Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-125/14-2/PR
z 6 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 5 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzenia udziałów za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzenia udziałów za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej.

We wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą i miejscem zarządu w Polsce, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce („Wnioskodawca”). Wspólnikami Wnioskodawcy są osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania w Polsce, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („Wspólnicy Wnioskodawcy”). Kapitał zakładowy Wnioskodawcy wynosi 2.800.000 zł i został wpłacony w całości przez Wspólników Wnioskodawcy w gotówce (wkładem pieniężnym).

Wnioskodawca jest właścicielem m.in. niezabudowanych nieruchomości (gruntów) składającej się z 36 działek gruntu - stanowiących tereny przeznaczone pod zabudowę o łącznej pow. 5,6 ha, położonych w m.: A i B oraz C, dla których księgi wieczyste prowadzą odpowiednio Sądy Rejonowe (…). Wszystkie Nieruchomości są przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę. Na Nieruchomościach nie jest obecnie prowadzona działalność gospodarcza, ale Nieruchomości te były kupione w celu przeznaczenia przez Spółkę do dalszej sprzedaży (m.in. w wyniku parcelacji większych działek gruntu kupionych przez Spółkę). Łączna szacowana wartość rynkowa Nieruchomości wynosi ok. 4.850.000 zł (wg wyceny 6.900.000 zł) i jest wyższa niż cena ich zakupu.

Obecnie planowane jest podjęcie przez walne zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy uchwały o umorzeniu części udziałów Wnioskodawcy, w którego wyniku kapitał zakładowy Wnioskodawcy ulegnie obniżeniu.

Wypłata kwot należnych Wspólnikom Wnioskodawcy wynikająca z tytułu wynagrodzenia za umorzenie ww. udziałów Wnioskodawcy nastąpi w postaci przeniesienia na Wspólników Wnioskodawcy własności Nieruchomości o wartości rynkowej odpowiadającej kwocie należnej każdemu ze Wspólników Wnioskodawcy z tytułu obniżenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

Planowane jest też, iż do Wnioskodawcy przystąpią dwie spółki z o.o. z siedzibą i miejscem zarządu w Polsce, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce. Następnie, Wspólnicy Wnioskodawcy planują przekształcenie Wnioskodawcy w spółkę komandytową z siedzibą i miejscem zarządu w Polsce („Spółka Komandytowa”) w trybie przepisów Kodeksu spółek handlowych. Na dzień przekształcenia Wnioskodawcy w Spółkę Komandytową, w kapitale własnym, obok kapitału podstawowego, Wnioskodawca będzie posiadał m.in. następującą pozycję: kapitał zapasowy utworzony z zysków za 2008 r. w kwocie 600.000 zł, co do którego podjęto uchwałę o wypłacie, przy czym faktycznie do wypłaty nie doszło. Kapitały własne Wnioskodawcy są dodatnie, przy czym Wnioskodawca wykazuje niepokryte straty z lat ubiegłych i stratę za 2013 r. w wysokości 400,000 zł.

W wyniku dokonanego przekształcenia formy prawnej Wnioskodawcy (tj. ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Spółkę Komandytową) proporcja udziału w zysku Spółki Komandytowej należna wspólnikom Wnioskodawcy będzie odpowiadała proporcji ich udziału w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przed przekształceniem. Cały majątek spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stanie się z dniem przekształcenia majątkiem spółki osobowej (spółki przekształconej) (tj. majątkiem Spółki Komandytowej). Na moment przekształcenia Wnioskodawcy w Spółkę Komandytową: (i) nie zostanie dokonana wypłata zysków przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością do jej wspólników, (ii) kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stanie się w całości wkładem wspólników do Spółki Komandytowej, a (iii) niepodzielony zysk oraz pozostałe pozycje kapitałów własnych spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (z wyjątkiem kapitału podstawowego) nie podwyższające wkładów do Spółki Komandytowej zostaną przeniesione na kapitał zapasowy Spółki Komandytowej. Tym samym, w związku z przekształceniem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Spółkę Komandytową nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz nie ulegnie zmianie majątek tej spółki. Celem Wspólników Wnioskodawcy nie jest likwidacja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a jedynie zmiana formy organizacyjno-prawnej tej spółki. Dotychczasowa działalność gospodarcza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będzie po przekształceniu kontynuowana przez spółkę osobową (Spółkę Komandytową) w takim samym rodzaju i rozmiarze.

