. piskląt, a sprzedał 9.485 szt. indyków, natomiast w roku 2013 zakupił 24.783 szt. piskląt, a sprzedał 18.157 szt. indyków. Wnioskodawca o wszystkich wymienionych wyżej zakupach i sprzedażach każdorazowo informował urząd skarbowy.

Uwzględniając przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych, a dochód ustala przy zastosowaniu norm szacunkowych, tj. na podstawie rozmiarów zamierzonej hodowli, dochód liczony jest jako iloczyn jednostek określających wielkość działu specjalnego produkcji rolnej (np. ilość sztuk) oraz współczynnika dochodowości wynikającego z załącznika nr 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego.

W przepisach podatku dochodowego od osób fizycznych przyjęto szacunkowy dochód jaki może podatnik osiągnąć z każdej jednostki produkcyjnej przy wykorzystaniu której prowadzi produkcję rolniczą. Jeśli ilość jednostek produkcyjnych ulega zmianie w trakcie roku podatkowego, zmienia się również podstawa do szacowania dochodu.

Wnioskodawca do wyliczenia dochodu rocznego za 2012 z działów specjalnych produkcji rolnej – hodowli indyków, w sytuacji zmieniającej się ilości jednostek produkcji w trakcie roku podatkowego i zawiadamiania o tym fakcie organu podatkowego zgodnie z zobowiązującymi przepisami, powinien przyjąć za podstawę szacowania dochodu ilość jednostek produkcji zadeklarowaną w deklaracji PIT-6 na rok 2012 r. z uwzględnieniem zmian w trakcie roku podatkowego i normę szacunkową wynikającą z przepisów. Przy czym za jednostkę produkcji należy uznać sztukę wstawioną. Zauważyć bowiem należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jedynie w przypadku ściśle określonym, wskazanym w art. 24 ust. 4a pkt 5 wskazuje, że normę szacunkową stosuje się do jednej sztuki zwierząt sprzedanych. W związku z tym, w sytuacji przedstawionej we wniosku do ustalenia dochodu należy przyjąć ilość zgłoszonych do urzędu skarbowego indyków wstawionych do hodowli.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.