2014.05.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-143/14-4/PR
z 8 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski czynności wniesienia aportem praw do znaków towarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski czynności wniesienia aportem praw do znaków towarowych oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną, posiadającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm. - zwanej dalej „UPDOPr”).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym dla celów tego podatku na terytorium Polski.

Wnioskodawca rozważa dokonanie restrukturyzacji polegającej na wydzieleniu znaków towarowych od działalności operacyjnej i wniesienie ich do spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze (zwanej dalej jako „Spółka Cypryjska”), w rezultacie czego stanie się wspólnikiem tej Spółki. Wnioskodawca nadmienił, że na znak towarowy, prawa do którego miałyby być przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki Cypryjskiej, zostało udzielone prawo ochronne w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo Własności Przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119 poz. 1117, z późn. zm.).

W wyniku dokonanego aportu Wnioskodawca otrzyma udziały Spółki Cypryjskiej, których wartość nominalna będzie niższa niż wartość rynkowa przedmiotu aportu. Różnica pomiędzy wartością rynkową praw do znaku towarowego a wartością nominalną akcji objętych przez Wnioskodawcę zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki Cypryjskiej. Zatem suma wartości obejmowanych w Spółce Cypryjskiej udziałów i nadwyżki przelanej na jej kapitał zapasowy (tzw. „share premium”) będzie równa wartości rynkowej wniesionego aportu.

Spółka Cypryjska w momencie otrzymania aportu będzie zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT na terytorium Cypru. Przedmiotem działalności Spółki Cypryjskiej będzie przede wszystkim szeroko rozumiane zarządzanie znakami towarowymi, obejmujące w szczególności odpłatne udzielanie praw do korzystania ze znaków podmiotom trzecim, w tym również Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca w odpowiedzi na zadane pytanie „Czy kontrahent Wnioskodawcy, o którym mowa we wniosku jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?” wskazał, że Spółka Cypryjska na potrzeby planowanej transakcji będzie podmiotem zidentyfikowanym do celów podatku VAT (podatku od wartości dodanej) na Cyprze. Co więcej, Wnioskodawca wyjaśnił również, że Spółka Cypryjska będzie prowadzić samodzielnie działalność gospodarczą i jaki będzie przedmiot tej działalności. Finalnie, w pkt 2 poz. 70 ww. wniosku (własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego) Wnioskodawca wyczerpująco wyjaśnił w oparciu o jakie przepisy prawne należy kategoryzować Spółkę Cypryjską jako podatnika w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie budzi bowiem wątpliwości Wnioskodawcy, że podatnikiem w rozumieniu cyt. wyżej ustawy mogą być nie tylko podmioty polskie, ale również podmioty zagraniczne, co odzwierciedla intencje wynikające z Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.).

Wobec powyższego – w opinii Wnioskodawcy - należy stwierdzić, że organ podatkowy dysponował w przedmiotowym wniosku niezbędnymi danymi pozwalającymi na ocenę statusu podatkowo-prawnego Spółki Cypryjskiej.

Na marginesie Wnioskodawca zauważa, że w poz. 68 formularza wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawcy są zobowiązani jedynie do przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z kolei status podatkowo-prawny nabywców lub odbiorców usług stanowi w świetle ustawy o podatku od towarów i usług okoliczność prawną, a nie faktyczną. Status ten bowiem jest ustalany w drodze subsumpcji (przyporządkowania stanu faktycznego ustalonego w procesie stosowania prawa do sformułowanej w wyniku wykładni normy prawnej), i z tego powodu zasadniczo nie musi podlegać ujawnieniu bezpośrednio w poz. 68 wniosku.

