Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-687/14/AK
z 11 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 27 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup ubrań służbowych oznaczonych logo firmy (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup ubrań służbowych oznaczonych logo firmy. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 czerwca 2014 r. Znak: IBPB II/1/415-305/14/MCZ, IBPBI/2/423-687/14/AK, IBPP1/443-368/14/LSz wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 27 czerwca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się sprzedażą odzieży oraz akcesoriów oznaczonych logo, do którego uprawnienia przysługują Spółce. Działalność Spółki jest prowadzona między innymi w sieci sklepów zlokalizowanych w szczególności w galeriach handlowych na terenie Polski. Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W związku z działalnością prowadzoną w sieci sklepów Spółka zatrudnia pracowników sklepów, których zadaniem jest obsługa klientów, kas sklepowych, przymierzalni itp. Polityka Spółki w zakresie promocji logo (oznaczenia handlowego, którym oznaczone są towary i/lub punkty sprzedaży towarów) zakłada, że strój pracowników sklepów powinien być skutecznym narzędziem promocji logo, a zatem pracownicy powinni nosić ubrania oznaczone logo, pod którym prowadzona jest sieć sklepów (dalej również jako: „odzież służbowa” lub „stroje służbowe”). W związku z powyższym Spółka planuje zobowiązać pracowników sklepów do noszenia odzieży służbowej w czasie pracy oraz ustalić zasady korzystania z tych strojów oraz ich zwrotu. W związku z planowanym działaniem Spółka ma zamiar zamówić odzież dla pracowników. Odzież będzie utrzymana w ustalonej wcześniej stylizacji zgodnej z aktualnym trendem poszczególnych kolekcji. Zlecenie uszycia tej partii towaru będzie dedykowane tylko i wyłącznie zaopatrzeniu pracowników w odzież służbową. Odzież zostanie podzielona na zestawy noszone w odpowiedniej konfiguracji. Odzież ta będzie utrzymana w kolorystyce zgodnej z kolorystyką oznaczenia handlowego, z umieszczonym na niej w logotypem. Spółka pragnie również mocno podkreślić fakt, że oprócz funkcji promocji logo, noszenie strojów służbowych oznaczonych logotypem eliminuje niebezpieczeństwo, że ewentualne noszenie przez pracowników ubrań konkurencyjnych marek może niekorzystnie wpłynąć na postrzeganie przez klientów sklepów Spółki i konsekwentnie zaburzać przekaz promocji produktów Spółki. Z uwagi na specyfikę prowadzonej przez Spółkę działalności wprowadzenie obowiązku noszenia przez pracowników odzieży służbowej ma zapewnić spójny przekaz marketingowy dotyczący logo Spółki. Ubrania będą udostępniane pracownikom na okres wyposażenia w strój służbowy trwający do 6 miesięcy (czasu trwania sprzedaży danej kolekcji), po upływie którego odzież będzie zwracana do Spółki lub odsprzedawana pracownikom po cenach uwzględniających czas jej użytkowania oraz stopień zużycia. Podobne zasady będą stosowane w przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem. Udostępnianie odzieży będzie miało charakter okresowego zaopatrzenia pracowników w stroje, mające służyć zwiększeniu rozpoznawalności oznaczenia handlowego pracodawcy. Spółka planuje odliczać podatek VAT od nabycia przedmiotowych ubrań (na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa o VAT”)) oraz zaliczać ich wartość do kosztów uzyskania przychodu (zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa CIT”)). Jednocześnie Spółka nie będzie doliczać wartości ubrań udostępnionych pracownikom w okresie wyposażenia w strój służbowy do podstawy opodatkowania (w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa PIT”), a także nie będzie naliczać VAT należnego z tytułu nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników uznając, że nie następuje powstanie nieodpłatnego świadczenia dla pracownika w rozumieniu ustawy PIT, ani nie ma miejsca nieodpłatne świadczenie usług lub przekazanie towarów podlegające opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczyć wartość wydatków poniesionych na zakup ubrań służbowych do kosztów uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy podatkowe nie określają pojęcia reprezentacji. W chwili obecnej wydatek, w orzeczeniach Sądów Administracyjnych oraz interpretacjach organów podatkowych, który przedstawia podatnika w dobrym, korzystnym świetle oraz kreuje dobry wizerunek, a także miłą atmosferę, jest uznawany za koszt reprezentacji. Od pojęcia reprezentacji należy odróżnić pojęcie reklamy, przez którą należy rozumieć wszelkie celowe działania podatnika, których celem jest kształtowanie popytu poprzez poszerzanie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów bądź usług od tego właśnie, a nie innego podmiotu gospodarczego.

Zdaniem Spółki, udostępnienie przedmiotowej odzieży służbowej pracownikom nie stanowi kosztów reprezentacji, stanowi natomiast koszt reklamy i promocji logo. Odzież ta stanowi bowiem nośnik treści o charakterze informacyjno-reklamowym. Strój ten stanowi w ocenie Spółki istotny czynnik marketingowy w ogólnej strategii reklamowej firmy. Pracownicy, którym zostaną wydane stroje służbowe, mają bezpośredni kontakt z klientami sklepu. Częstotliwość tych kontaktów jest wysoka, w związku z tym wyposażenie pracowników w jednolitą oznakowaną logo odzież przyczynia się do zindywidualizowania firmy, utrwalenia jej marki, rozpowszechniania logo.

W ocenie Spółki za możliwość uznania przedmiotowych kosztów, za ponoszone na cele reklamy przemawia fakt, że stroje służbowe pracowników są oznaczone logotypem marki i utrzymane w kolorystyce właściwej dla logo firmy. Przyczyniają się tym samym do zwiększenia rozpoznawalności logo marki Spółki. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, w odniesieniu do wydatków na zakup strojów służbowych, nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy o CIT, zatem Spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na nabycie strojów służbowych dla pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że podatnik wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Z treści powyższych regulacji prawnych wyraźnie wynika, że warunkami kwalifikującymi dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów są:

• poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• niezakwalifikowanie kosztu do grupy kosztów nieuznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Wydatki nie tylko muszą być ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ale jednocześnie nie mogą być wymienione w art. 16 ust. 1 updop wśród wydatków nie uznawanych za koszt uzyskania przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W tym miejscu należy zauważyć, że wydatki o jakich mowa we wniosku nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych lecz są wydatkami o charakterze reklamowym.

Reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Wobec braku definicji pojęcia reklamy należy w tym względzie odwołać się do znaczenia tego terminu w języku potocznym. W świetle objaśnień zawartych w „Słowniku języka polskiego” opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to: „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”.

Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

Reklama firmy bądź oferowanych przez nią usług może być prowadzona również poprzez określone prezentowanie logo danego przedsiębiorcy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych (por. J. Thomas Russell, W. Ronald Lane, Reklama według Ottona Kleppnera; Wydawnictwo FELBERG SJA, 2000 r., s. 621). Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana jest bowiem z daną firmą oraz oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zajmuje się sprzedażą odzieży oraz akcesoriów oznaczonych logo, do którego uprawnienia przysługują Spółce. Działalność Spółki jest prowadzona między innymi w sieci sklepów zlokalizowanych w szczególności w galeriach handlowych na terenie Polski. W związku z działalnością prowadzoną w sieci sklepów Spółka zatrudnia pracowników sklepów, których zadaniem jest obsługa klientów, kas sklepowych, przymierzalni itp. Polityka Spółki w zakresie promocji logo (oznaczenia handlowego, którym oznaczone są towary i/lub punkty sprzedaży towarów) zakłada, że strój pracowników sklepów powinien być skutecznym narzędziem promocji logo, a zatem pracownicy powinni nosić ubrania oznaczone logo, pod którym prowadzona jest sieć sklepów. W związku z powyższym Spółka planuje zobowiązać pracowników sklepów do noszenia odzieży służbowej w czasie pracy oraz ustalić zasady korzystania z tych strojów oraz ich zwrotu. W związku z planowanym działaniem Spółka ma zamiar zamówić odzież dla pracowników. Odzież będzie utrzymana w ustalonej wcześniej stylizacji, zgodnej z aktualnym trendem poszczególnych kolekcji. Zlecenie uszycia tej partii towaru będzie dedykowane tylko i wyłącznie zaopatrzeniu pracowników w odzież służbową. Odzież zostanie podzielona na zestawy noszone w odpowiedniej konfiguracji. Odzież ta będzie utrzymana w kolorystyce zgodnej z kolorystyką oznaczenia handlowego, z umieszczonym na niej logotypem. Spółka podkreśla, że oprócz funkcji promocji logo, noszenie strojów służbowych oznaczonych logotypem eliminuje niebezpieczeństwo, że ewentualne noszenie przez pracowników ubrań konkurencyjnych marek może niekorzystnie wpłynąć na postrzeganie przez klientów sklepów Spółki i konsekwentnie zaburzać przekaz promocji produktów Spółki. Z uwagi na specyfikę prowadzonej przez Spółkę działalności wprowadzenie obowiązku noszenia przez pracowników odzieży służbowej ma zapewnić spójny przekaz marketingowy dotyczący logo Spółki. Ubrania będą udostępniane pracownikom na okres wyposażenia w strój służbowy trwający do 6 miesięcy (czasu trwania sprzedaży danej kolekcji), po upływie którego odzież będzie zwracana do Spółki lub odsprzedawana pracownikom po cenach uwzględniających czas jej użytkowania oraz stopień zużycia. Podobne zasady będą stosowane w przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem. Udostępnianie odzieży będzie miało charakter okresowego zaopatrzenia pracowników w stroje, mające służyć zwiększeniu rozpoznawalności oznaczenia handlowego pracodawcy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenie przyszłego, stwierdzić należy, że wydatki które zostaną poniesione przez Spółkę na zakup ubrań służbowych, oznaczonych logo firmy, będą mogły być uznane za wydatki reklamowe. Ubrania te kojarzą się bowiem z firmą poprzez oznaczenie ich logo firmy; taki strój wyróżnia pracowników firmy spośród innych osób. Zatem, wydatki te stanowią, stosownie do art. 15 ust. 1 updop, koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2-4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.