Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-399/14/MO
z 21 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. Organu 21 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka powinna zostać uznana za płatnika i pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2014 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka powinna zostać uznana za płatnika i pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka jawna dokonuje sprzedaży biletów lotniczych głównie od przewoźników mających swoje siedziby poza granicami kraju (tj. Irlandia, Wielka Brytania, Norwegia, Węgry), o czym świadczą dane adresowe znajdujące się na dokumentach potwierdzających dokonanie zakupu usług w zakresie przewozu lotniczego osób. Bilety, które są przedmiotem sprzedaży zostały zakupione za pośrednictwem strony internetowej przewoźnika. Pasażer (nabywca biletu) wskazuje Spółce przewoźnika, od którego ma zostać nabyty bilet lotniczy na konkretny lot. Następnie na zlecenie pasażera Spółka dokonuje w imieniu tego pasażera, na jego rzecz oraz na jego rachunek zakupu biletu lotniczego wskazanego w zamówieniu. Spółka, po zalogowaniu się na stronę internetową przewoźnika, płaci swoją kartą kredytową za zamówiony bilet. Następnie, pobiera kwotę odpowiadającą cenie uprzednio zapłaconej przez Spółkę za bilet od pasażera, jak również pobiera od pasażera opłatę za wystawienie, wydrukowanie biletu. Na bilecie wskazana jest osoba pasażera (jego imię i nazwisko), który złożył zamówienie. Nabyty bilet nie jest w żadnym momencie własnością Spółki - Spółka nie może z tego biletu korzystać, nie otrzymuje faktury na zakup biletu. Spółki nie wiąże z przewoźnikiem żadna umowa agencyjna. Spółka nie posiada certyfikatu rezydencji tych przewoźników. Przewoźnicy zagraniczni nie posiadają na terytorium Polski siedziby firmy ani zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy Spółka nie posiada certyfikatu rezydencji przewoźnika nieposiadającego siedziby w Polsce, a sprzedawane bilety wystawione są bezpośrednio na pasażera tzn. Spółka użycza tylko swojej karty kredytowej w celu zapłaty za bilet powinna zostać uznana, w świetle art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za płatnika i pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonuje on nabycia biletu za pośrednictwem strony internetowej przewoźnika. Płacąc za bilet nie ma możliwości potrącenia w systemie internetowym przewoźnika kwot podatku u źródła. Bilet uznaje się za zarezerwowany w momencie zapłaty pełnej jego kwoty za bilet. Spółka nabywa na podstawie zlecenia od pasażera bilet w imieniu, na rzecz oraz na rachunek pasażera. To pasażer jest osobą wskazaną na bilecie, a Spółka w żadnym momencie nie jest właścicielem tego biletu. Spółka tylko opłaca pozyskanie biletu dla pasażera z własnej karty kredytowej - rzeczywistym nabywcą biletu jest pasażer widniejący na bilecie. Spółka działa, zatem jako pośrednik na rzecz i w imieniu pasażera. Okoliczność działania jako pośrednik wyłącza możliwość uznania takiej osoby za płatnika podatku w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z treścią art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, płatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie, w świetle art. 26 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wypłata, o której mowa w zdaniu poprzednim oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek. W ocenie Spółki, fakt technicznego przeprowadzenia operacji zapłaty za bilet w ten sposób, że najpierw Spółka za pomocą własnej karty kredytowej przelewa należność za bilet na rzecz przewoźnika, a następnie pasażer zwraca Spółce założoną za niego kwotę, będącą należnością za bilet, nie zmienia faktu, że zobowiązanym do zapłaty za bilet (jako nabywca tego biletu) jest pasażer. To właśnie pasażer, składając zamówienie, zleca Spółce, aby na jego rzecz i w jego imieniu zakupiła bilet u konkretnego przewoźnika, a tym samym, to pasażer jest podmiotem, którego należałoby uznać za dłużnika przewoźnika. W konsekwencji, w ocenie Spółki, oznacza to, że zobowiązanie wobec przewoźnika z tytułu nabycia u niego usługi transportowej nie ciąży na Spółce, tylko na osobie pasażera. Zatem, jeżeli zobowiązanie ciąży na osobie pasażera, to właśnie tą osobę należy uznać za wykonującą zobowiązanie wobec przewoźnika, a tym samym osobę dokonującą wypłaty należności w rozumieniu art. 26 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mając powyższe na uwadze, że przeprowadzenie operacji nabycia biletu przez Spółkę, która nie dokonuje wypłaty należności na rzecz przewoźnika lotniczego (wypłaty tej dokonuje bowiem sam pasażer) skutkuje brakiem możliwości uznania jej za płatnika podatku dochodowego, w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, za płatnika takiego mógłby potencjalnie zostać uznany jedynie pasażer.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop, podatek dochodowy z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej ustala się w wysokości 10% tych przychodów. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 tej ustawy). Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz.U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129, dalej „umowa polsko-irlandzka”), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów transportu drogowego podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, określenie "komunikacja międzynarodowa" oznacza wszelki transport statkiem morskim, statkiem powietrznym lub pojazdem transportu drogowego eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem przypadku, gdy statek morski, powietrzny lub pojazd transportu drogowego jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie (art. 3 ust. 1 lit. g umowy polsko-irlandzkiej).

W myśl art. 8 ust. 1 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz.U. Nr 250, poz. 1840), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa osiągane z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich lub statków powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem przypadku, kiedy statek morski lub statek powietrzny eksploatowany jest wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie (art. 3 ust. 1 lit. h ww. umowy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokołu do tej Konwencji, podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2009 r. (Dz.U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899, dalej „umowa polsko-norweska”), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa osiągane z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich lub statków powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, za wyjątkiem przypadku, gdy statek morski lub statek powietrzny jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w Umawiającym się Państwie (art. 3 ust. 1 lit. g umowy polsko-norweskiej). Postanowienia art. 8 ust. 1, 2 i 3 umowy polsko-norweskiej stosuje się do zysków uzyskiwanych przez wspólne norwesko, duńsko, szwedzkie konsorcjum transportu powietrznego Skandynawskie Linie Lotnicze (S.), jednakże tylko do tej części zysków, która została osiągnięta przez S. N. ..., norweskiego partnera Skandynawskich Linii Lotniczych (S.), proporcjonalnie do jego udziału w tej organizacji (art. 8 ust. 4 umowy polsko-norweskiej).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Budapeszcie dnia 23 września 1992 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 125, poz. 602 ze zm., dalej „umowa polsko-węgierska”), zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków, pojazdów drogowych lub samolotów mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się siedziba faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenie "komunikacja międzynarodowa" oznacza wszelki przewóz statkiem, barką, pojazdem drogowym lub samolotem eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego siedziba lub miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy statki, barki, pojazdy drogowe lub samoloty są eksploatowane wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie (art. 3 ust. 1 lit. h umowy polsko–węgierskiej).

Z kolei art. 26 ust. 1 ustawy o pdop stanowi, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 26 ust. 1d ustawy o pdop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, nie pobierają zryczałtowanego podatku od dokonywanych wypłat pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, oraz uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis ust. 3d stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje bilety lotnicze głównie od przewoźników mających swoje siedziby poza granicami kraju (tj. Irlandia, Wielka Brytania, Norwegia, Węgry). Wnioskodawca zakupuje za pośrednictwem strony internetowej przewoźnika bilety lotnicze na zlecenie pasażerów w ich imieniu i na ich rachunek. Jednakże, Spółka płaci swoją kartą kredytową za zmówione bilety, po czym pobiera od pasażerów kwotę odpowiadającą cenie uprzednio zapłaconej przez Spółkę za bilet od pasażera, jak również opłatę za wystawienie, wydrukowanie biletu. Ponadto Spółka wskazała, że nie posiada certyfikatu rezydencji tych przewoźników oraz nie posiadają oni na terytorium Polski siedziby firmy ani zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o pdop.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostaje, wobec kogo powstał obowiązek podatkowy w związku ze sprzedażą biletów drogą internetową, a więc kto jest podatnikiem, co rozstrzygają przepisy ustawy o pdop. W świetle tych przepisów, za podatnika należy uznać osobę, która osiągnęła przychód, co wynika z art. 21 ust. 1 ustawy o pdop. Niewątpliwie podmiotem, który osiągnął przychód na terytorium RP z tytułu sprzedaży biletów lotniczych jest zagraniczne przedsiębiorstwo żeglugi powietrznej i ono jest też podatnikiem zobowiązanym do zapłaty podatku.

W związku z tym, że mamy do czynienia z podmiotem zagranicznym uzyskującym przychody w Polsce ze sprzedaży biletów lotniczych (tj. podmiotem z ograniczonym obowiązkiem podatkowym), w stosunku do których występuje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym, niezbędne staje się określenie podmiotu będącego płatnikiem tego podatku. Powyższe jest kwestią sporną w badanej sprawie. Dla wskazania płatnika, czyli podmiotu na którym ciąży obowiązek poboru powyższego podatku, zastosowanie znajdzie art. 26 ust. 1 ustawy o pdop. Zgodnie z tym przepisem osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zakres podmiotowy wynikający z treści przytoczonego powyżej przepisu jest zatem jednoznaczny. Ustawodawca enumeratywnie wskazał status prawny podmiotów, które mogą być płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat, a mianowicie osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne. Natomiast zdarzenie rodzące obowiązek poboru podatku zostało ujęte szeroko poprzez użycie pojęcia wypłata należności, bez wskazania od kogo ona pochodzi.

Jednoznacznie można również ustalić jaki podmiot dokonuje wydatku, czyli przekazuje środki na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, a która to transakcja powoduje uzyskanie na terytorium RP przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop). Nie ulega bowiem wątpliwości, że podmiotem, który dokonuje wypłat i który, kierując się miejscem siedziby podatnika, może zastosować postanowienia odpowiedniej umowy międzynarodowej odnośnie określenia właściwej stawki podatku, czy też w ogóle od tego opodatkowania odstąpić, jeżeli dana umowa zawiera takie regulacje, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej uzyskanego od podatnika jest Wnioskodawca. To Wnioskodawca bowiem zaspokoił roszczenia podatnika mającego siedzibę za granicą i nie dysponuje certyfikatem rezydencji podatkowej tego podatnika, uprawniającym go, zgodnie z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, do niepobrania podatku.

W przepisie art. 26 ust. 1 ustawy o pdop, ustanowiono obowiązek pobierania podatku od każdej czynności, której skutkiem jest uregulowanie zobowiązań. Jeżeli Spółka przyjęła jako sposób zapłaty z tytułu należności płatność własną kartą kredytową, to nie budzi wątpliwości, że w ten sposób nastąpiło uregulowanie należności wobec zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej. Termin "wypłata" użyty w art. 26 ustawy o pdop, nie oznacza obowiązku fizycznego przekazania kwot pieniędzy czy przelewu przez ostatecznego nabywcę usługi, skoro tymczasowo czyni to inny podmiot. Wypłaty dokonuje Wnioskodawca, bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że Spółka dokonuje w imieniu pasażera, na jego rzecz i rachunek zakupu biletu lotniczego wskazanego w zamówieniu. Nie ulega bowiem wątpliwości, że Spółka była zobowiązana do uregulowania zobowiązania obciążającego ją, zatem także z tego względu powinna potrącać podatek od czynności realizujących funkcję wypłaty w obrocie gospodarczym.

Zatem, skoro obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pdop, dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o pdop, to w przedstawionym stanie faktycznym obejmuje on swoją dyspozycją Wnioskodawcę, gdyż wypłacone przez niego należności z tytułu zakupu biletów lotniczych zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w wyżej wspomnianym art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop. Jednocześnie należy wskazać, że Spółka nie posiadając certyfikatu rezydencji od podmiotu zagranicznego, nie może zastosować postanowień wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.