Natomiast w odpowiedzi na pytanie „Czy czynność wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych wykonywana będzie dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to należy wskazać czy stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika będzie znajdować się w Polsce?” Wnioskodawca zauważył, iż gdyby w planowanej transakcji (przy czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaku towarowych) miały uczestniczyć stałe miejsca działalności gospodarczej którejkolwiek ze stron, opis sprawy przedstawionej we wniosku zostałby zredagowany inaczej, z uwzględnieniem tych okoliczności. Stąd też, zgodnie z przedmiotowym wnioskiem należy przyjąć, że czynność wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych nie będzie wykonywana dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej. Wkład niepieniężny zostanie wniesiony przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej - spółki kapitałowej utworzonej zgodnie z prawem cypryjskim, której siedziba znajdować się będzie na Cyprze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych będzie czynnością opodatkowaną w Polsce podatkiem od towarów i usług? (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez Niego do Spółki Cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych nie będzie czynnością opodatkowaną w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. - zwanej dalej „VATU”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 VATU, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów VATU, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów.

Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja opisywanej transakcji w kategorii odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 VATU.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 VATU, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. W konsekwencji, biorąc pod uwagę przytoczoną definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 VATU należy przyjąć, że co do zasady, wniesienie znaków towarowych, na gruncie polskich regulacji, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale dotyczy to wyłącznie usług świadczonych na terytorium kraju. W przedmiotowej sytuacji, zasadniczą kwestią pozostaje zatem ocena miejsca świadczenia usługi. Kwestia ta jest regulowana w rozdziale 3 VATU.

Aby ustalić miejsce świadczenia (a co za tym idzie opodatkowania) transakcji, w pierwszej kolejności należy zbadać status odbiorcy usługi.

Jak wynika z art. 28a pkt 1 VATU, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 VATU, działalność gospodarcza (...) obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka Cypryjska zajmować się będzie zarządzaniem, jak również udzielaniem licencji na wykorzystywanie znaków towarowych będących jej własnością. Będzie ona więc prowadziła działalność gospodarczą, w szczególności będzie udostępniała odpłatnie innym podmiotom prawa do korzystania z będących jej własnością znaków towarowych. Bez wątpienia zatem Spółka Cypryjska będzie wykonywała działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 VATU. Mając na uwadze powyższe, będzie ona zatem podatnikiem w rozumieniu przepisów VATU regulujących kwestię miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z art. 28b VATU, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n. Należy zaznaczyć, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania żadne z zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n, stąd też zastosowanie znajdzie zasada ogólna, o której mowa w art. 28b VATU.

Jeżeli zatem nabywcą znaku towarowego będzie Spółka Cypryjska z siedzibą i zarządem na terytorium państwa innego niż Polska, zarejestrowana na jego terytorium jako podatnik czynny VAT, to zgodnie z zasadą wynikającą z art. 28b ust. 1 VATU, transakcja ta będzie opodatkowana w państwie, w którym Spółka Cypryjska będzie miała siedzibę.

Miejsce świadczenie usługi będzie zatem poza terytorium Polski, co uwzględniając dodatkowo wskazywany art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU prowadzi do wniosku, iż wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych, nie będzie czynnością opodatkowaną w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca ponadto wyjaśnił, iż opisywana transakcja bez wątpienia nie będzie żadną z czynności określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2-5 VATU.

Konkludując, zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów VATU, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych do Spółki Cypryjskiej nie będzie podlegać opodatkowaniu polskim podatkiem VAT, ponieważ czynność ta stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, dla których miejscem świadczenia będzie Cypr.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w bieżącej praktyce organów podatkowych, w tym m.in. w:

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 3 listopada 2010 r. (sygn. akt ILPP2/443-1683/10-2/EWW), w której za prawidłowe uznano stanowisko podatnika, zgodnie z którym „(...) Prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy VAT, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. (...) W konsekwencji, biorąc pod uwagę wskazywaną definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy VAT można przyjąć, że co do zasady, wniesienie znaków towarowych, na gruncie polskich regulacji, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług. (...) Jeżeli zatem nabywcą znaku towarowego będzie spółka cypryjska z siedzibą na terytorium państwa innego niż Polska, to zgodnie z zasadą wynikającą z art. 28b ust. 1 ustawy VAT, transakcja ta będzie opodatkowana w państwie, w którym spółka cypryjska będzie miała siedzibę. Miejsce świadczenie usługi będzie zatem poza terytorium Polski, co uwzględniając dodatkowo wskazywany art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT prowadzi do wniosku, iż wniesienie przez Zainteresowanego do spółki cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych, nie będzie czynnością opodatkowaną w Polsce podatkiem od towarów i usług”;

