Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-262/14/AW
z 20 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 lutego 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 13 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zbudowanej budynkiem przeznaczonym do rozbiórki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zbudowanej budynkiem przeznaczonym do rozbiórki.

Wniosek uzupełniono pismem z 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 13 czerwca 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 28 maja 2014 r. nr IBPP1/443-262/14/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Decyzją Wojewody z dnia 8 marca 1993 r. Gmina (Wnioskodawca) nabyła nieruchomość oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez Starostwo Powiatowe numerem działki 1189/38 o powierzchni 2549 m². Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 21 czerwca 2011 r. wymieniona nieruchomość została przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu ustnego nieograniczonego. Na nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży usytuowany jest budynek wolnostojący, parterowy, niepodpiwniczony o powierzchni zabudowy 199 m². Wymieniony budynek ze względu na swój stan techniczny przeznaczony został do rozbiórki na podstawie decyzji z dnia 16 maja 2011 r. Starosty zatwierdzającego projekt rozbiórki oraz udzielającego pozwolenia na rozbiórkę. Przedmiotowej rozbiórki dokona nabywca nieruchomości.

W odniesieniu do budynku, o którym mowa we wniosku, Gmina nie dokonywała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie były również ponoszone żadne wydatki na ulepszenie budynku.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Wnioskodawca – Gmina – jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od dnia 13 grudnia 1995 r. w zakresie czynności cywilnoprawnych, składa deklaracje VAT 7 oraz odprowadza podatek należny.
   
2. Decyzja Starosty z dnia 16 maja 2011 r. zatwierdzająca projekt rozbiórki opracowana przez Pana Y. (specjalność: architektoniczna i konstrukcyjno-inżynieryjna, numer uprawnień budowlanych, wpisany na listę członków Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa) oraz udzielająca pozwolenia na rozbiórkę została wydana dla Gminy.
   
3. Burmistrz Gminy pismem z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu do Starostwa Powiatowego 6 kwietnia 2011 r.) wystąpił o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt rozbiórki.
   
4. Gmina, od momentu wydania decyzji Starosty z dnia 16 maja 2011 r., nie poczyniła żadnych prac związanych z rozbiórką budynku.
   
5. Decyzja Starosty z dnia 16 maja 2011 r. stanowi prawo do rozbiórki.
   
6. W decyzji Starosty z dnia 16 maja 2011 r. nie został wyznaczony termin rozbiórki budynku.
   
7. Przyszły nabywca we własnym zakresie podejmie decyzje dotyczące budynku.
   
8. Przyszły nabywca wykona prace rozbiórkowe na własny koszt dopiero po sprzedaży na jego rzecz wymienionej nieruchomości.
   
9. Cena sprzedaży nieruchomości obejmuje grunt natomiast nie obejmuje budynku.
   
10. Nieruchomość została nabyta na podstawie decyzji Wojewody z dnia 8 marca 1993 r. Przedmiotowa nieruchomość oddana była w najem z przeznaczeniem na place i składowiska.
    
11. Przyszły nabywca może wykorzystać nieruchomość zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy.
    
12. Nieruchomość wraz z budynkiem została oddana w najem Spółce Cywilnej na podstawie umowy z dnia 2 stycznia 2004 r. Ze względu na zły stan techniczny budynku przedmiotowa umowa została rozwiązana z dniem 30 września 2010 r.
    
13. Nieruchomość gruntowa została wpisana do ewidencji środków trwałych.
    
14. W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działka 1189/38 odległa do 7,5 m od osi ulicy położona jest w terenie między liniami rozgraniczającymi drogi lokalnej, oznaczonym symbolem L1x2. odległa do 10 m od osi torów kolejowych w obszarze komunikacji kolejowej, oznaczonym symbolem KK, pozostała cześć w obszarze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej zwartej lub wolnostojącej, oznaczonym symbolem B.149.M3. Ponadto parcela znajduje się w terenie górniczym, a zgodnie z oznaczeniem na rysunku planu miejscowego przeważająca jej część w terenie ciągu ekologicznego.
    
15. Nieruchomość wraz z budynkiem oddana była w najem na podstawie umowy z dnia 2 stycznia 2004 r. Najemca z tytułu najmu nieruchomości płacił wynajmującemu – Gminie – comiesięczny czynsz.
    
16. Działka wraz z budynkiem została oddana w najem w okresie od 1 stycznia 2004 r. (umowa najmu z dnia 2 stycznia 2004 r.) do dnia 30 czerwca 2010r. Od daty zawarcia umowy najmu upłynęło więcej niż 2 lata.
    
17. Budynek, o którym mowa we wniosku jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z. 2013 r. poz. 1409 ze zm.) natomiast nie posiada symbolu PKOB ponieważ nie został ujęty w gminnej ewidencji środków trwałych ze względu na zły stan techniczny.
    
18. Budynek, o którym mowa we wniosku jest trwale związany z gruntem.
    
19. Gmina nabyła nieruchomość na podstawie decyzji Wojewody z dnia 8 marca 1993 r. dlatego brak jest możliwości określenia kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku. Gmina od daty nabycia nieruchomości nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie budynku.
    
20. Nieruchomość została nabyta decyzją Wojewody z dnia 8 marca 1993 r., uchwałą Rady Miejskiej z dnia 21 czerwca 2011 r. wymieniona nieruchomość została przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu ustnego nieograniczonego. W chwili obecnej brak jest możliwości określenia kiedy działka zostanie sprzedana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do ceny sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem, który jest przeznaczony do rozbiórki, uzyskanej w wyniku przetargu, należy doliczyć podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej nieruchomości powinna być zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W okresie dysponowania nieruchomością właściciel nie poniósł żadnych środków finansowych na jej ulepszenie lub rozbudowę, ponadto Gminie nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, iż zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z wniosku wynika, że decyzją Wojewody z 8 marca 1993 r. Gmina nabyła nieruchomość oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez Starostwo Powiatowe numerem działki 1189/38 o powierzchni 2549 m². Uchwałą Rady Miejskiej z 21 czerwca 2011 r. wymieniona nieruchomość została przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu ustnego nieograniczonego. Na nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży usytuowany jest budynek wolnostojący, parterowy, niepodpiwniczony o powierzchni zabudowy 199 m². Wymieniony budynek ze względu na swój stan techniczny przeznaczony został do rozbiórki na podstawie decyzji z dnia 16 maja 2011 r. Starosty zatwierdzającego projekt rozbiórki oraz udzielającego pozwolenia na rozbiórkę. Przedmiotowej rozbiórki dokona nabywca nieruchomości.

W odniesieniu do budynku, o którym mowa we wniosku, Gmina nie dokonywała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie były również ponoszone żadne wydatki na ulepszenie budynku.

Decyzja Starosty z 16 maja 2011 r. zatwierdzająca projekt rozbiórki oraz udzielająca pozwolenia na rozbiórkę została wydana dla Gminy, bowiem Burmistrz Gminy pismem z 4 kwietnia 2011 r. wystąpił o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt rozbiórki. Gmina nie poczyniła jednak żadnych prac związanych z rozbiórką budynku. Decyzja Starosty z 16 maja 2011 r. stanowi prawo do rozbiórki, w decyzji tej nie został wyznaczony termin rozbiórki budynku. Przyszły nabywca we własnym zakresie podejmie decyzje dotyczące budynku i wykona prace rozbiórkowe na własny koszt dopiero po sprzedaży na jego rzecz wymienionej nieruchomości.

Cena sprzedaży nieruchomości obejmuje grunt natomiast nie obejmuje budynku.

Przedmiotowa nieruchomość oddana była w najem z przeznaczeniem na place i składowiska. Nieruchomość wraz z budynkiem została oddana w najem Spółce Cywilnej na podstawie umowy z dnia 2 stycznia 2004 r. Ze względu na zły stan techniczny budynku przedmiotowa umowa została rozwiązana z dniem 30 września 2010 r. Najemca z tytułu najmu nieruchomości płacił wynajmującemu – Gminie – comiesięczny czynsz. Działka wraz z budynkiem została oddana w najem w okresie od 1 stycznia 2004 r. do dnia 30 czerwca 2010r. Od daty zawarcia umowy najmu upłynęło więcej niż 2 lata.

Nieruchomość gruntowa została wpisana do ewidencji środków trwałych.

Budynek, o którym mowa we wniosku jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane natomiast nie posiada symbolu PKOB ponieważ nie został ujęty w gminnej ewidencji środków trwałych ze względu na zły stan techniczny. Budynek jest trwale związany z gruntem.

Gmina nabyła nieruchomość na podstawie decyzji Wojewody z dnia 8 marca 1993 r. dlatego brak jest możliwości określenia kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku. Gmina od daty nabycia nieruchomości nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie budynku.

W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy część działki 1189/38 położona jest w terenie między liniami rozgraniczającymi drogi lokalnej, część w obszarze komunikacji kolejowej, a pozostała cześć w obszarze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej zwartej lub wolnostojącej.

W chwili obecnej brak jest możliwości określenia kiedy działka zostanie sprzedana.

Wskazać w tym miejscu należy, iż pomimo tego, że budynek ze względu na zły stan techniczny, przeznaczony jest do rozbiórki i nie prezentuje żadnej wartości ekonomicznej – jak podał Wnioskodawca, cena sprzedaży nieruchomości obejmuje grunt, natomiast nie obejmuje budynku – to dopóki dany obiekt budowlany spełnia przesłanki do uznania go za budynek lub budowlę teren, na którym jest on usytuowany jest terenem zabudowanym. Dopiero jeśli na skutek podjętych prac rozbiórkowych przestanie on spełniać kryteria przewidziane dla budynku, teren, na którym taki obiekt się uprzednio znajdował staje się gruntem niezabudowanym. Na powyższe bez wpływu pozostaje również okoliczność, iż wartość przeznaczonego do rozbiórki obiektu może być znikoma lub wręcz może być on pozbawiony wartości rynkowej.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje bowiem jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, odnosi się wprost do budynków, budowli lub ich części, a nie do ich wartości, czy innych parametrów.

W związku z tym, w sprawie będącej przedmiotem zapytania, dotyczącym opodatkowania dostawy działki zabudowanej budynkiem nie będzie miał znaczenia stan techniczny, czy wartość przedmiotowego budynku, a jedynie przesłanki wskazane wprost w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Pomimo że Wnioskodawca wskazał, iż brak jest możliwości określenia kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż budynku nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy wobec przedmiotowego budynku nastąpiło już oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu – oddanie budynku do użytkowania Spółce Cywilnej na podstawie umowy najmu z 2 stycznia 2004 r. z tytułu której najemca płacił Gminie comiesięczny czynsz – wyczerpuje definicję pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż najem jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto od zawarcia tej umowy upłynęły więcej niż 2 lata.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dostawa ww. budynku będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Stąd rozważanie przesłanek pozwalających na zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stało się bezprzedmiotowe.

Równocześnie – zgodnie z treścią cytowanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy o VAT – zbycie gruntu (działki), z którym trwale związany jest opisany budynek także korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż opisanej nieruchomości powinna być zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – należało uznać za nieprawidłowe, gdyż sprzedaż opisanej nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.