Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-158/14-4/MS
z 28 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. organu 26 lutego 2014 r.) uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2014 r. (data nadania 15 maja 2014 r., data wpływu 19 maja 2014 r.) na wezwanie z dnia 8 maja 2014 r. Nr IPPB4/415-158/14-2/JK4 (data nadania 9 maja 2014 r., data doręczenia 13 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-158/14-2/JK4 z dnia 8 maja 2014 r. (data nadania 9 maja 2014 r., data doręczenia 13 maja 2014 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przeformułowanie pytania, które winno być przyporządkowane do przedstawionego stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania.

Pismem z dnia 14 maja 2014 r. (data nadania 15 maja 2014 r., data wpływu 19 maja 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną ma na utrzymaniu syna (obecnie 20 lat), który w 2013 r. ukończył szkołę średnią, a w okresie październik – listopad 2013 r. pracował na umowę zlecenia.

Z tytułu osiągniętego w 2013 r. dochodu na umowę zlecenia syn Wnioskodawcy dokonał rozliczenia, wykazując w zeznaniu rocznym (PIT-37) następujące dane:

Przychód – 4.299,00 zł.

Koszty uzyskania przychodu – 741,92 zł.

Dochód – 3.557,08 zł.

Zaliczka – 246 zł.

Składki na ubezpieczenie społeczne – 589,39 zł.

Dochód po odliczeniach – 2.967,69 zł.

Podatek do zapłaty – 0 zł.

Nadpłata – 246 zł.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że syn w 2013 r. ukończył szkołę średnią i od października 2013 r. podjął pracę na umowę zlecenie i nie kontynuował nauki. Ani w stosunku do Wnioskodawcy, ani w stosunku do żony Wnioskodawcy, z którą Wnioskodawca złożył wspólne zeznanie PIT-37 za 2013 r., ani w stosunku do syna nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedynym źródłem utrzymania Wnioskodawcy i Jego żony w 2013 r. są dochody z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ze stosunku pracy, a syna z art. 13 pkt 8 – umowy zlecenia. Syn Wnioskodawcy w 2013 r. był uczniem szkoły średniej i rozpoczął pracę dopiero w miesiącu październiku 2013 r., więc jest oczywistym, że na Wnioskodawcy i Jego żonie ciążył obowiązek alimentacyjny. W okresie będącym przedmiotem zapytania Wnioskodawca był i jest już od 21 lat osobą pozostającą w związku małżeńskim. Za 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną złożył wspólny PIT-37, w którym wykazane dochodowy nie przekraczają łącznie kryterium dochodu uprawniającego do ulgi rodzinnej – 112.000 zł, bowiem dochód obojga małżonków (pomniejszony o kwotę składek ZUS – wykazany w rub. 111) stanowi kwotę 52.317,13 zł. Syn Piotr, o którym mowa we wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego jest jedynym dzieckiem Wnioskodawcy i Jego żony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym stanem faktycznym, Wnioskodawcy i Jego żonie jako rodzicom będącego na ich utrzymaniu i uczącego się w 2013 roku (do matury) pełnoletniego syna, przysługuje prawo do skorzystania z ulgi z tytułu prorodzinnej za okres od stycznia do sierpnia 2013 r. w zeznaniu rocznym PIT-37 ?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wraz z żoną w PIT-37 za 2013 rok ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej i odliczenia od podatku dochodowego 8/12 kwoty o której mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej u.p.d.o.f).

Stosownie do przepisu art. 27f ust. 2 pkt 1 i ust. 6 w związku z art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f. podatnik na jedno małoletnie dziecko ma prawo odliczyć od podatku dochodowego kwotę stanowiącą 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym wykonywał władzę rodzicielską.

Zgodnie z treścią ust. 6 tego przepisu zasada ta ma zastosowanie również do podatników utrzymujących dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f. - jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Nawiązanie w art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f. do unormowań określonych w art. 27 lub art. 30b tej ustawy oznacza, że przy określaniu limitu dochodu pełnoletniego dziecka uprawniającej do zastosowania ulgi prorodzinnej należy mieć na uwadze kwotę odpowiadającą podstawie obliczenia podatku do której odwołują się przepisy art. 27 i art. 30, bo z jej wysokości wynika, czy powstał obowiązek podatkowy i dziecko będzie zobowiązane do jego uiszczenia.

Sposób wyliczenia podatku został określony w art. 26 i zgodnie z tym przepisem podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b - 3e, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25 po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. Dopiero w ten sposób wyliczony dochód pozwala na określenie czy należny podatek wystąpił.

Taką intencję ustawodawcy potwierdza określona w art. 27f ust. 2a u.p.d.o.f. definicja dochodu, zgodnie z którą za dochody do których mają zastosowanie przepisy art. 27 uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Wprawdzie powołany przepis w taki sposób określa dochody podatnika odliczającego ulgę prorodzinną, to jednak ze względu na zasadę równego traktowania podmiotów, definicja dochodu osiągniętego w roku podatkowym powinna mieć zastosowanie również do dochodu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.,

Z uwagi na fakt, że syn Wnioskodawcy i Jego żony osiągnął w 2013 r. dochód, obliczony na podstawie art. 26 u.p.d.o.f. w wysokości 2.967,69 zł, czyli w kwocie faktycznie mniejszej od kwoty wolnej od podatku (3.091 zł.), Wnioskodawca uważa, że ma z żoną prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka w okresie od stycznia do sierpnia 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik miał prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 27f ust. 2 pkt 1 tej ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:

1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a).

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Zgodnie z art. 27f ust. 2b ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c cyt. ustawy, stanowi zaś, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, tj. dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną (pkt 2), do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej (pkt 3), w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w zeznaniu PIT-37 za 2013 r. składanym wspólnie z małżonką zamierza odliczyć ulgę na pełnoletniego syna, będącego na utrzymaniu rodziców i uczącego się (do matury). Syn Wnioskodawcy nie kontynuował nauki, a od października 2013 r. rozpoczął pracę na umowę zlecenia. W zeznaniu PIT-37 syn Wnioskodawcy wykazał m.in. przychód w wysokości 4.299 zł, koszty uzyskania przychodu – 741,92 zł, dochód – 3.557,08 zł.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało m.in. utrzymywać w roku podatkowym - w związku z wykonywaniem ciążącego obowiązku alimentacyjnego dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym, lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, które w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2013 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu
3. odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, ustawodawca jednoznacznie w treści analizowanej ustawy zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczanych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Mając zatem na względzie obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania – w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego – pełnoletniego, uczącego się dziecka należy jego dochód określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako różnicę pomiędzy przychodem, a kosztami uzyskania przychodu. Ponieważ w roku 2013 syn Wnioskodawcy osiągnął dochód w wysokości 3.554 zł 08 gr, nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi, a tym samym Wnioskodawcy w zeznaniu PIT-37 składanym wspólnie z żoną nie przysługuje prawo do dokonania odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ww. ustawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że syn Wnioskodawcy w 2013 r. uzyskał dochód w wysokości, który pozbawi Wnioskodawcę możliwości skorzystania w 2013 r. z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f powołanej ustawy. Syn Wnioskodawcy uzyskał bowiem dochód przekraczający kwotę 3.089 zł, tj. kwotę o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy. Małżonka Wnioskodawcy, chcąc uzyskać pisemną interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania w stosunku do żony Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.