Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-700/14-2/EK
z 17 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej z tytułu zakupu Gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej z tytułu zakupu Gruntów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. w organizacji jest spółką celową prowadzącą działalność gospodarczą na rynku nieruchomości (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca"). Obecnie Spółka planuje dokonać nabycia 25 niezabudowanych działek od polskiej spółki (zwanej dalej „Sprzedającym”). W przyszłości Spółka planuje wybudować na tych działkach centrum logistyczne, a w ramach swojej działalności gospodarczej wynajmować budynki magazynowe, które mają być na tych działkach wybudowane. Działalność gospodarcza Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Transakcja obejmie działki o następujących numerach ewidencyjnych: 3/12, 1/36, 1/41, 3/15, 3/16, 3/18, 3/19, 4/8, 4/18, 4/25, 3/17, 4/17, 4/26, 4/28, 4/13, 3/8 i 3/10, 2/4 i 2/6 (PT1P/00081675/9), 2/9, 2/11, 2/12, 2/13, i 2/14 oraz 1/39 zwane dalej łącznie „Gruntem”.

Na działkach nr 3/12 i 4/26 planowano budowę zbiornika retencyjnego, jednakże Sprzedający nie podjął żadnych prac w tym zakresie.

Grunt został nabyty przez Sprzedającego w rezultacie transakcji sprzedaży zawartych z osobami fizycznymi. Transakcje te podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC).

Działki, które mają być nabyte przez Spółkę od Sprzedającego, objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy , przyjętym na podstawie uchwały Rady Miasta z dnia 30 października 2003 r. (zwanym dalej „Planem Zagospodarowania Przestrzennego”).

Zgodnie z Planem Zagospodarowania Przestrzennego Grunt będzie zagospodarowany w następujący sposób:

• działki nr 3/12, 4/26 i 4/28 oznaczone są jako tereny wód otwartych z zielenią izolacyjną (tereny pod zbiorniki retencyjne);
  
• działki nr 1/36, 1/41, 3/15, 3/19, 4/8, 4/18, 3/8, 2/4, 2/6, 2/9, 2/13, 2/14 i 1/39 oznaczone są jako tereny wykorzystywane do składowania, produkcji i usług nieuciążliwych;
  
• działka nr 3/18 oznaczona jest jako teren urządzeń technicznych;
  
• działka nr 4/13 oznaczona jest jako teren urządzeń elektroenergetycznych (stacja transformatorowa);
  
• działki nr 3/16 i 4/25 przeznaczone są pod lokalną drogę dojazdową;
  
• działki nr 3/17 i 4/17 przeznaczone są pod lokalną drogę przemysłową;
  
• działka nr 3/10 przeznaczona jest pod ciągi piesze;
  
• działki nr 2/11 i 2/12 przeznaczone są pod lokalne drogi przemysłowe/lokalne drogi dojazdowe.
  
  

Oprócz Gruntu, Spółka przejmie również odpowiednią dokumentację odnoszącą się do Gruntu, w tym dokumentację prawną dotyczącą Gruntu oraz decyzje administracyjne.

W ramach planowanej transakcji Spółka, co do zasady, zamierza nabyć jedynie Grunt. Przedmiotem transakcji zakupu przez Spółkę nie będą w szczególności:

• kilkanaście działek zabudowanych, na których znajdują się różne budynki i budowle,
  
• firma (nazwa przedsiębiorstwa) Sprzedającego,
  
• środki pieniężne należące do Sprzedającego,
  
• księgi handlowe Sprzedającego,
  
• należności i zobowiązania handlowe,
  
• obowiązujące umowy najmu i związane z nimi zobowiązania,
  
• zobowiązania inwestycyjne z tytułu pożyczek;
  
• inwestycje w obce środki trwale związane z modernizacją dróg lokalnych;
  
• rozliczenia międzyokresowe,
  
• umowy i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Sprzedającego (jak wspomniano powyżej, przekazana zostanie jedynie dokumentacja techniczna i prawna związana z Gruntem).
  
