2014.04.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-158/14-2/MK
z 9 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 5 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w programach motywacyjnych organizowanych przez spółkę mającą siedzibę w Stanach Zjednoczonych – jest:

prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w programach motywacyjnych;

nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w programach motywacyjnych organizowanych przez spółkę mającą siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

C., (dalej jako „Spółka Amerykańska”) jest producentem, dystrybutorem i sprzedawcą napojów bezalkoholowych, z siedzibą w Atlancie, w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Spółka Amerykańska jest notowana na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych NYSE i posiada swoje spółki powiązane w ponad 200 krajach na całym świecie. W celu zwiększenia motywacji i lojalności pracowników zatrudnionych na kluczowych stanowiskach w Spółce Amerykańskiej i innych spółkach z grupy, Spółka Amerykańska umożliwiła im uczestnictwo w programach motywacyjnych pod nazwą:

“C. 2008 Stock Option Plan” (dalej: “Plan Opcji na Akcje”)

“C. 1989 Restricted Stock Award Plan”(dalej: Plan Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych”).

Uczestnikami powyższych planów (dalej również jako „Plany”) są m.in. pracownicy spółki polskiej C. Poland Sp. z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka Polska”), która wchodzi w skład grupy C., Inc.

Cechą wspólną Planów jest to, że Spółka Amerykańska przyznaje ich uczestnikom, w tym pracownikom Spółki Polskiej (dalej. „Uczestnicy”), co do zasady, niezbywalne, warunkowe prawo do nabycia w przyszłości akcji Spółki Amerykańskiej, tj. akcji C.. Nabycie akcji przez Uczestników może nastąpić po spełnieniu określonych w Planach warunków. Jeśli warunki te są spełnione, Uczestnicy nabywają akcje i mogą nimi swobodnie dysponować - zatrzymać je na swoim rachunku maklerskim, bądź zbyć na giełdzie.

Zgodnie z postanowieniami ww. Planów, Uczestnikom przyznawane są opcje na akcje (tzw. „Stock options”) oraz jednostki akcyjne (tzw. „Performance Share Units”, dalej: „PSU”).

Uprawnienie do otrzymania opcji na akcje oraz PSU nie wynika z umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą, nie jest też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach obowiązujących w Spółce Polskiej, m.in. regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania itp. Uprawnienie to wynika z odrębnych porozumień między Spółką Amerykańską a poszczególnymi Uczestnikami Planów, zawieranych w formie pisemnej.

O tym, który z Uczestników będzie mógł uczestniczyć w Planach decyduje Komitet powołany przez Spółkę Amerykańską, składający się z co najmniej 3 członków zarządu Spółki Amerykańskiej. W skład Komitetu nie wchodzą przedstawiciele Spółki Polskiej. Zadaniem Komitetu jest m.in. wybór stanowisk pracowników, którzy są uprawnieni do uczestnictwa w Planach. Polska Spółka nie ma więc bezpośredniego wpływu na to, którzy z jej pracowników będą uczestniczyć w Planach. Polska Spółka jako pracodawca zachowuje jedynie prawo do oceny swoich pracowników, która może skutkować przeniesieniem pracownika z jednego stanowiska na drugie (w drodze awansu) przez co taka osoba stanie się uprawniona do uczestnictwa w Planach. Również koszty uczestnictwa w powyższych Planach nie są ponoszone przez Spółkę Polską.

Uczestników nie łączy ze Spółką Amerykańską stosunek prawny o charakterze umowy o pracę ani żaden inny do niego zbliżony.

Plan Opcji na Akcje.

W ramach Planu Opcji na Akcje, Uczestnicy otrzymują opcje na akcje, które mogą być zrealizowane w okresie ustalonym przez powołany Komitet, nie później jednak niż przed upływem 10 lat licząc od daty ich przyznania.

