Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-186/14-3/PR
z 16 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia dochodu/straty z tytułu zbycia udziałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 6 czerwca 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia dochodu/straty z tytułu zbycia udziałów.

We wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Sp. z o.o. jest stroną zawartej umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Umowa o utworzeniu Podatkowej Grupy Kapitałowej „A” (dalej: Wnioskodawca, PGK lub Grupa) zawarta została na okres 3 lat podatkowych. W ramach PGK „A” jest spółką dominującą i jednocześnie pełni rolę spółki reprezentującej Grupę, odpowiedzialną za rozliczenia podatkowe Grupy w rozumieniu art. la ust. 3 pkt 4 oraz art. la ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. „A” złożył wniosek o rejestrację umowy o utworzeniu PGK do właściwego naczelnika urzędu skarbowego co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez Grupę.

W skład PGK wchodzą jeszcze dwie spółki kapitałowe – „B” Sp. z o.o. (dalej: „B”), w której „A” posiada bezpośredni, 99,93% udział w kapitale zakładowym oraz „C” Sp. z o.o. (dalej: „C”), w której „A” posiada bezpośredni, 100% udział w kapitale zakładowym (łącznie: Członkowie PGK).

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że wszystkie wymogi niezbędne do utworzenia PGK określone na gruncie art. 1a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały spełnione przez Członków PGK.

Dochód PGK będzie stanowić nadwyżka sumy dochodów Członków PGK nad sumą ich strat. Jeżeli za rok podatkowy suma strat przekroczy sumę dochodu Członków PGK, różnica stanowić będzie stratę Grupy. Dochody i straty Członków PGK obliczane będą zgodnie z art. 7 ww. ustawy, zaś dochód lub strata PGK zgodnie z art. 7a tej ustawy.

W okresie funkcjonowania PGK, z powodów biznesowych może mieć miejsce sytuacja, w której „A” dokona odpłatnego zbycia udziałów w „B”, wchodzące w skład PGK, w wyniku czego zostałby naruszony warunek wskazany w art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezbędny dla traktowania PGK jako podatnika na gruncie ww. ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku odpłatnego zbycia przez „A” posiadanych udziałów w „B”, skutkującego utratą statusu podatnika przez PGK, dochód lub strata osiągnięta z tytułu zbycia przedmiotowych udziałów powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych PGK jako element składowy dochodu lub straty PGK, zgodnie z art. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odpłatnego zbycia posiadanych przez „A” udziałów w „B” dochód lub strata zrealizowana na powyższej transakcji powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych PGK jako element składowy dochodu lub straty PGK, zgodnie z art. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W wyniku odpłatnego zbycia przez „A” posiadanych udziałów w „B”, tworzącej wraz z „A” oraz „C” PGK, Grupa przestanie spełniać warunki niezbędne do uznania jej za podatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie bowiem do art. la ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są łącznie określone przesłanki, w tym jedna ze spółek, zwana dalej „spółką dominującą”, posiada bezpośredni 95% udział w kapitale zakładowym pozostałych spółek, zwanych dalej „spółkami zależnymi”.

Mając na uwadze powyższe, aby podatkowa grupa kapitałowa uważana była za podatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych niezbędne jest, aby m.in. spółka dominująca posiadała określony udział kapitałowy w spółkach zależnych, tworzących wraz z nią podatkową grupę kapitałową.

Z kolei, zgodnie z art. 1a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznymi lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków, z zastrzeżeniem ust. 12, oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego.

Mając na uwadze powyższe, zmiany w stanie faktycznym lub prawnym powodujące naruszenie warunków niezbędnych dla uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika powoduje utratę przez tę grupę statusu podatnika, jak i skutkują zakończeniem roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej.

W konsekwencji, zasadniczo dzień naruszenia jednego z warunków wskazanych art. la ust. 2 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, np. dzień utraty wymaganego, co najmniej 95% udziału spółki dominującej w kapitale spółki zależnej stanowi ostatni dzień funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej jako podatnika w myśl ww. ustawy.

W związku z powyższym, zeznanie podatkowe podatkowej grupy kapitałowej za ostatni rok jej istnienia powinno obejmować rozliczenie podatku dochodowego za okres od pierwszego dnia rozpoczynającego dany rok podatkowy podatkowej grupy kapitałowej do dnia, w którym doszło do utraty statusu podatnika włącznie.

Mając na uwadze powyższe, w celu ustalenia, czy rozliczenie podatkowe Grupy w podatku dochodowym od osób prawnych za ostatni rok jej istnienia powinno obejmować również dochód lub stratę zrealizowaną przez „A” w związku z odpłatnym zbyciem posiadanych udziałów w „B”, niezbędne jest ustalenie daty uzyskania przez „A” przychodu z odpłatnego zbycia udziałów.

Stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Z uwagi na fakt, iż udziały w spółce kapitałowej stanowią prawa majątkowe, za dzień uzyskania przychodu, stosownie do art. 12 ust. 3a ww. ustawy, będzie uważany dzień zbycia prawa majątkowego.

W ocenie Wnioskodawcy, dniem zbycia praw majątkowych (udziałów w „B”) będzie dzień podpisania odpowiedniej umowy zbycia udziałów, przenoszącej własność udziałów w „B” na ich nabywcę.

W konsekwencji, „A” powinien rozpoznać przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w „B” w dniu podpisania umowy zbycia udziałów. Jednocześnie, wydatki poniesione przez „A” na objęcie udziałów w „B” powinny zostać rozpoznane przez niego jako koszt uzyskania przychodu w momencie powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w „B”.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż dzień utraty przez PGK statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych jest również ostatnim dniem ostatniego roku podatkowego PGK, natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w „B” powstaje dla „A” w dniu ich zbycia, będącym jednocześnie ostatnim dniem roku podatkowego Grupy. W tym samym dniu „A” rozpozna wysokość wydatków poniesionych na objęcie udziałów w „B” jako koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tychże udziałów.

W konsekwencji powyższego, „A” jako spółka dominująca w Grupie, będzie zobowiązana uwzględnić dochód lub stratę zrealizowaną przez nią w związku z odpłatnym zbyciem udziałów w „B” w ramach rozliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych PGK.

Powyższe wynika z faktu, iż stosownie do art. 7a ust. 1 wspomnianej ustawy, w podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, obliczanym zgodnie z art. 19, jest osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Zatem dochód lub strata zrealizowana przez „A” w związku z odpłatnym zbyciem udziałów w „B” ostatniego dnia roku podatkowego PGK będzie stanowić element składowy dochodu/straty PGK.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione niniejszym wniosku potwierdza również praktyka organów podatkowych.

W szczególności Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 17 października 2013 r. sygn. IPPB5/423-620/13-5/RS, który uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, iż: „sprzedaż całości lub części udziałów (akcji) Spółki Zależnej przez Spółkę Dominującą będzie skutkowała utratą w dniu sprzedaży statusu podatnika CIT przez PGK oraz zakończeniem w tym dniu roku podatkowego PGK”.

Tożsame stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, który w interpretacji indywidualnej z 14 lutego 2014 r. sygn. IPTPB3/423-488/13-3/PM zaakceptował stanowisko wnioskodawcy, iż: „przychody i koszty rozpoznawane w związku z czynnością powodującą utratę statusu podatnika przez PGK (np. w związku ze sprzedażą udziałów w spółce zależnej przez spółkę dominującą powodującą naruszenie warunków wskazanych w art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. b lub lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) powinny zostać uwzględnione w rozliczeniu PGK jako elementy dochodu lub straty spółki tworzącej PGK zgodnie z art. 7a ww. ustawy, nie zaś danej spółki jako oddzielnego podatnika”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.