  

Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników. W związku z tym nie będzie miało miejsca przeniesienie zakładu pracy.

Grunt nie jest organizacyjnie, finansowo czy funkcjonalnie wydzielony w ramach działalności prowadzonej przez Sprzedającego (nie stanowi wydzielonej części przedsiębiorstwa Sprzedającego). Sprzedający nie dokonał zwłaszcza finansowego wydzielenia poprzez umożliwienie odpowiednich alokacji przychodów, kosztów, aktywów i zobowiązań do Gruntu. Ponadto Grunt nie stanowi oddziału danego Sprzedającego.

Zarówno Spółka jak i Sprzedający są zarejestrowanymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy planowana transakcja sprzedaży Gruntu (za wyjątkiem działek o numerach 3/12, 4/26 oraz 4/28, które są objęte pytaniem nr 2 poniżej) opisana w zdarzeniu przyszłym będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w powiązaniu z art. 7 Ustawy o VAT niewyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT i tym samym będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką VAT?
   
2. Czy planowana transakcja sprzedaży w zakresie działek o numerach 3/12, 4/26 oraz 4/28 będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką VAT z uwagi na to, że nie będzie miało do niej zastosowania zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT?
   
3. Gdy, planowana transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i Sprzedający naliczy podatek VAT w związku z dokonaniem tej sprzedaży, to czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 pkt 1 wynikającego z prawidłowo wystawionej faktury z tytułu zakupu przedmiotowej nieruchomości?
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja sprzedaży Gruntu będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w powiązaniu z art. 7 Ustawy o VAT (niewyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT) oraz nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT. W konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej YAT (aktualnie 23% VAT).

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy planowana sprzedaż działek o numerach 3/12, 4/26 i 4/28 będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką VAT, z uwagi na to, iż nie będzie miało do niej zastosowanie zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT,

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Gruntu zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym, zgodnie z regulacjami art. 87 Ustawy o VAT.

Ad. 1.

W pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy planowana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. czy mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

W świetle powyższej definicji towarów, jak również z uwagi na fakt, iż planowane transakcje będą przeprowadzane za wynagrodzeniem, zdaniem Wnioskodawcy, mieszczą się one w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatna dostawa towarów.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Gruntu nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania VAT jako sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

1. Brak możliwości klasyfikacji sprzedaży jako przedsiębiorstwa
   
   

Przepisy Ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa" dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, iż dla celów podatku VAT pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55(1) Kodeksu cywilnego. W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
  
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
  
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
  
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
  
• koncesje, licencje i zezwolenia,
  
• patenty i inne prawa własności przemysłowej,
  
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
  
• tajemnice przedsiębiorstwa,
  
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Zdaniem Spółki, sprzedaż Gruntu razem z dokumentacją związaną z Gruntem, w tym w szczególności dokumentami prawnymi dotyczącymi Gruntu oraz decyzjami administracyjnymi, nie wyczerpuje przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa. Sprzedaż Gruntu, nie będzie towarzyszył transfer innych kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego, obejmujących w szczególności:

• firma (nazwa przedsiębiorstwa) Sprzedającego,
  
• środki pieniężne należące do Sprzedającego,
  
• księgi handlowe Sprzedającego,
  
• umowy i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Sprzedającego (nabywcy zostanie przekazana jedynie dokumentacja techniczna i prawna związana z Gruntem, wspomniana powyżej).
  
• należności i zobowiązania handlowe,
  
• rozliczenia międzyokresowe.
  
  

Dodatkowo należy zaznaczyć, że Sprzedający, oprócz Gruntu posiada również kilkanaście działek zabudowanych budynkami i budowlami, które nie będą przedmiotem planowanej transakcji.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywane składniki majątkowe nie stanowią przedsiębiorstwa jest poparte licznymi interpretacjami podatkowymi wydanymi w podobnych stanach faktycznych m.in. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 czerwca 2013 r, (sygn, IPTPP2/443-254/13-2/AW), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-103/13-2/IGo), z dnia 15 stycznia 2013 r, (sygn. IPPP1/443-1108/12-2/EK), z dnia 6 listopada 2012 r. (IPPP1/443-905/12-2/AS), z dnia 18 sierpnia 2012 r. (sygn, IPPP2/443-284/12-3/RR) oraz z dnia 6 marca 2012 r. (sygn, IPTPP2/443-850/11-2/PR), a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r. (sygn, ITPP2/443-1183/12/AD).

Ponadto, dodatkowe argumenty przemawiające za tym, iż przedmiotem analizowanej transakcji nie jest przedsiębiorstwo Sprzedającego, dostarczają orzeczenia sądów, m. in. w wyroku NSA z dnia 6 października 1995 r., sygn. SA/Gd 1959/94. w których wyrażono tezę, iż zbycie przez podatnika tylko części jego aktywów z definicji nie może być zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, choćby nawet przedmiotem zbycia była zdecydowana większość składników majątkowych funkcjonującego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi bowiem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Tymczasem transakcji sprzedaży Gruntu nie będzie towarzyszył transfer wszystkich aktywów Sprzedającego. Mianowicie, w ramach przedmiotowej transakcji Sprzedający zbędą jedynie określone środki trwałe w postaci danej nieruchomości wraz z dokumentacją techniczną i prawną związaną z Gruntem. Po dacie dokonania sprzedaży w rękach Sprzedającego pozostaną istotne aktywa należące obecnie do jego przedsiębiorstwa, tj. zabudowane działki, środki pieniężne, księgi handlowe, firma (nazwa przedsiębiorstwa) Sprzedającego, należności i zobowiązania itp.

Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw, aby sprzedaż Gruntu, zaklasyfikować jako zbycie przedsiębiorstwa Sprzedającego.

2. Brak możliwości klasyfikacji przedmiotu sprzedaży jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa
   
   

W myśl regulacji art. 2 pkt 27 lit. e) Ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników materialnych i niematerialnych stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

• w istniejącym przedsiębiorstwie istnieje zespół składników majątkowych, obejmujący składniki o charakterze materialnym i niematerialnym (w tym zobowiązania);
  
• zespół tych składników jest wyodrębniony organizacyjnie oraz finansowo;
  
• składniki te są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);
  
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
  
  

W związku z powyższym, dla uznania zespołu składników majątkowych i niemajątkowych będących przedmiotem sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego konieczne byłoby wyodrębnienie zespołu składników majątkowych zarówno na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej.

1. Zespół składników majątkowych
   
   

Podstawowym warunkiem uznania, że podatnik ma do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, będących we wzajemnych relacjach stanowiący zespół, a nie zbiór poszczególnych elementów. Warunek ten nie jest w analizowanym przypadku spełniony, gdyż przedmiotem transakcji będą głównie materialne składniki majątkowe (tj. niezabudowane działki gruntu), natomiast w skład przenoszonych elementów nie będą wchodziły m.in. zabudowane działki będące własnością Sprzedającego, prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Sprzedającego, środki pieniężne Sprzedającego, należności i zobowiązania handlowe Sprzedającego, jak również cała dokumentacja, na podstawie której prowadzone są księgi Sprzedającego.

Z uwagi na brak przeniesienia większości powyższych składników, które ściśle związane są z funkcjonowaniem działalności gospodarczej Sprzedającego, zdaniem Wnioskodawcy, nie można mówić o zespole składników majątkowych, a w konsekwencji nie dojdzie do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

2. Wyodrębnienie organizacyjne
   
   

Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Dodatkowo, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział.

W omawianej sytuacji Sprzedający w żaden sposób nie wyodrębnili w swojej strukturze ani w księgach działalności związanej z Gruntem. W związku z tym całość elementów będącą przedmiotem sprzedaży nie można uznać za jednostkę wyodrębnioną organizacyjnie, ponieważ stanowi ona w istocie wyłącznie część masy majątkowej Sprzedającego, która samodzielnie nie umożliwia prowadzenia działalności gospodarczej.

3. Wyodrębnienie finansowe
   
   

Również w tym zakresie Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej czyści przedsiębiorstwa. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych.

Zdaniem Wnioskodawcy biorąc pod uwagę, iż Sprzedający nie wyodrębnił w swoich księgach działalności związanej z Gruntem będącym przedmiotem planowanej transakcji, jak również nie sporządza odrębnego sprawozdania finansowego związanego z Gruntem oraz Spółka nie przejmie ksiąg rachunkowych Sprzedającego, nie istnieją podstawy do twierdzenia, iż nabywane w ramach planowanej transakcji elementy są wyodrębnione finansowo w strukturze Sprzedającego.

Dodatkowo należy podkreślić, iż w ramach nabycia Gruntu, Wnioskodawca nie będzie przejmować od Sprzedającego środków pieniężnych oraz jakichkolwiek rachunków bankowych Sprzedającego.

Mając na uwadze opisane powyżej okoliczności, zdaniem Spółki, składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem sprzedaży nie będą spełniać warunku wyodrębnienia finansowego, o którym mowa w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

4. Wyodrębnienie funkcjonalne
   
   

Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa w Ustawie o VAT, wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Tak więc, aby można było mówić o nabyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zespół nabywanych składników majątkowych i niemajątkowych musi być przeznaczony do prowadzenia określonej działalności gospodarczej. W świetle omawianej sytuacji, aby można było stwierdzić, iż Wnioskodawca nabędzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, przejmowane składniki powinny umożliwić mu kontynuowanie działalności prowadzonej przez Sprzedającego.

W opinii Spółki, same składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem planowanej transakcji nie mogłyby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, gdyby potencjalnie zaistniała taka konieczność. Dla umożliwia prowadzenia działalności, przy pomocy nabywanych aktywów, niezbędny będzie szereg prac, które umożliwią zorganizowanie i rozpoczęcie działalności przez Wnioskodawcę.

Stanowisko, że przenoszone składniki majątkowe nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zostało potwierdzone w przywołanych poniżej interpretacjach podatkowych wydanych w zbliżonych stanach faktycznych, m.in. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 czerwca 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-254/13-2/AW), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-103/13-2/IGo), z dnia 15 stycznia 2013 r. (sygn. IPPP1/443-1108/12-2/EK), z dnia 6 listopada 2012 r. (IPPP1/443-905/12-2/AS), z dnia 18 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-284/12-3/RR) oraz z dnia 6 marca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-850/11-2/PR), a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r. (sygn, ITPP2/443-1183/12/AD).

Podsumowując, brak organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego wyodrębnienia przedmiotów sprzedaży nie pozwala na uznanie ich za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Gruntu będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT i nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom Ustawy o VAT, określonym w art. 6 pkt l Ustawy o VAT.

3. Sprzedaż towaru podlegająca opodatkowaniu VA T
   
   

Z uwagi na to, iż planowana transakcja sprzedaży Gruntu stanowić będzie dostawę niezabudowanych działek gruntu, będzie ona opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej, chyba że zastosowanie znalazłoby zwolnienie przewidziane w Ustawie o VAT, tj. w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem planowanej transakcji będą wyłącznie Grunty niezabudowane, dla których ustalono miejscowy plan zagospodarowania terenu. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania terenu wszystkie Grunty są przeznaczone pod zabudowę. W zakresie działek gruntu oznaczonych numerami 3/12, 4/26 i 4/28 uzasadnienie zostało zawarte w pkt 2 poniżej.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy w zakresie sprzedaży powyższych Gruntów nie będzie miało zastosowania zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT. Tym samym, sprzedaż przedmiotowych Gruntów będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT (obecnie 23%).

Ad. 2.

Jak wskazano w powyżej, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, niezabudowane działki o numerach 3/12, 4/26 oraz 4/28 zostały w Planie Zagospodarowania oznaczone jako tereny wód otwartych z zielenią izolacyjną (symbol „W,ZI”). Dla terenu z takim oznaczeniem, ustalenia według planu zagospodarowania przestrzennego są następujące:

1. tereny przeznacza się pod zbiorniki retencyjne wód deszczowych z zielenią izolacyjną,
   
2. obowiązuje zakaz wszelkiej zabudowy.
   
   
   

Należy w tym miejscu odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz 1409 ze zm.). W myśl art. 3 pkt 3 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowie ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Należy zauważyć, iż w ww. przepisie jest mowa m.in. o zbiornikach. Jak wskazuje się w orzecznictwie, każdy utworzony przez człowieka zbiornik wodny niezależnie od tego, jakim będzie służył celom, to jako powstały w sztucznie pogłębionym przez człowieka obniżeniu terenu będzie budowlą, na wykonanie której z zasady wymagane jest pozwolenie na budowę. Przykładowo, w wyroku z dnia 14 grudnia 2011 r. (II SA/Gd 778/1) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wprost potwierdził, że zbiornik retencyjny stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Jednocześnie należy wskazać, że skoro w planie zagospodarowania przestrzennego dla działek nr 3/12, 4/26 oraz 4/28 wskazano jednocześnie, że dla wskazanych terenów ustalenia są takie, że (i) wskazane tereny przeznacza się pod zbiorniki retencyjne wód deszczowych z zielenią izolacyjną oraz że dla tych terenów (ii) obowiązuje zakaz wszelkiej zabudowy, to zdaniem Spółki oba ustalenia obowiązują jednocześnie, co zdaniem Spółki oznacza, że wskazany teren jest przeznaczony pod budowę zbiorników retencyjnych (stanowiących budowle w rozumieniu prawa budowlanego dla których wymagane jest pozwolenie na budowę), przy czym zakazuje się jednocześnie wszelkiej innej zabudowy.

Zdaniem Spółki zatem, treść wskazanych wyżej przepisów przesądza o charakterze działek nr 3/12, 4/26 oraz 4/28 objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczonych pod zabudowę zbiornikami retencyjnymi. Jeżeli zatem działki nr 3/12, 4/26 oraz 4/28 objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i położone na obszarze stanowiącym teren budowlany przeznaczony pod zabudowę zbiorników retencyjnych stanowiących budowlę, to wskazana nieruchomość gruntowa spełnia definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Tym samym, dla dostawy działek nr 3/12, 4/26 oraz 4/28 oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren budowlany przeznaczony pod zabudowę, przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania i ich dostawa będzie podlegała opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT (obecnie 23%).

Ad. 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi podatku VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jeżeli, zatem, dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu.,

Niemniej jednak., zgodnie z art, 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego lub zwrotu nadwyżki podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Biorąc pod uwagę, iż sprzedaż Gruntu nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz będzie opodatkowana VAT według stawki podstawowej wyłączenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego lub zwrotu nadwyżki VAT naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania. Konsekwentnie, dla oceny, czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego (oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego) należy przeanalizować spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i będzie spełniał ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu Gruntu Spółka planuje wybudować na nabytych gruntach centrum logistyczne, które będzie następnie przedmiotem wynajmu w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki VAT podstawowej (obecnie 23%). W konsekwencji, jak wynika z powyższego, nabycie Gruntu będzie związane z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Ponadto Grunt będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę, będącego podatnikiem, wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, po dokonaniu przedmiotowych transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionych faktur VAT potwierdzających ich faktyczne dokonanie, będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Gruntów, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10, ust. l0b i ust. 11 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym podlegać będzie zwrotowi, na zasadach określonych w art. 87 Ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Gruntów oraz otrzymania zwrotu nadwyżki podatku TAT naliczonego na rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług, z podatku od czynności cywilnoprawnych będzie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.