Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-59/14-7/KG
z 23 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez pełnomocnika radcę prawnego przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z bieżącymi i przyszłymi wydatkami inwestycyjnymi (budowa i modernizacja) dotyczącymi gminnej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z bieżącymi i przyszłymi wydatkami inwestycyjnymi (budowa i modernizacja) dotyczącymi gminnej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 maja 2014 r. o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej też Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną dla celów VAT. Gmina zrealizowała inwestycje polegające na budowie i modernizacji infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (dalej także infrastruktura).

Wartość infrastruktury przekracza 15.000 zł i stanowi ona nieruchomości, które są zaliczane na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji.

Gmina nieodpłatnie użyczała dostępu do infrastruktury na rzecz zakładu Spółki komunalnej i nie dokonywała odliczeń VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na wytworzenie i modernizację poszczególnych odcinków infrastruktury (jako niezwiązanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych).

Od grudnia 2013 r. Gmina odpłatnie świadczy usługę udostępniania infrastruktury, na podstawie umowy, którą zawarła ze Spółką komunalną (dalej również Spółka).

Gmina posiada 100% udział w Spółce, która świadczy usługi podlegające opodatkowaniu VAT, polegające na dostarczaniu wody i odprowadzaniu ścieków dla indywidualnych odbiorców z terenu Gminy (mieszkańców, przedsiębiorstw, instytucji, etc.). W związku ze świadczeniem usług opodatkowanych, Spółka będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego.

Kwota wynagrodzenia za świadczone przez Gminę usługi udostępniania infrastruktury jest niższa od wartości rynkowej.

Z tytułu umowy o odpłatne korzystanie z infrastruktury, Gmina obciąża (i będzie obciążać w przyszłości) Spółkę kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi na wystawianych przez Gminę fakturach VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu odpłatnego korzystania z infrastruktury przez Spółkę, Gmina wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7.

Zawarta umowa ze Spółką w żaden sposób nie spowodowuje powstania władztwa ze strony Spółki w stosunku do infrastruktury.

Oprócz wybudowanej już infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, Gmina przekaże Spółce na podstawie odpłatnej umowy również infrastrukturę, która jest obecnie w trakcie budowy, a także infrastrukturę budowaną/modernizowaną w przyszłości.

W piśmie z 30 maja 2014 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z 21 maja 2014 r., nr ILPP5/443-59/14-2/KG, Zainteresowany wskazał co następuje:

1. Ponoszone obecnie nakłady na modernizację infrastruktury będą stanowiły ulepszenie nieruchomości w rozumieniu podatku dochodowym.
2. Infrastruktura budowana obecnie oraz infrastruktura budowana/modernizowana w przyszłości będzie zaliczana na postawie przepisów ustawy o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji i jej wartość początkowa będzie przekraczać 15 000 zł.
3. Towary i usługi nabywane obecnie, jak i w przyszłości, w związku z budową/modernizacją (będącą ulepszeniem nieruchomości) infrastruktury wodno-kanalizacyjnej od początku realizacji inwestycji będą nabywane z zamiarem wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych. Oznacza to, że każdorazowo nowo wybudowane/nowo zmodernizowane odcinki infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będą objęte umową cywilnoprawną o odpłatne korzystanie z infrastruktury przez Spółkę komunalną.
4. Gmina będzie odpłatnie udostępniać infrastrukturę na rzecz Spółki komunalnej. Spółka będzie wykorzystywać infrastrukturę do dostawy wody i odprowadzania ścieków, za co będzie pobierać opłaty (opodatkowane na gruncie VAT) od mieszkańców. W związku z tym, infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana przez Gminę, jak i przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych.
5. Gmina udostępni odpłatnie budowaną obecnie, jak i budowaną/modernizowaną w przyszłości infrastrukturę wodno-kanalizacyjną na podstawie umowy o odpłatne korzystanie, będącą umową cywilnoprawną.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 4).

