Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-91/14-4/MK
z 8 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data nadania 15 kwietnia 2014 r., data wpływu 17 kwietnia 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-91/14-2/AS z dnia 3 kwietnia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w planie emerytalnym finansowanym przez podmiot zagraniczny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w planie emerytalnym finansowanym przez podmiot zagraniczny.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 3 kwietnia 2014 r. Nr IPPB2/415-91/14-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia złożonego wniosku poprzez przedłożenie dokumentów, tj.: dokumentu potwierdzającego upoważnienie dla Pana... do reprezentowania osoby prawnej tj. pełnomocnictwa udzielonego przez osoby działające w jej imieniu albo innego dokumentu z którego wynika umocowanie Pana... do samodzielnego działania w imieniu osoby prawnej, w przypadku dokumentów obcojęzycznych - dokumentów w języku obowiązującym na terytorium Holandii (wraz z klauzulą apostille) oraz ich tłumaczeń w języku polskim potwierdzających ww. upoważnienie, a ponadto dokumentów w języku obowiązującym na terytorium Holandii (wraz z klauzulą (apostille) oraz ich tłumaczeń w języku polskim z których wynika sposób reprezentacji osoby prawnej w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie pismem z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data nadania w placówce pocztowej 15 kwietnia 2014 r., data wpływu 17 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. Odział w Polsce (dalej: Wnioskodawca lub Oddział) jest podmiotem zajmującym się handlem budowlanymi materiałami wykończeniowymi. Wnioskodawca jest podmiotem z międzynarodowej grupy spółek A. (dalej: Grupa A.).

Pracownicy Wnioskodawcy (dalej: „Uczestnicy”) mogą uczestniczyć w zagranicznym planie emerytalnym / ubezpieczeniowym (dalej: Plan) funkcjonującym w ramach Grupy A.. Uczestnicy są rezydentami podatkowymi w Polsce przez cały okres ich udziału w Planie. Ubezpieczającym jest niemiecka spółka z Grupy A.. Od strony technicznej Plan jest administrowany przez zewnętrznego dostawcę (dalej: „Administrator”). Zasady uczestnictwa w Planie są zapisane w regulaminie przygotowanym przez Administratora na zlecenie zagranicznego podmiotu z Grupy A.. Administrator jest zagraniczną spółką z siedzibą w Niemczech będącą zagranicznym rezydentem podatkowym.

Pracownicy spółek z grupy A. (w tym Oddziału) mogą przyłączyć się do planu po minimum 5 latach pracy dla jednej z nich. W przypadku Polski decyzja o wyborze i akceptacji Uczestników Planu nie leży w żadnym stopniu po stronie Wnioskodawcy (Oddział w żaden sposób nie ma bezpośredniego wpływu na wybór osób uprawnionych do uczestnictwa w Planie ani też nie uczestniczy w obsłudze Planu, nawet w postaci pośrednika). Od samego początku realizacji Planu, tj. od przystąpienia wybranej osoby do Planu aż do jego zakończenia, więź prawna, jaka powstaje z racji realizacji tego przedsięwzięcia istnieje jedynie pomiędzy poszczególnymi objętymi danym Planem Uczestnikami a podmiotem zagranicznym z Grupy A. (a nie pomiędzy Uczestnikami a Wnioskodawca). Uczestnictwo pracowników Wnioskodawcy nie jest elementem ich umów o pracę podpisanych z Wnioskodawcą (zapisy umów nie stanowią w żaden sposób o Planie). Uczestnicy nie mogą formalnie występować wobec Wnioskodawcy z jakimikolwiek roszczeniami prawnymi, gdyż prawa związane z uczestnictwem w Planie nie są zawarte i określone w jakikolwiek sposób w tych umowach. Oddział nie posiada i nie otrzymuje na bieżąco żadnych informacji o dokonanych i aktualnych wpłatach i wypłatach na rzecz Uczestników.