Nabycie uprawnień do realizacji opcji następuje w okresie obowiązywania Planu. Zgodnie z postanowieniami Planu Opcji na Akcje, uczestnik uzyskuje prawo do realizacji 25% opcji na akcje po upływie roku od daty ich przyznania, zaś prawo do realizacji pozostałych 25% w każdą kolejną rocznicę przyznania opcji, aż do pełnego nabycia uprawnień do realizacji opcji.

W określonych w Planie Opcji na Akcje przypadkach, na skutek wystąpienia sytuacji, w których Uczestnicy przestają być związani umową ze Spółką Polską przed upływem okresu, w którym prawa wynikające z przyznanych opcji na akcje mogą być zrealizowane (np. rozwiązanie umowy), Uczestnicy, co do zasady, tracą powyższe prawa do nabycia akcji Spółki Amerykańskiej na warunkach oraz w terminach określonych w Planie.

Opcje na akcje, co do zasady, nie mogą być zbyte ani scedowane (jedynie w przypadku śmierci Uczestnika, prawo do realizacji opcji może być przedmiotem dziedziczenia). Opcje te nie są również notowane na giełdzie - nie jest zatem możliwe ustalenie ich wartości rynkowej. Opcje na akcje stanowią jedynie warunkowe prawo do otrzymania akcji w przyszłości.

Co więcej, przyznanie prawa do opcji nie skutkuje automatycznym objęciem akcji w przyszłości, gdyż zgodnie z zapisami Planu Opcji na Akcje, opcje te nie muszą podlegać realizacji.

W momencie realizacji opcji na akcje Uczestnik zasadniczo nabywa akcje po cenie nie niższej niż wartość rynkowa akcji w dniu przyznania opcji na akcje. W celu skorzystania z prawa do nabycia akcji Uczestnik zobowiązany jest złożyć oświadczenie, w którym wskaże liczbę akcji, jakie chciałby nabyć.

Zgodnie z postanowieniami Planu Opcji na Akcje, płatność za akcje może być dokonana w momencie realizacji opcji na akcje m.in. w formie gotówkowej lub bezgotówkowej (cashless exercise). Po nabyciu akcji Uczestnik staje się ich prawnym właścicielem i może swobodnie nimi dysponować - zatrzymując je na swoim rachunku maklerskim bądź zbywając na giełdzie.

Do momentu nabycia akcji, Uczestnik nie ma żadnych praw akcjonariusza, w szczególności prawa głosu, prawa do otrzymania dywidendy lub jej ekwiwalentu.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, przyznane Uczestnikom w ramach Planu Opcji na Akcje niezbywalne opcje na akcje jako warunkowe prawo do otrzymania akcji stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Plan Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych.

W ramach Planu Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych Uczestnicy są uprawnieni do nieodpłatnego otrzymania jednostek akcyjnych PSU. Liczba przyznanych Uczestnikowi PSU jest uzależniona od łącznego rocznego wskaźnika wzrostu zysku Spółki Amerykańskiej osiągniętego w trzyletnim okresie, tzw. „performance period”. Procent PSU, który zostanie przyznany Uczestnikom w zależności od wysokości ww. wskaźnika może wynosić 150%, 100%, 50% lub 0% PSU. Ostateczna liczba PSU przyznanych danemu Uczestnikowi jest również uzależniona od indywidualnej oceny jego pracy przez lokalnego przełożonego.

Po upływie trzyletniego okresu „performance period” nabyte jednostki akcyjne są blokowane do czasu upływu okresu restrykcyjnego. Po upływie okresu restrykcyjnego i spełnieniu przez Uczestnika warunków określonych w Planie Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych, Uczestnik ma prawo do nieodpłatnego nabycia określonej liczby akcji Spółki Amerykańskiej o wartości nominalnej 0,25 USD za akcję.

Przed upływem okresu restrykcyjnego Uczestnik nie ma żadnych praw akcjonariusza, w szczególności prawa głosu, prawa do otrzymania dywidendy lub jej ekwiwalentu. Nie ma również możliwości dysponowania akcjami Spółki Amerykańskiej, w szczególności ich sprzedaży, dokonania ich zastawu lub zamiany.