Czy w sytuacji, gdy Gmina odda na podstawie umowy o odpłatne korzystanie infrastrukturę budowaną, jak i infrastrukturę, którą wybuduje/zmodernizuje w przyszłości, będzie ona miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego poprzez bieżące odliczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy Gmina odda na podstawie umowy o odpłatne korzystanie infrastrukturę obecnie budowaną, jak i infrastrukturę, którą wybuduje/zmodernizuje w przyszłości, będzie ona miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego poprzez bieżące odliczenia.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wskazuje, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, jednakże z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zatem w przedmiotowej sytuacji, Gmina będzie występować jako podatnik VAT.

Gmina udostępnia infrastrukturę odpłatnie na podstawie umów cywilnoprawnych i świadczenia te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, w opinii Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na względzie powyższą argumentację, w ocenie Wnioskodawcy, Gmina będzie miała prawo do dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego w odniesieniu do:

• infrastruktury, która jest obecnie w budowie,
• infrastruktury, która będzie wybudowana w przyszłości,

o ile zostanie oddana w odpłatne korzystanie na podatnie umowy cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast przepis art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, wskazuje, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Wobec tego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie mieć prawo do dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego na bieżąco, w sytuacji, gdy odda w odpłatne korzystanie na rzecz Spółki komunalnej budowaną infrastrukturę, jak i infrastrukturę, którą wybuduje w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością opodatkowaną jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług - przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Dodatkowo zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.).

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 1 stycznia 2014 r. - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na mocy art. 86 ust. 13 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu od 1 stycznia 2014 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. I tak, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania obejmujące sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 powołanej wyżej ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 cyt. ustawy - należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną dla celów VAT. Gmina zrealizowała inwestycje polegające na budowie i modernizacji infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (dalej także infrastruktura). Wartość infrastruktury przekracza 15.000 zł i stanowi ona nieruchomości, które są zaliczane na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji. Gmina nieodpłatnie użyczała dostępu do infrastruktury na rzecz zakładu Spółki komunalnej i nie dokonywała odliczeń VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na wytworzenie i modernizację poszczególnych odcinków infrastruktury (jako niezwiązanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych). Od grudnia 2013 r. Gmina odpłatnie świadczy usługę udostępniania infrastruktury, na podstawie umowy, którą zawarła ze Spółką komunalną. Z tytułu umowy o odpłatne korzystanie z infrastruktury, Gmina obciąża (i będzie obciążać w przyszłości) Spółkę kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi na wystawianych przez Gminę fakturach VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu odpłatnego korzystania z infrastruktury przez Spółkę, Gmina wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7. Oprócz wybudowanej już infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, Gmina przekaże Spółce na podstawie odpłatnej umowy również infrastrukturę, która jest obecnie w trakcie budowy, a także infrastrukturę budowaną/modernizowaną w przyszłości. Ponoszone obecnie nakłady na modernizację infrastruktury będą stanowiły ulepszenie nieruchomości w rozumieniu podatku dochodowym. Infrastruktura budowana obecnie oraz infrastruktura budowana/modernizowana w przyszłości będzie zaliczana na postawie przepisów ustawy o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji i jej wartość początkowa będzie przekraczać 15 000 zł. Towary i usługi nabywane obecnie, jak i w przyszłości, w związku z budową/modernizacją (będącą ulepszeniem nieruchomości) infrastruktury wodno-kanalizacyjnej od początku realizacji inwestycji będą nabywane z zamiarem wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych. Oznacza to, że każdorazowo nowo wybudowane/nowo zmodernizowane odcinki infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będą objęte umową cywilnoprawną o odpłatne korzystanie z infrastruktury przez Spółkę komunalną. Gmina będzie odpłatnie udostępniać infrastrukturę na rzecz Spółki komunalnej. Spółka będzie wykorzystywać infrastrukturę do dostawy wody i odprowadzania ścieków, za co będzie pobierać opłaty (opodatkowane na gruncie VAT) od mieszkańców. W związku z tym, infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana przez Gminę, jak i przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych. Gmina udostępni odpłatnie budowaną obecnie, jak i budowaną/modernizowaną w przyszłości infrastrukturę wodno-kanalizacyjną na podstawie umowy o odpłatne korzystanie, będącą umową cywilnoprawną.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w sytuacji oddania na podstawie umowy o odpłatne korzystanie infrastruktury wodno-kanalizacyjnej budowanej obecnie, jak i budowanej/modernizowanej w przyszłości, Gmina będzie miała prawo do bieżącego odliczania podatku naliczonego.