Plan ma charakter ubezpieczenia emerytalnego. Po uprzednio uzgodnionym okresie trwania ubezpieczenia (lub w wypadku śmierci Uczestnika) wypłacane jest świadczenie emerytalne na rzecz Uczestnika. Opłacane co miesiąc składki są natomiast na bieżąco inwestowane przez Administratora, a Uczestnicy mają prawo do udziału w nadwyżce wypracowanej w ten sposób.

Wkłady pieniężne do Planu są finansowane w następujący sposób:

• przez Uczestnika w wysokości 3% wynagrodzenia;
  
• przez podmiot zagraniczny z Grupy A. w wysokości 4,5% wynagrodzenia Uczestnika (kosztami finansowanych składek jest obciążany podmiot w Holandii).
  
  

W trakcie całego okresu funkcjonowania Planu żadna część wkładu nie jest finansowana przez Wnioskodawcę. Finansowanie nie jest również przenoszone w żaden sposób na Oddział w późniejszym okresie. Koszty udziału Uczestników w Planie są wyłącznie ponoszone przez podmiot zagraniczny z Grupy A. z siedzibą w Holandii i nigdy nie zostały uznane za koszty uzyskania przychodu dla celów CIT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przysporzenie Uczestników uzyskane przez nich w związku z udziałem w Planie i finansowaniem części składki przez podmiot zagraniczny stanowi przychód z innych źródeł w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym na Wnioskodawcy ciążą jakiekolwiek obowiązki płatnika w tym zakresie?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, przychód Uczestników z tytułu opłacanych w części przez podmiot zagraniczny składek powinien zostać zakwalifikowany jako przychód z innych źródeł (całkowite koszty opłaconych składek ponoszone są przez podmiot zagraniczny, z którym nie łączy Uczestników stosunek pracy). Przychód ten podlegał będzie opodatkowaniu w Polsce w przypadku polskich rezydentów podatkowych. Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobrania i odprowadzenia podatku. Wnioskodawca nie będzie również miał żadnych obowiązków w zakresie składania deklaracji, informacji podatkowych lub innych dokumentów, na gruncie obowiązujących w Polsce przepisów podatkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ustawy o PIT wskazuje, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT określa nieograniczony obowiązek podatkowy osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium RP (tj. od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów).

Jednocześnie, zgodnie z art. 4a Ustawy o PIT, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym składki związane z uczestnictwem w zagranicznym Planie są finansowane przez inną spółkę z Grupy A. (tj. z siedzibą w Holandii), kwalifikacji takiego zdarzenia należy dokonać z uwzględnieniem odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. których stroną jest Polska.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w mawiającym się Państwie (czyli w Polsce), bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych uznaje się natomiast, iż nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie dochodzi do wypłaty jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Uczestników ze strony Wnioskodawcy. Częściowe opłacenie składek nie wynika w żaden sposób z umów podpisanych przez Uczestników z Wnioskodawcą. Co warte podkreślenia, to nie Wnioskodawca ponosi koszty tego przysporzenia. Koszty te nie są również ponoszone przez Oddział w późniejszym okresie. Wnioskodawca nie jest stroną w przypadku dochodzenia roszczeń przez Uczestników w zakresie realizacji Planu. Wszystkie decyzje co do realizacji Planu a także uczestnictwa w nim poszczególnych osób podejmowane są przez podmiot zagraniczny z Grupy A., a techniczna administracja Planem nie leży po stronie Wnioskodawcy. Należy zatem zauważyć, że Wnioskodawca w żaden sposób nie jest związany z funkcjonowaniem Planu ani też nie posiada szczegółowych i aktualnych informacji dotyczących jego funkcjonowania.

Podobny stan faktyczny stał się przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB2/415-9/11-4/MK). Organ w uzasadnieniu wskazał „w szczególności zaś w sytuacji, gdy zgodnie z postanowieniami regulaminu i zasadami działania tego programu w Niemczech, składki były finansowane przez spółkę z siedzibą w Niemczech, Wnioskodawca uzyskuje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku, stosownie do art. 20 w zw. z art. 10 pkt 9 ww. ustawy składki powinny być zakwalifikowane jako przychód z innych źródeł”.

