Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-572/14/BK
z 13 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 maja 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 15 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez zastępcę komornika sądowego, wyznaczonego do pełnienia czynności komorniczych w związku z odwołaniem komornika sądowego ze stanowiska – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez zastępcę komornika sądowego, wyznaczonego do pełnienia czynności komorniczych w związku z odwołaniem komornika sądowego ze stanowiska.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na mocy art. 27 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.), na podstawie Zarządzenia Prezesa Sądu Apelacyjnego z 27 października 2010 r., został wyznaczony na zastępcę zawieszonego w czynnościach komornika sądowego. Od 1 listopada 2010 r. Wnioskodawca wykonuje czynności komornicze w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, do której mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W latach 2010 – 2013, na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca, jako zastępca zawieszonego w czynnościach komornika, rozliczał dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej według skali podatkowej.

W dniu 27 grudnia 2013 r. decyzją Ministra Sprawiedliwości, na podstawie art. 15a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376 ze zm.) i art. 104 § 1 i 2 oraz art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, zastępowany przez Wnioskodawcę komornik, został odwołany (prawomocnie skazany za przestępstwo umyślne z art. 231 § 2 Kodeksu karnego).

W dniu 20 stycznia 2014 r. Wnioskodawca zwrócił się do Rady Izby Komorniczej z zapytaniem o decyzję o odwołaniu zastępowanego komornika. W dniu 7 marca 2014 r. otrzymał z ww. Izby Komorniczej informację, że została wydana ostateczna decyzja Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 grudnia 2013 r. odwołująca zastępowanego komornika sądowego.

W dniu 17 stycznia 2014 r. Wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym wniosek o opodatkowanie dochodów na podstawie art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według 19% stawki liniowej.

W dniu 26 lutego 2014 r. Zarządzeniem Prezesa Sądu Apelacyjnego, na podstawie art. 26 i 27 ww. ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, zmieniono Zarządzenie Prezesa Sądu Apelacyjnego z dnia 27 października 2010 r., wyznaczając Wnioskodawcę zastępcą odwołanego komornika.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego przedstawiono również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że jako zastępca odwołanego komornika wykonuje działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek, jak również, że nie wykonuje usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku wykonywania czynności komorniczych Wnioskodawca, jako zastępca odwołanego komornika, mógł w 2014 roku wybrać opodatkowanie dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej 19% „podatkiem liniowym”?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro na podstawie art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w dniu 17 stycznia 2014 r. złożył wniosek o opodatkowanie dochodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym wg stawki 19%, na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to może w 2014 r. rozliczać się w tej formie.

Działalność gospodarczą, jako zastępca odwołanego komornika, Wnioskodawca wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek, w myśl ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Wnioskodawca nie wykonuje usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 ww. ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, do zastępcy komornika wyznaczonego w razie śmierci lub odwołania stosuje się odpowiednio art. 3a i art. 28 tej ustawy. W myśl art. 3a ww. ustawy, komornik na własny rachunek wykonuje czynności, o których mowa w art. 2 (czynności komornicze). Natomiast stosownie do art. 28 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek (art. 9a ust. 3 pkt 2 cyt. ustawy). Przy czym, w myśl art. 9a ust. 4 tej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W świetle powyższych przepisów, możliwość opodatkowania „podatkiem liniowym” jest wyłączona m.in. w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z innych niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródeł przychodów, jak również z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy (w sytuacji gdy usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki osobowej) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy). Spełnienie obu ww. warunków, przy założeniu, że oświadczenie o wyborze formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej zostało złożone w ustawowym terminie, pozwala (co do zasady) na uznanie, że uzyskiwane z tej działalności dochody mogą zostać opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg 19% stawki liniowej.

Z treści złożonego wniosku wynika, m.in., że Wnioskodawca nie wykonuje usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a oświadczenie o wyborze formy opodatkowania złożył do 20 stycznia roku podatkowego, co oznacza, że jedyną, pozostałą przesłanką umożliwiającą/lub nie zastosowanie tzw. stawki liniowej jest ustalenie, czy uzyskiwane przez niego, jako zastępcę odwołanego komornika sądowego przychody (w związku z prowadzeniem kancelarii komorniczej) mogą zostać zaliczone do przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376 ze zm.), komornik sądowy, zwany dalej „komornikiem”, jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. Funkcję tę komornik pełni na podstawie powołania (…) (art. 11 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 3a cyt. ustawy, komornik na własny rachunek wykonuje czynności, o których mowa w art. 2. Jeżeli komornik nie może pełnić obowiązków z powodu przeszkód prawnych lub faktycznych, pełnienie obowiązków zleca się zastępcy komornika. Zastępcą komornika może być inny komornik albo asesor komorniczy (art. 26 ust. 1 i 2 ww. ustawy). Przy czym, w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 2, asesorowi komorniczemu pełniącemu funkcję zastępcy komornika przysługują prawa i obowiązki komornika (art. 26 ust. 3). Stosownie natomiast do treści art. 28 ww. ustawy, do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Jak wskazuje art. 27 ust. 1 ww. ustawy, zastępcę komornika wyznacza, w drodze zarządzenia, prezes właściwego sądu apelacyjnego na wniosek rady właściwej izby komorniczej. Wniosek powinien wskazywać przyczyny uzasadniające wyznaczenie zastępcy i osobę kandydata. Jednakże, jedynie do zastępcy komornika wyznaczonego w razie śmierci lub odwołania komornika stosuje się odpowiednio art. 3a i art. 28 (art. 27a ust. 1 ww. ustawy).

W świetle ww. przepisów ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, do komorników sądowych prowadzących kancelarię komorniczą, a w konsekwencji również do ich zastępców wykonujących czynności komornicze w przypadku odwołania komornika z tej funkcji, stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych właściwe dla osób prowadzących pozarolnicza działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca od 1 listopada 2010 r. wykonywał czynności komornicze, został bowiem wyznaczony przez Prezesa Sądu Apelacyjnego na zastępcę zawieszonego w czynnościach komornika sądowego. Czynności te wykonywał (wykonuje) w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Do 2013 r. włącznie, uzyskane z ww. tytułu dochody rozliczał według tzw. skali podatkowej. W dniu 17 stycznia 2014 r. złożył w urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze opodatkowania uzyskanych dochodów tzw. podatkiem liniowym wg stawki 19%. W dniu 27 grudnia 2013 r. zastępowany komornik sądowy został odwołany ze stanowiska, natomiast w dniu 26 lutego 2014 r. wyznaczono Wnioskodawcę zastępcą odwołanego komornika sądowego.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w 2014 r., jako zastępcę odwołanego komornika sądowego, będące dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane tzw. podatkiem liniowym, na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy.

Wskazać przy tym należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, w kontekście zadanego pytania, zakreślającego zakres rozpatrzenia wniosku, była wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów uzyskanych w 2014 r. z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez zastępcę komornika sądowego wyznaczonego do pełnienia czynności komorniczych w związku z odwołaniem komornika sądowego ze stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.