Jak wskazano powyżej prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Nadmienić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Z treści cyt. przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Dodatkowo należy podkreślić, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług określa, czy nabywane przez niego towary lub usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji, należy wskazać, że podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

W tym miejscu należy wskazać, że w interpretacji indywidualnej z 6 czerwca 2014 r., nr ILPP5/443-59/14-4/KG rozstrzygnięto, że odpłatne udostępnianie przez Gminę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na podstawie umowy cywilnoprawnej na rzecz Spółki stanowi/będzie stanowić po stronie Gminy usługę podlegająca opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług.

Ponadto z informacji zawartych w opisie sprawy wynika, że wydatki, które Gmina aktualnie ponosi i będzie ponosiła w przyszłości na budowę i modernizację infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, od początku realizacji inwestycji mają służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca każdorazowo nowo wybudowane/nowo zmodernizowane odcinki infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będą objęte umową cywilnoprawną o odpłatne korzystanie z infrastruktury przez Spółkę komunalną.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Gminie - czynnemu, zarejestrowanemu podatnikowi VAT - na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków.

Należy zauważyć, że realizacja prawa do odliczenia podatku powinna nastąpić na zasadach zawartych w art. 86 ust. 10, ust. 10b, ust. 11 i ust. 13 ustawy. Zatem, w przypadku, gdy Gmina nie skorzysta z prawa do odliczenia za okres, w którym powstał w stosunku do nabytych towarów i usług obowiązek podatkowy lub w dwóch następnych okresach rozliczeniowych, a faktura którą posiada będzie dokumentowała nabycie towarów lub usług wykorzystywanych w związku z wybudowaniem/modernizacją infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, to Gmina będzie mogła to uczynić poprzez złożenie korekt deklaracji podatkowych na zasadach określonych w art. 86 ust. 13 ustawy, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w sytuacji oddania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej budowanej aktualnie oraz wybudowanej/zmodernizowanej w przyszłości w odpłatne korzystanie na podstawie umowy cywilnoprawnej, zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b, ust. 11 oraz ust. 13 ustawy, Gminie będzie przysługiwało prawo do bieżącego odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z inwestycją. Jak bowiem wynika z opisu sprawy Gmina ponosi/będzie ponosiła wydatki na budowę/modernizacje infrastruktury wodno-kanalizacyjnej z zamiarem wykorzystania inwestycji do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podkreślenia wymaga, że Gmina będzie mogła zrealizować prawo do odliczenia pod warunkiem jednak niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z bieżącymi i przyszłymi wydatkami inwestycyjnymi (budowa i modernizacja) dotyczącymi gminnej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Interpretacją indywidualną z 23 czerwca 2014 r., nr ILPP5/443-59/14-6/KG rozstrzygnięto kwestię dotyczącą stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami inwestycyjnymi (budowa i modernizacja) dotyczącymi gminnej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (pytania oznaczone we wniosku nr 2-3).

Natomiast interpretacjami z 6 czerwca 2014 r. załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• opodatkowania czynności odpłatnego udostępniania gminnej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), interpretacja nr ILPP5/443-59/14-4/KG;
• zastosowania art. 32 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wynagrodzenie z tytułu odpłatnego udostępniania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będzie niższe od wartości rynkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 5), interpretacja nr ILPP5/443-59/14-5/KG.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.