W przypadkach określonych w Planie Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych, gdy Uczestnik Planu zaangażuje się w tzw. „zakazaną działalność” (np. rozpowszechnia negatywne opinie o Spółce Amerykańskiej lub jej produktach) w ciągu jednego z poniższych okresów, który kończy się najpóźniej:

w czasie trwania porozumienia dotyczącego nabycia PSU zawartego między Spółką Amerykańską a Uczestnikiem,

w okresie roku od zakończenia stosunku pracy ze Spółką Amerykańską lub jedną ze spółek z grupy,

w ciągu roku od końca okresu restrykcyjnego,

nabyte akcje podlegają przepadkowi. Przepadkowi podlegają również wszelkie pożytki uzyskane z ww. akcji. W takiej sytuacji Uczestnik zobowiązany jest do dokonania ich zwrotu Spółce Amerykańskiej.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, przyznane nieodpłatnie Uczestnikom w ramach Planu Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych, jednostki akcyjne PSU stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Jednocześnie jednostki akcyjne PSU nie są papierem wartościowym w rozumieniu art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uczestnictwem w Planie Opcji na Akcje oraz Planie Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu powstanie po stronie Uczestników dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich akcji (a nie na żadnym wcześniejszym etapie) i będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PDOF podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PDOF i czy w związku z tym, na Spółce nie ciążą / nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o PDOF?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu w związku z uczestnictwem w Planie Opcji na Akcje oraz Planie Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych powstanie po stronie Uczestników dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich akcji (a nie na żadnym wcześniejszym etapie) i będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PDOF podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PDOF i w związku z tym na Spółce nie ciążą / nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów Ustawy o PDOF.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PDOF przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego przepisu przychód po stronie Uczestników nie powstanie w momencie samego przyznania im opcji na akcje/PSU, gdyż na tym etapie nie dochodzi do żadnego realnego przysporzenia po stronie Uczestnika, a jedynie warunkowej obietnicy uzyskania takiego przysporzenia w przyszłości. Wynika to z faktu, iż Uczestnicy nie mogą dysponować tymi opcjami/ PSU, tj. nie mogą ich zbyć, zastawić oraz w określonych w Planach przypadkach, mogą te prawa utracić). Przyznanie takiego prawa stanowi jedynie zobowiązanie do otrzymania akcji w przyszłości. Przysporzenie, które otrzymują Uczestnicy w chwili przyznania im opcji na akcje/PSU jest więc potencjalne.

Powyższe stanowisko znajduje jednocześnie potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów w podanych stanach faktycznych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2013 r. (sygn. IPPB2/415-1019/12-2/MK) wskazał, że do powstania przychodu dochodzi dopiero w momencie sprzedaży akcji spółki zagranicznej, nie zaś na żadnym z wcześniejszych etapów:

„Polska Spółka (pracodawca Wnioskodawcy) nie ma wpływu na ustalanie postanowień motywacyjnego planu wynagradzania, w tym nie ma wpływu na decydowanie, który z jego pracowników może lub nie przystąpić do powyższego planu. Dodatkowo Polska Spółka nie ponosi żadnych kosztów uczestnictwa swoich pracowników w motywacyjnym planie wynagradzania stworzonym i administrowanym przez Fińską Spółkę. Wnioskodawcy nie łączy z Fińską Spółką stosunek prawny o charakterze umowy o pracę, ani żaden inny do niego zbliżony, Mając na uwadze powyższe należy uznać, że ponieważ przyznane Wnioskodawcy prawo w postaci opcji na akcje w momencie przyznania nie jest zbywalne, ani nie może zostać przeniesione na osobę trzecią, jak również przy udostępnianiu ww. prawa, niemożliwa jest aktualna wycena wartości uzyskanych po okresie restrykcji opcji, uniemożliwia traktowanie przyznania opcji w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy. Uwzględniając powyższe dochód podlegający opodatkowaniu w momencie otrzymania prawa w postaci opcji do dokonywania w przyszłości zakupu akcji fińskiej spółki akcyjnej lub sprzedaży przyznanych opcji przez Wnioskodawcą nie powstanie. ”