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 25 sierpnia 2010 r. (sygn. akt ILPP1/443-605/10-5/AW), w której stwierdzono, że „(...) wniesienie aportu w postaci znaku towarowego do spółki osobowej lub cywilnej spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności, w szczególności, w przypadku aportu: mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką do której wnoszony jest aport (w analizowanej sprawie - Wnioskodawcy ze spółką osobową lub cywilną); istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. ogółu praw i obowiązków), będącym świadczeniem wzajemnym; wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci m.in. ogółu praw i obowiązków posiada określoną wartość ekonomiczną (...) wskazać należy, iż wniesienie aportu w postaci znaków towarowych do spółki osobowej lub cywilnej będzie stanowiło czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść) realizowaną przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych (według stawek podatku przewidzianych dla przedmiotu aportu) jako odpłatne świadczenie usług (w rozumieniu art. 8 ust. 1 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 ustawy)”;

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 29 czerwca 2011 r. (sygn. akt ILPP4/443-275/11-6/EWW);

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 28 stycznia 2010 r. (sygn. akt IBPP3/443-828/09/IK);

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 27 stycznia 2010 r. (sygn. akt ITPP1/443-1042a/09/DM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z powyższego wynika, że prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazywanej transakcji, jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Aport praw do znaków towarowych do spółki spełnia definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym dla celów tego podatku na terytorium Polski, rozważa dokonanie restrukturyzacji polegającej na wydzieleniu znaków towarowych od działalności operacyjnej i wniesienie ich do spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze (zwanej dalej jako „Spółka Cypryjska”), w rezultacie czego stanie się wspólnikiem tej spółki. Wnioskodawca nadmienił, że na znak towarowy, prawa do którego miałyby być przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki Cypryjskiej, zostało udzielone prawo ochronne w rozumieniu ustawy Prawo Własności Przemysłowej. W wyniku dokonanego aportu Wnioskodawca otrzyma udziały Spółki Cypryjskiej, których wartość nominalna będzie niższa niż wartość rynkowa przedmiotu aportu. Różnica pomiędzy wartością rynkową praw do znaku towarowego a wartością nominalną akcji objętych przez Wnioskodawcę zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki Cypryjskiej. Zatem suma wartości obejmowanych w Spółce Cypryjskiej udziałów i nadwyżki przelanej na jej kapitał zapasowy (tzw. „share premium”) będzie równa wartości rynkowej wniesionego aportu. Spółka Cypryjska w momencie otrzymania aportu będzie zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT na terytorium Cypru. Przedmiotem działalności Spółki Cypryjskiej będzie przede wszystkim szeroko rozumiane zarządzanie znakami towarowymi, obejmujące w szczególności odpłatne udzielanie praw do korzystania ze znaków podmiotom trzecim, w tym również Wnioskodawcy. Spółka Cypryjska na potrzeby planowanej transakcji będzie podmiotem zidentyfikowanym do celów podatku VAT (podatku od wartości dodanej) na Cyprze. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że czynność wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych nie będzie wykonywana dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej. Wkład niepieniężny zostanie wniesiony przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej - spółki kapitałowej utworzonej zgodnie z prawem cypryjskim, której siedziba znajdować się będzie na Cyprze.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – Spółka Cypryjska, na rzecz której Wnioskodawca będzie świadczył przedmiotową usługę (wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych), jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy oraz Spółka ta nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce ani w innym kraju niż jej siedziba działalności gospodarczej, to miejscem świadczenia, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym czynność wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki Cypryjskiej wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Końcowo należy zauważyć, iż poz. 70 wniosku ORD-IN dotyczy przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Natomiast okoliczności sprawy mające być przedmiotem kwalifikacji prawnopodatkowych przez organ podatkowy w drodze interpretacji indywidualnej winny wynikać wyłącznie z poz. 68 wniosku ORD-IN, tj. „Wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego (stanów faktycznych, zdarzenia przyszłego (zdarzeń przyszłych) i pytania (pytań).”

Należy zwrócić uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski czynności wniesienia aportem praw do znaków towarowych. Natomiast w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin