Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-381/14-2/MZ
z 7 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 17 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”) jest polską spółką kapitałową podlegającą polskiemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Jedynym udziałowcem Spółki, posiadającym bezpośrednio 100% udziałów w Spółce jest C. z siedzibą w Luksemburgu (dalej: „Udziałowiec”).

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Natomiast Udziałowiec podlega w Luksemburgu opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia, nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 UPO.

Spółka oraz W. sp. z o.o. (dalej: „Spółka Zależna”) utworzą podatkową grupę kapitałową w rozumieniu art. 1a Ustawy o CIT (dalej: „P.”). W trakcie istnienia P. Spółka może otrzymywać od Spółki Zależnej nadwyżkę środków pieniężnych pochodzących z działalności Spółki Zależnej, np. na podstawie umowy darowizny, wypłaty dywidendy lub z tytułu umorzenia udziałów.

Po upływie okresu obowiązywania umowy P. (lub zaistnienia innego zdarzenia skutkującego utratą statusu podatnika przez P.), Spółka zawrze z Udziałowcem umowę darowizny, na podstawie której przekaże Udziałowcowi część posiadanych środków pieniężnych.

Na podstawie umowy darowizny zawartej pomiędzy Spółką a Udziałowcem, Udziałowiec nie przejmie żadnych długów, ciężarów ani zobowiązań Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Udziałowca, że przychód Udziałowca z tytułu otrzymania na podstawie umowy darowizny środków pieniężnych od Spółki stanowi przychód, który nie podlega opodatkowaniu w Polsce?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Udziałowca, że umowa darowizny zawarta pomiędzy Udziałowcem a Spółką nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC w Polsce?

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych, w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa darowizny zawarta pomiędzy Udziałowcem a Spółką nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC w Polsce.

Zgodnie z ustawą o PCC:

1. Podatkowi podlegają m.in. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d).
2. Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie darowizny – wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego (art. 6 ust. 1 pkt 3).

Jak wynika z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego:

1. Spółka zawrze z Udziałowcem umowę darowizny, na podstawie której przekaże Udziałowcowi część posiadanych środków pieniężnych.
2. Na podstawie umowy darowizny zawartej pomiędzy Spółką a Udziałowcem, Udziałowiec nie przejmie żadnych długów, ciężarów ani zobowiązań Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Udziałowca, w analizowanej sytuacji:

1. Zgodnie z literalną, logiczną i powszechnie akceptowaną interpretacją ustawy o PCC, katalog czynności podlegających opodatkowaniu PCC jest katalogiem zamkniętym, a w rezultacie dokonanie czynności niewymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC nie wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie PCC.
2. Zgodnie z cytowanymi przepisami, umowa darowizny stanowi jedną z czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu PCC jedynie, gdy wynika z niej, iż obdarowany przejmie od darczyńcy długi i ciężary albo zobowiązania darczyńcy.
3. Oznacza to, że darowizna środków pieniężnych dokonana przez Spółkę na rzecz Udziałowca podlegałaby opodatkowaniu PCC wyłącznie w sytuacji, jeżeli wiązałaby się ona z przejęciem przez Udziałowca długów, ciężarów lub zobowiązań Spółki.
4. Skoro jednak taka sytuacja nie ma miejsca w analizowanej sprawie, umowa darowizny zawarta między Udziałowcem a Spółką znajdzie się poza zakresem czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu PCC.

W konsekwencji, zdaniem Udziałowca, umowa darowizny zawarta pomiędzy Udziałowcem a Spółką nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC w Polsce.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również całkowite potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki organów podatkowych, w szczególności:

• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 marca 2014 roku, znak IBPBII/1/436-350/13/MCZ, zgodnie z którą: „po stronie Wnioskodawcy nie powstanie z tytułu dokonanej darowizny składników majątku na rzecz Spółki obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż opisana umowa darowizny nie wiąże się z przejęciem długów, ciężarów i zobowiązań. Umowa ta nie podlega więc w ogóle opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych”;
  
  
  

• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2014 roku, znak ITPB2/436-201a/13/TJ, zgodnie z którą: „Skoro jednak - jak przedstawiono w treści wniosku Wnioskodawczyni w związku z opisaną umową darowizny nie przejmie żadnych długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy to czynność ta, jako niewymieniona w art. 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych”.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.