Kwestia opodatkowania przysporzeń otrzymanych przez osoby zatrudnione w Polsce, w sytuacji gdy niektóre świadczenia są wypłacane przez podmioty zagraniczne była przedmiotem interpretacji indywidualnych Ministra Finansów w odniesieniu do opodatkowania uczestnictwa polskich rezydentów w planach opartych na akcjach.

W interpretacji z dnia 12 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBII/2/415-56/11/HS) wskazał, że: „W przedstawionym stanie faktycznym przychód powstanie więc po stronie wnioskodawcy już w momencie uzyskania prawa akcjonariusza (w tym prawo do dywidendy). Będzie to przychód zaliczany do „innych źródeł”, o których w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zważywszy na fakt, iż koszty realizacji planu w całości obciążają spółkę amerykańską. Każde bowiem przysporzenie w postaci nieodpłatnego świadczenia otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy beneficjenta stosunek pracy należy zaliczyć do przychodów z „innych źródeł.”

Do podobnej konkluzji doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2008 r., analizując sytuację, w której osoby fizyczne otrzymały nieodpłatnie opcje na akcje od podmiotu niebędącego ich pracodawcą (sygn. IPPB2/415-1142/08-4/AS): „w przypadku nieodpłatnego przekazania akcji sfinansowanych przez podmiot będący akcjonariuszem Wnioskodawcy, powstanie przychód po stronie uprawnionych pracowników/członków zarządu ze źródła przychodu „inne źródła” ( art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przychód ten nie powoduje powstania obowiązków w zakresie naliczania i poboru podatku po stronie Wnioskodawcy jako płatnika.”

Mając na uwadze ww. okoliczności faktyczne, w szczególności zaś w sytuacji, gdy składki były finansowane przez spółkę z siedzibą w Holandii (a nie przez Wnioskodawcę), Uczestnicy uzyskują przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o PIT. Należy zauważyć, że każde przysporzenie w postaci nieodpłatnego świadczenia otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy beneficjenta stosunek pracy powinno się zaliczać do przychodów z innych źródeł. W takim przypadku, stosownie do art. 20 w zw. z art. 10 pkt 9 ustawy o PIT opłacone przez zagraniczną spółkę z Grupy A. składki powinny być zakwalifikowane jako przychód z innych źródeł.

Mając na uwadze powyższy przepis oraz okoliczności stanu faktycznego, na Oddziale nie powinny ciążyć jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o PIT, tj. Oddział nie będzie zobowiązany ani do obliczenia, poboru oraz wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od ewentualnych dochodów uzyskanych przez jej Pracowników z tytułu udziału w Planie, ani do składania deklaracji, informacji podatkowych lub innych dokumentów, na gruncie obowiązujących w Polsce przepisów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r.poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowegodo obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
   
2. pobranie,
   
3. wpłacenie
   
   

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z poźn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy",są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 41 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 orazo potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika,a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1,z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków informacyjnych dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń zgodnie z art. 11 ust. 2a cyt. ustawy ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
   
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
   
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
   
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Wskazać należy, iż świadczenia pieniężne ponoszone za inną osobę należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin „świadczenie” pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 tego Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik.Do tych korzyści zaliczyć więc należy także kwoty składek w części finansowanej przez podmiot zagraniczny z grupy A. (mający siedzibę w Holandii) na rzecz uczestników planu emerytalnego. Wobec braku przepisów zwalniających je z opodatkowania stanowią one,co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest podmiotem należącym do międzynarodowej Grupy spółek A.. Pracownicy Wnioskodawcy mogą uczestniczyć w zagranicznym planie emerytalnym/ubezpieczeniowym funkcjonującym w ramach Grupy A.. Ubezpieczającym jest niemiecka spółka z Grupy A.. Od strony technicznej Plan jest administrowany przez zewnętrznego dostawcę Administratora, tj. zagraniczną spółką z siedzibą w Niemczech . Zasady uczestnictwa w Planie są zapisane w regulaminie przygotowanym przez Administratora na zlecenie zagranicznego podmiotu z Grupy A..

