2014.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-32/14-2/BJ
z 14 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia - bez daty (data wpływu 23 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uprawnienia do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym zużycia wyrobów gazowych zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uprawnienia do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym zużycia wyrobów gazowych zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

Wnioskodawca jest spółką zajmującą się produkcją wysokiej klasy papierowych produktów higienicznych (m.in. ręczniki papierowe, papier do pieczenia itp.). Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej. Produkty oferowane przez Spółkę są wytwarzane w zakładzie produkcyjnym w A. W swoich procesach produkcyjnych Spółka wykorzystuje gaz ziemny o kodzie CN 2711 wskazany w ustawie akcyzowej jako jeden z wyrobów gazowych.

Spółka posiada certyfikowany Zintegrowany System Zarządzania obejmujący zarządzanie:

jakością - zgodnie z normą ISO 9001;

środowiskiem - zgodnie z normą ISO 14001;

bezpieczeństwem - zgodnie ze standardem OHSAS 18001.

Jednostką certyfikującą i nadzorującą Zintegrowany System Zarządzania wprowadzony w Spółce jest uprawniona i niezależna jednostka akredytująca. System jest utrzymywany i weryfikowany poprzez regularne audyty wewnętrzne oraz audyty zewnętrzne. Audyty zewnętrzne przeprowadzane są w Spółce nie rzadziej niż co 9 miesięcy, a co 3 lata prowadzone są audyty recertyfikacyjne. Ostatni audyt recertyfikacyjny przeprowadzony został w drugiej połowie 2013 r., a aktualny certyfikat Spółki jest ważny do maja 2016 r., pod warunkiem kontynuowania audytów zewnętrznych sprawdzających, które potwierdzą prawidłowe zarządzanie jakością, środowiskiem i bezpieczeństwem.

Jednym z elementów Zintegrowanego Systemu Zarządzania jest system zarządzania środowiskowego oparty na normie ISO 14001, mający na celu zredukowanie negatywnego oddziaływania na środowisko przez usprawnienie zarządzania w danym podmiocie, tj. stworzenie odpowiednich warunków do funkcjonowania przedsiębiorstwa, aby zmniejszać negatywny wpływ jego działalności na środowisko naturalne. Celem systemu jest ciągła poprawa efektywności działalności środowiskowej, w tym efektywności energetycznej, poprzez:

identyfikowanie wszystkich aspektów środowiskowych;

wskazanie aspektów znaczących;

wskazanie ich jako priorytetowe oraz ustanowienie celów dla tych aspektów;

monitorowanie realizacji ustanowionych celów;

wdrażanie działań korygujących.

Spółka identyfikuje wszystkie obszary działalności, które mogą mieć wpływ na środowisko (np. poprzez zużycie surowców naturalnych lub wprowadzenie substancji do środowiska), a w aspekcie energetycznym, w których następuje zużycie energii pod każdą postacią. Aspekty są oceniane według kilku kryteriów (czas trwania wpływu, wielkość wpływu, spełnianie wymagań prawnych, przesłania biznesowe, możliwości technologiczne) i spośród wszystkich aspektów wybierane są te, które mają największe znaczenie. Dla tych elementów ustala się cele (prowadzące do zmniejszenia oddziaływania), które są na bieżąco monitorowane. Jednym z przykładów jest zużycie mediów i energii podczas procesów produkcyjnych. Każde odstępstwo od zaplanowanego wskaźnika jest diagnozowane i ustalane są działania korygujące.

Dbałość o wysoką efektywność energetyczną i bezpieczeństwo środowiskowe jest również podstawowym warunkiem podejmowania decyzji o inwestycjach.

Oprócz wdrożenia certyfikowanego Zintegrowanego Systemu Zarządzania opartego na normie ISO 14001, Spółka uczestniczy również w Europejskim Systemie Handlu Emisjami - EU ETS. Spółka widnieje w rejestrze prowadzonym przez Ministerstwo Środowiska Krajowe Środki Wykonawcze, stanowiącym informację na temat przydziału uprawnień do emisji dla podmiotów objętych systemem EU ETS.

System EU ETS wymaga prowadzenia monitoringu zarówno zużycia paliw, jak i wielkości produkcji podstawowej, nadzorowania urządzeń pomiarowych oraz raportowania wyników tych pomiarów. W znacznym stopniu wymagania te realizowane są poprzez procedury Zintegrowanego Systemu Zarządzania.

Spółka ponadto wskazuje, że całość nabywanego gazu jest przez Wnioskodawcę zużywana na cele opałowe związane z działalnością Spółki, tj. w procesie produkcji papieru oraz w celach administracyjnych (ogrzanie pomieszczeń biurowych i administracyjnych Spółki). Wnioskodawca nabywa gaz wyłącznie od zewnętrznych dostawców i nie dokonuje odsprzedaży nabytego gazu innym podmiotom. Wnioskodawca posiada status finalnego nabywcy gazowego w rozumieniu ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zważywszy, że:

Spółka jest objęta systemem EU ETS,

Spółka wdrożyła certyfikowany system zarządzania środowiskowego oparty o normę ISO 14001, oraz

udział wartości zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej Spółki wynosi więcej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany,

Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym zużycia wyrobów gazowych na cele opałowe, przewidzianego dla zakładu energochłonnego w art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt że:

Spółka jest objęta systemem EU ETS,

Spółka wdrożyła certyfikowany system zarządzania środowiskowego oparty o normę ISO 14001, oraz

udział wartości zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej Spółki wynosi więcej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany,

zużycie przez Spółkę wyrobów gazowych na cele opałowe będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym przewidzianego dla zakładu energochłonnego w art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy: Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 b ustawy akcyzowej, przez wyroby gazowe rozumieć należy wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b powyższej ustawy, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy akcyzowej, w przypadku wspomnianych wyżej wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego, albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31 b ust. 1-4 ustawy akcyzowej, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31 b ust. 5-7 lub 9 tej ustawy, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31 b ust. 1-4 ustawy akcyzowej.

Ustawodawca przewidział również liczne zwolnienia, zarówno podmiotowe jak i przedmiotowe, z opodatkowania akcyzą użycia wyrobów gazowych. Jednym z nich jest zwolnienie dla wyrobów gazowych zużywanych na cele opałowe przez zakład energochłonny, który wprowadził w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do zużycia do celów opałowych przez zakład energochłonny, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Z powyższego wynika zatem, że aby skorzystać ze wspomnianego wyżej zwolnienia, należy spełnić następujące warunki:

podmiot korzystający ze zwolnienia musi zużywać gaz na cele opałowe;
podmiot zużywający gaz musi spełniać definicję zakładu energochłonnego przewidzianą w art. 31 b ust. 10 ustawy akcyzowej;
w zakładzie energochłonnym, który zużywa podlegający zwolnieniu od akcyzy gaz, musi być wprowadzony w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Wykorzystanie gazu na cele opałowe.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca zużywa gaz nabywany w całości od zewnętrznych dostawców na cele opałowe związane ze swoją działalnością gospodarczą, wobec czego pierwszy ze wskazanych wyżej warunków uznać należy za spełniony.

Spełnienie definicji zakładu energochłonnego.

Zakładem energochłonnym wykorzystującym wyroby gazowe - w oparciu o art. 31 b ust. 10 ustawy akcyzowej - jest taki podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Jednocześnie zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak wskazano w stanie faktycznym, u Wnioskodawcy udział całkowitego zakupu wyrobów gazowych w całkowitej wartości produkcji sprzedanej przekracza wskazany wyżej pięcioprocentowy próg.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka spełnia wymienione w art. 31 b ust. 10 ustawy akcyzowej przesłanki, wobec czego stanowi zakład energochłonny w rozumieniu powyższych przepisów, a tym samym za spełniony należy uznać również drugi ze wskazanych wyżej warunków.

Wprowadzenie w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Odnosząc się z kolei do trzeciego ze wspomnianych warunków, tj. wprowadzenia w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, wskazać należy, że polski ustawodawca nie zawarł w ustawie akcyzowej katalogu takich systemów, ani też nie określił kryteriów, które pozwalają uznać dany system za wpisujący się w zakres powyższego przepisu.

Wskazówką interpretacyjną, pomocną zdaniem Wnioskodawcy w dokonaniu wykładni powyższego pojęcia, jest uzasadnienie do ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1231), która dodała do ustawy akcyzowej art. 31 b. W uzasadnieniu tym wskazano, że „zwolnieniu podlegać będzie także użycie ww. wyrobów (wyrobów gazowych, przyp. red.) w celach opałowych przez zakłady energochłonne, w których wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za system taki uważa się m.in. system ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE.” Z uzasadnienia do zmiany ustawy akcyzowej wynika zatem, że polski ustawodawca system EU ETS uznaje za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Powyższy system EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System - Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r., ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.), został transponowany do krajowego porządku prawnego ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2011 r. Nr 122, poz. 695).

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca spełnia warunki klasyfikujące go jako zakład energochłonny w rozumieniu art. 31 b ust. 10 ustawy akcyzowej, gdyż udział wartości rocznego zakupu wyrobów gazowych przeznaczonych na cele opałowe (na cele produkcyjne i administracyjne) w wartości produkcji sprzedanej Wnioskodawcy wynosi więcej niż 5% (tj. 7%) w roku 2013, tj. w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Udział ten wyliczony został dla całego podmiotu (Wnioskodawca jest jednolitym podmiotem, nieposiadającym w swej strukturze organizacyjnej wyodrębnionych zakładów ani oddziałów).

Oprócz uczestniczenia w systemie EU ETS, Spółka posiada również certyfikat Zintegrowanego Systemu Zarządzania obejmującego m. in. zarządzanie środowiskiem - zgodnie z normą ISO 14001. Wdrożony certyfikat zarządzania jest okresowo weryfikowany (nie rzadziej, niż co 9 miesięcy; co 3 lata są również prowadzone audyty recertyfikacyjne) przez akredytowaną i niezależną jednostkę certyfikującą. Zdaniem Wnioskodawcy, wdrożenie Zintegrowanego Systemu Zarządzania środowiskiem, zgodnego z normą ISO 14001 (oprócz objęcia Wnioskodawcy systemem EU ETS) również potwierdza, że w Spółce wdrożono system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Powyższa argumentacja znajduje również potwierdzenie w stanowisku prezentowanym przez organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 21 lutego 2014 r. (sygn. ILPP3/443-97/13-4/TW) wyjaśnił, że „za systemy uprawniające do zwolnienia uznać przy tym należy:

objęcie kotłowni Europejskim Systemem Handlu Emisjami;

(…)

wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem IS0 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą. Potwierdzeniem powyższego są zapisy rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. 2008 Nr 202, poz. 1248 ze zm.).”

Analogiczne stanowisko w zakresie uznania systemów EU ETS oraz systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001 za spełniające przesłanki uznania ich za systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o których mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej, zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacjach indywidualnych z 10 lutego 2014 r. (sygn. IPTPP3/443A-68/13-3/BJ) oraz z 23 stycznia 2014 r. (sygn. IPTPP3/443A-61/13-5/BJ).

Ponadto na prawidłowość zakwalifikowania systemu EU ETS jako spełniającego przesłanki z art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej organ ten wskazał również w interpretacjach z 13 lutego 2014 r. (sygn. IPTPP3/443A-70/13-2/KK) oraz z 21 stycznia 2014 r. (sygn. IPTPP3/443A-58/13-2/BJ).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z:

objęciem Spółki systemem EU ETS oraz

wdrożeniem certyfikowanego Zintegrowanego Systemu Zarządzania obejmującego zarządzanie środowiskiem zgodnie z normą ISO 14001, spełniony został trzeci ze wskazanych wyżej warunków, tj. u Wnioskodawcy wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Podsumowując powyższe, zdaniem Spółki będzie ona uprawniona do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym zużywanych na cele opałowe wyrobów gazowych na podstawie art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2014 r., poz. 752), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie „wyroby gazowe” oznacza - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zakres opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych, w tym również wyrobów gazowych, został określony w rozdziale 1 działu IV ustawy.

Stosownie do art. 86 ust.1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycją CN 3403;
objęte pozycją CN 3811;
objęte pozycją CN 3817;
oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

W ww. załączniku nr 1, stanowiącym Wykaz wyrobów akcyzowych, umieszczono pod pozycją 28, z kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Zgodnie z art. 9c ust. 2 ustawy, za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8, a zatem:

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za wierzytelności;
wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników.

Stosownie do art. 9c ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Stosownie do art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na wyroby gazowe zostały określone w art. 89 ust. 1 i 2 ustawy. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, stawka akcyzy dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych wynosi - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Stosownie do art. 31b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

W myśl art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką zajmującą się produkcją wysokiej klasy papierowych produktów higienicznych. W swoich procesach produkcyjnych Spółka wykorzystuje gaz ziemny o kodzie CN 2711. Spółka posiada Zintegrowany System Zarządzania obejmujący zarządzanie środowiskiem - zgodnie z normą ISO 14001, certyfikowany przez niezależną i uprawnioną do tego jednostkę. Aktualny certyfikat Spółki jest ważny do maja 2016 r. Celem systemu jest ciągła poprawa efektywności działalności środowiskowej. Oprócz wdrożenia certyfikowanego Zintegrowanego Systemu Zarządzania opartego na normie ISO 14001, Spółka uczestniczy również w Europejskim Systemie Handlu Emisjami - EU ETS. Spółka widnieje w rejestrze prowadzonym przez Ministerstwo Środowiska Krajowe Środki Wykonawcze, stanowiącym informację na temat przydziału uprawnień do emisji dla podmiotów objętych systemem EU ETS.

Całość nabywanego gazu jest przez Wnioskodawcę zużywana na cele opałowe. Wnioskodawca posiada status finalnego nabywcy gazowego w rozumieniu ustawy akcyzowej.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu. Podatnikiem podatku akcyzowego jest wówczas sprzedawca wyrobów gazowych, zaś nabywca kupuje wyroby gazowe po cenie obejmującej podatek akcyzowy lub po cenie nieobejmującej podatku akcyzowego w przypadku uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy.

Natomiast użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach wskazanych w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zgodnie z ww. przepisem. przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca jest finalnym nabywcą gazowym w rozumieniu ustawy; zatem zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż gazu o kodzie CN 2711 Wnioskodawcy.

W myśl art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie, powinien spełniać kumulatywnie obie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

winien to być podmiot, który jest zakładem energochłonnym w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31b ust. 10 ustawy oraz
w tym zakładzie energochłonnym powinien być wprowadzony w życie co najmniej jeden z następujących systemów:
1. system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
2. do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy, a zatem spełnia pierwszy warunek opisany w art. 31 b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Należy zatem ustalić czy Spółka spełnia drugi konieczny warunek, uprawniający do zwolnienia, to jest czy w Spółce został wprowadzony któryś z ww. systemów.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakie systemy obowiązujące w polskim systemie prawnym spełniają wymagania systemów, o których mowa w art. 31b ust.1 pkt 5 ustawy, to jest jakie systemy prowadzą do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Zgodnie ze stosowaną w pierwszej kolejności wykładnią językową, treść normy prawnej należy ustalić na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć. Jeżeli w wyniku zastosowania tej wykładni „odkodowana” zostanie norma prawna, nie jest konieczne sięganie do pozostałych reguł interpretacji (clara non sunt interpretanda).

W przedmiotowej sprawie, zastosowanie wykładni językowej do powołanych przepisów prawa nie daje jednoznacznej odpowiedzi na podstawowe pytanie: jaki jest zakres omawianego zwolnienia od podatku. Niewątpliwie jest to zwolnienie, z którego może skorzystać podmiot będący zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy, który przeznacza wyroby gazowe do celów opałowych, przy czym w tym zakładzie energochłonnym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przez system należy rozumieć uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość (Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, pod red. Bogusław Dunaj, Warszawa 2007, t. 2, s. 1757). Nie każdy tego typu układ elementów może być systemem w rozumieniu analizowanego przepisu. Musi on, co wynika wprost z brzmienia przepisu, prowadzić do osiągania jasno sprecyzowanych celów. Jak wskazano wcześniej, przy interpretowaniu danego przepisu prawa, należy mieć na względzie to, co ustawodawca chciał przez dane stwierdzenia osiągnąć. Pomocne w tym względzie jest odwołanie się do regulacji funkcjonujących w Unii Europejskiej, które zostały implementowane do krajowego porządku prawnego, w tym m. in. w postaci omawianego przepisu.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 ze zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „wyroby energetyczne” podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności), zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień. W związku z powyższym wszystkie przepisy dotyczące zwolnień od podatku, muszą być interpretowane ściśle.

Stosownie do treści art. 17 ww. dyrektywy, możliwe jest stosowanie zwolnienia od podatku, „w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”. Analiza powyższego zapisu prowadzi wprost do wniosku, iż podmioty zamierzające korzystać z powyższego zwolnienia, muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie lub też dokonać określonych uzgodnień. Każda z tych sytuacji zakłada istnienie zewnętrznego podmiotu posiadającego uprawnienia kontrolne.

Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-185/00, gdzie wskazał wyraźnie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno być uzależnione od wykonywania przez państwo kontroli nad zużywaniem wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem), aby nie prowadziło to do pogorszenia warunków konkurencji.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, że zwolnienie określone w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jest zwolnieniem udzielanym podmiotom ze względu na przeznaczenie – tj. takim podmiotom, które wykorzystują wyrób akcyzowy w przypadku, gdy w ich przedsiębiorstwie będącym zakładem energochłonnym lub w zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącej zakładem energochłonnym (zgodnie z art. 31b ust.10 ustawy), wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Analiza ww. przepisu, uwzględniająca postanowienia dyrektywy Rady 2003/96/WE, prowadzi do wniosku, że zwolnienie to podlega kontroli państwowej, mającej na celu przede wszystkim wyeliminowanie ewentualnych nadużyć, aby nie doprowadziły one do naruszenia konkurencji. Tym samym, nie każdy system, rozumiany jako uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość, jest systemem uprawniającym dany podmiot do stosowania zwolnienia od podatku.

Za taki system uważa się np. tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System – Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r., ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.). Implementacja powyższych regulacji do krajowego porządku prawnego nastąpiła ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 wskazanej ustawy, system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, zwany dalej „systemem”, obejmuje emisję gazów cieplarnianych z instalacji:

w której jest prowadzona działalność powodująca ich emisję
która spełnia wartości progowe odniesione do zdolności produkcyjnych, zwanej dalej „instalacją objętą systemem”.

W myśl art. 2 ust. 1 powyższej ustawy, jej przepisy stosuje się miedzy innymi do prowadzącego instalację, który posiada instalację objętą systemem.

Rada Ministrów, na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, wydała rozporządzenie z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U., Nr 202, poz. 1248, z późn. zm.). W załączniku do tego rozporządzenia - który stanowi Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji - w tabeli 3 „Roczna liczba uprawnień do emisji dwutlenku węgla dla instalacji”, wyszczególniono podmioty objęte uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, należy uznać System Zarządzania Środowiskowego Przedsiębiorstwa potwierdzony aktualnym certyfikatem ISO 14001:2004.

Ministerstwo Gospodarki powołało na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 ze zm.) państwową osobę prawną - Polskie Centrum Akredytacji (PCA) - upoważnioną do akredytacji jednostek oceniających zgodność oraz sprawującą nadzór nad akredytowanymi jednostkami, włączając w to nadzór nad audytami przeprowadzanymi przez te jednostki. Zakres działalności akredytacyjnej obejmuje m. in. certyfikacje systemów zarzadzania środowiskowego wg normy PN-EN ISO 14001.

Zatem za systemy uprawniające do zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust.1 pkt 5 ustawy należy uznać:

objęcie instalacji grzewczej Wnioskodawcy Europejskim Systemem Handlu Emisjami (zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2008 r. Nr 202 poz. 1248) oraz

wdrożenie Systemu Zarządzania Środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę. Potwierdzeniem powyższego są zapisy rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. 2008 Nr 202, poz. 1248 ze zm.).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka wdrożyła System Zarządzania Środowiskowego potwierdzony certyfikatem ISO 14001 oraz uczestniczy w Europejskim Systemem Handlu Emisjami (EU ETS).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że Spółka nabywając gaz o kodzie CN 2711 z przeznaczeniem do użycia w celach opałowych, jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania akcyzą na podstawie w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin