2014.05.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-365/14-2/MKw
z 23 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży ośrodków wypoczynkowych oraz ośrodka szkoleniowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży ośrodków wypoczynkowych oraz ośrodka szkoleniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca („Wnioskodawca” lub „Bank”) zamierza sprzedać posiadane (stanowiące jego wyłączną własność) ośrodki wypoczynkowe (ośrodek wypoczynkowy N. ośrodek wypoczynkowy N) oraz ośrodek szkoleniowy (ośrodek szkoleniowy N.). Każdy z ośrodków zostanie sprzedany oddzielnie, jako odrębna całość, obejmująca wszystkie elementy wchodzące w jego skład.

Ośrodki składają się z: gruntów lub prawa użytkowania wieczystego gruntów, budynków, budowli oraz wyposażenia (meble, sprzęt AGD, RTV, sprzęt sportowy), stanowiących razem funkcjonalną i wzajemnie powiązaną całość tworzące zaplecze wypoczynkowe lub szkoleniowe z kompleksową bazą noclegowo-gastronomiczną. Zobowiązania ośrodków (np. z tytułu dostawy tzw. usług powszechnych/mediów), w tym podatki i opłaty lokalne związane z funkcjonowaniem tych ośrodków są przez N. regulowane na bieżąco i po sprzedaży będą ciążyły na nabywcy poszczególnych ośrodków.

Ośrodki są wyodrębnione terytorialnie, stanowią funkcjonalnie wyodrębnioną całość i pomimo że nie są odrębnymi od N. przedsiębiorstwami, posiadają zdolność do funkcjonowania jako samodzielne podmioty gospodarcze. Ośrodki wykorzystywane są do świadczenia szeroko pojętych usług wypoczynkowych i szkoleniowych, zarówno na potrzeby wewnętrzne N. (w tym w ramach działalności socjalnej), jak i zewnętrzne (do celów zarobkowych) dla podmiotów zewnętrznych (zarówno krajowych jak i zagranicznych). Usługi te ośrodki świadczą samodzielnie, w oparciu o posiadaną bazę.

Ośrodki posiadają własne rachunki bankowe, a stosowany przez N. plan kont umożliwia szczegółowe wyodrębnienie i przypisanie poszczególnym ośrodkom kosztów i przychodów oraz zobowiązań i należności, związanych z ich funkcjonowaniem. Bank prowadzi również ewidencję umożliwiające wyodrębnienie środków trwałych, wyposażenia i umów dotyczących poszczególnych ośrodków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana w stanie faktycznym sprzedaż ośrodków wypoczynkowych i ośrodka szkoleniowego nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym sprzedaż ośrodków wypoczynkowych i ośrodka szkoleniowego nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, co Bank uzasadnia poniżej.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT „przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Przez ww. zorganizowaną części przedsiębiorstwa, stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, należy rozumieć „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Wobec powyższego, aby sprzedaż ośrodków wypoczynkowych oraz ośrodka szkoleniowego stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w rezultacie była wyłączona z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, niezbędne jest łączne spełnienie następujących warunków:

każdy z ośrodków stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w Banku,

składniki te są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem, aby sprzedaż ośrodków byłą objęta dyspozycją art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, każdy z nich musi spełniać powyższe kryteria, a w szczególności nie może być zwykłym zespołem składników majątkowych, który odznacza się brakiem cech właściwych dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa, skutkującym niezdolnością do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Niewątpliwie każdy z ośrodków składa się ze składników niematerialnych i materialnych, w tym zobowiązań, pozostających w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego - N..

Należy przy tym podkreślić, że w zakresie zobowiązań, sprzedaż ośrodków może nie być zależna wyłącznie od N., gdyż stosownie do art. 519 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121.) Przejęcie długu (zbycie zobowiązania na inny podmiot - zamiana dłużnika) wymaga zgody wierzyciela. Niemniej jednak, nawet w sytuacji, gdy nie wszystkie zobowiązania funkcjonalnie związane z poszczególnymi ośrodkami zostaną włączone do ich sprzedaży - np. ze względu na brak zgody wierzyciela lub fakt, że będą na bieżąco regulowane - sprzedaż tę, zdaniem N. w dalszym ciągu będzie można uznać za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a nie zbycie sumy składników majątkowych i niemajątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stanowisko takie potwierdzają m.in. następujące orzeczenia sądów administracyjnych (część z nich, pomimo że została wydana na gruncie ustaw regulujących opodatkowanie podatkiem dochodowym, jest zdaniem N. aktualna także na gruncie ustawy o VAT, ponieważ definicje zorganizowanej części przedsiębiorstwa są w tym zakresie identyczne) i stanowisko organu podatkowego:

Wyrok NSA z 12 maja 2011 r., sygn. II FSK 2222/09: „zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna odznaczać się cechą określoną w skardze kasacyjnej jako „autonomiczność”. Trudno przy tym nie zgodzić się z konstatacją sądu, że gdy wierzyciel posiadający nieznaczną wierzytelności w stosunku do pozostałych zobowiązań spółki nie zgodziłby się na jej przeniesienie, pozbawiłby automatycznie dany zespół składników majątkowych statusu zorganizowanej części przedsiębiorstwa”;

Wyrok WSA w Warszawie z 9 października 2009 r., sygn. III SA/Wa 674/09: „definicja ZCP zawarta w upodp niewątpliwie wskazuje, że zespół składników majątkowych wchodzących w jej skład powinien zawierać także zobowiązania. Należy jednak zgodzić się ze stroną skarżącą, że definicja ZCP nie wymaga, aby dla uznania aportu za ZCP, w jego skład musiałby wchodzić wszystkie zobowiązania, jakie związane są z daną częścią przedsiębiorstwa. W przeciwnym razie, w sytuacji, gdy wierzyciel posiadający nieznaczną część wierzytelności w stosunku do pozostałych zobowiązań spółki nie zgodziłby się na ich przeniesienie, w ten sposób pozbawiłby dany zespół składników majątkowych statusu ZCP”;

Wyrok WSA w Warszawie z 28 kwietnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 1767/10: „w ocenie Sądu, mając na uwadze definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazana w art. 2 pkt 27e u.p.t.u. czy też art. 4a pkt 4 updop należy mieć na uwadze, poza wykładnią gramatyczną, także wykładnie funkcjonalną. Poprzestając na wykładni gramatycznej należało by uznać, że nie można mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jeżeli nie ma zobowiązań z nim związanych. Należy zauważyć, że w rzeczywistości czasami zobowiązań nie ma, ponieważ zostały wcześniej spłacone zanim dokonano zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takiej sytuacji trzymanie się tylko literalnego brzmienia przepisu pozbawiałoby określony zespół składników majątkowych i niemajątkowych wyodrębnionych organizacyjnie i funkcjonalnie statusu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co do zasady. Z taką interpretacją tego przepisu trudno się zgodzić.”;

Wyrok NSA z 20 marca 2012 r., sygn. I FSK 815/11: „decydujące znaczenie przy określaniu zakresu przedmiotowego omawianego przepisu ma element funkcjonalny tj. podniesiona wcześniej możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. Ta natomiast konstatacja prowadzi do wniosku, że wyłącznie spod działania u.p.t.u. dotyczy także takiej części majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla zakładu oddziału. Zatem, w kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności), jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług.”;

Wyrok NSA z 15 maja 2012 r., sygn. I FSK 1223/11;

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 czerwca 2013 r., sygn. IPTPP2/443-183/13-10/KW.

Nie ulega również wątpliwości, że każdy z ośrodków jest w Banku wyodrębniony na płaszczyźnie: (i) organizacyjnej, tj. ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej Banku, jako ośrodek wypoczynkowy/szkoleniowy odznaczający się odrębnością organizacyjną, której przejawem jest m.in. posługiwanie się własną nazwą, oraz (ii) finansowej, tj. poprzez stosowaną w N. ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie każdemu ośrodkowi kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań, które go dotyczą.

Co najistotniejsze, każdy z ośrodków, posiadając niezbędne ku temu zasoby w postaci zespołu wchodzących w jego skład oraz pozostających we wzajemnych relacjach składników niematerialnych i materialnych (w tym zobowiązań), jest potencjalnie w stanie, w razie zaistnienia takiej potrzeby, samodzielnie realizować ww. zadania i funkcjonować w obrocie gospodarczym (na rynku) w sposób autonomiczny, jako niezależne od N. przedsiębiorstwo. Zespół ten (każdy z ośrodków) niewątpliwie mógłby stanowić u nabywcy samodzielne przedsiębiorstwo. Dlatego też, sprzedaż ośrodków będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w rezultacie nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Tylko bowiem wówczas, gdyby sprzedawany przez N. zespół składników przedsiębiorstwa składających się na ośrodki był niewystarczający do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej w oparciu zakupione składniki majątkowe, sprzedaż taka byłaby objęta podatkiem od towarów i usług. Jednakże, w przypadku sprzedaży ośrodków, zdaniem N., nie mamy do czynienia z takim przypadkiem.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne:

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 czerwca 2013 r., sygn. IPTPP2/443-183/13-10/KW;

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 stycznia 2011 r., sygn. IBPP1/443-1256/10/ES;

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 stycznia 2011 r., sygn. IBPP1/443-1255/10/ES;

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 stycznia 2011 r., sygn. IBPP1/443-953/10/ES.

W których potwierdzono, że sprzedaż ośrodków wypoczynkowych może stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na względzie powyższe, N. wnosi o potwierdzenie jak na wstępie, że opisana w stanie faktycznym sprzedaż ośrodków wypoczynkowych i ośrodka szkoleniowego nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy, stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać posiadane (stanowiące jego wyłączną własność) ośrodki wypoczynkowe (ośrodek wypoczynkowy N. ośrodek wypoczynkowy N. oraz ośrodek szkoleniowy (ośrodek szkoleniowy N). Każdy z ośrodków zostanie sprzedany oddzielnie, jako odrębna całość, obejmująca wszystkie elementy wchodzące w jego skład. Ośrodki składają się z: gruntów lub prawa użytkowania wieczystego gruntów, budynków, budowli oraz wyposażenia (meble, sprzęt agd, rtv, sprzęt sportowy), stanowiących razem funkcjonalną i wzajemnie powiązaną całość tworzące zaplecze wypoczynkowe lub szkoleniowe z kompleksową bazą noclegowo-gastronomiczną. Zobowiązania ośrodków (np. z tytułu dostawy tzw. usług powszechnych/mediów), w tym podatki i opłaty lokalne związane z funkcjonowaniem tych ośrodków są przez Wnioskodawcę regulowane na bieżąco i po sprzedaży będą ciążyły na nabywcy poszczególnych ośrodków. Ośrodki są wyodrębnione terytorialnie, stanowią funkcjonalnie wyodrębnioną całość i pomimo że nie są odrębnymi od Wnioskodawcy przedsiębiorstwami, posiadają zdolność do funkcjonowania jako samodzielne podmioty gospodarcze. Ośrodki wykorzystywane są do świadczenia szeroko pojętych usług wypoczynkowych i szkoleniowych, zarówno na potrzeby wewnętrzne N. (w tym w ramach działalności socjalnej), jak i zewnętrzne (do celów zarobkowych) dla podmiotów zewnętrznych (zarówno krajowych jak i zagranicznych). Usługi te ośrodki świadczą samodzielnie, w oparciu o posiadaną bazę. Ponadto, ośrodki posiadają własne rachunki bankowe, a stosowany przez Wnioskodawcę plan kont umożliwia szczegółowe wyodrębnienie i przypisanie poszczególnym ośrodkom kosztów i przychodów oraz zobowiązań i należności, związanych z ich funkcjonowaniem. Wnioskodawca prowadzi również ewidencję umożliwiające wyodrębnienie środków trwałych, wyposażenia i umów dotyczących poszczególnych ośrodków.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie kwestii wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży opisanych ośrodków wypoczynkowych oraz ośrodka szkoleniowego.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Tym samym, na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że ośrodki wypoczynkowe i ośrodek szkoleniowy spełniają wymienione wyżej przesłanki zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wymienione ośrodki stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, gdyż obejmują m.in. grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntów, budynki, budowle oraz wyposażenie (meble, sprzęt AGD, RTV, sprzęt sportowy), stanowiące razem funkcjonalną i wzajemnie powiązaną całość tworzącą zaplecze wypoczynkowe lub szkoleniowe z kompleksową bazą noclegowo-gastronomiczną. Zobowiązania ośrodków (np. z tytułu dostawy tzw. usług powszechnych/mediów), w tym podatki i opłaty lokalne związane z funkcjonowaniem tych ośrodków są przez Wnioskodawcę regulowane na bieżąco i po sprzedaży będą ciążyły na nabywcy poszczególnych ośrodków. Zatem, należy uznać, że spełniony został warunek istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Jak wskazał Wnioskodawca, każdy z ośrodków jest wyodrębniony na płaszczyźnie: organizacyjnej, tj. ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej Banku, jako ośrodek wypoczynkowy/szkoleniowy odznaczający się odrębnością organizacyjną, której przejawem jest m.in. posługiwanie się własną nazwą, a także finansowej, tj. poprzez stosowaną w N. ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie każdemu ośrodkowi kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań, które go dotyczą. Zatem, opisane ośrodki spełniają warunek wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego.

Ponadto, każdy z ośrodków odznacza się odrębnością funkcjonalną, tj. ma swoje zadania gospodarcze, które polegają na świadczeniu szeroko pojętych usług organizacji wypoczynku lub usług szkoleniowych. Zasady organizacji i funkcjonowania ośrodków oraz zasady korzystania z tych ośrodków określają wewnętrzne przepisy organizacyjne N.. W związku z tym, osrodki zostały wyodrębnione funkcjonalnie w strukturze Wnioskodawcy, a tym samym spełniona jest przesłanka przeznaczenia ośrodków do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Co więcej, każdy z ośrodków, posiadając niezbędne ku temu zasoby w postaci zespołu wchodzących w jego skład oraz pozostających we wzajemnych relacjach składników niematerialnych i materialnych (w tym zobowiązań), jest potencjalnie w stanie, w razie zaistnienia takiej potrzeby, samodzielnie realizować ww. zadania i funkcjonować w obrocie gospodarczym (na rynku) w sposób autonomiczny, jako niezależne od N. przedsiębiorstwo. Zespół ten (każdy z ośrodków) niewątpliwie mógłby stanowić u nabywcy samodzielne przedsiębiorstwo. Zatem, należy uznać, że przesłanka w zakresie możliwości stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa przez wymienione ośrodki również została spełniona.

W konsekwencji, opisane ośrodki wypoczynkowe oraz ośrodek szkoleniowy, wyodrębnione z działalności Wnioskodawcy w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny, stanowiące zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), przeznaczony do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych, stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem, sprzedaż wymienionych ośrodków wypoczynkowych oraz ośrodka szkoleniowego stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, będzie wyłączona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin