Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-120/14-4/PK1
z 9 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2014 r. (data wpływu: 3 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 6 maja 2014 r. (data wpływu: 8 maja 2014 r.) na wezwanie organu z dnia 29 kwietnia 2014 r. nr IPPB3/423-120/14-2/PK1 (data doręczenia: 5.05.2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu umorzenia udziałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu umorzenia udziałów. W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi organ pismem z dniu 29 kwietnia 2014 r nr IPPB3/423-120/14-2/PK1 wezwał do uzupełnienia wniosku (data doręczenia: 5.05.2014 r.). W dniu 6.05.2014 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data wpływu: 8 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2011r. Uchwalą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki (podatnik) został podwyższony kapitał zakładowy o kwotę 11.720.000 zł, poprzez utworzenie nowych udziałów. Udziały w podwyższonym kapitale objęła inna Spółka z o.o. (na potrzeby stanu faktycznego o nazwie "A"). Na ich pokrycie wniosła do Spółki (podatnik) wkład niepieniężny o wartości objętych udziałów - stanowiących wartość podwyższenia kapitału zakładowego. Przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) były udziały w kapitale zakładowym trzeciej Spółki z o.o. (na potrzeby stanu faktycznego o nazwie "B"), należące do wyżej wskazanej Spółki "A" - pokrywającej aport, o łącznej wartości nominalnej 7.200.000 zł.

W dniu 25 maja 2013 roku Walne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego Spółki (podatnik) o wartość 11.720.000 zł. Obniżenie kapitału nastąpiło poprzez umorzenie udziałów własnych w kapitale zakładowym Spółki. Umorzenie udziałów nastąpiło za wynagrodzeniem w kwocie 7.200.000 zł. Tytułem zapłaty przez spółkę całości wynagrodzenia za umorzone udziały, było przeniesienie na rzecz Spółki "A" własności udziałów w kapitale zakładowym Spółki "B", które uprzednio pokryły wartość zwiększonego kapitału.

Tym samym podatnik poniósł stratę w wysokości 4.520.000 zł na zbyciu przedmiotowych udziałów.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki A. z 8 sierpnia 2011 r. podwyższony został kapitał zakładowy spółki z kwoty 280.000 zł do kwoty 11.720.000 zł. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym - 23.440 nowych udziałów o wartości 500 zł każdy - objęła inna Spółka z o.o. określona w uzasadnieniu wniosku jako Spółka A. Na pokrycie tych udziałów Spółka A wniosła wkład niepieniężny - aport, przedmiotem którego przysługujące jej udziały w kapitale zakładowym innej Spółki oznaczonej w uzasadnieniu wniosku jako Spółka B, w ilości 14.400. Wartość rynkowa tego aportu określona została przez Spółkę A, która go wnosiła na kwotę 11.720.000 zł. Wycena dokonana przez Biuro Wycen Majątkowych na kwotę 11.104.000 zł potwierdziła tak określony poziom wartości aportu.

Następnie w dniu 25 maja 2013r. Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego spółki A. o kwotę 11.720,000 zł poprzez umorzenie 23.440 udziałów własnych (o wartości 500 zł za jeden udział) o łącznej wartości nominalnej 11.720.000 zł, które to udziały spółka A. nabyła od Spółki A na podstawie umowy odkupu udziałów celem umorzenia. Umorzenie udziałów nastąpiło za wynagrodzeniem na rzecz Spółki A w wysokości 7.200.000 zł. Tytułem zapłaty powyższej kwoty spółka A. przeniosła na Spółkę A prawo własności 14.400 udziałów w kapitale zakładowym Spółki B, które uprzednio pokryły wartość zwiększonego kapitału. Wartość rynkowa powyższych 14.400 udziałów ustalona została przez A. na kwotę 7.200,000 zł i taki poziom wartości potwierdziła wycena biegłego, które oszacował ją na 7.000.000 zł.

Powyższe wyceny nie były kwestionowane także przez Sąd Rejestrowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z dokonanym umorzeniem udziałów, w sposób opisany stanem faktycznym sprawy, podatnik (Spółka) może zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodu powstałą stratę na zbyciu udziałów?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując oceny skutków podatkowych zaistniałego stanu faktycznego należy kierować się regulacjami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności przepisami art. 7 ust. 2 i 3, art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 1k oraz art. 16 ust. 1 pkt 8 w/w ustawy. W myśl art. 7 ust. 2 powołanej ustawy dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na nabycie udziałów; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Zatem na mocy przytoczonego przepisu, wydatki poniesione na nabycie udziałów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu z ich odpłatnego zbycia. Sformułowanie powyższe wskazuje na moment potrącalności kosztów i oznacza, ze wydatki te mogą być uznane za koszt podatkowy dopiero w dacie ich odpłatnego zbycia. Natomiast przepis ten nie uzależnia możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów, od osiągnięcia dochodu na transakcji sprzedaży udziałów. Przyjęcie odmiennej interpretacji byłoby też sprzeczne z ogólną zasadą ustalania dochodu (straty), o której mowa w art, 7 ust. 2 ustawy.

Należy przy tym zauważyć, źe dokonując analizy skutków podatkowych przeprowadzonej transakcji, należy odnieść się także do istoty kosztów uzyskania przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej kosztami uzyskania przychodów są bowiem koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art, 16 ust. 1. W przypadku zbycia udziałów w drodze umorzenia (sprzedaży), przychodem - zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. ustawy - jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, przy czym jeżeli przyjęta cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej, przychód określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast przy ustalaniu kosztów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny ma zastosowanie przepis art. 15 ust. 1k. Przepis ten stanowi (pkt 1), że jeżeli udziały zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, koszt ustala się w wysokości nominalnej wartości udziałów z dnia ich objęcia. Wobec powyższego uznać należy, iż w opisanym stanie faktycznym wartość nominalna udziałów w dniu ich nabycia wyniosła 11.720.000 zł. Kwota ta stanowić będzie koszt uzyskania przychodów. Powstała w wyniku tych operacji strata w wysokości 4.520.000 zł stanowić będzie stratę podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny wraz przedłożoną argumentacją organ interpretacyjny wskazuje, iż stanowisko odnośnie wysokości kosztów uzyskania przychodów powstałych na skutek transakcji umorzenia udziałów jest prawidłowe. Niemniej jednak argumentacja Spółki prowadząca do prawidłowej konkluzji sprowadzającej się do twierdzenia, iż kosztami uzyskania przychodów jest wartość nominalna udziałów Spółki B nabytych w drodze podwyższenia kapitału zakładowego oparta jest na nieprawidłowej podstawie prawnej. Należy mieć bowiem na uwadze, iż w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 15 ust. 1k pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o CIT”). Przepis ten stanowi, iż w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości określonej zgodzie z art. 12 ust. 1 pkt 7 albo 7a- jeżeli przedmiotem wkładu są udziały (akcje) w spółce objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Literalne brzmienie powyższego unormowania wskazuje, iż swoją hipotezą obejmuje on spółkę obejmującą udziały (akcje) we zamian za wkład niepieniężny, nie zaś spółkę nabywającą udziały (akcje) w drodze wkładu niepieniężnego. W analizowanym stanie faktycznym, to Spółka A jest podmiotem obejmującym udziały Wnioskodawcy i ewentualnie do niej może znajdować zastosowanie powołany przepis, nie zaś do Wnioskodawcy, który nabywa od Spółki A udziały Spółki B wydając w zamian własne udziały.

W konsekwencji, prawidłową podstawą określenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu przeniesienia na Spółkę A udziałów Spółki B tytułem wynagrodzenia za umorzenie udziałów własnych Wnioskodawcy jest w niniejszej sprawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT dotyczy bowiem nie tylko wydatków na objęcie ale również na nabycie udziałów (akcji). Tym samym kosztem uzyskania przychodów z tytułu nabycia udziałów Spółki B będą koszty wydatkowane przez Wnioskodawcę na nabycie tychże udziałów, które w realiach przedłożonego stanu faktycznego stanowią wartość nominalną udziałów własnych wydanych przez Wnioskodawcę w zamian za aport w postaci udziałów Spółki B.

W tym miejscu, jedynie na marginesie, organ zauważa, że to właśnie kwota stanowiąca równowartość wydatków na nabycie udziałów Spółki B będzie zaliczana do kosztów uzyskania przychodów nie zaś, jakby to mogło wynikać z zadanego pytania, strata powstała na zbyciu udziałów. Strata podatkowa będąca przeciwieństwem dochodu podatkowego nie podlega zaliczeniu do kosztów podatkowych, stanowiąc jedynie wynik podatkowy powstały na skutek pomniejszenia przychodu podatkowego (w niniejszej sprawie w wysokości wartości rynkowej udziałów Spółki B przekazanych Spółce A) o koszty jego uzyskania (art. 7 ust. 2 ustawy o CIT).

Dodatkowo należy podkreślić, iż stosownie do treści art. 14c w zw. z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, tutejszy organ nie jest uprawniony do analizy danych liczbowych i obliczeń rachunkowych zawartych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tym samym podane we wniosku dane liczbowe nie podlegały ocenie organu podatkowego w przedmiotowej interpretacji. Jednocześnie z uwagi na brak kompetencji organu interpretacyjnego w zakresie prowadzenia postępowania dowodowego, w niniejszej sprawie nie podlegały również ocenie dokumenty przedłożone w odpowiedzi na wezwanie. Powyższe wynika a contrario z brzmienia art. 14h Ordynacji podatkowej, który to przepis nie zawiera odesłania do przepisów dotyczących postępowania dowodowego, ograniczając tym samym zakres kompetencji przynależnych organowi podatkowemu w ramach postępowania interpretacyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.