Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-901/12/14-5/S/PW
z 13 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z póżn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 999/13 (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.), stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 17 października 2012 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki, jako płatnika podatku dochodowego z tytułu opodatkowania nagród przekazywanych uczestnikom konkursów organizowanych przez Spółkę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki, jako płatnika podatku dochodowego z tytułu opodatkowania nagród przekazywanych uczestnikom konkursów organizowanych przez Spółkę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) - będąc członkiem międzynarodowej Grupy P. Inc., która jest liderem na rynku napojów bezalkoholowych oraz słonych przekąsek - prowadzi działalność gospodarczą w Polsce w zakresie produkcji oraz dystrybucji napojów bezalkoholowych.

W rezultacie wewnątrzgrupowej polityki integracji funkcji biznesowych, polegającej na wydzieleniu niektórych obszarów działalności (np. funkcji/zadań związanych z dystrybucją produktów, marketingiem, logistyką itd.) do wyspecjalizowanych podmiotów z Grupy, podmioty te – na zasadzie tzw. outsourcingu - świadczą usługi przypisane do ich obszaru odpowiedzialności na rzecz wszystkich pozostałych spółek z Grupy P. Inc. W efekcie implementacji przedstawionego modelu konsolidacji wybranych procesów biznesowych w ramach Grupy P. Inc., dystrybucją (sprzedażą) napojów produkowanych przez Spółkę zajmuje się inna spółka z Grupy P. Inc., mająca siedzibę w Polsce (podmiot powiązany).

W ramach działań ukierunkowanych na osiągnięcie wspólnych dla Wnioskodawcy oraz spółki dystrybuującej jej produkty celów biznesowych, do których należą maksymalizacja wolumenu sprzedanych produktów Spółki oraz promocja marki, Wnioskodawca organizuje konkursy, których intencją jest:

• stymulowanie inicjatywy oraz pomysłowości handlowców (tj. pracowników spółki powiązanej) w zakresie promocji marki oraz produktów Spółki (np. poprzez nagradzanie najlepszych ekspozycji sklepowych wykonanych przez handlowców),
  
• kreowanie innych działań mających na celu zwiększenie sprzedaży tych produktów oraz
  
• wspieranie integracji pracowników spółki powiązanej poprzez nagradzanie aktywnych postaw oraz wzajemnej rywalizacji tych pracowników w zakresie realizowanych wyników sprzedaży.
  
  

Przedmiotowe konkursy adresowane są do zamkniętego grona odbiorców, do którego należą wyłącznie pracownicy spółki powiązanej (handlowcy), zajmujący się sprzedażą/dystrybucją produktów Spółki. Pomimo, iż udział w konkursach pozostaje w związku z zakresem obowiązków wynikających z umów o pracę łączących handlowców z ich pracodawcą, osoby te nie pozostają w stosunku pracy z Wnioskodawcą, będącym organizatorem konkursu. Nie łączy ich również ze Spółką (organizatorem konkursu) umowa o dzieło, umowa zlecenia ani inna umowa o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Spółka niniejszym wnosi o potwierdzenie, że wygrane w konkursach, otrzymane przez pracowników spółki powiązanej, stanowią przychód z innych źródeł opodatkowany 10%-owym zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy wygrane w konkursach, o których mowa w opisie stanu faktycznego, otrzymane przez pracowników spółki powiązanej, stanowią przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który podlega opodatkowaniu 10%-owym, zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie odrębnych przepisów ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarto katalog źródeł przychodów, który obejmuje m.in. przychody zc stosunku służbowego, stosunku pracy (pkt 1) oraz przychody z innych źródeł (pkt 9).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za przychody ze stosunku służbowego oraz stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia, zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei, stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, uważa się m.in. alimenty, stypendia, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie, na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem określonych wyjątków, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Z powyższych przepisów wynika, że nieodpłatne świadczenia obejmujące wygrane w konkursach mogą być — co do zasady kwalifikowane do przychodów ze stosunku pracy bądź do przychodów z innych źródeł, w zależności od podstawy prawnej świadczenia i faktycznego jego związku zdanym źródłem przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz inne przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie zawierają legalnej definicji pojęcia „konkurs”. W związku z powyższym, w celu jego zdefiniowania należy odwołać się do wykładni słownikowej tego terminu. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.), konkurs to „(...) impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami (...)”. Według Słownika Wyrazów Obcych (wyd. Europa), „konkurs to impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś”.

W podobny do przedstawionego sposób pojęcie konkursu rozumiane jest przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 4 lipca 2011 r. (sygn. ITPB2/415-371/11/MM) stwierdził, że „(...) konkursem można określić przedsięwzięcie, jeżeli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie najlepszego, tj. zwycięzcy lub zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria (...)”

Zdaniem Spółki, odnosząc się do zaprezentowanej powyżej definicji pojęcia „konkurs” stwierdzić należy, że przedsięwzięcia organizowane przez Wnioskodawcę dla pracowników spółki powiązanej spełniają przesłanki, które warunkują ich uznanie za konkursy we wskazanym wyżej rozumieniu. Powyższe wynika z faktu, że organizowane przez Spółkę akcje konkursowe przeprowadzane są w oparciu o regulamin i opierają się na wzajemnej rywalizacji uczestników. Współzawodnictwo pomiędzy handlowcami dystrybuującymi produkty Wnioskodawcy polega przykładowo na wyłonieniu oraz nagradzaniu przez Spółkę najlepszych ekspozycji sklepowych lub innych aktywności/osiągnięć podejmowanych przez handlowców, które są związane ze sprzedażą produktów Spółki.

Pomimo, iż istotą konkursów organizowanych przez Spółkę jest nagradzanie postaw propagowanych w związku z wykonywaną pracą, tym niemniej nie sposób uznać, że podstawą prawną wypłaty nagród uzyskanych przez laureatów tych przedsięwzięć jest stosunek pracy. Jako, że organizatorem konkursów jest Wnioskodawca, którego nie łączą z laureatami konkursów umowy o pracę (Spółka nie jest ich pracodawcą), nagrody wypłacone/przekazane pracownikom podmiotu powiązanego nie mogą zostać w ocenie Spółki - zaliczone do przychodów ze stosunku pracy. Choć ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera szeroką definicję przychodów ze stosunku pracy, nie oznacza to jednak, że każde świadczenie, w tym świadczenie od podmiotu niebędącego pracodawcą, otrzymane przez osobę zatrudnioną w innym podmiocie na podstawie umowy o pracę, stanowi dla tej osoby przychód ze stosunku pracy. Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że fakt wypłaty przekazania nagrody przez podmiot niebędący pracodawcą laureata powoduje, że otrzymane świadczenie jest oderwane od stosunku pracy. Tak też orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 czerwca 2005 r. (sygn. akt. FSK 1970/2004) potwierdzając wprost, że: „(...) o tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy inna osoba, nie związana /aktualnie lub w przeszłości/ z pracodawcą (…).”

W konsekwencji, analizowane nagrody nie podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla świadczeń związanych ze stosunkiem pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak istnienia związku świadczenia ze stosunkiem pracy implikuje zasadność jego uznania za przychód z innych źródeł.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do omawianych nagród zastosowanie znajdują zasady opodatkowania, przewidziane w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca jako płatnik - obowiązany jest pobierać i odprowadzać na konto właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek od wygranych w wysokości 10% wartości nagrody.

Jako potwierdzenie swojego stanowiska dotyczącego opodatkowania nagród wypłacanych/przekazanych laureatom niebędąeym pracownikami organizatora konkursu Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne, wydawane przez organy podatkowe na wniosek podatników.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie:

• w interpretacji z dnia 29 maja 2012 r. (sygn. IPPB4/415-180/12-2/MP) zgodził się ze stanowiskiem, że: „(...) nie będzie można zakwalifikować wartości uzyskanych przez laureatów konkursów nagród do przychodów ze stosunku pracy (...), bowiem możliwość wzięcia udziału w konkursie nie będzie w żaden sposób wynikała z łączącego Spółkę z laureatami konkursu (osobami fizycznymi) stosunku pracy. W konsekwencji Spółka będzie zobowiązana przy dokonaniu kwalifikacji podatkowej przekazywanych nagród odwołać się do zasad opodatkowania określonych dla przychodów z innych źródeł w art. 10 ust. l pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...)”.
  
• w interpretacji z dnia 29 marca 2012 r. (sygn. IPPB2/415-58/12-2/MK.) potwierdził, iż: „(...) działania Spółki skierowane do współpracowników partnerów biznesowych, polegające na nagradzaniu osób, które osiągną najlepsze rezultaty w sprzedaży (dystrybucji) produktów ubezpieczeniowych Spółki spełniają przesłanki konkursu (w szczególności regulamin, rywalizacja, nagroda, wyłonienie najlepszych poprzez eliminację) (...)” w związku z czym „(...) Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych jest obowiązana do poboru 10%-owego zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń), określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy (...)”.
  
• w interpretacji z dnia 28 września 2011 r. (sygn. IPPB2/415-557/11-4/AK), stwierdził, co następuje: „(...) Jeżeli zatem organizowane przez Spółkę konkursy skierowane będą do grupy uczestników, którymi będą osoby fizyczne zatrudnione na podstawie umowy o pracę u kontrahentów Spółki, nie można zakwalifikować uzyskanych przez laureatów konkursów nagród do przychodów ze stosunku pracy, bowiem możliwość wzięcia udziału w konkursie nie będzie wynikała z łączącego Spółkę z osobami fizycznymi stosunku pracy. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie należy odwołać się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujących zasady opodatkowania nagród (...)”.
  
• interpretacji z dnia 15 czerwca 2010 r. (sygn. IPPB2/415-206/10-2/AS) potwierdził, że: „(...) Przychody uzyskane przez uczestników konkursu tj. sprzedawców - osoby fizyczne, które są zatrudniane w ramach stosunku pracy u kontrahentów Wnioskodawcy, z tytułu nagród rzeczowych i wygranych pieniężnych, będą podlegały opodatkowaniu na zasadach właściwych dla art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w formie zryczałtowanego 10% podatku dochodowego od osób fizycznych. Osoby te nie uzyskają przychodów ze stosunku pracy (...)”.
  
  

Podobne stanowisko wynika także z wielu innych interpretacji prawa podatkowego, np. z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 listopada 2011 r. (ILPB4/423- 277/11-2/MC) i innych.

W związku z kwalifikacją wygranych z tytułu udziału w konkursach jako przychodów z innych źródeł, Spółka - jako płatnik podatku dochodowego -jest obowiązana do poboru 10%-owego zryczałtowanego podatku dochodowego od nagród, stawianych do dyspozycji zwycięzców konkursu. Następnie, Spółka jako płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika. Dodatkowo, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, w którym wydano nagrody, Spółka jest obowiązana przesłać do właściwego dla swojej siedziby urzędu skarbowego, roczne deklaracje podatkowe na formularzu PIT-8AR.

Reasumując, w ocenie Spółki, udział osób nie pozostających w stosunku pracy z organizatorem konkursu, będących pracownikami spółki powiązanej zajmującej się sprzedażą produktów Wnioskodawcy, nie wykazuje związku ze stosunkiem pracy uczestników konkursu. W konsekwencji, przychód z tytułu nagród uzyskanych w tych konkursach należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. przychodów z tytułu wygranych w konkursach), które podlegają opodatkowaniu 10%-owym, zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Płatnikiem zobowiązanym do poboru oraz wpłaty tego podatku do urzędu skarbowego jest Spółka (organizator konkursu).

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB2/415-901/12-2/JG z dnia 24 grudnia 2012 r., w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji do przychodów z innych źródeł, za nieprawidłowe w pozostałej części.

W powyższej interpretacji stwierdzono że:

W przedstawionym stanie faktycznym przyjęta przez Wnioskodawcę konstrukcja działań nie ma charakteru konkursu. Wartość omawianej nagrody stanowi na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Przychód ten podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, a nie opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 w w. ustawy.

Wnioskodawca obowiązany jest do sporządzania i wysyłania do laureatów informacji podatkowych PIT-8C.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 11 lutego 2013 r. Nr IPPB2/415-901/12-4/EL (skutecznie doręczonym w dniu 15 lutego 2013 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Pismem z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 20 marca 2013 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-901/12-2/JG z dnia 24 grudnia 2012 r.

Strona Skarżąca zaskarżonej interpretacji zarzuciła:

• naruszenie przepisów materialnego prawa podatkowego mające wpływ na wynik sprawy poprzez błędną wykładnię i odmowę zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF polegające na uznaniu, że nagrody uzyskane przez uczestników konkursów organizowanych przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu 10%-owym, zryczałtowanym podatkiem dochodowym, lecz są opodatkowane przy zastosowaniu skali podatkowej, i w konsekwencji - uznanie za nieprawidłowe stanowiska Spółki w tym zakresie, przedstawionego we wniosku z dnia 28 września 2012 r. (dalej: „Wniosek”);
  
• naruszenie przepisów postępowania podatkowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. naruszenie art. 14c § 1 i § 2 oraz art. 120, art. 121 § 1 i art. 125 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) poprzez:
  • działanie wbrew przepisom prawa podatkowego, sprowadzające się do błędnej wykładni oraz odmowy zastosowania w wydanej Interpretacji wskazanego powyżej art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF,
    
  • dokonanie oceny stanowiska skarżącej w oparciu o stan faktyczny, który nie wynikał ze złożonego Wniosku o wydanie Interpretacji, w wyniku czego ocena stanowiska Spółki wraz z uzasadnieniem prawnym jest wadliwa,
    
  • prowadzenie postępowania zmierzającego do wydania interpretacji w sposób nie budzący zaufania do organów podatkowych, czego przejawem jest dokonanie przez organ podatkowy błędnej oceny przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego poprzez bezpodstawne zakwestionowanie natury prawnej organizowanych przez Spółkę przedsięwzięć związanych ze wsparciem sprzedaży oraz nieuprawnione przyjęcie, że inicjatywy te stanowią działania odpowiadające swą charakterystyką programom motywacyjnym, przez co nie mogą zostać uznane za konkursy,
    
  • niedopełnienie obowiązków przeprowadzenia wnikliwej analizy przedstawionego stanu faktycznego, a przez to dokonanie nieprawidłowej oceny prawnej mającego zastosowanie w sprawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF i - będące tego stanu następstwem - uznanie za nieprawidłowe przedstawionego we Wniosku stanowiska Spółki w tym zakresie.
  
  

Zdaniem Strony Skarżącej zaskarżona interpretacja narusza prawo, i podtrzymuje w pełnej rozciągłości stanowisko, iż jego przedsięwzięcia organizowane przez Spółkę są konkursami i zastosowanie znajdzie art. 30 ust 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 999/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-901/12-2/JG z dnia 24 grudnia 2012 r.

W dniu 3 kwietnia 2014 roku do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku z dnia 13 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 999/13.

Na wstępie uzasadnienia wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej jako „p.p.s.a.”) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach. Sąd, uwzględniając skargę na akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i pkt 4a, uchyla ten akt lub interpretację albo stwierdza bezskuteczność czynności. Oznacza to, że ustawodawca zdefiniował pisemne interpretacje prawa podatkowego jako „czynność” organu administracji podlegającą kontroli sądów administracyjnych, w wyniku której Sąd uwzględniając skargę uchyla interpretację lub stwierdza bezskuteczność czynności (art. 146 § 1 ustawy p.p.s.a.) albo też skargę oddala w razie jej nieuwzględnienia (art. 151 ustawy p.p.s.a,). Sąd może również rozpoznając sprawę zaskarżonej do Sądu interpretacji w wyroku uznać uprawnienie lub obowiązek wynikający z przepisów prawa (art. 146 § 2 ustawy p.p.s.a.). Podkreślenia wymaga, że specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega między innymi na tym, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej (stanowisko podatnika).

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż skarga okazała się zasadna, w związku z czym Sąd uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z następujących względów.

Opisany we wniosku stan faktyczny nie musi prezentować zdarzeń już zaistniałych, może również odnosić się np. do działań planowanych przez podatnika, które jeszcze nie nastąpiły. Dlatego też organ podatkowy, co wymaga szczególnego podkreślenia nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych tylko okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę (art. 14b § 3 i art. 14c § 1 ustawy Ord. pod.). Podnieść należy, że interpretacja indywidualna stanowi informację na temat sposobu wykładania i stosowania przepisów prawa podatkowego. Ma ona na celu wskazanie prawnopodatkowych skutków określonego zachowania podatnika. Wprowadzając instytucję interpretacji indywidualnych, ustawodawca kierował się uzasadnioną potrzebą zapewnienia podatnikom informacji i urzędowego poświadczenia, że opisany we wniosku stan faktyczny (rzeczywisty lub projektowany) jest w ocenie organu zobowiązanego do udzielenia interpretacji zgodny z prawem obowiązującym w dniu jej wydania lub w okresie wskazanym przez Stronę. Uznać zatem należy, iż interpretacje mają za zadanie wspomagać samoobliczenie i eliminować niepewność związaną ze zmieniającym się prawem podatkowym. Na podkreślenie zasługuje także to, iż indywidualna interpretacja prawa podatkowego spełnia funkcję gwarancyjną (ochronną) wyłącznie dla podmiotu występującego z wnioskiem o jej udzielenie. Ustawodawca zakłada w tym zakresie, że adresat, który zastosuje się do informacji uzyskanej od organu interpretacyjnego, nie będzie ponosił negatywnych konsekwencji podatkowych stąd wynikających. W ten sposób ustanowił zabezpieczenia chroniące podatników przed skutkami zastosowania się do wadliwej interpretacji. Zgodnie z poglądami wyrażonymi w piśmiennictwie instytucja indywidualnych interpretacji prawa podatkowego stanowi swego rodzaju pomoc prawną, której celem jest złagodzenie ryzyka związanego z realizacją przez podatnika praw i obowiązków wynikających ustaw podatkowych. Zatem funkcja gwarancyjna realizuje się poprzez ochronę dobrej wiary podatnika działającego w zaufaniu do informacji udzielonej przez organy podatkowe. Dlatego też interpretacje indywidualne należą do instytucjonalnych gwarancji ochrony zaufania do państwa i jego organów. Tym samym Minister Finansów poza odpowiedzią na konkretne pytanie podatnika powinien wskazać przepisy mające zastosowanie w sprawie, w tym także regulujące zwolnienia podatkowe odnoszące się do przedstawionego przez Skarżącą stanu faktycznego. Postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej ma zatem inny cel niż postępowanie kontrolne, wymiarowe. Z tych też względów organ interpretacyjny powinien przyjmować założenia przedstawionego stanu faktycznego i na tym tle wydawać urzędową opinię prawną. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości organom podatkowym przysługują odpowiednie kompetencje do ustalenie stanu obiektywnego danego zdarzenia prawnego.

Przenosząc obowiązujące kryteria oceny zaskarżonego aktu administracyjnego do niniejszej sprawy Sąd uznał, iż interpretacja indywidualna wydana przez Ministra Finansów w stosunku do Skarżącej naruszała przepisy art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Istota sporu pomiędzy Spółką a organem podatkowym w rozpoznawanej sprawie sprowadza się do właściwej kwalifikacji natury prawnej akcji organizowanych przez Spółkę w celu wsparcia sprzedaży jej produktów. W szczególności spór ten dotyczy ustalenia, czy akcje te są konkursami w rozumieniu tego pojęcia przyjętym w orzecznictwie podatkowym, czy należą do nieokreślonej kategorii tzw. programów motywacyjnych tak jak wykazuje w wydanej interpretacji Minister Finansów. Zgodnie ze stanowiskiem Skarżącej spółki organizuje ona konkursy dla pracowników spółki powiązanej korporacyjnie. W związku z czym wygrane przekazane zwycięzcom powinny w jej ocenie być opodatkowane 10 % - owym zryczałtowanym podatkiem dochodowym, który byłby odprowadzany przez Skarżącą jako płatnika. Spółka w swoich rozważaniach wskazała również, że z uwagi na tryb wydawania indywidualnych interpretacji Minister Finansów nie mógł przyjąć, że przedsięwzięcia realizowane przez Stronę nie mają waloru konkursu a stanowią program motywacyjny pracowników. Organ interpretujący nie zgodził się z oceną charakteru konkursów skierowanych do pracowników odrębnej podmiotowo spółki uznając, iż są one w istocie programem motywacyjnym, a środki uzyskane z tego tytułu powinny podlegać opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej jako przychody z innych źródeł a nie opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Sąd w niniejszym sporze przyznał rację stronie Skarżącej.

Zgodnie z przepisem art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia: „konkursu” w związku, z czym uzasadnione jest odwołanie się w tej mierze do definicji słownikowej tego pojęcia zawartej, np. w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN, Warszawa 2003 r. tom 2 str. 210), zgodnie z którą: „konkurs”, to przedsięwzięcie najczęściej o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp. zwykle wyróżnianych nagrodami. Według natomiast, Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego (wyd. Cykada, str. 202), „konkurs”, to zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród. Z kolei, w Słowniku Wyrazów Obcych (wyd. Europa, str. 396-397) wskazano, że „konkurs”, to impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś. Z powyższych definicji wynika, że głównym celem konkursu jest wyłonienie najlepszych osób w danej dziedzinie i, że aby konkurs odpowiadał istocie tego przedsięwzięcia, to powinien w nim wystąpić element rywalizacji.

Konkurs jest zatem przedsięwzięciem, podczas którego uczestnicy rywalizują między sobą, konkurs prowadzi do wyłonienia najlepszych wykonawców w danej dziedzinie. Wykonawcy ci wybierani są na podstawie określonych wcześniej kryteriów. W wyniku udziału w konkursie wyeliminowani zostają słabsi w określonej dziedzinie wykonawcy, natomiast ci najlepsi zostają nagrodzeni. Spółka zdaniem Sądu prawidłowo wskazywała zatem, iż aby dane przedsięwzięcie zostało uznane za konkurs wymagane jest: istnienie regulaminu konkursu jasno określającego nazwę, organizatora i uczestników konkursu, nagrody oraz zasady wyboru zwycięzców, ograniczenie liczby zwycięzców (nagrody nie mogą zostać przekazane wszystkim uczestnikom akcji), wyłonienie zwycięzców na drodze wzajemnej rywalizacji, z występującym elementem współzawodnictwa pomiędzy uczestnikami w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu (w powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy lub zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria), wskazanie osób odpowiedzialnych za prawidłowy, zgodny z regulaminem, przebieg akcji (komisja konkursowa, jury), wydanie nagród zwycięzcy/zwycięzcom.

W ocenie Sądu wbrew stanowisku Ministra Finansów uznać należy, iż organizowane przez Skarżącą dla pracowników powiązanej spółki przedsięwzięcie zawierające elementy motywacyjne stanowią rodzaj konkursu. W tej sytuacji nagrody uzyskiwane przez zwycięzców konkursu podlegają opodatkowaniu 10 % zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wskazać bowiem należy, iż brak jest powodów do uznania, iż opisywane przez Spółkę przedsięwzięcia nie posiadają cech konkursu. Organizowane przez Stronę akcje konkursowe tak jak wskazano we wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji przeprowadzone są na podstawie regulaminu precyzyjnie określającego wszystkie elementy przedmiotowo istotne konkursu, w tym kryteria przyznawania nagród ograniczonemu kręgowi uczestników wyłonionym w drodze ich wzajemnej rywalizacji, która polega na przygotowaniu najlepszych ekspozycji sklepowych lub innych aktywności podejmowanych w związku ze sprzedażą produktów spółki.

Nie można także odmówić realizowanym przez Skarżącą przedsięwzięciom waloru konkursu, ze względu na to, iż adresowane są do zamkniętego grona odbiorców, do którego należą wyłącznie pracownicy spółki powiązanej. W ocenie Sądu brak jest w ustawie ograniczeń w tym przedmiocie. Można podkreślić także, iż istnieją konkursy nie adresowane do wszystkich zainteresowanych. Przykładowo są to konkursy skierowane do określonej grupy odbiorców (np. abonentów danej sieci komórkowej, posiadaczy określonych rzeczy, czy też do osób w określonym wieku itp).

W ocenie Sądu niezasadne jest także stanowisko Ministra Finansów wskazujące, iż przekazywana przez Skarżącą nagroda stanowi dodatkową gratyfikację (premię) za dobrze wykonaną pracę, a nie za wygraną w konkursie. Podnieść bowiem należy, że pomimo iż istotą organizowanych przez Skarżącą akcji jest nagradzanie postaw związanych z pracą wykonywaną przez laureatów konkursu na rzecz spółki powiązanej, tym niemniej organizatorem akcji jest podmiot (Spółka), którego nie łączy z tymi osobami stosunek pracy. W konsekwencji, nie sposób zgodzić się z poglądem, że nagrody stawiane do dyspozycji tych osób stanowią dodatkową gratyfikację (premię) za ich pracę. Zasadne jest zatem stanowisko Skarżącej, że jedynym podmiotem uprawnionym do wypłacania premii za wykonaną pracę jest pracodawca, którym - jak wskazano we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej- nie jest Spółka.

Podobnie, za niezasadny należy uznać pogląd, w świetle którego przedsięwzięciom organizowanym przez Spółkę można przypisać charakter programów motywacyjnych. Sąd przyznał rację Spółce, iż programy motywacyjne mające na celu integrację pracowników, poprawę atmosfery i wydajności pracy są elementem polityki zarządzania kapitałem ludzkim, prowadzonej w relacji pracodawca-pracownicy. Z oczywistych względów, relacja ta nie zachodzi pomiędzy Skarżącą a laureatami konkursu. Nie powinno ulegać wątpliwości, że zbieżność celów, dla których Skarżąca organizuje konkursy z celami stawianymi zwycięzcom tych konkursów przez ich pracodawcę (tj. maksymalizacja wolumenu sprzedaży produktów Spółki) ma dla oceny charakteru świadczeń przekazywanych tym osobom przez Spółkę w ramach konkursów znaczenie, co najwyżej pochodne i drugorzędne. Skarżąca w tej kwestii zasadnie argumentowała, iż o ile zwiększanie obrotów ze sprzedaży produktów Spółki jest bowiem niewątpliwie celem wspólnym, o tyle jednak należy zwrócić uwagę, że bezpośrednia rywalizacja uczestników w ramach konkursów dotyczy określonych działań okołosprzedażowych, mających swoje źródło w kreatywności oraz pomysłowości pracowników spółki powiązanej w zakresie konkretnych, podejmowanych przez nich inicjatyw reklamowych a nie za osiągnięcie określonej wartości sprzedaży produktu Skarżącej. Warto także podkreślić, iż działania motywacyjne w postaci zachęcenia potencjalnych uczestników przedsięwzięcia mogą być także elementem organizowanych konkursów. Przykładem takich akcji mogą być konkursy na najlepszą pracę magisterską, projekt, opracowanie, najlepszy staż itp. Zdaniem Sądu występowanie czynnika motywacyjnego nie stanowi wystarczającej przesłanki do odmawiania organizowanym przedsięwzięciom charakteru konkursu.

Reasumując Sąd stwierdził, iż nagrody z tytułu przedsięwzięć o charakterze konkursu, zawierające elementy motywacyjne, adresowane do określonej grupy osób - pracowników odrębnego od organizatora konkursu podmiotu gospodarczego powinny być opodatkowane zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym na podstawie przepisu art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. W tym zakresie na Skarżącej spółce będzie ciążył obowiązek jako płatnika pobrania i odprowadzenia na konto właściwego urzędu skarbowego podatku od wygranych w wysokości 10 % wartości nagrody.

Sąd biorąc pod uwagę powyższe rozważania i wnioski podzielając tezę i argumentację Skarżącej co do kwestii wysokości stawki podatkowej od wartości nagród przekazywanych w przedmiotowym konkursie - na podstawie przepisów art. 146 § 1 oraz art. 135, art. 152 i art. 200 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji. Sąd wskazuje jednakże, iż orzeczenie Sądu w przedmiotowej sprawie wiąże wyłącznie w zaprezentowanym przez Skarżącą hipotetycznym stanie faktycznym opisanym przez nią w postępowaniu administracyjnym w sprawie wydania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 999/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.