Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-128/14/JP
z 8 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 31 marca 2014 r. (data wpływu do Biura – 9 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowania dziecku kwoty pieniężnej otrzymanej wcześniej od brata – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowania dziecku kwoty pieniężnej otrzymanej wcześniej od brata.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Brat Wnioskodawczyni ma zamiar przekazać jej darowiznę w postaci gotówki o wartości przekraczającej limity podane w tabeli określonej w art. 15 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Stosownie do art. 4a wspomnianej ustawy, w ocenie Wnioskodawczyni, będzie ona zwolniona z podatku przy założeniu spełnienia wymagań opisanych w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 4 pkt 2.

Jednakże wolą Wnioskodawczyni jest przekazanie otrzymanej darowizny o tej samej wartości swojemu dziecku kilka dni później. Przekazanie nastąpiłoby na zasadach analogicznych, jak w przypadku darowizny od brata Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w takim wypadku, przekazując darowiznę swojemu dziecku kilka dni po otrzymaniu jej od brata, Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu w myśl ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, darowizna otrzymana od brata a następnie przekazana dziecku Wnioskodawczyni nie podlega podatkowi od spadków i darowizn zarówno w momencie otrzymania jej od brata, jak również po przekazaniu jej dziecku. W obydwu przypadkach darczyńca i obdarowany należą do pierwszej grupy podatkowej w myśl art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Natomiast art. 4a nie określa minimalnego czasu, jaki darowizna musi przebywać w posiadaniu Wnioskodawczyni, aby następnie mogła ją przekazać swojemu dziecku nie tracąc prawa do zwolnienia z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U z 2009 r., Nr 93, poz. 768, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m. in. darowizny.

Stosownie do postanowień art. 5 powołanej ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Jak z powyższych przepisów wynika zawarcie umowy darowizny co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Obowiązek uiszczenia podatku ciąży na osobie, która darowiznę otrzymała (na obdarowanym).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku nabycia w drodze darowizny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia. Jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Przy obliczeniu podatku od darowizny ma także zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie oraz uprawnienie do odliczenia kwoty wolnej od podatku (art. 9 cyt. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 powołanej ostatnio ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. 9.637 zł) – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo – kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz.U. Nr 243, poz. 1762, z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że brat Wnioskodawczyni ma zamiar przekazać jej darowiznę pieniężną o wartości przekraczającej limity kwot wolnych od podatku. Wolą Wnioskodawczyni jest przekazanie otrzymanej darowizny o tej samej wartości swojemu dziecku kilka dni później. Przekazanie nastąpiłoby na zasadach analogicznych, jak w przypadku darowizny od brata Wnioskodawczyni.

Oceniając powyżej opisaną sytuację w świetle regulacji prawa podatkowego należy zauważyć, że przepisy dotyczące zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, zawierają podstawowy wymóg materialnoprawny, który należy spełnić, by móc skorzystać z tego zwolnienia. Tą przesłanką jest udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych przez obdarowanego od darczyńcy w kręgu najbliższej rodziny stron umowy darowizny – przez dowód przekazania darowanych środków pieniężnych na rachunek bankowy nabywcy albo na rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Powołany przepis nie ustanawia innych warunków materialnoprawnych, które należałoby spełnić, aby móc skorzystać z tego zwolnienia podatkowego, poza normami proceduralnymi, jak zgłoszenie nabycia w odpowiedniej formie, w określonym terminie, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w sytuacji, gdy darowizna nie jest zawarta w formie aktu notarialnego.

Należy też wskazać, że zwolnienia podatkowe są instytucją, która stanowi wyjątek od ogólnych zasad opodatkowania, a więc należy je stosować ściśle.

Skoro zatem ustawodawca nie wprowadził w zwolnieniu podatkowym, o którym mowa w art. 4a ww. ustawy innych warunków, niż te powyżej omówione, to brak jest podstaw, by przyjmować, że wymagane jest – w celu zastosowania tego zwolnienia – spełnienie przesłanki dotyczącej minimalnego okresu posiadania darowanych środków pieniężnych przez obdarowanego, po upływie którego uprzednio obdarowany może nimi dalej dysponować, np. w celu dokonania darowizny tych środków innej osobie. W konsekwencji należy stwierdzić, że obdarowany w momencie otrzymania darowizny korzysta z tego zwolnienia po spełnieniu przesłanki właściwego udokumentowania tej transakcji oraz po spełnieniu pozostałych, wyżej wymienionych przesłanek formalnych.

Natomiast należy podkreślić, że w sytuacji, gdy uprzednio obdarowany dokona dalszej darowizny tych samych środków kolejnemu członkowi swojej rodziny, zgodnie z art. 4a ww. ustawy, to tym bardziej nie podlega on podatkowi od spadków i darowizn, ponieważ – jak zostało to wskazane na wstępie – stosownie do postanowień art. 5 powołanej ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Oznacza to, że Wnioskodawczyni z tytułu przekazania darowizny środków pieniężnych dla swojego dziecka, uprzednio podarowanych jej przez brata – nie może podlegać obowiązkowi podatkowemu z tytułu taj darowizny w podatku od spadków i darowizn, ponieważ w tym przypadku nie jest ona nabywcą darowizny (obdarowanym) tylko darczyńcą.

Zatem należy uznać, że ma rację Wnioskodawczyni, że nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, z tym że w przypadku:

• gdy ona jest obdarowaną (darowizna środków pieniężnych od brata) – stosuje się zwolnienie podatkowe wynikające z dyspozycji art. 4a ww. ustawy,
• gdy ona daruje te same środki pieniężne swojemu dziecku – na mocy art. 5 ww. ustawy nie ciąży na niej obowiązek podatkowy, gdyż jest stroną darującą a nie obdarowaną.
  
  

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest tylko i wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotycząca podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowania dziecku kwoty pieniężnej otrzymanej wcześniej od brata. Zatem należy zaakcentować, że w niniejszej interpretacji omówiono tylko skutki podatkowe zawartych umów darowizny, jakie powstają dla Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.