Konsekwentnie, skoro po stronie Uczestników nie powitanie przychód w chwili przyznania im opcji na akcje/PSU, to Spółka Polska nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika, o których mowa w przepisach Ustawy o PDOF.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód po stronie Uczestników nie powstanie również w momencie objęcia akcji w związku z realizacją opcji lub upływu okresu restrykcyjnego w przypadku PSU. Ewentualny przychód po stronie Uczestników powstanie dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich akcji Spółki Amerykańskiej. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów Ustawy PDOF.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PDOF, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei, według art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PDOF będącego przepisem szczególnym w odniesieniu do powołanego art. 10 niniejszej ustawy, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Art. 5a pkt 11 Ustawy o PDOF wskazuje, iż przez pojęcie papierów wartościowych należy rozumieć papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, papierami wartościowymi są:

akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym i n kor porające prawe majątkowe odpowiadające prawem wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,

inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporające uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawe pochodne).

Mając powyższe na uwadze, akcje wyemitowane na podstawie przepisów prawa obcego (np. akcje Spółki Amerykańskiej) spełniające warunki określone w tym przepisie są papierami wartościowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PDOF.

Konsekwentnie, w momencie nabycia przez Uczestników akcji Spółki Amerykańskiej po cenie ustalonej na warunkach określonych w Planach nie powstanie przychód do opodatkowania, gdyż fakt nabycia (choćby nieodpłatnego) nie jest tożsamy ani z realizacją praw z papierów wartościowych ani też z ich zbyciem.

Dodatkowo należy podkreślić, że akcje są papierami wartościowymi inkorporającymi nie tylko prawa, lecz także obowiązki akcjonariusza w stosunku do spółki będącej emitentem akcji. Moment uzyskania dochodu z akcji nie jest tożsamy z momentem ich otrzymania lub nabycia bez względu na formę ich objęcia. Cechą papierów wartościowych, jakimi są akcje, jest to, że samo ich posiadanie nie kreuje po stronie akcjonariusza żadnego przysporzenia majątkowego a więc i przychodów - mogą one być uzyskiwane (a zatem i opodatkowane) dopiero w momencie czerpania zysków ze spółki akcyjnej w formie dywidendy lub zysku ze sprzedaży akcji.

Również, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PDOF, wydatki poniesione na objęcie lub nabycie udziałów bądź akcji w spółkach mających osobowość prawną (tj. cena objęcia akcji oraz inne ewentualne wydatki związane z objęciem akcji) nie będą uznane za koszt uzyskania przychodu w momencie nabycia akcji. Odroczenie rozpoznania wydatków z tytułu nabycia akcji dopiero do momentu ich zbycia wprost wskazuje, że jest to pierwszy moment, w którym Ustawa o PDOF nakazuje opodatkować dochód akcjonariusza związany z posiadanymi akcjami (oprócz dochodów z dywidend opodatkowanych odrębnie).

Na podstawie art. 30b Ustawy o PDOF, opodatkowaniu 19% stawką podatku podlega dochód osiągnięty z tytułu zbycia papierów wartościowych ustalony, jako różnica pomiędzy sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie m.in. art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PDOF.

Tak wyliczony dochód, zgodnie z art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy o PDOF, powinien zostać wykazany w odrębnym zeznaniu podatkowym (PIT-38) sporządzanym i przekazanym do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie powinien zostać wpłacony do urzędu skarbowego wynikający z zeznania podatek.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że realne przysporzenie majątkowe Uczestnicy Planów mogą otrzymać dopiero w momencie sprzedaży akcji Spółki Amerykańskiej. Konsekwentnie, przychód z tytułu uczestnictwa w Planach powstanie dopiero w momencie zbycia akcji nabytych przez Uczestników na skutek realizacji opcji na akcje lub, w przypadku jednostek restrykcyjnych, upływu okresu, po którym następuje nabycie akcji. Przychód ten należy zakwalifikować do źródła, jakim są kapitały pieniężne określone w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PDOF.

Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 1 i 2 Ustawy o PDOF, odpowiednio skalkulowany dochód tego rodzaju podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych 19% stawką podatkową i jest rozliczany wyłącznie przez Uczestników Planów.

Wobec powyższego, na Polskiej Spółce, jako pracodawcy nie ciążą jakiekolwiek obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 Ustawy PDOF, w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z udziału Uczestników Polskiej Spółki w opisanych w stanie faktycznym Planach.

Powyżej zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w analogicznych stanach faktycznych, m.in.

Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. IPPB2/415-290/13-3/MK, w której Organ stwierdził, że „pracownicy spółki otrzymają w ramach nagrody DSU niezbywalne, warunkowe prawo do nieodpłatnego nabycia w przyszłości akcji spółki w ramach nagrody SOP prawo do niezbywalnych opcji na akcje, od podmiotu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem udostępniającym akcje będzie spółka amerykańska, a nie spółka polska, która jest pracodawcą (...). Zatem na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika czy też obowiązki informacyjne".

interpretacja indywidualna wydana przez, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. IPPB2/415-893/12-4/MK, w której wskazano, że „należy zgodzić się z argumentacją Wnioskodawcy, iż realizacja opcji na akcje i otrzymanie przez pracowników Wnioskodawcy od Spółki amerykańskiej akcji w wyniku ich realizacji, jak również późniejsza sprzedaż akcji nabytych w wyniku realizacji opcji na akcje również nie rodzi żadnych obowiązków płatnika po stronie Wnioskodawcy”.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy znaleźć można również w wyrokach sądów administracyjnych. Można wśród nich wskazać:

Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r. (II FSK 2176/09), w którym Sąd wskazał, że przychód z tytułu uczestnictwa w planie opcji na akcje powinien zostać uznany za przychód z kapitałów pieniężnych, nie zaś przychód z tytułu stosunku pracy, podkreślając, że: „ze stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy wynika, że objęcie czy też określone nabycie akcji zagranicznej spółki kapitałowej realizowane jest przez tą spółkę, natomiast okoliczność, że beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego spółkę krajową z jej pracownikami. Ze stanu faktycznego nie wynika, że objęcie lub nabycie na preferencyjnych warunkach akcji spółki przez pracowników spółki „polskiej” stanowiło element warunków pracy i płacy tych pracowników, aby - na przykład- objęte było zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy regulaminów pracy, płacy lub nagradzania pracowników”.

Wyrok NSA z dnia 13 marca 2013 r., sygn. II FSK 1433/11, w którym jednoznacznie stwierdzono, że „ Nie jest jednak tak (...) iż w świetle art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f, wszystkie przychody osiągane przez osoby mające status pracowników automatycznie uważane są za przychody ze stosunku pracy, jeżeli tylko pochodzą od podmiotu będącego jednocześnie pracodawcą, albowiem przychody te muszą pochodzić właśnie z tego stosunku pracy. Musi istnieć zatem na tyle ścisły związek pomiędzy zatrudnieniem a oferowanym świadczeniem (przychodem), który uzasadnia uznanie go za pochodzące ze stosunku pracy. Należy zwrócić uwagę, iż z treści tego przepisu wynika, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym istotnego w niniejszej sprawie - stosunku pracy. Zatem ustawodawca nie użył w nim sformułowań w rodzaju "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy”. Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. l u.p.d.o.f.”

Podsumowując, Spółka Polska stoi na stanowisku, że przychód z tytułu uczestnictwa w Planach powstanie dopiero w momencie zbycia akcji nabytych przez Uczestników na skutek realizacji opcji na akcje lub, w przypadku jednostek restrykcyjnych, upływu okresu, po którym następuje nabycie akcji. W konsekwencji, przychód ten będzie stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PDOF, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawia podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PDOF. W związku z powyższym na Spółce Polskiej nie będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne, o których mowa w przepisach Ustawy o PDOF.

Biorąc powyższe pod uwagę, wnoszę o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w programach motywacyjnych, natomiast w pozostałym zakresie za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych w odniesieniu do zadanych pytań.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

obliczenie,
pobranie,
wpłacenie

podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 41 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków informacyjnych dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z o.o. z siedzibą w Warszawie powiązaną jako podmiot zależny ze spółką z siedzibą w Stanach Zjednoczonych notowaną na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych NYSE. W celu zwiększenia motywacji i lojalności pracowników zatrudnionych na kluczowych stanowiskach w Spółce Amerykańskiej i innych spółkach z grupy, Spółka Amerykańska umożliwiła kluczowym pracownikom Wnioskodawcy uczestnictwo w programach motywacyjnych pod nazwą:“C. 2008 Stock Option Plan” tzw. Plan Opcji na Akcje oraz “C. 1989 Restricted Stock Award tzw. “Plan Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych”).

W ramach planu „Opcji na akcje” uczestnikom przyznawane są nieodpłatnie opcje na akcje („Stock Option”), które mogą być zrealizowane w okresie ustalonym przez powołany Komitet, nie później jednak niż przed upływem 10 lat licząc od daty ich przyznania.

Zgodnie z postanowieniami Planu Opcji na Akcje, uczestnik uzyskuje prawo do realizacji 25% opcji na akcje po upływie roku od daty ich przyznania, zaś prawo do realizacji pozostałych 25% w każdą kolejną rocznicę przyznania opcji, aż do pełnego nabycia uprawnień do realizacji opcji.

W określonych w „Planie Opcji na Akcje” przypadkach, np. na skutek rozwiązania umowy ze Spółką Polską przed upływem okresu, w którym prawa wynikające z przyznanych opcji na akcje mogą być zrealizowane, uczestnicy, co do zasady, tracą powyższe prawa do nabycia akcji Spółki Amerykańskiej na warunkach oraz w terminach określonych w Planie.

Samo przyznanie prawa do opcji nie skutkuje automatycznym objęciem akcji w przyszłości, gdyż zgodnie z zapisami Planu Opcji na Akcje, opcje te nie muszą podlegać realizacji.

W momencie realizacji opcji na akcje Uczestnik zasadniczo nabywa akcje po cenie nie niższej niż wartość rynkowa akcji w dniu przyznania opcji na akcje.

Po nabyciu akcji Uczestnik staje się ich właścicielem i może swobodnie nimi dysponować. Do momentu nabycia akcji, Uczestnik nie ma żadnych praw akcjonariusza, w szczególności prawa głosu, prawa do otrzymania dywidendy lub jej ekwiwalentu.

W ramach „Planu Restrykcyjnych Jednostek Akcyjnych” przyznawane są nieodpłatnie jednostki akcyjne („PSU”) stanowiące niezbywalne warunkowe prawo do nabycia w przyszłości akcji spółki amerykańskiej po spełnieniu określonych w planach warunków.

Liczba przyznanych Uczestnikowi PSU jest uzależniona od łącznego rocznego wskaźnika wzrostu zysku Spółki Amerykańskiej osiągniętego w trzyletnim okresie, tzw. „performance period”. Procent PSU, który zostanie przyznany Uczestnikom w zależności od wysokości ww. wskaźnika może wynosić 150%, 100%, 50% lub 0% PSU. Ostateczna liczba PSU przyznanych danemu Uczestnikowi jest uzależniona od indywidualnej oceny jego pracy przez lokalnego przełożonego.

w czasie trwania porozumienia dotyczącego nabycia PSU zawartego między Spółką Amerykańską a Uczestnikiem,

w okresie roku od zakończenia stosunku pracy ze Spółką Amerykańską lub jedną ze spółek z grupy,

w ciągu roku od końca okresu restrykcyjnego,

nabyte akcje podlegają przepadkowi. Przepadkowi podlegają również wszelkie pożytki uzyskane z ww. akcji. W takiej sytuacji Uczestnik zobowiązany jest do dokonania ich zwrotu Spółce Amerykańskiej.

