Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-185/14-2/TR
z 14 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2014 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 14 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2014 r. Pan złożył do Urzędu Skarbowego wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych. Urząd Skarbowy przekazał wniosek Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Zainteresowany planuje zawrzeć umowę nienazwaną (Umowa), na podstawie której przeniesie na inną osobę fizyczną, polskiego rezydenta podatkowego, własność posiadanych przez Zainteresowanego akcji. Umowa nie będzie jednak stanowiła pożyczki papierów wartościowych związanej z tzw. sprzedażą krótką w rozumieniu przepisów o obrocie instrumentami finansowymi.

Umowa zostanie zawarta na czas określony. Kontrahent, po upływie wskazanego terminu, będzie miał obowiązek:

• przekazać Wnioskodawcy takie same (ale niekoniecznie te same) aktywa, albo
• wypłacić Wnioskodawcy ekwiwalent w gotówce, odpowiadający wartości rynkowej aktywów, ustalonej według kursu zamknięcia na dzień przeniesienia własności akcji zgodnie z Umową na Kontrahenta.
  
  

Przeniesienie własności akcji odbędzie się za pośrednictwem domu maklerskiego w trybie pozasesyjnym. Od strony operacyjnej umowa zostanie rozliczona przez dom maklerski jako sprzedaż. Aby było możliwe takie rozliczenie Umowy, od strony technicznej zostanie zadeklarowana cena sprzedaży znacznie poniżej aktualnej wartości rynkowej użyczanych papierów wartościowych (np. cena wynikająca z Umowy wyniesie 1 zł, przy wartości rynkowej akcji 300 zł). Umowa jednak nie będzie umową sprzedaży, na co wskazują poszczególne jej elementy.

Umowa może przewidywać dodatkowe wynagrodzenie na rzecz Wnioskodawcy od Kontrahenta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca powinien wykazać przychód w pdof w dacie przeniesienia własności akcji na Kontrahenta?
2. Czy Wnioskodawca osiągnie przychód w pdof w momencie otrzymania zwrotu akcji albo ich ekwiwalentu w gotówce?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odnośnie do pytania 1 – zawarcie Umowy i przeniesienie własności papierów wartościowych na Kontrahenta, z zastrzeżeniem obowiązku przekazania Wnioskodawcy takich samych papierów wartościowych albo wypłaty ekwiwalentu w pieniądzu, nie będzie prowadziło do powstania przychodu w pdof.
2. Odnośnie do pytania 2 – nabycie przez Zainteresowanego akcji lub ich ekwiwalentu (pieniędzy), o ile będzie odpowiadał wartości rynkowej akcji, ustalonej według kursu zamknięcia na dzień przeniesienia własności akcji zgodnie z Umową, nie będzie podlegał opodatkowaniu. Ewentualna nadwyżka wartości będzie opodatkowana jako przychód z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 updof.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Art. 11 ust. 1 updof stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 updof, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) updof, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Z kolei art. 30b ust. 1 updof stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Dochodem jest, zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1, różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1 lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 udpof.

Zdaniem Zainteresowanego, w momencie przekazania akcji na rzecz Kontrahenta nie dochodzi do odpłatnego zbycia papierów wartościowych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) updof oraz art. 30b ust. 1 updof. Umowa przewiduje obowiązek zwrotu papierów wartościowych (lub ich ekwiwalentu) w określonym terminie. W związku z powyższym w dacie zawarcia Umowy i wydania akcji Kontrahenta, nie następuje definitywne zbycie akcji.

Do Umowy nie będą miały również zastosowania przepisy art. 19 updof w zw. z art. 17 ust 2. Przepisy te mają zastosowania jedynie do przychodów osiągniętych tytułem odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Umowa nie jest umową, której celem jest odpłatne zbycie papierów wartościowych przez Wnioskodawcę na Kontrahenta. Dlatego też nie ma podstaw do jej oceny z punktu widzenia art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) oraz art. 17 ust. 2 updof.

Rozliczenie Umowy przez dom maklerski jak umowy sprzedaży jest jedynie technicznym aspektem związanym z przeniesieniem własności akcji na Kontrahenta. Nie zmienia to faktu, że istotą Umowy nie jest definitywne zbycie przez Zainteresowanego papierów wartościowych, a oddanie ich na rzecz innego podmiotu, który w czasie wyznaczonym Umową będzie mógł traktować te papiery wartościowe jak swoje własne aktywa, z tym jednym zastrzeżeniem, że po upływie określonego czasu powinien on oddać Wnioskodawcy takie same papiery wartościowe lub ich równowartość w gotówce.

Podsumowując, Umowa powinna być oceniana jako umowa szczególnego rodzaju, która również – w zakresie przeniesienia własności przedmiotu umowy na Kontrahenta – nie prowadzi do powstania przychodu w pdof.

Ad. 2)

W momencie otrzymania od kontrahenta:

• akcji albo
• środków pieniężnych w wartości akcji, ustalonej według kursu zamknięcia na dzień przeniesienia własności akcji zgodnie z Umową
  
  

Zainteresowany nie osiągnie przychodu. Wynika to z faktu, że Kontrahent będzie zobowiązany do przekazania Wnioskodawcy papierów wartościowych z upływem określonego w Umowie terminu. Zainteresowany otrzyma więc zwrotnie takie same (niekoniecznie te same) papiery wartościowe, które wydał Kontrahentowi, ewentualnie ich ekwiwalent w pieniądzu. Rozliczenie Umowy poprzez zwrotne przeniesienie własności akcji albo ich ekwiwalentu (pieniędzy) nie spowoduje po stronie Zainteresowanego żadnego przysporzenia, które można byłoby oceniać jako podlegające opodatkowaniu pdof (z zastrzeżeniem tego co poniżej).

Wnioskodawca uważa, że Umowa powinna być, od strony podatkowej, oceniana podobnie do umowy pożyczki czy depozytu lub powiernictwa, jakkolwiek nie stanowi żadnej z tych umów. Zwrot przedmiotu pożyczki/depozytu/powiernictwa nie stanowi przychodu po stronie pożyczkodawcy/deponenta/powierzającego. W związku z powyższym zasadne jest twierdzenie, że Wnioskodawca nie osiągnie przychodu w momencie otrzymania zwrotu akcji albo ich ekwiwalentu w pieniądzu w związku z rozliczeniem Umowy.

Wyjątkiem będzie sytuacja, w której Zainteresowany otrzyma środki pieniężne w wysokości przekraczającej wartość rynkową akcji, określoną według kursu zamknięcia na dzień przeniesienia własności akcji na Kontrahenta, zgodnie z Umową. Wspomniana nadwyżka będzie z punktu widzenia Wnioskodawcy przychodem podlegającym opodatkowaniu w dacie uzyskania i – jako wynikająca z faktu, że dotyczyć będzie transakcji ściśle związanej z papierami wartościowymi – będzie stanowić przychód z kapitałów pieniężnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 9-10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 - osiągnięta w roku podatkowym.

W świetle powyższych przepisów, przychody z odpłatnego zbycia akcji stanowią przychody z kapitałów pieniężnych.

W przypadku uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia akcji, opodatkowaniu w świetle wyżej przywołanych przepisów podlega przychód pomniejszony o stosowne koszty.

Analiza sytuacji przedstawionej we wniosku wykazuje, że Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę nienazwaną (Umowa), na podstawie której przeniesie na inną osobę fizyczną, polskiego rezydenta podatkowego, własność posiadanych przez Wnioskodawcę akcji. Wynika z tego zatem, że skoro Zainteresowany w rezultacie wskazanej umowy nienazwanej przeniesie własność przedmiotowych akcji na inną osobę fizyczną, to w istocie czynność ta będzie stanowiła po stronie Zainteresowanego zbycie rzeczonych akcji. Statusu tej czynności – a w szczególności tego, że owo zbycie w rzeczywistości nastąpi – nie zmienia nawet to, że analizowana umowa zostanie zawarta na czas określony; przeniesienie własności akcji będzie bowiem zbyciem tych akcji.

