Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-49/14-4/TK
z 4 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 20 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów gazowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2014 r. Spółka z o.o., złożyła do Naczelnika Urzędu Celnego wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej spawie dotyczącej podatku akcyzowego.

Pismem z 18 marca 2014 r. organ podatkowy przesłał ww. wniosek do załatwienia zgodnie z właściwością Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie natomiast do art. 14b § 6 ustawy Ordynacja podatkowa, Minister Finansów upoważnił – w drodze rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, wskazując jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.) na druku ORD-IN o wszystkie wymagane elementy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem profili aluminiowych wytwarzanych z aluminium nabywanego w postaci wałków. Dwa etapy procesu produkcyjnego: podgrzewania wałków aluminiowych przed przystąpieniem do wyciskania profili, a także tzw. starzenie wyciśniętych profili wymaga zastosowania urządzeń – pleców. W celu napędzania powyższych urządzeń stacjonarnych Zainteresowany nabywa od dostawcy krajowego gaz ziemny (kod CN 2711 21 00). Wnioskodawca wskazał, że nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu gazowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 31b ust. 10 ustawy, udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w roku 2013 dotyczący całości przedsiębiorstwa wynosi więcej niż 5%. Tym samym Zainteresowany twierdzi, że jest zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy, a zakład ten stanowi samodzielne przedsiębiorstwo. W przedsiębiorstwie wprowadzono następujące działania prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej:

1. w wyniku zastosowania gazu ziemnego w procesie produkcyjnym profili aluminiowych wnioskodawca uzyskał poprawę efektywności o 11% w zakresie zużycia energii w procesie produkcyjnym (gaz wykorzystywany jest do podgrzewania i starzenia surowca – aluminium). W przypadku braku wykorzystania gazu ziemnego w procesie produkcyjnym wyprodukowanie jednej tony profilu metodą tradycyjną wymagałoby 1,25 MWh. Natomiast w technologii wdrożonej przez Wnioskodawcę produkcja jednej tony profili aluminiowych pochłania 1,117 MWh energii;
2. zastosowana przez Zainteresowanego technologia produkcji profili aluminiowych zakłada mniejszą ok. 8-10% materiałochłonność procesu produkcyjnego w stosunku do tradycyjnej technologii. W przypadku tradycyjnej technologii przeciętny odpad w branży wynosi 25%, natomiast w przypadku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy odpad ten wyniósł w 2013 r. ok. 14,5-15%. Zatem na wyprodukowanie 1 tony profili Zainteresowany potrzebował ok. 1,15 tony aluminium, podczas gdy przeciętnie w branży potrzebnych byłoby 1,25 tony surowca;
3. Wnioskodawca zastosował cykl zamknięty obiegu wody w procesie trawienia matryc oraz zamknięty obieg chłodzenia oleju na prasie do tłoczenia profili aluminiowych. Dzięki zamkniętemu obiegowi i zastosowaniu glikolu na prasie wyeliminowano wodę z chłodzenia prasy – osiągnięto zatem oszczędność na poziomie 158 m³ rocznie. Jednocześnie dzięki zamkniętemu obiegowi w procesie trawienia matryc Zainteresowany ograniczył roczne zużycie wody w tym zakresie do 66 m³;
4. niezależnie od ograniczenia wielkości odpadu produkcyjnego Wnioskodawca stosuje działania zmierzające do niemal całkowitego wtórnego wykorzystania powstałego odpadu aluminiowego. W związku z powyższym w 2013 r. recyclingowi poddano ponad 90% powstałego odpadu aluminiowego;
5. Zainteresowany zamontował kolektory słoneczne o sprawności 81,7% i w ten sposób czerpie energię ze źródeł odnawialnych wykorzystując ją do podgrzewania wody wykorzystywanej na potrzeby socjalne zatrudnionych osób.
   
   

Powyższe działania, a w szczególności metodologia wyliczeń, potwierdzone są opinią biegłego z listy MOSZNiL. Wnioskodawca prowadzi także stały monitoring wskaźników dotyczących powyższych parametrów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany, wykorzystując nabywane wyroby gazowe przeznaczone na cele napędzania stacjonarnych urządzeń – pleców – w procesie produkcyjnym profili aluminiowych i wdrażając opisane we wniosku działania prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, jest uprawniony do zastosowania zwolnienia od akcyzy, zgodnie z art. 31b ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 31b ust. 1 pkt 5 oraz w zw. z art. 31b ust. 10 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, tj. zwolnienia od akcyzy gazu wykorzystywanego do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31b ust. 4 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń, użyte w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5. Z kolei zgodnie z art. art. 31b ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez m.in. zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Natomiast w świetle art. 31b ust. 10 ustawy przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Tym samy, zdaniem Zainteresowanego, na mocy tych przepisów wprowadzono zasadę, w myśl której zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem takich urządzeń w przypadkach przewidzianych w przepisie art. 31b ust. 1 pkt 1-5 ustawy. Regulacja ta, jak wskazuje się w doktrynie (tak: Wesołowska A., Podatek akcyzowy. Komentarz do zmian wprowadzonych ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, LEX/el., 2013) znajdzie zastosowanie pod warunkiem wystąpienia jednego ze zdarzeń wymienionych w przepisie art. 31b ust. 1 pkt 1-5 ustawy. Przykładowo zatem, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe zwolnienie znajdzie zastosowanie w sytuacji wykorzystywania gazu do napędu stacjonarnych urządzeń przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej (art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy). W konsekwencji, w myśl przytoczonych przepisów ustawy łącznym warunkiem zwolnienia od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń, jest w kontekście art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy to, aby:

1. wyroby gazowe wykorzystywane były przez zakład energochłonny do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń,
2. w zakładzie energochłonnym wprowadzono w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej,
3. zakład ten stanowił co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz
4. udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w poprzednim roku wynosił nie mniej niż 5%.
   
   

Wprowadzając przedmiotowe przepisy ustawodawca nie zdefiniował pojęcia systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. W związku z tym powstaje wątpliwość, jak należy rozumieć przytoczony termin, a w konsekwencji jak należy interpretować i stosować art. 31b ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 31b ust. 1 pkt 5 oraz art. 31b ust. 10 ustawy, aby uznano za spełniony warunek wprowadzenia w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zdaniem Zainteresowanego zasadnym jest przyjęcie, że podjęte przez niego opisane wyżej, działania mieszczą się w katalogu wyznaczonym przez art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, tj. można je zakwalifikować jako system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia przewidzianego przez art. 31b ust. 4 ustawy, skoro, jak wskazano powyżej, spełniono pozostałe przesłanki dla uzyskania zwolnienia, tj.

1. wyroby gazowe wykorzystywane są przez zakład energochłonny do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń.
2. zakład ten stanowił co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz
3. udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w poprzednim roku wynosił nie mniej niż 5%.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405).

Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 ww. dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „wyroby energetyczne” podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień. W związku z powyższym, wszystkie przepisy dotyczące zwolnień od podatku muszą być interpretowane ściśle.

Stosownie do treści art. 17 ww. dyrektywy, możliwe jest stosowanie zwolnienia od podatku, „w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”.

Analiza powyższego zapisu prowadzi wprost do wniosku, że podmioty zamierzające korzystać z powyższego zwolnienia muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie lub też dokonać określonych uzgodnień. Każda z tych sytuacji zakłada istnienie zewnętrznego podmiotu. Co więcej, podmiotu posiadającego uprawnienia kontrolne. Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-185/00, gdzie wskazał wyraźnie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno być uzależnione od wykonywania przez państwo kontroli nad zużywaniem wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem), aby nie prowadziło to do pogorszenia warunków konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem profili aluminiowych wytwarzanych z aluminium nabywanego w postaci wałków. Dwa etapy procesu produkcyjnego: podgrzewanie wałków aluminiowych przed przystąpieniem do wyciskania profili, a także tzw. starzenie wyciśniętych profili wymaga zastosowania urządzeń – pieców. W celu napędzania powyższych urządzeń stacjonarnych Zainteresowany nabywa od dostawcy krajowego gaz ziemny (kod CN 2711 21 00). Udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w roku 2013 dotyczący całości przedsiębiorstwa wynosi więcej niż 5%. Tym samym Zainteresowany twierdzi, że jest zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy, a zakład ten stanowi samodzielne przedsiębiorstwo. W przedsiębiorstwie wprowadzono następujące działania prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej:

• w wyniku zastosowania gazu ziemnego w procesie produkcyjnym profili aluminiowych Wnioskodawca uzyskał poprawę efektywności o 11% w zakresie zużycia energii w procesie produkcyjnym (gaz wykorzystywany jest do podgrzewania i starzenia surowca – aluminium). W przypadku braku wykorzystania gazu ziemnego w procesie produkcyjnym wyprodukowanie jednej tony profilu metodą tradycyjną wymagałoby 1,25 MWh. Natomiast w technologii wdrożonej przez Wnioskodawcę produkcja jednej tony profili aluminiowych pochłania 1,117 MWh energii;
• zastosowana przez Zainteresowanego technologia produkcji profili aluminiowych zakłada mniejszą ok. 8-10% materiałochłonność procesu produkcyjnego w stosunku do tradycyjnej technologii. W przypadku tradycyjnej technologii przeciętny odpad w branży wynosi 25%, natomiast w przypadku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy odpad ten wyniósł w 2013 r. ok. 14,5-15%. Zatem na wyprodukowanie 1 tony profili Zainteresowany potrzebował ok. 1,15 tony aluminium, podczas gdy przeciętnie w branży potrzebnych byłoby 1,25 tony surowca;
• Wnioskodawca zastosował cykl zamknięty obiegu wody w procesie trawienia matryc oraz zamknięty obieg chłodzenia oleju na prasie do tłoczenia profili aluminiowych. Dzięki zamkniętemu obiegowi i zastosowaniu glikolu na prasie wyeliminowano wodę z chłodzenia prasy – osiągnięto zatem oszczędność na poziomie 158 mᵌ rocznie. Jednocześnie dzięki zamkniętemu obiegowi w procesie trawienia matryc Zainteresowany ograniczył roczne zużycie wody w tym zakresie do 66 mᵌ;
• niezależnie od ograniczenia wielkości odpadu produkcyjnego Wnioskodawca stosuje działania zmierzające do niemal całkowitego wtórnego wykorzystania powstałego odpadu aluminiowego. W związku z powyższym w 2013 r. recyclingowi poddano ponad 90% powstałego odpadu aluminiowego;
• Zainteresowany zamontował kolektory słoneczne o sprawności 81,7% i w ten sposób czerpie energię ze źródeł odnawialnych wykorzystując ją do podgrzewania wody wykorzystywanej na potrzeby socjalne zatrudnionych osób.
  
  

Na wstępie tut. Organ pragnie zauważyć, że nie każdy układ elementów służących np. ochronie środowiska może być systemem uprawniającym do uzyskania statusu zakładu energochłonnego – na co wskazują ww. regulacje funkcjonujące w Unii Europejskiej (które zostały implementowane do krajowego porządku prawnego).

Wyjaśnić należy, że przepis art. 31b ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r, poz. 752 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – stanowi, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń, użyte w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5.

Mając na uwadze opis sprawy oraz zadane pytanie w pierwszej kolejności należy ustalić czy Wnioskodawca wdrażając opisane we wniosku działania wypełnia definicję zakładu energochłonnego.

W myśl art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Z brzmienia cyt. powyżej przepisu art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy wynika, że zakład energochłonny musi przede wszystkim wprowadzić w życie jeden z dwóch systemów prowadzących do:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej.
  
  

Skoro brak jest odesłania do innych przepisów oraz definicji legalnych w szczególności pojęcia system to „odkodowując” normę prawną należy w pierwszej kolejności odwołać się do reguł językowych języka polskiego.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 900 „system” to przykładowo:

• zbiór jednostek tworzących jakąś całość organizacyjną, służących jednemu celowi; układ;
• określony sposób, metoda wykonywania jakiejś czynności.
  
  

Jest to zatem układ elementów stanowiący organizacyjną całość służących jednemu celowi.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, przyjąć należy, że wprowadzenie w życie przez zakład energochłonny systemu – o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy – polega na wdrożeniu (wprowadzeniu w życie) u tego finalnego nabywcy gazowego uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

Realizacja powyższego warunku nie jest przy tym możliwa w inny sposób niż wprowadzenie jednego z poniższych systemów w jednostkach zużywających wyroby gazowe. Nabywca zużywający gaz ma bowiem wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

Za systemy uprawniające do zwolnienia uznać przy tym należy:

• objęcie kotłowni Europejskim Systemem Handlu Emisjami (zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz.U. z 2008 r. Nr 202, poz. 1248));
• system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. Nr 178, poz.1060);
• wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą.
  
  

Z kolei wprowadzanie innych działań, np.:

• poprawa efektywności o 11% w zakresie zużycia energii w procesie produkcyjnym;
• zastosowanie przez Zainteresowanego technologii produkcji profili aluminiowych zakładającej mniejszą ok. 8-10% materiałochłonność procesu produkcyjnego w stosunku do tradycyjnej technologii;
• zastosowanie cyklu zamkniętego obiegu wody w procesie trawienia matryc oraz zamkniętego obiegu chłodzenia oleju na prasie do tłoczenia profili aluminiowych;
• stosowanie działań zmierzających do niemal całkowitego wtórnego wykorzystania powstałego odpadu aluminiowego;
• zamontowanie kolektorów słonecznych do podgrzewania wody wykorzystywanej na potrzeby socjalne zatrudnionych osób

nie można uznać za wdrożenie uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

Zatem, w Spółce nie wprowadzono w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, a tym samym Spółka nie jest zakładem energochłonnym, uprawniony do zastosowania zwolnienia od akcyzy, zgodnie z art. 31b ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 31b ust. 1 pkt 5 oraz w zw. z art. 31b ust. 10 ustawy. W związku z powyższym – w opisanym zdarzeniu przyszłym – zużywany przez Wnioskodawcę wyrób gazowy powinien zostać opodatkowany na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.