Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-365/14/BG
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 25 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 28 marca 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamacjami jakościowymi odlewów żeliwnych i aluminiowych-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2014 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamacjami jakościowymi odlewów żeliwnych i aluminiowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest producentem odlewów żeliwnych i aluminiowych produkowanych pod indywidualne zamówienia klientów. Na podstawie umowy dostawy Spółka dostarczyła odbiorcy odlewy stanowiące półwyroby, które następnie zostały poddane przez odbiorcę (klienta Spółki) obróbce mechanicznej (frezowanie, wiercenie). W toku procesu produkcyjnego u odbiorcy ujawniły się wady jakościowe odlewów (wady fizyczne: porowatości odkryte przez proces frezowania w strukturze wewnętrznej odlewu), które nie były widoczne na powierzchni i w związku z tym nie zostały wykryte przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego. Wady tego typu można wykryć jedynie metodą niszczącą. Odbiorca zgłosił reklamację jakościową tych odlewów, z tytułu udzielonej przez Spółkę gwarancji jakości dostarczonych odlewów. Reklamacja została uznana przez Spółkę. Część wadliwych odlewów nie nadawała się do naprawy i odlewy te zostały złomowane u odbiorcy. Odbiorca obciążył Spółkę kosztami robocizny na tych odlewach, to jest robocizny poniesionej w toku procesu technologicznego obróbki odlewów do momentu wykrycia wady fizycznej odlewów oraz kosztami selekcji i złomowania wadliwych odlewów. Z kolei część odlewów nadawała się do naprawy i w uzgodnieniu ze Spółką naprawa została wykonana przez odbiorcę, który następnie obciążył Spółkę kosztami związanymi z naprawą wadliwych odlewów. Spółka uznała powyższe roszczenia odbiorcy dotyczące zwrotu kosztów naprawy oraz kosztów robocizny do momentu wykrycia wady i zapłaciła te koszty odbiorcy. Spółka zainteresowana jest kontynuowaniem współpracy z odbiorcą, którego roszczenia związane z reklamacją zostały uznane i rozliczone. Współpraca z tym odbiorcą ma charakter ciągły i odbywa się na podstawie umowy ramowej na dostawę odlewów wykonywanej przez Spółkę poprzez realizację pojedynczych zamówień klienta na warunkach określonych w zamówieniu, umowie ramowej i ogólnych warunkach zakupu klienta. Wydatki poniesione przez Spółkę na zaspokojenie roszczeń klienta związanych z uznanymi reklamacjami jakościowymi odlewów zostały poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Reklamacje jakościowe zdarzają się mimo dołożenia przez Spółkę należytej staranności i wdrożenia certyfikowanego systemu jakości ISO.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z reklamacjami jakościowymi odlewów, obejmujące zapłacone odbiorcy odlewów koszty:

• robocizny poniesionej przez odbiorcę w toku procesu technologicznego obróbki odlewów do momentu ujawnienia się wady jakościowej odlewów,
• selekcji i złomowania wadliwych odlewów u odbiorcy,
• koszty związane z usuwaniem wad fizycznych odlewów przez odbiorcę,

stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów poniesione w celu utrzymania lub zabezpieczenia źródła przychodów, czy też wyżej wymienione koszty podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wymienione w pytaniu, zapłacone przez Spółkę odbiorcy odlewów, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów poniesione w celu utrzymania lub zabezpieczenia źródła przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej „updop”)). Koszty te zostały poniesione w wykonaniu zobowiązań kontraktowych Spółki względem odbiorcy odlewów z tytułu udzielonej gwarancji jakości dostarczanych odlewów i są bezpośrednio związane z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki z tytułu sprzedaży towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki, koszty te nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22 updop (kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług). Zarówno koszty związane z naprawą wadliwych odlewów poniesione przez odbiorcę, jak i koszty robocizny poniesione przez odbiorcę w wyniku obróbki odlewów do momentu ujawnienia się wady, refakturowane następnie na Spółkę (dostawcę odlewów) zaliczają się do kosztów reklamacji i nie są tożsame z karami umownymi i odszkodowaniami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 updop. Refundacja (zapłata) klientowi tych kosztów następuje w ramach zobowiązań Spółki wynikających z rękojmi i gwarancji i nie ma charakteru odszkodowania, w związku z tym nie podlega pod dyspozycję art. 16 ust. 1 pkt 22 updop. Zrekompensowanie klientowi kosztów związanych z uznaną reklamacją jakościową następuje bezpośrednio w celu utrzymania lub zabezpieczenia źródła przychodów i zapewnieniu sobie przychodów na przyszłość z tytułu dalszych zamówień na dostawy od klienta będącego wierzycielem roszczeń reklamacyjnych.

Ministerstwo Finansów Departament Podatków Bezpośrednich i Opłat w piśmie z 5 maja 1997 r. I nr PO3-MD-722-114/97 (S. Podat. 1998/6/53) wyjaśnia, że koszty robót poprawkowych związanych z usunięciem wady (naprawy) w ramach gwarancji lub rękojmi, jako koszty bezpośrednio związane z osiągnięciem przychodów, nie wymienione w art. 16 ust. 1 updop zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu.

Podobne stanowisko zajęły organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych z zakresu prawa podatkowego:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 27 maja 2013 r. znak IBPBI/2/423-268/13/JD,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 17 listopada 2009 r. znak IBPBI/2/423-1030/09/AM,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 13 marca 2009 r. znak ITPB3/423-744/08/MK.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest określenie charakteru świadczenia Spółki na rzecz odbiorcy odlewów. Bazując na opisie stanu faktycznego, a także sformułowanym pytaniu i zaprezentowanym stanowisku przyjęto, że świadczenie Spółki na rzecz odbiorcy ma charakter reklamacji.

Przechodząc do oceny stanowiska Spółki należy stwierdzić, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 22 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Odnośnie „reklamacji jakościowych” wskazać należy, że ustawodawca nie ograniczył prawa producentów (sprzedawców) do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z usunięciem wad sprzedawanych towarów lub innych zobowiązań gwarancyjnych, które są nierozerwalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jako producent odlewów żeliwnych i aluminiowych dostarczyła odbiorcy odlewy stanowiące półwyroby, które następnie zostały poddane przez odbiorcę (klienta Spółki) obróbce mechanicznej (frezowanie, wiercenie). W toku procesu produkcyjnego u odbiorcy ujawniły się wady jakościowe odlewów (wady fizyczne: porowatości odkryte przez proces frezowania w strukturze wewnętrznej odlewu), które nie były widoczne na powierzchni i w związku z tym nie zostały wykryte przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego. Odbiorca zgłosił reklamację jakościową tych odlewów, z tytułu udzielonej przez Spółkę gwarancji jakości dostarczonych odlewów. Reklamacja została uznana przez Spółkę. Część wadliwych odlewów nie nadawała się do naprawy i odlewy te zostały złomowane u odbiorcy. Odbiorca obciążył Spółkę kosztami robocizny na tych odlewach oraz kosztami selekcji i złomowania wadliwych odlewów. Z kolei część odlewów nadawała się do naprawy i w uzgodnieniu ze Spółką naprawa została wykonana przez odbiorcę, który następnie obciążył Spółkę kosztami związanymi z naprawą wadliwych odlewów. Spółka uznała powyższe roszczenia odbiorcy dotyczące zwrotu kosztów naprawy oraz kosztów robocizny do momentu wykrycia wady i zapłaciła te koszty odbiorcy. Spółka zainteresowana jest kontynuowaniem współpracy z odbiorcą którego roszczenia związane z reklamacją zostały uznane i rozliczone. Współpraca z tym odbiorcą ma charakter ciągły i odbywa się na podstawie umowy ramowej na dostawę odlewów i ogólnych warunkach zakupu klienta. Wydatki poniesione przez Spółkę na zaspokojenie roszczeń klienta związanych z uznanymi reklamacjami jakościowymi odlewów zostały poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Reklamacje jakościowe zdarzają się mimo dołożenia przez Spółkę należytej staranności i wdrożenia certyfikowanego systemu jakości ISO.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że koszty związane z reklamacjami jakościowymi odlewów, obejmujące zapłacone odbiorcy odlewów koszty robocizny poniesionej przez odbiorcę w toku procesu technologicznego obróbki odlewów do momentu ujawnienia się wady jakościowej odlewów, selekcji i złomowania wadliwych odlewów u odbiorcy oraz koszty związane z usuwaniem wad fizycznych odlewów przez odbiorcę, poniesione przez Spółkę w związku z „reklamacją jakościową”, stanowią koszty uzyskania przychodu, gdyż zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu albo zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów i jednocześnie koszty te nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 updop jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy zatem należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.