Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-195/14/BP
z 6 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 maja 2014 r. (data wpływu 13 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z 16 lipca 2014 r. (data wpływu 22 lipca 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku 0 zł dla gazu ziemnego wykorzystywanego do produkcji mieszanek mineralno – bitumicznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2014 r. wpłynął do tut. organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku 0 zł dla gazu ziemnego wykorzystywanego do produkcji mieszanek mineralno – bitumicznych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 lipca 2014r. (data wpływu 22 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 lipca 2014 r. znak: IBPP4/443-195/14/BP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Nabywany przez Przedsiębiorstwo gaz ziemny wykorzystywany jest w procesie produkcji mieszanek mineralno - bitumicznych w zautomatyzowanej Wytwórni ... .

Materiały składowe do produkcji mieszanek mineralno-bitumicznych stanowią:

• asfalt drogowy
• kruszywo mineralne
• wypełniacz wapienny
• dodatki adhezyjne, stabilizujące
  
  

Proces produkcyjny dzieli się na następujące etapy:

• dozowanie wstępne kruszywa do suszarki
• wysuszenie i ogrzanie kruszywa w suszarce za pomocą palnika zasilanego gazem ziemnym
• rozsianie osuszonego kruszywa na poszczególne frakcje
• mieszanie uprzednio naważonych (zgodnie z recepturą) składników (kruszywo, wypełniacz, asfalt, dodatki)
• odbiór gotowego wyrobu przez samochody samowyładowcze i transport do miejsca wbudowania
• wbudowanie gotowego wyrobu
  
  

Przedsiębiorstwo nabywa gaz ziemny, wykorzystywany w procesie technologicznym produkcji mieszanek mineralno - bitumicznych do wytworzenia ciepła niezbędnego do funkcjonowania procesu (konieczność osuszenia i podgrzania kruszywa). Proces suszenia odbywa się przez cały okres cyklu produkcyjnego, a zużywana ilość gazu ziemnego przez palnik jest wartością mierzalną.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

• gaz ziemny wykorzystywany do produkcji mieszanek mineralno-bitumicznych należy do wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - gaz ziemny wysokometanowy grupy E.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy gaz ziemny wykorzystywany do produkcji mieszanek mineralno-bitumicznych jest objęty stawką akcyzy 0 zł (słownie: zero złotych), zgodnie z art. 89 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, gaz ziemny zużywany w procesie produkcji mieszanek mineralno-bitumicznych jest objęty stawką 0 zł zgodnie z art. 89 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym jako wyrób energetyczny objęty pozycją CN 2715 zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym. Mieszanki bitumiczne oparte na naturalnych i sztucznych materiałach mineralnych i bitumie, naturalnym asfalcie lub podobnych substancjach wiążących - symbol PKWiU 23.99.13.0 w Nomenklaturze Scalonej CN 2007 odpowiadają symbolowi CN 2715 00 00.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2011 r., nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W załączniku nr 1 do ustawy, pod pozycją 28 z kodem CN 2711 znajduje się - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, używany przez Wnioskodawcę gaz ziemny wysokometanowy o kodzie CN 2711 21 00 jest wyrobem energetycznym.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

W myśl art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Stosownie do powyższego przepis art. 89 ust. 2 ustawy ma zastosowanie dla wyrobów energetycznych innych niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, które jednocześnie przeznaczone są do innych celów niż:

• opałowe,
• jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych,
• do napędu silników spalinowych,
• jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.
  
  

Inaczej mówiąc stawka 0 zł na mocy art. 89 ust. 2 znajdzie zastosowanie jedynie w odniesieniu do takich wyrobów które spełniają łącznie dwa warunki:

1. nie są wyrobami wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 oraz
2. są przeznaczone do innych celów niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.
   
   

Kluczowe dla sprawy jest zatem rozstrzygnięcie czy gaz o kodzie 2711 21 00 (wyrób energetyczny) zużywany w opisanym procesie produkcji mieszanek mineralno-bitumicznych jest wyrobem, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, przeznaczonym (zużywanym) do celów opałowych.

W ustawie o podatku akcyzowym, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”.

Zgodnie zaś z „Nowym słownikiem języka polskiego PWN” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): opał to „materiał służący do opalania, to czym się pali”, a opałowy to „nadający się na opał, służący do opalania”. Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych), celem ogrzania np. pomieszczenia lub osoby.

Ponadto zwrot „zużyty do celów opałowych” był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2001r. w sprawie o sygn. C-240/01 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec, gdzie w uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że pomimo braku w przepisach unijnych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji. Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania.

Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że celem nałożenia na przedmiotowe wyroby podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których wyroby ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. Trybunał stwierdził, że we wszystkich tych przypadkach wyroby ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej i Sz. Parulskiego, Warszawa 2006, s. 31-35 i 76-80).

Z opisu sprawy wynika, że nabywany przez Przedsiębiorstwo gaz ziemny wykorzystywany jest w procesie produkcji mieszanek mineralno - bitumicznych w zautomatyzowanej Wytwórni ... .

Materiały składowe do produkcji mieszanek mineralno-bitumicznych stanowią:

• asfalt drogowy
• kruszywo mineralne
• wypełniacz wapienny
• dodatki adhezyjne, stabilizujące
  
  

Proces produkcyjny dzieli się na następujące etapy:

• dozowanie wstępne kruszywa do suszarki
• wysuszenie i ogrzanie kruszywa w suszarce za pomocą palnika zasilanego gazem ziemnym
• rozsianie osuszonego kruszywa na poszczególne frakcje
• mieszanie uprzednio naważonych (zgodnie z recepturą) składników (kruszywo, wypełniacz, asfalt, dodatki)
• odbiór gotowego wyrobu przez samochody samowyładowcze i transport do miejsca wbudowania
• wbudowanie gotowego wyrobu
  
  

Przedsiębiorstwo nabywa gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00, wykorzystywany w procesie technologicznym produkcji mieszanek mineralno - bitumicznych do wytworzenia ciepła niezbędnego do funkcjonowania procesu (konieczność osuszenia i podgrzania kruszywa). Proces suszenia odbywa się przez cały okres cyklu produkcyjnego, a zużywana ilość gazu ziemnego przez palnik jest wartością mierzalną.

Z powyższych okoliczności wynika zatem, że Wnioskodawca używa gaz ziemny do celów opałowych, gdyż wykorzystuje go do wytworzenia ciepła niezbędnego do funkcjonowania procesu produkcyjnego mieszanek mineralno – bitumicznych.

Stosownie do powyższego gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 będący wyrobem energetycznym przeznaczonym (zużywanym) do celów opałowych stanowi wyrób, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, co skutkuje zarazem, że dla tego wyrobu w opisanym stanie faktycznym nie ma zastosowania przepis art. 89 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.