Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-214/14-4/JSK
z 20 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 25 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono w dniu 25 kwietnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, pytań i własnego stanowiska w sprawie oraz wskazanie, kto jest Wnioskodawcą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym z dnia 24 sierpnia 2007 r. Wnioskodawczyni razem z mężem nabyli trzy działki zlokalizowane w (...), przy ul. (...). Działki Zainteresowana i Jej mąż nabyli prywatnie jako wspólność majątkową i założyli dla nich jedną księgę wieczystą KW nr (...).

Już w momencie nabywania działek (grunty orne V i VI klasy), zgodnie z uchwałą nr (...) Rady Miejskiej w (...) z dnia 6 października 2006 r. zatwierdzającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone one były pod tereny zabudowy mieszkaniowej (jednorodzinnej w układzie wolnostojącym). Zakupione przez Wnioskodawczynię i Jej męża działki to:

1. działka nr 212/57 – grunt orny o powierzchni 0,1084 ha;
2. działka nr 212/66 – grunt orny o powierzchni 0,0659 ha;
3. działka nr 212/69 – grunt orny o powierzchni 0,1108 ha.
   
   

Wnioskodawczyni i Jej mąż zakupili działki z myślą o trójce swoich dzieci. Życie potoczyło się inaczej, w związku z czym Zainteresowana i Jej mąż noszą się z zamiarem sprzedaży opisanych powyżej działek.

Od momentu zakupu przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni i Jej mąż nie ingerowali w stan fizyczny ani prawny tych nieruchomości. Nie wystąpili o pozwolenie na budowę, nie ogrodzili nieruchomości ani nie próbowali ich sprzedać, nie wykorzystywali działek na potrzeby działalności gospodarczej. Zakup i sprzedaż nieruchomości nie wchodzą w zakres działalności prowadzonej przez męża Zainteresowanej.

Mąż Zainteresowanej prowadzi działalność, firmę instalacyjną. Sprzedaż działek nie wchodzi w zakres jego pracy.

W czasie pomiędzy napisaniem a wysłaniem wniosku Zainteresowana z mężem sprzedali jedną działkę nr 212/66.

W piśmie z dnia 22 kwietnia 2014 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowana wskazała, że:

• przedmiotowe działki nie były udostępniane innym osobom,
• przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej,
• z przedmiotowych nieruchomości nie były dokonywane żadne zbiory ani sprzedaż produktów rolnych,
• nie zostaną poniesione żadne nakłady przed sprzedażą działek.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 22 kwietnia 2014 r.):

1. Czy Wnioskodawczyni będzie musiała uiścić podatek od towarów i usług?
2. Czy sprzedając jedną działkę, bądź nawet trzy działki zakupione przez Zainteresowaną prywatnie, a nie na potrzeby prowadzenia działalności, Wnioskodawczyni zmuszona jest do zapłacenia podatku VAT?
3. Czy kupując te działki jako wspólność majątkową i sprzedając te działki, Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek VAT?
4. Czy w przyszłości kupując inne działki również jako wspólność majątkową i dokonując podziału tych działek celem sprzedaży, Zainteresowana będzie musiała zapłacić podatek VAT?
5. Jaka jest podstawa prawna regulująca poruszoną przez Zainteresowaną sprawę?
6. Czy jak Zainteresowana dokonała zakupu działek i w przyszłości będzie kupować działki prywatnie jako wspólność majątkową a po latach będzie je sprzedawać – czy będzie zobowiązana do zapłacenia podatku VAT, skoro zakup i sprzedaż nieruchomości nie są przedmiotem działalności gospodarczej Zainteresowanej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w roku 2007 Zainteresowana i Jej mąż kupili 3 działki z zamiarem wybudowania tam ich dzieci. Życie potoczyło się inaczej, przez co grunt jest im niepotrzebny. W związku z zakupem działek przez Zainteresowaną i Jej męża prywatnie, a nie na potrzeby działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni uważa, że nie ma podstaw do obciążania Jej podatkiem VAT. Takie jest stanowisko Zainteresowanej.

Zdaniem Zainteresowanej, kupując działki jako współwłasność majątkową na Wnioskodawczynię i Jej męża prywatnie, a nie na działalność gospodarczą, nie ma podstaw prawnych do naliczenia podatku VAT.

W piśmie z dnia 22 kwietnia 2014 r. – Zainteresowana doprecyzowała własne stanowisko w sprawie o następujące informacje:

Ad. 1 i ad. 2

Z uwagi na fakt, że Zainteresowana nie poniosła żadnych nakładów przed sprzedażą działek, nie udostępniała działek osobom trzecim, nie wykorzystywała działek w działalności gospodarczej, nie dokonywała zbiorów, ani nie sprzedawała produktów rolnych, Wnioskodawczyni uważa, że nie ma podstaw, aby uiszczała podatek od towarów i usług w związku z ewentualną sprzedażą działek.

Ad. 3

Kupując opisane we wniosku działki gruntowe i dokonując ich sprzedaży po upływie minimum 5-ciu lat Zainteresowana jest zdania, że nie obowiązuje Jej zapłata podatku VAT.

Ad. 4

Zakup działek i ich podział celem sprzedaży (po upływie pięciu lat, żeby nie płacić też podatku dochodowego) zwalnia Zainteresowaną z obowiązku zapłacenia podatku VAT.

