Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-200/14/MZa
z 26 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 25 lutego 2014 r. (data otrzymania 25 lutego 2014 r.), uzupełnionym 8 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego w części dotyczącej:

• udziału nabytego w 2008 r. – jest nieprawidłowe,
• udziału nabytego w 2009 r. – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 31 marca 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-200/14/MZa, IBPBII/2/415-201/14/MZa wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w 8 kwietnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2008 r. po śmierci ojca odziedziczył tytułem spadku ½ mieszkania oraz ½ działki – pole orne.

W 2009 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od matki pozostałą część mieszkania i działki. W 2012 r. Wnioskodawca sprzedał całość spadku i darowizny a za otrzymaną gotówkę w całości kupił mieszkanie własnościowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że nie złożył oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powodem nie złożenia ww. oświadczenia była niewiedza Wnioskodawcy, że jest taki obowiązek. Jednak Wnioskodawca we wniosku oświadczył, że dopełni tej formalności. Wnioskodawca zaznaczył, że powierzchnia sprzedanej działki gruntu wynosiła 1003 m², nie były to użytki rolne (był to sad). Na tym terenie nie była prowadzona działalność. Nabywcy tej działki nie byli rolnikami prowadzącymi gospodarstwo rolne. Nabyta działka zostanie przekształcona w działkę budowlaną, a nabywcy działki zakupili ją w celu wybudowania na niej domu.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano m.in. następujące pytanie:

W jakiej wysokości (proporcji) Wnioskodawca musi i czy w ogóle musi płacić podatek z tytułu sprzedaży mieszkania?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro sprzedał działkę i za te pieniądze kupił mieszkanie czyli wydatkował na cele mieszkaniowe to nie musi już płacić podatku. Wnioskodawca uważa także, że analogicznie jest z mieszkaniem. Wnioskodawca wydał środki ze sprzedaży obu nieruchomości na zakup mieszkania własnościowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego. Ocena stanowiska w zakresie skutków podatkowych ze sprzedaży działki została zawarta w odrębnej interpretacji.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa, jej części lub udziału w nieruchomości lub prawie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie i nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

w przypadku sprzedaży nieruchomości lub prawa (udziału w nieruchomości lub prawie) istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości lub prawa (udziału w nieruchomości lub prawie) oraz podstawa ich nabycia.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (prawa). W przypadku nabycia nieruchomości (prawa) lub udziału w nieruchomości (prawie) w drodze spadku datą nabycia – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest data otwarcia spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121) – spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Natomiast z art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny wynika, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, bowiem z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku albo akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z art. 888 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Umowa darowizny ma charakter czynności nieodpłatnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 2008 r. w spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawca nabył m.in. udział ½ w lokalu mieszkalnym. Następnie w 2009 r. matka Wnioskodawcy dokonała na jego rzecz darowizny m.in. pozostałego udziału ½ w mieszkaniu. W 2012 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży mieszkania a za środki pochodzące ze sprzedaży m.in. tej nieruchomości kupił mieszkanie własnościowe.

Podsumowując, Wnioskodawca nabył udziały w sprzedanym lokalu mieszkalnym w różnym czasie i w różny sposób:

• w 2008 r. w spadku po ojcu, Wnioskodawca nabył udział ½ w tym lokalu,
• w 2009 r. w darowiźnie od matki Wnioskodawca otrzymał pozostały udział ½ w lokalu.
  
  

Oznacza to, że przychód ze sprzedaży w 2012 r. mieszkania przypadający na udział ½ nabyty w 2008 r. w spadku po ojcu – podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku po ojcu do dnia sprzedaży nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również przychód przypadający na udział ½ w tym mieszkaniu nabyty w 2009 r. w darowiźnie będzie stanowił źródło przychodu, ponieważ od końca roku, w którym doszło do nabycia (2009 r.) do dnia sprzedaży (2012 r.) nie upłynął okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r. Jednakże w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej – do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zatem przychód ze sprzedaży nabytego w spadku po ojcu udziału ½ w mieszkaniu stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., a przychód ze zbycia pozostałego udziału ½ w mieszkaniu nabytego w drodze darowizny – według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym zarówno na dzień 31 grudnia 2008 r. jak i od 1 stycznia 2009 r. – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 fizycznych pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób nabytych zarówno w 2008 r. jak i w 2009 r. nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Przy czym dla dochodu opodatkowanego na zasadach obowiązujących w 2008 r. – jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy – podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podatek ten należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (PIT -36).

Natomiast w odniesieniu do dochodu opodatkowanego na zasadach obowiązujących w 2009 r. – w myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód ze sprzedaży przypadający na udział ½ w lokalu mieszkalnym nabyty w 2009 r. zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w tej części będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest więc spełnienie warunków wskazanych w ustawie, takich jak wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nie wcześniej niż od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie 2 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości (sprzedaż udziału w nieruchomości) lub prawa wyłącznie na własne cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ww. ustawy, w tym na nabycie (własnościowego) prawa do lokalu mieszkalnego.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Wnioskodawca wskazał, że w sprzedanym mieszkaniu mieszkał i był w nim zameldowany na pobyt stały przed zbyciem tego mieszkania przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Jednakże Wnioskodawca nie złożył we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenia o spełnieniu warunków zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. – wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy. Oznacza to zatem, że każdy roczny okres zameldowania na pobyt stały uprawnia do zwolnienia.

W świetle powyższego przepisu stwierdzić należy, że zameldowanie Wnioskodawcy na pobyt stały na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia w lokalu mieszkalnym, który sprzedał oznacza spełnienie jednego z warunków koniecznych do zastosowania omawianego zwolnienia, a mianowicie warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania. Należy jednak zauważyć, że sam fakt zameldowania w lokalu mieszkalnym na pobyt stały przez co najmniej 12 miesięcy, nie jest wystarczający i nie daje jeszcze podstaw do twierdzenia, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Podkreśla się, że ustawodawca wskazał w art. 21 ust. 21 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że zwolnienie to ma zastosowanie do przychodu podatnika, który nie w dowolnym, lecz w określonym terminie złoży stosowne oświadczenie o wypełnieniu warunków do zwolnienia. Dlatego złożenie oświadczenia w terminie wskazanym przez ustawodawcę nie jest czynnością techniczną, lecz drugim koniecznym warunkiem do zastosowania omawianego zwolnienia.

W tej materii przepisy nie przewidują żadnych wyjątków, co oznacza, że nie jest istotne z jakich powodów w wyznaczonym terminie nie zostało złożone oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia. Brak tego oświadczenia złożonego w czasie określonym ustawą jest równoznaczny z brakiem prawa do zwolnienia. Organy podatkowe nie mają w tym zakresie prawa do żadnych decyzji uznaniowych dotyczących regulowania terminu do złożenia wskazanego powyżej oświadczenia. Wskazany przez ustawodawcę termin jest terminem prawa materialnego, a więc nieprzekraczalnym i nieprzywracalnym.

Wnioskodawca nie może więc obecnie dopełnić tej formalności i złożyć oświadczenie o spełnieniu warunków do ww. zwolnienia, bowiem w jego przypadku, gdy uzyskał tego rodzaju przychód w 2012 r. takie oświadczenie winien był złożyć najpóźniej do 30 kwietnia 2013 r., czego nie uczynił.

Przepisy ww. ustawy stanowią w przywołanych powyżej art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz ust. 21 o zwolnieniu od podatku przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia wskazanych w nim nieruchomości i praw (m.in. lokali stanowiących odrębną nieruchomość lub udziału w nich) pod określonymi warunkami. Tym samym z przytoczonych regulacji wynika, że zwolnieniem nie jest objęty przychód z odpłatnego zbycia wskazanych w niej nieruchomości i praw w sytuacji, gdy stosowne oświadczenie nie zostanie złożone lub złożone zostanie po terminie. Sytuacja taka skutkuje, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego obliczonego zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 30e tej ustawy. W konsekwencji termin ten wyznacza okres, w którym może nastąpić ukształtowanie praw i obowiązków podmiotu w ramach stosunku prawa materialnego.

Podsumowując, przy sprzedaży w 2012 r. lokalu mieszkalnego Wnioskodawca powinien przyjąć dwie daty nabycia sprzedanego mieszkania – rok 2008 jako rok nabycia udziału w spadku oraz 2009 r. – czyli rok, w którym Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od swojej matki udział ½ w tym lokalu.

Przychód uzyskany ze sprzedaży, przypadający na udział w tym mieszkaniu nabyty zarówno w 2008 r. w spadku po ojcu jak i w 2009 r. w darowiźnie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca lat kalendarzowych, w których nastąpiło nabycie do sprzedaży w 2012 r., nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym przychód uzyskany ze sprzedaży tego mieszkania przypadający na udział ½ nabyty odpowiednio w 2008 r. jest opodatkowany 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na 31 grudnia 2008 r. Skoro Wnioskodawca spełnił wyłącznie jeden z warunków uprawniających do zwolnienia przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przypadającego na udział ½ w tym lokalu nabyty w 2008 r., gdyż w sprzedanym lokalu był zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia, jednak nie złożył naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu ze względu na miejsce jego zamieszkania, oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia od podatku przychodów uzyskanych przez niego w 2012 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (sprzedaży lokalu mieszkalnego), to zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 nie będzie miało zastosowania do osiągniętego przez niego w tej części przychodu.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży tego lokalu przypadający na pozostały udział ½ nabyty w 2009 r. w drodze darowizny będzie opodatkowany 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Dochód ten w sytuacji opisanej we wniosku korzysta jednak ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem Wnioskodawca środki uzyskane ze sprzedaży w tej części mieszkania przeznaczył na własny cel mieszkaniowy wymieniony w ww. zwolnieniu – zakup mieszkania własnościowego.

Pamiętać należy, że ustawodawca przewidując zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 w sposób niebudzący wątpliwość podkreślił, że zwolnieniu podlegać będzie tylko taki dochód, który wydatkowany zostanie na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku nabycia nowej nieruchomości (udziału w nieruchomości) to w niej podatnik faktycznie winien takie cele realizować.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego należało więc uznać za nieprawidłowe w części dotyczącej udziału nabytego w 2008 r. a za prawidłowe w części dotyczącej udziału nabytego w 2009 r.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretacj – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.