Wnioskodawca w żaden sposób nie ma bezpośredniego wpływu na wybór osób uprawnionych do uczestnictwa w Planie ani też nie uczestniczy w obsłudze Planu, nawet w postaci pośrednika. Uczestnictwo pracowników Wnioskodawcy nie jest elementem ich umów o pracę podpisanychz Wnioskodawcą, prawa związane z uczestnictwem w Planie nie są zawarte i określone w jakikolwiek sposób w tych umowach. Plan ma charakter ubezpieczenia emerytalnego. Po uprzednio uzgodnionym okresie trwania ubezpieczenia (lub w wypadku śmierci Uczestnika) wypłacane jest świadczenie emerytalne na rzecz Uczestnika. Opłacane co miesiąc składki są natomiast na bieżąco inwestowane przez Administratora, a Uczestnicy mają prawo do udziału w nadwyżce wypracowanej w ten sposób. Wkłady pieniężne do Planu są finansowane przez Uczestnika w wysokości 3% wynagrodzenia oraz przez podmiot zagraniczny z Grupy A. w wysokości 4,5% wynagrodzenia Uczestnika (kosztami finansowanych składek jest obciążany podmiot w Holandii). W trakcie całego okresu funkcjonowania Planu żadna część wkładu nie jest finansowana przez Wnioskodawcę.

Finansowanie nie jest również przenoszone w żaden sposób na Oddział w późniejszym okresie. Koszty udziału Uczestników w Planie są wyłącznie ponoszone przez podmiot zagraniczny z Grupy A. z siedzibą w Holandii.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób uczestniczących w Planie emerytalnym jest uzyskanie dodatkowego świadczenia pieniężnegood podmiotu finansującego składki związane z uczestnictwem w zagranicznym planie emerytalnym. Dzięki takiemu działaniu u uczestników dochodzi do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniósł za nich część kosztów finansowych w postaci finansowania części składek, a tym samym nie musiały one uszczuplać swojego majątku, a w zamian zyskały dodatkowe świadczenie pieniężne.

Ponadto należy mieć na uwadze, że uczestnicy Planu emerytalnego otrzymują nieodpłatne świadczenie od podmiotu zagranicznego, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem finansującym w części składki jest spółka mająca siedzibę w Holandii, a nie spółka polska, która jest pracodawcą. Spółka polska nie jest organizatorem Planu oraz nie ma wpływu na ustalenie jego zasad i kryteriów. W ramach Planu Spółka polska nie będzie dokonywała żadnych wypłat pieniężnych na rzecz pracowników, ani nie będzie ponosiła żadnych kosztów związanych z uczestnictwem w zagranicznym planie emerytalnym jej pracowników.

W świetle powyższego należy uznać, że opłacone w części składki przez Spółkę z Grupy A., tj. spółkę mającą siedzibę w Holandii związane z uczestnictwem w zagranicznym planie emerytalnym funkcjonującym w ramach grupy A. na rzecz uczestników planu stanowią dla nich przychód z innych źródeł podlegający w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Powyższe skutkuje tym, że na Spółce, nie będą ciążyć obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne.

Jak już powyżej wskazano warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu lub w przypadku obowiązków informacyjnych dokonywanie wypłat należności lub świadczeń przez ten podmiot.

Reasumując skutki podatkowe związane z uzyskanym przez Uczestników Planu emerytalnego przysporzeniem w związku z finansowaniem części składki przez podmiot zagraniczny nie rodzą po stronie Spółki zatrudniającej pracowników obowiązków płatnika, o których mowa w art. 31 ustawy podatkowej, ani obowiązków informacyjnych wynikających z przepisu art. 42c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nie będzie wykonywać wobec swoich pracowników prawi obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ rozpatrywaniew niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w planie emerytalnym.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.