Ad. 5

Pisząc wniosek Zainteresowana dzwoniła na infolinię Krajowej Informacji Podatkowej celem uzyskania pomocy. Wnioskodawczyni dowiedziała się wówczas, że nie musi podawać podstawy prawnej poruszanego przez Nią problemu. W piśmie tut. Organu z dnia 15 kwietnia 2014 r. okazuje się, że Zainteresowana musi uzupełnić część E.3. poz. 61. Po raz kolejny Zainteresowana dzwoniła na infolinię KIP. Uzyskała informację, że podstawą prawną jest ustawa o podatku od towarów i usług - art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 i 2.

Ad. 6

Kupując działki prywatnie jako wspólność majątkową i sprzedając je po upływie kilku lat, nie obejmuje Zainteresowanej obowiązek zapłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.UE L Nr 347.1 ze zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), dalej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej, jest ustalenie, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

W tym miejscu – dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności – konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. cytowanej wyżej ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 Kodeks cywilny, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 Kodeksu cywilnego uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (…) (Edward Gniewek, Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że aktem notarialnym z dnia 24 sierpnia 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła trzy działki. Działki Zainteresowana nabyła prywatnie jako wspólność majątkową i założyła dla nich jedną księgę wieczystą. Już w momencie nabywania działek (grunty orne V i VI klasy), zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 6 października 2006 r. zatwierdzającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone one były pod tereny zabudowy mieszkaniowej (jednorodzinnej w układzie wolnostojącym). Zakupione przez Wnioskodawczynię działki to:

1. działka nr 212/57 – grunt orny o powierzchni 0,1084 ha;
2. działka nr 212/66 – grunt orny o powierzchni 0,0659 ha;
3. działka nr 212/69 – grunt orny o powierzchni 0,1108 ha.
   
   

Wnioskodawczyni zakupiła działki z myślą o trójce swoich dzieci. Życie potoczyło się inaczej, w związku z czym Zainteresowana nosi się z zamiarem sprzedaży opisanych powyżej działek.

Od momentu zakupu przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni nie ingerowała w stan fizyczny ani prawny tych nieruchomości. Nie wystąpiła o pozwolenie na budowę, nie ogrodziła nieruchomości ani nie próbowała ich sprzedać, nie wykorzystywała działek na potrzeby działalności gospodarczej. W czasie pomiędzy napisaniem a wysłaniem wniosku Zainteresowana sprzedała jedną działkę nr 212/66. Przedmiotowe działki nie były udostępniane innym osobom, z ww. nieruchomości nie były dokonywane żadne zbiory ani sprzedaż produktów rolnych, nie zostaną poniesione żadne nakłady przed sprzedażą działek.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawczyni, które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowana nabyła analizowane działki prywatnie jako wspólność majątkową. Od momentu zakupu tych nieruchomości Wnioskodawczyni nie ingerowała w stan fizyczny ani prawny tych nieruchomości. Nie wystąpiła o pozwolenie na budowę, nie ogrodziła nieruchomości, nie wykorzystywała działek na potrzeby działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki nie były udostępniane innym osobom, z ww. nieruchomości nie były dokonywane żadne zbiory ani sprzedaż produktów rolnych, przed sprzedażą działek nie zostaną poniesione żadne nakłady.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie będzie zatem działała jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży udziału we współwłasności tych działek stanowić będzie jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Zainteresowaną prywatnego majątku. Wnioskodawczyni sprzedając udział w nieruchomości będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem dokonując sprzedaży udziału w opisanej nieruchomości, tj. gruncie, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowaną cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. udziału we współwłasności działek, a dostawę tego udziału cech czynności podlegających opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując:

Ad. 1

Z tytułu sprzedaży udziału we współwłasności działek o nr: 212/57, 212/66, 212/69 Wnioskodawczyni nie będzie musiała uiścić podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Sprzedając swój udział we współwłasności jednej działki, bądź nawet trzech działek zakupionych przez Zainteresowaną prywatnie, a nie na potrzeby prowadzenia działalności, Wnioskodawczyni nie będzie zmuszona do zapłacenia podatku VAT.

Ad. 3

Kupując opisane we wniosku działki jako wspólność majątkową i sprzedając je Wnioskodawczyni nie będzie musiała zapłacić podatku VAT.

Ad. 4

W przyszłości kupując inne działki również jako wspólność majątkową i dokonując podziału tych działek celem sprzedaży, Zainteresowana nie będzie musiała zapłacić podatku VAT, pod warunkiem, że nie podejmie żadnych działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Ad. 5

Zainteresowana nie będzie zobligowana do zapłacenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału we współwłasności działek, bowiem nie wystąpi w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Brak tego statusu pozbawia dostawę udziału we współwłasności ww. działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Ad. 6

Jeśli Zainteresowana dokonała zakupu działek i w przyszłości będzie kupować działki prywatnie jako wspólność majątkową, a po latach będzie je sprzedawać, nie będzie zobowiązana do zapłacenia podatku od towarów i usług, skoro zakup i sprzedaż nieruchomości nie są przedmiotem działalności gospodarczej Zainteresowanej, pod warunkiem, że nie podejmie żadnych działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się jednocześnie, że złożony w dniu 13 marca 2014 r. wniosek dotyczący opodatkowania sprzedaży działek w części dotyczącej męża Wnioskodawczyni został załatwiony postanowieniem z dnia 20 maja 2014 r., nr ILPP1/443-214/14-5/JSK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.