Wspólnikami Spółki Komandytowej będę te same osoby, w takiej samej proporcji, które są wspólnikami Wnioskodawcy na dzień przekształcenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przeniesienie własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólników Wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia należnego za umorzenie udziałów Wnioskodawcy nie powoduje powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy, nawet jeśli wartość rynkowa Nieruchomości jest wyższa niż koszty ich nabycia przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przeniesienie własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólników Wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia należnego za umorzenie udziałów Wnioskodawcy nie powoduje powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy, nawet jeśli wartość rynkowa Nieruchomości jest wyższa niż koszty ich nabycia przez Wnioskodawcę.

Ustawodawca w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez użycie słów „w szczególności” wprowadził otwarty katalog przysporzeń uznawanych za przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, są to m.in.: (i) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (pkt 1) oraz (ii) wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (pkt 2). W świetle art. 12 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy „do przychodów nie zalicz się (…) umorzenia udziałów (akcji) w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia”. Zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ( art. 14) ust. 4 i 5 (ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie”.

Wnioskodawca uważa, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca nie uzyskuje realnego przysporzenia majątkowego.

Po pierwsze, posługując się wykładnią gramatyczną art. 12 ust. 4 pkt 3 wspomnianej ustawy jednoznacznie należy stwierdzić, iż do przychodów spółki nie zalicza się umorzenia udziałów w spółce. Jednocześnie przepisy podatkowe o charakterze szczególnym, a takim niewątpliwie jest przepis art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający, albowiem przez wykładnię nie można tworzyć nowych prawnopodatkowych stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu lub zwolnieniu od opodatkowania.

Obowiązek podatkowy musi być wyrażony w ustawie (co wynika z art. 217 Konstytucji) w sposób jasny, kompletny i zupełny. Wykładnia przepisów podatkowych, zwłaszcza przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, winna być więc wykładnią ścisłą. W ocenie Wnioskodawcy, umorzenie przez Wnioskodawcę jego udziałów nie rodzi skutków podatkowych. Warto bowiem podkreślić, że w wyniku umorzenia udziałów, Wnioskodawca nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego od wspólnika, które powiększy jej majątek. Wprost przeciwnie, można powiedzieć, że majątek Wnioskodawcy rzeczywiście ulegnie zmniejszeniu, gdyż będzie on zobowiązany do wypłacenia wynagrodzenia wspólnikowi z tytułu umorzenia udziałów. Jak wskazał w prawomocnym wyroku WSA w Poznaniu z 25 maja 2010 r. (sygn. akt I SA/Po 251/10): „umorzenie udziałów w swej ekonomicznej treści można porównać do procesu likwidacji spółki w zakresie umarzanych udziałów. W ramach likwidacji spółki dokonuje się bowiem operacji umorzenia wszystkich udziałów. Jeżeli więc nie ma wątpliwości, co do tego, iż przy likwidacji spółki nie dochodzi do powstania przychodu po stronie spółki likwidowanej w związku z wydaniem majątku udziałowcom w wyniku likwidacji, to analogicznie taka czynność nie powinna powodować powstania przychodu po stronie spółki, w przypadku której tylko część udziałów podlega umorzeniu. Wypłata wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów nie może być zrównana z czynnością odpłatnego zbycia, o której mowa w art. 14 (ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a tym samym po stronie Spółki nie powstanie przychód z tego tytułu”. Wyrok ten utrzymano w mocy wyrokiem NSA z 25 kwietnia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1950/10).

Po drugie, żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje, iż po stronie spółki powstaje przychód w związku ze zwrotem na rzecz wspólników kwot zwolnionych z kapitału zakładowego z tytułu obniżenia kapitału zakładowego. Wnioskodawca uważa, iż Wnioskodawca nie otrzyma żadnego przysporzenia stanowiącego przychód w podatku dochodowym od osób prawnych z ww. tytułu, natomiast zwolniona kwota jest tylko zwrotem należności, które uprzednio zostały wniesione przez wspólnika tytułem wkładu na pokrycie kapitału zakładowego. W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólników Wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia należnego za umorzenie udziałów Wnioskodawcy nie powoduje powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy, nawet jeśli wartość rynkowa Nieruchomości jest wyższa niż koszty ich nabycia przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (art. 12 ust. 1 pkt 1–3 powołanej ustawy). Na podstawie art. 12 ust. 1 omawianej ustawy można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Skutek w postaci powstania przychodów w rozumieniu ww. ustawy może być również następstwem zdarzeń prawnych, których skutkiem jest zmniejszenie pasywów podatnika, czyli jego zobowiązań.

Jednym z przepisów o charakterze szczególnym w stosunku do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest art. 14. W myśl ust. 1 tego artykułu, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie - jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Użyte przez ustawodawcę pojęcie „odpłatnego zbycia” obejmuje zarówno klasyczną sprzedaż, czyli zobowiązanie się zbywcy do przeniesienia na nabywcę prawa własności rzeczy lub prawa majątkowego w zamian za zobowiązanie się nabywcy do zapłaty ceny ustalonej przez strony w umowie, jak i czynności prawne o podobnym charakterze (zamiana, inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych). W szczególności, posługując się terminem „wartość wyrażona w cenie”, przepisy nie przesądzają o dopuszczalnej formie zapłaty tej należności. Może ona nastąpić zarówno w pieniądzu, jak i w innej postaci, np. w formie zwolnienia zbywającego z ciążących na nim zobowiązań wobec nabywcy lub przeniesienia na niego prawa własności rzeczy. Każde z wymienionych rozwiązań będzie prowadziło do uiszczenia „ceny” zbywanej rzeczy lub prawa majątkowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje umorzenie części udziałów, w którego wyniku kapitał zakładowy Wnioskodawcy ulegnie obniżeniu. Wypłata kwot należnych Wspólnikom Wnioskodawcy wynikająca z tytułu wynagrodzenia za umorzenie ww. udziałów Wnioskodawcy nastąpi w postaci przeniesienia na Wspólników Wnioskodawcy własności Nieruchomości o wartości rynkowej odpowiadającej kwocie należnej każdemu ze Wspólników Wnioskodawcy z tytułu obniżenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy wskazać, że zasady umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1030).

Zgodnie z art. 199 § 1 KSH, udział w takiej spółce może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy jej umowa tak stanowi. Umorzenie udziału może nastąpić za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe), przy czym przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział (art. 199 § 2 KSH). Stosownie do § 3 omawianego artykułu, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może jednak nastąpić bez wynagrodzenia. Zgodnie z art. 199 § 7 KSH, w razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie to następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego.

Z treści powołanych przepisów wynika, że umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Kwestia ustalenia formy tego wynagrodzenia pozostawiona została natomiast swobodzie stron.

Wobec powyższego, wydaje się, że dopuszczalna jest wypłata wynagrodzenia zarówno w formie gotówkowej, jak i bezgotówkowej. Należy jednak zauważyć, że zapłata wynagrodzenia w formie pieniężnej i niepieniężnej ma odrębny charakter, w szczególności prowadzi do odrębnych zmian w majątku spółki kapitałowej. Zapłata wynagrodzenia ustalonego w formie pieniężnej prowadzi bowiem do przekazania środków pieniężnych w wartości nominalnej odpowiadającej ustalonej wartości wynagrodzenia. Przekazywane na rzecz wspólnika środki pieniężne zostały uprzednio odpowiednio ujęte (jako przychody albo przysporzenia niestanowiące przychodu) - w tej samej wartości nominalnej - dla celów rozliczeń podatkowych spółki jako wartości wchodzące do jej majątku.

Natomiast z odmienną sytuacją będziemy mieli do czynienia, w przypadku gdy spółka dokonuje wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały w formie niepieniężnej.

O ile wypłata wynagrodzenia w formie gotówkowej (pieniężnej) za umorzone udziały jest dla spółki neutralna podatkowo, o tyle w sytuacji przekazania składników majątkowych, która skutkuje przejściem własności tych składników ze spółki na udziałowca, spółka uzyskuje w zamian za przekazanie składników majątkowych korzyść majątkową polegającą na zwolnieniu się z obowiązku wypłaty wynagrodzenia. Chociaż skutek w postaci wygaśnięcia zobowiązania jak i zmniejszenia się pasywów spółki przy obu formach wynagrodzenia, tj. pieniężnego i niepieniężnego, jest taki sam, to nie można nie zauważyć, że przesunięcie składnika majątkowego z aktywów spółki do majątku udziałowca, czyli czynność rozporządzająca, nie jest tożsama z wypłatą gotówki. W ocenie tut. organu, „wypłata” wynagrodzenia wiąże się z czynnością, która skutkuje przeniesieniem własności rzeczy/praw majątkowych. Należy zauważyć, że przy wynagrodzeniu niepieniężnym mamy de facto do czynienia z dwiema czynnościami prawnymi: jedną czynnością jest uchwała w zakresie umorzenia udziałów i wysokości wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzone udziały, drugą czynnością niezbędną do skutecznej realizacji uchwały jest przeniesienie własności aktywów innych niż środki pieniężne.

Oceniając więc charakter nabycia udziałów za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej, należy zauważyć, że w tym przypadku spółka niejako decyduje się na zbycie składników majątku na rzecz udziałowca w zamian za cenę odpowiadającą wartości ustalonego wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów.

Należy przy tym zauważyć, że z punktu widzenia konsekwencji podatkowych sytuacja jest taka sama jak ta, w której podatnik dokonuje odpłatnego zbycia tego prawa i tym samym osiąga przychód do opodatkowania, a za otrzymane pieniądze wypełnia swoje zobowiązanie względem swoich wierzycieli. Uznanie, że przeniesienie majątku tytułem wynagrodzenia za umorzone udziały należy traktować na równi z wypłatą gotówki, spowodowałoby nierówne traktowanie podatników. Podatnik, który najpierw dokonuje sprzedaży składników majątkowych, a następnie reguluje swoje zobowiązania w formie pieniężnej, byłby opodatkowany podatkiem dochodowym, natomiast podatnik, który bezpośrednio przeniósł własność tych składników majątkowych, nie osiągnąłby żadnego przychodu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przedstawionej sytuacji uzasadnionym jest rozpoznanie po stronie Spółki przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i ruchomości, na podstawie art. 12 ust. 1 z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, tut. organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy w kwestii braku przysporzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w związku z przeprowadzeniem procesu umorzenia udziałów za wynagrodzeniem i wypłaceniem wynagrodzenia w formie niepieniężnej. Przy czym nie sama „wypłata” wynagrodzenia podlega opodatkowaniu, lecz zdarzenie polegające na przeniesieniu prawa własności nieruchomości ze Spółki na udziałowców, a zdarzenie to spełnia przesłanki wymienione w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, po stronie Spółki wypłacającej wynagrodzenie niepieniężne za umorzone udziały powstaje przychód na podstawie art. 12 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 ww. ustawy.

Podsumowując, wypłata wynagrodzenia w formie niepieniężnej - poprzez przeniesienie przez Spółkę na rzecz udziałowców praw własności nieruchomości - dokonywana z tytułu umorzenia udziałów skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym:

• podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie;
• podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.