Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-179/14-4/MH
z 20 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 07 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 08 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania szkoleń doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania szkoleń doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych.

Wniosek uzupełniono w dniu 12 maja 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Stowarzyszenie działa w oparciu o Statut. Głównym celem Stowarzyszenia jest dążenie do stworzenia profesjonalnej obsługi rynku nieruchomości, jego rozwoju i sprawnego funkcjonowania oraz dbałość o przestrzeganie na tym rynku zasad etyki zawodowej. Stowarzyszenie realizuje swój główny cel między innymi poprzez dbałość o wysoki poziom etyczny i kwalifikacje członków Stowarzyszenia oraz organizowanie szkoleń i kursów specjalistycznych z zakresu szacowania nieruchomości dla członków i innych osób.

Stowarzyszenie prowadzi ewidencję szkoleń członków Stowarzyszenia w ramach programu ustawicznego kształcenia rzeczoznawców majątkowych. Stowarzyszenie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzone usługi szkoleniowe klasyfikuje jako 85.59.19 - usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Usługi edukacji obejmują organizację i przeprowadzanie szkoleń o tematyce związanej z wyceną nieruchomości.

Zakres szkolenia odpowiada ustawie o gospodarce nieruchomościami. Stosownie do art. 175 ust. 2 ustawy z dnia 2l sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami rzeczoznawcy majątkowi mają obowiązek stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych. Z przepisów ustawy wynika, że rzeczoznawcy majątkowi są zobowiązani do wykonywania swoich czynności zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością właściwą dla zawodowego charakteru tych czynności. Dokumentację przebiegu szkolenia lub kursu specjalistycznego stanowią m.in. program szkolenia, lista obecności uczestników szkolenia, rejestr wydanych zaświadczeń.

Stowarzyszenie nie jest i nie będzie jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji wg art. 82 ustawy o systemie oświaty. Świadczone usługi będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku VAT. Nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostaną w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i będą miały na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Usługi będące przedmiotem wniosku będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego. Świadczone usługi będą prowadzone na zasadach wymogu art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zasady organizowania szkoleń opracowała Federacja, zostały one zatwierdzone uchwałą Rady Krajowej. Zarząd Stowarzyszenia organizuje szkolenia realizując wskazane zasady. Statut Stowarzyszeń zawiera wymóg ustawicznego kształcenia przez każdego członka Stowarzyszenia a organizowanie szkoleń stanowi realizację zakresu statutowego działalności. Stowarzyszenie nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Może się zdarzyć, że w przypadku jeśli uczestnikiem szkolenia będzie pracownik organu administracji, to ten organ jako podmiot kupujący usługą szkoleniową od Stowarzyszenia złoży oświadczenie o finansowaniu usługi ze środków publicznych. Stowarzyszenie nie posiada środków publicznych na prowadzenie usług szkoleniowych. Stowarzyszenie każdemu uczestnikowi szkolenia wystawi imienne zaświadczenie opatrzone indywidualnym numerem zawierające temat, program, termin, nazwisko prowadzącego i czas trwania szkolenia. Ponadto Stowarzyszenie prowadzi rejestr odbytych szkoleń przez każdego z członków Stowarzyszenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Stowarzyszenie organizując szkolenia w zakresie doskonalenie zawodowego rzeczoznawców majątkowych, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych szkoleń?

Zdaniem Wnioskodawcy, organizując szkolenia zawodowe dla uprawnionych rzeczoznawców majątkowych spełniające wymogi art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami spełnia równocześnie wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT i może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych szkoleń i kursów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowywania.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie ust. 17 cyt. wyżej artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r., poz. 1722), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
  

• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Z opisu sprawy wynika, iż głównym celem Stowarzyszenia jest dążenie do stworzenia profesjonalnej obsługi rynku nieruchomości, jego rozwoju i sprawnego funkcjonowania oraz dbałość o przestrzeganie na tym rynku zasad etyki zawodowej. Stowarzyszenie realizuje swój główny cel między innymi poprzez dbałość o wysoki poziom etyczny i kwalifikacje członków Stowarzyszenia oraz organizowanie szkoleń i kursów specjalistycznych z zakresu szacowania nieruchomości dla członków i innych osób. Stowarzyszenie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Stowarzyszenie nie jest i nie będzie jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji wg art. 82 ustawy o systemie oświaty. Świadczone usługi będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku VAT. Nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostaną w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i będą miały na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Usługi będące przedmiotem wniosku będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego. Świadczone usługi będą prowadzone na zasadach wymogu art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zasady organizowania szkoleń opracowała Federacja, zostały one zatwierdzone uchwałą Rady Krajowej. Zarząd Stowarzyszenia organizuje szkolenia realizując wskazane zasady. Statut Stowarzyszenia zawiera wymóg ustawicznego kształcenia przez każdego członka a organizowanie szkoleń stanowi realizację zakresu statutowego działalności Wnioskodawcy. Stowarzyszeni nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Stowarzyszenie nie posiada środków publicznych na prowadzenie usług szkoleniowych. Stowarzyszenie każdemu uczestnikowi szkolenia wystawi imienne zaświadczenie opatrzone indywidualnym numerem zawierające temat, program, termin, nazwisko prowadzącego i czas trwania szkolenia.

Analizując powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, oraz przedmiotowym – usługi w zakresie kształcenia i wychowania oraz w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Z okoliczności sprawy nie wynika aby Wnioskodawca był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo – rozwojową.

Zatem przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (D. U. UE L 77/1). Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo "bezpośredni" oznacza "dotyczący kogoś lub czegoś wprost", słowo "branża" oznacza "gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju", natomiast słowo "zawód" oznacza "wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych".

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przez kształcenie zawodowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Jak wynika z opisu sprawy nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostaną w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i będą miały na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Świadczone usługi będą prowadzone na zasadach wymogu art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.), rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W myśl art. 174 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

Natomiast stosownie do postanowień art. 174 ust. 3b ww. ustawy, z dniem wpisu do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych osoba, o której mowa w ust. 2, nabywa prawo wykonywania zawodu oraz używania tytułu zawodowego "rzeczoznawca majątkowy". Tytuł zawodowy "rzeczoznawca majątkowy" podlega ochronie prawnej.

Rzeczoznawca majątkowy jest zobowiązany do wykonywania czynności, o których mowa w art. 174 ust. 3 i 3a, zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością właściwą dla zawodowego charakteru tych czynności oraz z zasadami etyki zawodowej, kierując się zasadą bezstronności w wycenie nieruchomości (art. 175 ust. 1 cyt. ustawy).

W myśl art. 175 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, rzeczoznawca majątkowy jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Stosownie do postanowień art. 177 ust. 1 powyższej ustawy, uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadaje się osobie fizycznej, która:

1. posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2. nie była karana za przestępstwo przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, za przestępstwo przeciwko mieniu, za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, za przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe;
3. posiada wyższe wykształcenie;
4. ukończyła studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości;
5. odbyła co najmniej 6-miesięczną praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości;
6. przeszła z wynikiem pozytywnym postępowanie kwalifikacyjne, w tym złożyła egzamin dający uprawnienia w zakresie szacowania nieruchomości.
   
   

Zgodnie z art. 191 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa nadaje uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, osobom które spełniły wymogi określone w art. 177.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 11 marca 2014 r. Ministra infrastruktury i rozwoju (Dz. U. z 2014 poz. 328), w ramach praktyki zawodowej, o której mowa w art. 177 ust. 1 pkt 5 ustawy, kandydat:

1. uczestniczy w wykonywaniu czynności określonych w art. 174 ust. 3 i 3a ustawy, w tym uczestniczy w oględzinach szacowanych nieruchomości;
2. samodzielnie sporządza projekty operatów szacunkowych, w których określa wartość co najmniej sześciu rodzajów nieruchomości spośród następujących:
   1. nieruchomości lokalowej, w podejściu porównawczym, metodą porównywania parami,
   2. nieruchomości zabudowanej, w podejściu porównawczym, metodą korygowania ceny średniej,
   3. nieruchomości przynoszącej lub mogącej przynosić dochód, w podejściu dochodowym,
   4. budynku lub budowli, w podejściu kosztowym,
   5. nieruchomości gruntowej w celu aktualizacji opłaty z tytułu użytkowania wieczystego,
   6. nieruchomości rolnej lub leśnej w celu ustalenia odszkodowania za wywłaszczenie,
   7. nieruchomości gruntowej w celu naliczenia opłaty adiacenckiej,
   8. nieruchomości jako przedmiotu ograniczonego prawa rzeczowego;
3. zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy oraz organy administracji publicznej, a także ze sposobem korzystania z innych dokumentów posiadanych przez urzędy i instytucje, zawierających niezbędne dane wykorzystywane przy szacowaniu nieruchomości, o których mowa w art. 155 ust. 1 ustawy.
   
   

Zgodnie z § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, w ramach praktyki zawodowej prowadzący praktykę zawodową:

1. zapewnia właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki zawodowej;
2. ustala harmonogram praktyki zawodowej;
3. zapewnia kandydatowi możliwość wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1.
   
   

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, kandydat składa do organizatora praktyki zawodowej wniosek o odbycie praktyki zawodowej i wydanie dziennika praktyki zawodowej. We wniosku kandydat:

1. wskazuje prowadzącego praktykę zawodową oraz dołącza zgodę prowadzącego na przeprowadzenie praktyki zawodowej albo
2. zwraca się do organizatora praktyki zawodowej o zaproponowanie prowadzącego praktykę zawodową spośród podmiotów wpisanych na listę, o której mowa w § 7 ust. 1.
   
   

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, praktykę zawodową odbywa się u prowadzącego praktykę zawodową, jeżeli czynności w ramach praktyki zawodowej kandydat będzie wykonywał pod kierunkiem rzeczoznawcy majątkowego lub rzeczoznawców majątkowych, którzy wykonują działalność zawodową, o której mowa w art. 174 ust. 1 ustawy, nieprzerwanie przez okres przynajmniej trzech lat poprzedzających prowadzenie praktyki zawodowej, zwanych dalej "osobą uprawnioną".

Stosownie do § 7 ust. 1 rozporządzenia, organizator praktyki zawodowej prowadzi i aktualizuje listę prowadzących praktykę zawodową.

Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 140 poz. 945, z późn. zm.), które stosownie do § 1 tego rozporządzenia określa:

1. sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości;
2. sposób dokumentowania spełnienia obowiązku doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości;
3. kryteria oceny spełnienia obowiązku doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości;
4. formy i zasady zgłaszania przez organizatorów doskonalenia programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych oraz potwierdzania przez nich ich aktualności;
5. formy i zasady prowadzenia i publikacji rejestru zgłoszonych programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych;
6. wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu dotyczącym doskonalenia kwalifikacji zawodowych.
   
   

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o którym mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 i art. 186 ust. 2 ustawy, odbywa się przez udział osoby uprawnionej w charakterze słuchacza w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych, w zakresie uprawnień lub licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną, spełniających wymogi, o których mowa w art. 196 ust. 2 ustawy.

Natomiast rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008 r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz. U. Nr 31 poz. 189, z późn. zm.) zgodnie z § 1 określa:

1. sposób i warunki odbywania praktyk zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami i zarządzania nieruchomościami, regulamin organizacji tych praktyk, ich program oraz sposób dokumentowania odbycia praktyki zawodowej, w tym wzór dziennika praktyki oraz koszt jego wydania;
2. sposób i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, sposób ustalania i rodzaje kosztów tego postępowania, organizację Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej oraz regulamin jej działania;
3. wzory świadectw nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, licencji zawodowej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami i licencji zawodowej w zakresie zarządzania nieruchomościami oraz sposób postępowania przy wydawaniu duplikatów tych świadectw i licencji w przypadku ich utraty;
4. sposób prowadzenia centralnych rejestrów rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości.
   
   

Kandydaci odbywają praktyki zawodowe w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej w zakresie szacowania nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami (§ 3 ww. rozporządzenia).

Jak stanowi § 2 pkt 4 i 5 ww. rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

• organizatorze praktyki zawodowej - należy przez to rozumieć związki stowarzyszeń rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami albo zarządców nieruchomości;
  

• prowadzącym praktykę zawodową - należy przez to rozumieć osobę uprawnioną, organizację zawodową rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości albo przedsiębiorcę, wpisanych na listę prowadzących praktykę zawodową, prowadzoną przez organizatora praktyki zawodowej.
  
  

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, praktyka zawodowa dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych nie może trwać krócej niż dwanaście miesięcy.

Stosowanie do § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, w ramach praktyki zawodowej, o której mowa w ust. 1, kandydat na rzeczoznawcę majątkowego:

1. uczestniczy w wykonywaniu czynności związanych z szacowaniem nieruchomości określonych w art. 174 ust. 3 i czynności wymienionych w art. 174 ust. 3a ustawy;
2. samodzielnie sporządza piętnaście projektów operatów szacunkowych, w których określa wartość nieruchomości przy zastosowaniu różnych podejść, metod i technik wyceny, po uprzednim dokonaniu oględzin wycenianych nieruchomości;
3. zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy, gminy oraz starostów, a także z innych dokumentów znajdujących się w posiadaniu urzędów i instytucji, zawierających niezbędne dane wykorzystywane przy szacowaniu nieruchomości, o których mowa w art. 155 ust. 1 ustawy.
   
   

W ramach praktyki zawodowej prowadzący praktykę zawodową:

1. zapewnia właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki zawodowej;
2. ustala harmonogram praktyki zawodowej, zapewniający kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego zrealizowanie programu praktyki, o którym mowa w ust. 2 i 3;
3. zapewnia kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego możliwość wykonywania czynności wchodzących w zakres programu praktyki zawodowej, w tym umożliwia kandydatowi zapoznanie się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji wymienionych w ust. 2 pkt 3 oraz dokonanie oględzin, o których mowa w ust. 2 pkt 2 (§ 4 ust. 4 ww. rozporządzenia).
   
   

W myśl § 8 ust 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, kandydat może odbywać u osoby uprawnionej praktykę zawodową w zakresie szacowania nieruchomości - jeżeli osoba ta wykonuje działalność zawodową rzeczoznawstwa majątkowego, o której mowa w art. 174 ust. 1 ustawy, nieprzerwanie przez okres przynajmniej pięciu lat poprzedzających prowadzenie praktyki zawodowej.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w zakresie doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych, gdyż formy i zasady tego typu szkoleń zostały określone we wskazanych wyżej przepisach. Nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostaną w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i będą miały na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę stwierdzić należy, że usługę szkoleniową polegającą na doskonaleniu zawodowym rzeczoznawców majątkowych należało będzie uznać za kształcenie zawodowe ich uczestników, których zasady i formy prowadzenia zawarte są w odrębnych niż ustawa o podatku od towarów i usług przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w zakresie doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych, prowadzone na podstawie odrębnych przepisów, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.