Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-225/14-2/DG
z 4 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art.  14b §  1 i §  6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją projektu „Modernizacja systemów: informatycznych, telekomunikacyjnych, zarządzania instalacjami technicznymi wraz z dostawą licencji na oprogramowanie oraz budową systemu audiowizualnego w Zakładzie”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją projektu „Modernizacja systemów: informatycznych, telekomunikacyjnych, zarządzania instalacjami technicznymi wraz z dostawą licencji na oprogramowanie oraz budową systemu audiowizualnego w Zakładzie”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Instytut jest państwową jednostką organizacyjną, która działa na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych, ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz ustawy u dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi. Instytut jest zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonym przez Sąd Rejonowy, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego oraz w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą prowadzonym przez Wojewodę. Instytut prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk medycznych i jako podmiot leczniczy uczestniczy w systemie ochrony zdrowia prowadząc działalność leczniczą w klinikach, przychodni specjalistycznej i poradniach. Instytut wykonuje także zadania w zakresie transfuzjologii wynikające z ustawy o publicznej służbie krwi.

W 2013 r. Instytut zawarł umowę z Województwem, reprezentowanym przez Zarząd Województwa, o dofinansowanie projektu „Modernizacja systemów: informatycznych, telekomunikacyjnych, zarządzania instalacjami technicznymi wraz z dostawą licencji na oprogramowanie oraz budową systemu audiowizualnego w Zakładzie”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach priorytetu II „Przyspieszenie e-rozwoju” działania 2.1 „Przeciwdziałanie wykluczeniu informacyjnemu” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013.

Zakres rzeczowy projektu objętego umową przewiduje, że będą realizowane m.in. następujące pozycje:

• zakup komputerów z oprogramowaniem,
• zakup i modernizacja serwerów, w tym zakup serwera bazodanowego na system medyczny i administracyjny,
• rozbudowa szpitalnego systemu oprogramowania w części medycznej i administracyjnej o nowe funkcjonalności pozwalające na większe zautomatyzowanie pracy,
• modernizacja lub wymiana centrali telefonicznych w dwóch siedzibach Instytutu.
  
  

W związku z zawartą umową o dofinansowanie projektu Instytut ogłosił dwa przetargi. Pierwszy - na dostawę sprzętu komputerowego, licencji na oprogramowania, modernizację sprzętu informatycznego i instalację techniczną B oraz dostawę oprogramowania bibliograficzno-bibliometrycznego. Procedura przetargowa została przeprowadzona w dniu 14 stycznia 2014 r. Przetarg został rozstrzygnięty, zawarte zostały umowy z dostawcami i obecnie realizowane są dostawy. Drugi przetarg - na dostawę centrali telefonicznej, modernizację systemu, modernizację sieci komputerowej, rozbudowę szpitalnego systemu oprogramowania oraz system audiowizualny został otwarty w dniu 24 lutego 2014 r. Złożone oferty są w toku badania przez Komisję Przetargową.

Zgodnie z postanowieniami umowy o dofinansowanie projektu zakończenie rzeczowe oraz zakończenie finansowe realizacji projektu powinno nastąpić do dnia 30 czerwca 2014 r.

Żadnej z wyżej wymienionych dostaw nie można bezpośrednio zakwalifikować do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego. Wprawdzie Instytut uważa, że zakupiony sprzęt będzie służył działalności nieopodatkowanej, niemniej jednak w trakcie użytkowania sprzętu może się zdarzyć, że w minimalnym stopniu będzie on wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Instytut realizuje głównie sprzedaż zwolnioną z opodatkowania, a jedynie w niewielkim stopniu - sprzedaż podlegającą opodatkowaniu, jak np. usługi najmu lokali, oceny i ekspertyzy preparatów leczniczych.

Na przestrzeni ostatnich lat sprzedaż opodatkowana w Instytucie nie przekracza 2% sprzedaży ogółem. Do 2010 r. zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, Instytut nie miał prawa do obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Począwszy od 2011 r. obliczając proporcję za każdy rok instytut uznaje, że proporcja ta wynosi 0% i nie odlicza podatku naliczonego. Wobec utrzymującego się od lat niewielkiego udziału sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem Instytut nie przewiduje zmian w strukturze sprzedaży w następnych latach.

„Zasady kwalifikowania wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013”, wydane przez Zarząd Województwa , w poz. VI.1.5 stanowią:

„W przypadku, gdy część zrefundowanych w projekcie towarów i usług (lub środków trwałych) służy (będzie służyć) do wykonywania czynności opodatkowanych, a część zrefundowanych w projekcie towarów i usług (lub środków trwałych) nie jest (i nie będzie) wykorzystywana do wykonywania tych czynności, podatek VAT może być kwalifikowany tylko w części, która nie jest (i nie będzie) wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. IZ/IPII może w takich przypadkach zażądać przedstawienia przez Wnioskodawcę stosownej interpretacji od właściwego organu podatkowego potwierdzającej prawidłowość rozwiązania przyjętego przez Beneficjenta”.

Ponadto z informacji telefonicznej uzyskanej od pracownika Zarządu Województwa wynika, że w sytuacji gdy zakupiony – w ramach umowy o dofinansowanie projektu - sprzęt służy lub będzie służył nawet w niewielkim stopniu działalności mieszanej, należy odliczać podatek naliczony według rzeczywistej proporcji mimo, że nie przekroczyła ona 2%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w związku ze wskazanymi wyżej „Zasadami kwalifikowania wydatków…” oraz informacją z Zarządu Województwa Instytut do wydatków realizowanych w ramach umowy o dofinansowanie projektu:
   1. może przyjąć dotychczas stosowaną zasadę, że proporcja wynosi 0% traktując VAT naliczony jako koszt kwalifikowany, tj. bez możliwości odliczenia?
   2. powinien odliczać VAT naliczony strukturą nawet jeżeli proporcja nie przekracza 2%, a Instytut przyjął zasadę, że proporcja wynosi 0%?
2. W razie konieczności zastosowania struktury w odniesieniu do wydatków realizowanych w ramach umowy o dofinansowanie projektu, czy Instytut powinien stosować również odliczenie VAT strukturą w stosunku do innych czynności (nieobjętych tą umową), do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Instytutu, zarówno w odniesieniu do wydatków realizowanych w ramach umowy o dofinansowanie projektu, jak i w stosunku do pozostałej działalności mieszanej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, Instytut ma prawo uznać, że proporcja wynosi 0% i nie odliczać podatku naliczonego. Zatem zgodnie z ustawą o VAT Instytut z prawa tego korzysta i chce skorzystać także przy rozliczaniu projektu. Takie stanowisko w podobnej sprawie zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej - sygnatura IPTPP4/443-299/13-2/MK z dnia 30 lipca 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto w świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (przypadek ten nie ma miejsca w rozpatrywanej sprawie).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 tej ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT), a także obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy (art. 90 ust. 6 ustawy o VAT).
   
   

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy nałożonym przez art. 90 ust. 1 ustawy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie natomiast do art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z treści ww. przepisu wynika, że w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8, nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i uznaje się że nie miał prawa do odliczenia podatku VAT. Jednak w sytuacji gdy proporcja przekracza 2% to podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk medycznych oraz jest podmiotem leczniczym prowadzącym działalność leczniczą w klinikach, przychodni specjalistycznej i poradniach.

W 2013 r. Instytut zawarł umowę z Województwem , o dofinansowanie projektu „Modernizacja systemów: informatycznych, telekomunikacyjnych, zarządzania instalacjami technicznymi wraz z dostawą licencji na oprogramowanie oraz budową systemu audiowizualnego …”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W ramach realizowanego projektu Wnioskodawca zakupi komputery z oprogramowaniem, zakupi i zmodernizuje serwery, rozbuduje szpitalny system oprogramowania w części medycznej i administracyjnej oraz zmodernizuje lub wymieni centrale telefoniczne w dwóch siedzibach Instytutu. Żadnej z realizowanych dostaw nie można bezpośrednio zakwalifikować do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego. Instytut uważa, że zakupiony sprzęt będzie służył działalności nieopodatkowanej, jednak w trakcie jego użytkowania w minimalnym stopniu może być wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Instytut realizuje głównie sprzedaż zwolnioną z opodatkowania, a jedynie w niewielkim stopniu sprzedaż podlegającą opodatkowaniu, jak np. usługi najmu lokali, oceny i ekspertyzy preparatów leczniczych.

Na przestrzeni ostatnich lat sprzedaż opodatkowana w Instytucie nie przekracza 2% sprzedaży ogółem. Począwszy od 2011 r. obliczając proporcję za każdy rok Instytut uznaje, że proporcja ta wynosi 0% i nie odlicza podatku naliczonego. Wobec utrzymującego się od lat niewielkiego udziału sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem Instytut nie przewiduje zmian w strukturze sprzedaży w następnych latach.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której realizowane zadanie (modernizacja systemów: informatycznych, telekomunikacyjnych, zarządzania instalacjami technicznymi wraz z dostawą licencji na oprogramowanie oraz budową systemu audiowizualnego) służyć będzie zarówno sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz sprzedaży zwolnionej od podatku VAT, a Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi. Jednak proporcja ustalona jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej w ciągu ostatnich lat nie przekroczyła 2%. Wnioskodawca, począwszy od 2011 r. obliczając proporcję za każdy rok uznaje, że proporcja ta wynosi 0%.

Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawca skorzystał z przysługującego mu uprawnienia określonego przez ustawodawcę w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT i uznał, że proporcja ta wynosi 0%, to faktycznie oznacza to, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług związanych z realizowanym projektem. Innymi słowy skoro Instytut przyjął w myśl art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy zasadę, że proporcja wynosi 0%, to nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów i usług służących do czynności opodatkowanych i zwolnionych; czyli od zakupów, których Wnioskodawca nie może jednoznacznie przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych lub do czynności zwolnionych.

Zatem tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe.

W związku z uznaniem stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 za prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku jest bezprzedmiotowa.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.