Zarówno „Stock Option” jak i “PSU” stanowią pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osob fizycznych w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Uprawnienie pracowników Wnioskodawcy do otrzymania opcji na akcje oraz PSU nie wynika z umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą. Uprawnienie wynika z odrębnych porozumień zawartych między Spółką Amerykańską a poszczególnymi Uczestnikami Planów, zawieranych w formie pisemnej.

O tym, który z Uczestników będzie mógł uczestniczyć w Planach decyduje Komitet powołany przez Spółkę Amerykańską, składający się z co najmniej 3 członków zarządu Spółki Amerykańskiej. Polska Spółka nie ma bezpośredniego wpływu na to, którzy z jej pracowników będą uczestniczyć w Planach. Koszty uczestnictwa w powyższych Planach nie są ponoszone przez Spółkę Polską. Uczestników nie łączy ze Spółką Amerykańską stosunek prawny o charakterze umowy o pracę ani żaden inny do niego zbliżony.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że samo przyznanie wybranym pracownikom Spółki w sposób nieodpłatny pochodnych instrumentów finansowych w postaci ograniczonych jednostek akcyjnych, tzw. „Performance Share Units” „PSU” oraz opcji umożliwiających nabycie akcji spółki prawa amerykańskiego, tj. Stock Option Plan „Stock Options” nie skutkuje po stronie pracowników powstaniem przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym, bowiem jak wynika z wniosku na przyznane pochodne instrumenty finansowe nałożony jest okres restrykcji, tj. nie jest możliwa ich realizacja przed upływem określonego w planie terminu, uczestnicy nie mogą dysponować przyznanymi im instrumentami, nie posiadają prawa do ich zbycia, zastawiania ani prawa wykorzystywania w żaden inny sposób. Otrzymane instrumenty finansowe nie inkorporują praw jakie wynikają z posiadania akcji - w szczególności nie dają prawa głosu, prawa do otrzymania dywidendy lub jej ekwiwalentu.

Tym samym brak konkretnego wymiaru finansowego PSU oraz opcji na akcje„Stock Options” stanowiących pochodne instrumenty finansowe w momencie ich przyznawania osobom uprawnionym, uniemożliwia traktowanie ich w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy.

Powyższe wynika również z faktu, że uczestnik w momencie otrzymania niezbywalnego warunkowego prawa w postaci zastrzeżonych PSU oraz opcji na akcje „Stock Options” stanowiących pochodne instrumenty finansowe do nabycia akcji nie ma jeszcze gwarancji, że akcje te uzyska w przyszłości. Ponadto prawo to zostanie przyznane przez spółkę będącą podmiotem prawa amerykańskiego a nie przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji w momencie przyznania kluczowym pracownikom Spółki w ramach Programów motywacyjnych “C. 2008 Stock Option Plan” i “C. 1989 Restricted Stock Award Plan” niezbywalnych warunkowych praw w postaci „Performance Share Units” („PSU”) oraz opcji umożliwiających nabycie akcji spółki prawa amerykańskiego, tj. Stock Option Plan („Stock Options”) będących pochodnymi instrumentami finansowymi uprawniających do nabycia w przyszłości akcji spółki prawa amerykańskiego nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika czy też obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii ciążących na Spółce obowiązków płatnika w chwili realizacji niezbywalnego prawa do nieodpłatnego otrzymania akcji spółki mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych w drodze konwersji PSU oraz w momencie wykonania Stock Options, tzn. poprzez objęcie akcji spółki prawa amerykańskiego za cenę niższą od wartości rynkowej z dnia wykonania.

W przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym pracownicy Spółki w wyniku realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci PSU nabędą nieodpłatnie, a w wyniku realizacji opcji Stock Options nabędą po cenie wykonania akcje Spółki, której siedziba znajduje się na terytorium Stanów Zjednoczonych, czyli podmiotu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy, ani stosunek cywilnoprawny. Podmiotem udostępniającym akcje jest spółka amerykańska, a nie spółka polska, która jest pracodawcą.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że przesłanką zakwalifikowania przychodu, do źródła określonego, jako „stosunek pracy”, jest to aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej (spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych) - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki stanowiący różnicę pomiędzy ceną rynkową a ceną nabycia akcji ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, który złożył określoną ofertę (nabycia akcji spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych po cenach niższych niż ich wartość rynkowa lub nieodpłatnego nabycia akcji) grupie osób, z którą nie łączy go stosunek pracy, a które to osoby posiadają określoną cechę (są zatrudnione w spółce należącej do określonej grupy kapitałowej).

W świetle powyższego, przychód osób, które nabyły akcje poniżej ich wartości rynkowej lub w wyniku nieodpłatnego nabycia akcji od podmiotu trzeciego powstały w chwili nabycia akcji (realizacja Stock Options) lub konwersji PSU na akcje nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia, jako pochodzącego ze stosunku pracy.

Jak wynika z przedstawionego opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przywołanych uregulowań prawnych pracownicy Spółki biorący udział w programach motywacyjnych w wyniku realizacji niezbywalnych warunkowych praw w postaci „Performance Share Units” („PSU”) otrzymają nieodpłatnie akcje spółki amerykańskiej oraz w ramach „Stock Options” niezbywalnych opcji na akcje, nabędą po cenie wykonania akcje Spółki amerykańskiej, tj. od podmiotu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem udostępniającym akcje jest spółka amerykańska, a nie spółka polska, która jest pracodawcą.

W związku z powyższym ponieważ realizacja praw wynikających z otrzymanych nieodpłatnie w ramach programów motywacyjnych niezbywalnych pochodnych instrumentów finansowych na rzez pracowników polskiej spółki zostanie wykonana przez podmiot mający siedzibę w Stanach Zjednoczonych na Wnioskodawcy, nie będą ciążyć obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne z tytułu realizacji praw wynikających z otrzymanych w ramach programów jednostek akcyjnych PSU i Opcji na akcje „Stock Options”.

Jak już powyżej wskazano warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu lub w przypadku obowiązków informacyjnych dokonywanie wypłat należności lub świadczeń przez ten podmiot.

Ponadto organ podatkowy zauważa, że należy zgodzić się z argumentacją Wnioskodawcy, że sprzedaż akcji nabytych w wyniku realizacji praw z PSU oraz nabytych w wyniku realizacji opcji na akcje „Stock Options” również nie rodzi żadnych obowiązków płatnika po stronie Wnioskodawcy.

W momencie odpłatnego zbycia przez beneficjentów Programu akcji spółki prawa amerykańskiego powstanie przychód stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak wskazał Wnioskodawca art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Z tej przyczyny w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka polska nie będzie wykonywać wobec swoich pracowników praw i obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych jakie powstaną po stronie pracowników Spółki z tytułu uczestnictwa w programie.

Reasumując, na Wnioskodawcy, nie będą ciążyć obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne na żadnym z etapów przedmiotowego programu.

Końcowo - odnosząc się do przywołanych we wniosku interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.

W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami – nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Ponadto odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego należy stwierdzić, iż w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyroki nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację, nawet jeżeli kształtuje określoną linię orzeczniczą. Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Dlatego tut. organ nie może w oparciu o powołane wyroki sądów potwierdzić stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin