Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-571/14/MN
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) uzupełnionym w dniu 25 sierpnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 25 sierpnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia podatku dochodowego za rok 2013 wraz z małżonkiem na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Wnioskodawczyni została wskazana w tym zeznaniu jako małżonek podatnika, natomiast jej małżonek jako podatnik. Wnioskodawczyni w 2013 r. uzyskiwała stały dochód rozliczany wg skali podatkowej. Nie mają do Niej zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym. W zeznaniu dokonano odliczenia ulgi na dzieci, w tym dwoje małoletnich za cały rok 2013 oraz córkę w wieku 23 lat (ur. w 1991 r.). W 2013 r. Wnioskodawczyni utrzymywała córkę w ramach obowiązku alimentacyjnego. W stosunku do pełnoletniej córki dokonano odliczenia za okres 4 miesięcy, tj. od miesiąca września do miesiąca grudnia 2013 r. W tym okresie córka pozostawała uczniem szkoły „C” (liceum dla dorosłych) – jest to szkoła, o której mowa w przepisach o systemie oświaty. W roku podatkowym 2010/2011 córka podejmowała naukę w szkole „P” (liceum dla dorosłych), którą kontynuowała przez okres 6 miesięcy (1 semestr) od września 2010 r. do lutego 2011 r. Ze względu na małą liczbę absolwentów klasa została rozwiązana (warunkiem szkoły w utrzymaniu klasy była określona ilość uczniów). W późniejszym okresie nauka była kontynuowana ponownie w szkole „P” w roku 2011/2012 od września 2011 r. do lutego 2012 r. (1 semestr) – szkoła została przerwana, ponieważ córka urodziła dziecko, po czym okazało się, że jest przewlekle chora (dostaje zapaści i miewa omdlenia). Ponownie nauka została podjęta we wrześniu 2013 r. Córka w 2013 r. nie osiągnęła dochodów, do chwili obecnej nie zawarła związku małżeńskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje prawo do odliczenia ulgi za córkę w pełnej wysokości za cały rok 2013 czy tylko za okres od miesiąca września do miesiąca grudnia 2013 r.?

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że przysługuje prawo do pełnego odliczenia ulgi za pełnoletnie dziecko, tj. za cały 2013 r. Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 27f ust. 6 w zw. z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Jej prawo do pełnego odliczenia ulgi za pełnoletnie dziecko wskazane w opisie stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 poz. 361 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na podstawie art. 27f ust. 2 cytowanej ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:



1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
   
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;




2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:



1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   
2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
   
3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.
   

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a powołanej ustawy).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b powołanej ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c cytowanej ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

Artykuł 27f ust. 4 omawianej ustawy stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Stosownie do art. 27f ust. 5 cytowanej ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 6 ww. ustawy w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 tej ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) jako obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania.

Stosownie do art. 133 § 1 ww. ustawy rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 cytowanej ustawy).

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (art. 135 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia podatku dochodowego za rok 2013 wraz z małżonkiem na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Wnioskodawczyni została wskazana w tym zeznaniu jako małżonek podatnika, natomiast jej małżonek jako podatnik. Wnioskodawczyni w 2013 r. uzyskiwała stały dochód rozliczany wg skali podatkowej. Nie mają do Niej zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym. W zeznaniu dokonano odliczenia ulgi na dzieci, w tym dwoje małoletnich za cały rok 2013 oraz córkę w wieku 23 lat (ur. w 1991 r.). W 2013 r. Wnioskodawczyni utrzymywała córkę w ramach obowiązku alimentacyjnego. W stosunku do pełnoletniej córki dokonano odliczenia za okres 4 miesięcy, tj. od miesiąca września do miesiąca grudnia 2013 r. W tym okresie córka pozostawała uczniem szkoły „C” (liceum dla dorosłych) – jest to szkoła, o której mowa w przepisach o systemie oświaty. W roku podatkowym 2010/2011 córka podejmowała naukę w szkole „P” (liceum dla dorosłych), którą kontynuowała przez okres 6 miesięcy (1 semestr) od września 2010 r. do lutego 2011 r. Ze względu na małą liczbę absolwentów klasa została rozwiązana (warunkiem szkoły w utrzymaniu klasy była określona ilość uczniów). W późniejszym okresie nauka była kontynuowana ponownie w szkole „P” w roku 2011/2012 od września 2011 r. do lutego 2012 r. (1 semestr) – szkoła została przerwana, ponieważ córka urodziła dziecko, po czym okazało się, że jest przewlekle chora (dostaje zapaści i miewa omdlenia). Ponownie nauka została podjęta we wrześniu 2013 r. Córka w 2013 r. nie osiągnęła dochodów, do chwili obecnej nie zawarła związku małżeńskiego.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych uprawnionymi do skorzystania z ulgi prorodzinnej określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku dzieci pełnoletnich, do ukończenia 25 roku życia, które uczą się w szkole, o jakiej mowa w przepisach o systemie oświaty i w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3 089 zł, są podatnicy utrzymujący te dzieci, w związku z wykonywaniem przez nich - zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym - obowiązku alimentacyjnego.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawczyni utrzymywała pełnoletnią córkę w związku z ciążącym na Niej obowiązkiem alimentacyjnym, to może skorzystać z określonej w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulgi prorodzinnej, jednakże wyłącznie za te miesiące 2013 r., w których córka Wnioskodawczyni uczyła się w szkole licealnej, o której mowa w przepisach o systemie oświaty.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (tj. małżonka). Mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.