Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-110/14-3/MK
z 9 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2014 r. (data wpływu 14 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników i kontrahentów oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest krajową spółką kapitałową, opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

Spółka jest zarejestrowanym na terenie Polski czynnym podatnikiem VAT.

Działalność gospodarcza Spółki to głównie produkcja i usługi w zakresie wyrobów z metali, wynajmowanie nieruchomości na własny rachunek, handel oraz inna działalność według KRS. Spółka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W celu wykonania swoich zadań Spółka zatrudnia pracowników w ramach stosunku pracy (w grudniu 2013 roku Spółka zatrudniała 41 pracowników), osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło (rzadko), a także wspólników (udziałowców).

Ponadto Spółka utrzymuje szerokie kontakty handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, czego przejawem jest fakt, że w bazie kontrahentów jest ponad 600 firm. Spółka znajduje się na etapie „rozkręcania” swojej działalności operacyjnej, ale mimo to jej średnie miesięczne przychody ze sprzedaży wynoszą około 420.000 zł netto.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka dokonuje zakupu wody pitnej (gazowanej i niegazowanej), herbaty, kawy, cukru, mleka, śmietanki do kawy, soków i napojów owocowych, drobnych artykułów spożywczych (tj. herbatników, paluszków, wyrobów cukierniczych, cukierków itp.) oraz owoców, a także kanapek, zimnych przekąsek a niekiedy również ciepłych posiłków dostarczanych do Spółki.

Powyższe produkty są zużywane następująco:

1. woda pitna (gazowana i niegazowana) jest udostępniana w hallu (dla spożywania przez wszystkich zainteresowanych pracowników, współpracowników i kontrahentów) oraz na wydziale wytwórczym dla zatrudnionych tam pracowników,
2. herbata, kawa, cukier, mleko, śmietanka do kawy, soki i napoje owocowe, drobne artykuły spożywcze (np. herbatniki, paluszki, wyroby cukiernicze, cukierki itp.) oraz owoce są (bardzo rzadko) udostępniane do wolnego spożywania przez pracowników w czasie przerwy w pracy, a także przez członków Zarządu i kontrahentów Spółki w trakcie wszelkich spotkań i szkoleń, w tym także w trakcie narad produkcyjnych czy kierowniczych oraz posiedzeń Zarządu. Ponadto, produkty te są zwyczajowo podawane podczas spotkań czy rozmów handlowych z kontrahentami.
3. kanapki, zimne przekąski oraz ciepłe posiłki zakupywane są przez Spółkę bardzo rzadko i tylko celem spożycia przez uczestników długotrwałych narad oraz rozmów handlowych.
   
   

Średnie miesięczne koszty z powyższych tytułów co do zasady nie przekraczają 0,25% przychodów ze sprzedaży, co oznacza, że wydatki na te cele mają charakter symboliczny w stosunku do przychodów.

Spółka zaznacza, że wyżej opisane zużycia mają związek wyłączenie z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, jak również, że są to czynności nieodpłatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wody pitnej (gazowanej i niegazowanej) herbaty, kawy, cukru, mleka, śmietanki do kawy, soków i napojów owocowych, drobnych artykułów spożywczych (tj. herbatników, paluszków, wyrobów cukierniczych, cukierków itp.) oraz owoców, a także kanapek, zimnych przekąsek a niekiedy również ciepłych posiłków dostarczonych do Spółki, przekazanych do nieodpłatnego spożycia na terenie Spółki przez pracowników w trakcie wykonywanych zadań (pracy) oraz w czasie prowadzenia rozmów handlowych z kontrahentami?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 UPTU, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do. wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem, stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 tej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę to, że prawo do odliczenia VAT powinno być: realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć: charakter bezpośredni lub pośredni, o związku bezpośrednim dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów tub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług, z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym VAT. Już przytoczone powody dają podstawę Spółce do odliczenia podatku naliczonego.

Dodatkowo należy zauważyć, iż w ostatnim czasie doszło do istotnej zmiany poglądów organów podatkowych na kwestię możliwości zakwalifikowania opisanych zakupów do kosztów uzyskania przychodów. W szczególności w interpretacji ogólnej nr DD6/033/127/SGH/2013/RD-120521 z dnia 25 listopada 2013 roku, Minister Finansów stwierdził, co następuje: „...analiza tez wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 prowadzi do wniosku, iż nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.”

Wobec tego na gruncie przepisów podatku dochodowym tego typu wydatki są kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy dochodowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wobec powyższego, przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach czynności opodatkowanych. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest krajową spółką kapitałową, czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W celu wykonania swoich zadań Spółka zatrudnia pracowników w ramach stosunku pracy, osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, a także wspólników (udziałowców). Ponadto Spółka utrzymuje szerokie kontakty handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, czego przejawem jest fakt, że w bazie kontrahentów jest ponad 600 firm. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka dokonuje zakupu wody pitnej (gazowanej i niegazowanej), herbaty, kawy, cukru, mleka, śmietanki do kawy, soków i napojów owocowych, drobnych artykułów spożywczych (tj. herbatników, paluszków, wyrobów cukierniczych, cukierków itp.) oraz owoców, a także kanapek, zimnych przekąsek a niekiedy również ciepłych posiłków dostarczanych do Spółki.

Powyższe produkty są zużywane następująco:

1. woda pitna (gazowana i niegazowana) jest udostępniana w hallu (dla spożywania przez wszystkich zainteresowanych pracowników, współpracowników i kontrahentów) oraz na wydziale wytwórczym dla zatrudnionych tam pracowników,
2. herbata, kawa, cukier, mleko, śmietanka do kawy, soki i napoje owocowe, drobne artykuły spożywcze (np. herbatniki, paluszki, wyroby cukiernicze, cukierki itp.) oraz owoce są (bardzo rzadko) udostępniane do wolnego spożywania przez pracowników w czasie przerwy w pracy, a także przez członków Zarządu i kontrahentów Spółki w trakcie wszelkich spotkań i szkoleń, w tym także w trakcie narad produkcyjnych czy kierowniczych oraz posiedzeń Zarządu. Ponadto, produkty te są zwyczajowo podawane podczas spotkań czy rozmów handlowych z kontrahentami.
3. kanapki, zimne przekąski oraz ciepłe posiłki zakupywane są przez Spółkę bardzo rzadko i tylko celem spożycia przez uczestników długotrwałych narad oraz rozmów handlowych.
   
   

Wyżej opisane zużycia mają związek wyłączenie z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych przekazywanych pracownikom oraz kontrahentom.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż zużycie przez pracowników produktów spożywczych, nie jest przekazaniem towarów na cele osobiste pracowników. Konieczność zapewnienia napojów przez Wnioskodawcę swoim pracownikom w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów powołanego przez Wnioskodawcę rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Zatem nabywane przez Wnioskodawcę napoje przeznaczone do zużycia przez pracowników w związku z przepisami BHP, mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu lecz spożywane są na terenie firmy w godzinach jej pracy przez pracowników, w celu prawidłowego funkcjonowania na rzecz firmy. Również zużycie napojów i produktów spożywczych przez kontrahentów Wnioskodawcy oraz pracowników, związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem Zainteresowanego, ponieważ mają one związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem kupowane towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że Zainteresowany ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wody pitnej, herbaty, kawy, cukru, mleka, śmietanki do kawy, soków i napojów owocowych, drobnych artykułów spożywczych oraz owoców, a także kanapek, zimnych przekąsek, a niekiedy również ciepłych posiłków dostarczanych do Spółki, przekazanych do nieodpłatnego spożycia przez pracowników w trakcie pracy oraz przez kontrahentów w trakcie rozmów handlowych, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie produktów spożywczych. Natomiast w kwestii braku opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników i kontrahentów zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy jednocześnie dodać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności w zakresie prawa do zakwalifikowania dokonanych zakupów produktów spożywczych do kosztów uzyskania przychodów, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.