Co więcej, przedmiotowe zbycie akcji dokonane przez Zainteresowanego nie będzie zbyciem nieodpłatnym, np. darowizną, o czym świadczy fakt, że Kontrahent, po upływie wskazanego terminu, będzie miał obowiązek:

• przekazać Wnioskodawcy takie same (ale niekoniecznie te same) aktywa, albo
• wypłacić Wnioskodawcy ekwiwalent w gotówce, odpowiadający wartości rynkowej aktywów, ustalonej według kursu zamknięcia na dzień przeniesienia własności akcji zgodnie z Umową na Kontrahenta.
  
  

Powyższe dowodzi zatem tego, że analizowane zbycie akcji będzie połączone z odpłatnością za nie i że w istocie będziemy mieli do czynienia z jedną czynnością, która będzie stanowiła zbycie akcji (przeniesienie własności) wraz z zapłatą za to zbycie (w postaci otrzymania przez Wnioskodawcę akcji bądź środków pieniężnych), czyli de facto będziemy mieli do czynienia z odpłatnym zbyciem akcji. Bez znaczenia będzie zatem forma w jakiej kontrahent dokona zapłaty Wnioskodawcy, tj. czy będą to – np. po namyśle – te same akcje, czy inne, takie same akcje bądź środki pieniężne, które w istocie nie będą stanowiły ekwiwalentu, lecz klasyczną, odroczona w czasie zapłatę. Również fakt, że wskazana zapłata będzie dokonana na warunkach płatności odroczonej w czasie nie będzie skutkował uznaniem, że owa zapłata zapłatą nie będzie.

Nie można też przy tym stracić z pola widzenia faktu, że skoro Wnioskodawca uprzednio przeniesie na swojego kontrahenta własność akcji, to nawet w przypadku, gdy rzeczona zapłata nastąpi tymi samymi akcjami, to owo niejako wtórne przeniesienie własności z powrotem na rzecz Wnioskodawcy spowoduje, że ten nabędzie akcje, które jego akcjami do momentu tego przeniesienia nie były, a zatem uzasadnia to tym bardziej tezę, że czynność ta będzie w istocie zapłatą za czynność wcześniejszą (zbycie akcji przez Wnioskodawcę).

W momencie zbycia akcji przez Wnioskodawcę nastąpi przeniesienie praw i obowiązków wynikających z ich posiadania na nabywcę. W dacie zawarcia umowy (nienazwanej) zbycia akcji u zbywcy (Zainteresowanego) powstanie więc przychód należny, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczyć przy tym należy, że nie przez przypadek racjonalny (z definicji) ustawodawca posłużył się pojęciem szerszym od pojęcia sprzedaży, a mianowicie pojęciem odpłatnego zbycia, obejmującym wszelkie formy zbycia cechującego się – co nie mniej istotne – wszelką odpłatnością.

Jednakże ani ten przepis (art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy), ani inne przepisy prawa podatkowego, nie wprowadzają definicji legalnej pojęcia „przychody należne”.

Realizując założenia wykładni prawa nakazującej poszukiwanie znaczenia interpretowanego terminu w powszechnym języku polskim, wskazać należy na rozumienie znaczeniowe pojęcia „należny”.

Według Słownika języka polskiego pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN - Warszawa 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253), termin „należny”, należy rozumieć jako „przysługujący, należący się komuś lub czemuś”.

Tak więc, „przychód należny” oznacza przychód przysługujący, który się należy i nie ma znaczenia, że nie został otrzymany.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzając, że: „za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych” wyraźnie wskazuje, że chodzi o przychody przysługujące, należące się komuś, stanowiące wierzytelność, bez względu na to, czy zostały one otrzymane, czy też będą otrzymane w przyszłości.

Dla momentu ustalenia przychodu bez znaczenia jest bowiem fakt, że cena zbycia może zostać zapłacona w całości w dniu podpisania umowy lub np. w częściach (ratach) po dniu podpisania umowy bądź zapłacona w całości, ale w innym, wskazanym w umowie terminie (np. w odroczonym terminie płatności). Sposób zapłaty ceny może być bowiem dowolnie kształtowany przez strony umowy przenoszącej własność i nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego. Ten bowiem wypływa z dokonania przez podatnika zbycia akcji w określonej dacie za określoną cenę; datą zbycia jest zaś data zawarcia umowy przenoszącej własność akcji.

Określając moment podatkowy, w którym podatnik uzyskał przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia akcji należy kierować się literalnym brzmieniem art. 11 ust. 1, który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) stanowiącym, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Artykuł ten wyraźnie odróżnia przychód należny od jego „faktycznego otrzymania”, czyli „zapłacenia”.

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził wyjątek od określonej w art. 11 ust. 1 ww. ustawy „kasowej” definicji przychodu: są nim przychody należne, a nie otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika. Aby można było uznać przychód za należny, czyli przychód przysługujący podatnikowi, musi on być wymagalny. Ponadto powinien być on jednocześnie przychodem o znanej wartości. Przychód ten powstaje, gdy znana jest jego wartość.

Roszczenie staje się natomiast wymagalne z chwilą nadejścia terminu, lub spełnienia warunku pod jakim świadczenie ma być spełnione, przy czym moment ten nie musi pokrywać się ani z datą zawarcia umowy będącej źródłem roszczenia, ani też z datą spełnienia świadczenia przez drugą stronę. W danym roku podatkowym opodatkowaniu może zatem podlegać tylko ten przychód, którego podatnik może się skutecznie domagać, czyli taki, który podatnikowi w danym momencie się należy, jest wymagalny.

Z przedstawionej we wniosku sytuacji wynika, że już na wstępie, tj. w momencie zawarcia umowy nienazwanej, znany jest fakt, że Wnioskodawca może oczekiwać w określonym czasie zapłaty za zbywane akcje, co zresztą wywiedzione zostało już we wcześniej części niniejszej interpretacji.

Określając moment podatkowy (datę), w którym u Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu odpłatnego zbycia akcji należy kierować się literalnym brzmieniem ww. art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) cytowanej ustawy – „należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji)”.

Stąd też, należy uznać, że datą, w której powstanie przychód po stronie zbywcy akcji (Wnioskodawcy), będzie dzień, w którym nastąpiło przeniesienie prawa własności akcji na ich nabywcę (kontrahenta), bez względu na to, kiedy nastąpi płatność z powyższego tytułu.

W tym miejscu należy wyraźnie zaakcentować, że z analizy całokształtu rozpatrywanej sprawy wynika, że czynność przedstawiana przez Wnioskodawcę jako rzekomy „zwrot” akcji – podobnie jak otrzymanie przez Zainteresowanego środków pieniężnych – nie jest czynnością odrębną od czynności zbycia akcji (przeniesienia własności akcji na kontrahenta). Wobec tego, nie można się zgodzić ze stanowiskiem Zainteresowanego w kwestii rozróżnienia i wyodrębnienia obu opisanych czynności. Jak już wskazano bowiem wcześniej, ten rzekomy zwrot akcji bądź otrzymanie przez Zainteresowanego środków pieniężnych (nazywanych „ekwiwalentem”) w istocie stanowią odroczoną w czasie płatność należną Zainteresowanemu za przeniesienie własności akcji na kontrahenta (zbycie akcji). Tym samym, przychód Wnioskodawcy z analizowanego odpłatnego zbycia akcji będzie stanowiła cała – rozumiana jak wyżej – odpłatność należna Zainteresowanemu, a nie tylko część tej odpłatności, nazywana przez Wnioskodawcę „ewentualną nadwyżką wartości”.

Reasumując: na gruncie przedmiotowej sprawy zawarcie i realizacja umowy nienazwanej – na którą składają się zarówno zdarzenie będące przedmiotem pierwszego, jak i zdarzenie będące przedmiotem drugiego z zadanych pytań podatkowych – będą skutkowały po stronie Zainteresowanego – w momencie przeniesienia własności akcji na rzecz kontrahenta Zainteresowanego – powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 10 ust . 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z tego źródła przychodu winien zostać rozliczony według zasad wynikających z art. 30b ust. 1 w zw. z art. 30b ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy podatkowej.

W konsekwencji, stanowiska Zainteresowanego w sprawie oceny prawnej obu przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych w odniesieniu do zadanych pytań podatkowych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.