Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-574/14-2/TR
z 5 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko zastępowanej przez pełnomocnika − radcę prawnego Panią przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania spłaty uzyskanej w związku z częściowym zniesieniem współwłasności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania spłaty uzyskanej w związku z częściowym zniesieniem współwłasności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem, na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 5 czerwca 1990 roku byli współwłaścicielami w udziale wynoszącym 1/4 części nieruchomości gospodarstwa rolnego, składającej się z niezabudowanych działek: numer 6 o powierzchni 0,6198 ha, numer 4 o powierzchni 1,2534 ha, numer 3/1 o powierzchni 0,4162 ha, numer 3/2 o powierzchni 0,5924 ha, numer 3/3 o powierzchni 0,4380 ha, numer 3/4 o powierzchni 0,6197, numer 3/5 o powierzchni 0,5760 ha, numer 3/6 o powierzchni 0,0866 ha, o łącznej powierzchni 4,6021 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Wnioskodawczyni do 2013 r. pozostawała we wspólności ustawowej majątkowej z mężem. Na mocy aktu notarialnego z dnia 24 marca 2013 r. sporządzonego przez notariusza w zakresie przyjęcia spadku, Wnioskodawczyni przyjęła wprost przysługujący z mocy testamentu spadek po zmarłym mężu, jako że została jako jedyna powołana do całości spadku. Tym samym prawo współwłasności w udziale wynoszącym 1/8 części nieruchomości gospodarstwa rolnego wskazanego powyżej, Wnioskodawczyni przejęła do majątku osobistego na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego w dniu 23 kwietnia 2013 r. przed notariuszem.

Na mocy umowy odpłatnego częściowego zniesienia współwłasności, zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 10 kwietnia 2014 r. przed notariuszem, Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na odpłatne częściowe zniesienie współwłasności na rzecz małżonków MP i TP, którzy na mocy umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 5 czerwca 1990 roku są współwłaścicielami w udziale wynoszącym 2/4 części nieruchomości na prawach wspólności ustawowej. Na podstawie umowy odpłatnego częściowego zniesienia współwłasności, małżonkowie MP i TP nabyli do majątku wspólnego wyłączne prawo własności działki numer 6 o powierzchni 0,6198 ha, numer 4 o powierzchni 1,2534 ha, numer 3/3 o powierzchni 0,4380 ha, o łącznej powierzchni 2,3112 ha. Wartość przysługującego małżonkom MP i TP udziału 2/4 części nieruchomości wynosi 7.363.360,00 zł, jednak wartość nabytych przez małżonków działek numer 6,4 i 3/3 wynosi 7.395.840,00 zł. W związku z czym wartość umowy w części przekraczającej wartość udziału wynosi 32.480,00 zł. Wnioskodawczyni otrzymała z tytułu odpłatnego częściowego zniesienia współwłasności kwotę 16.240,00 zł.

W związku z powyższym, wskazać należy, że odpłatne zniesienie współwłasności nastąpiło w dwóch stanach faktycznych:

1. Wnioskodawczyni rozporządzała udziałem stanowiącym 1/8 udziału we współwłasności nieruchomości po upływie 5 lat, od nabycia tego prawa na mocy umowy przekazania gospodarstwa rolnego;
2. Wnioskodawczyni rozporządzała udziałem stanowiącym 1/8 udziału we współwłasności nieruchomości, który przyjęła na mocy poświadczenia dziedziczenia sporządzonego po śmierci męża, a więc przed upływem 5 lat po nabyciu tego prawa.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawczyni podlega obowiązkowi podatkowemu na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350), od otrzymanej kwoty 16.240,00 zł z tytułu odpłatnego częściowego zniesienia współwłasności, przy rozporządzaniu prawem współwłasności w udziale 1/8 należącym do Wnioskodawczyni na mocy umowy przekazania gospodarstwa po upływie 5 lat od nabycia tego prawa?
2. Czy Wnioskodawczyni podlega obowiązkowi podatkowemu na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350), od otrzymanej kwoty 16.240,00 zł z tytułu odpłatnego częściowego zniesienia współwłasności, przy rozporządzaniu prawem własności w udziale 1/8 nabytego przez Wnioskodawczynię na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia przed upływem 5 lat od nabycia prawa?
3. W jakiej części kwoty 16.240,00 zł powstaje wobec Wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku, zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 1 nie podlega ona obowiązkowi podatkowemu w myśl ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350). Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) powyższej ustawy, za źródło przychodu uznawane jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udział nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Na podstawie powyższego przepisu, została sformułowana generalna zasada, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne zbycie oznacza każde przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Zgodnie z art. 155 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie „zbycie” odnosi się do wszelkich przypadków przeniesienia własności i ma zastosowanie do czynności prawnych, które skutkują przeniesieniem praw własności do całości lub części udziału. W powyższym stanie faktycznym, w którym dokonano odpłatnego częściowego zniesienia współwłasności zostało dokonane po upływie 5 lat od chwili ustanowienia tego prawa, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kwestii drugiego z pytań Wnioskodawczyni wskazuje, że podlega ona obowiązkowi podatkowemu w myśl ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z faktem, że udział w prawie współwłasności należącym do jej zmarłego męża, Wnioskodawczyni uzyskała w 2013 r. Dokonując czynności cywilnoprawnej w postaci odpłatnego częściowego zniesienia współwłasności, Wnioskodawczyni rozporządzała udziałem, który nabyła przed upływem 5 lat, od momentu nabycia tego prawa. Wobec powyższego, zgodnie z art. 10 ust. 8 lit. a) powyższej ustawy, należność otrzymana jako spłata stanowi przychód, a tym samym wobec Wnioskodawczyni powstaje obowiązek podatkowy. Zgodnie z art. 30e ust. 1 powyższej ustawy od dochodu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Przedstawiając stanowisko do ostatniego z pytań Wnioskodawczyni zauważa, że podatek dochodowy w wysokości 19 %, zgodnie z postanowieniami art. 30e ust. 1 powyższej ustawy, powinien mieć zastosowanie do połowy należności, którą otrzymała jako spłatę za odpłatne częściowe zniesienie współwłasności. Zgodnie z powyższym, powinien być on zapłacony od kwoty 8.120.00 zł. Bowiem, obowiązek podatkowy powstał tylko co do części udziału, który Wnioskodawczyni nabyła w drodze przyjęcia spadku po zmarłym mężu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie,

z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy
w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu
w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121) współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne, a także zaprezentowane powyżej ramy prawne sprawy, należy stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota obok udziałów w nieruchomości (uzyskanych w wyniku częściowego zniesienia współwłasności) nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma okoliczność, że otrzymana kwota oraz udziały w nieruchomości nie przekroczyły wartości przysługującego Wnioskodawczyni − przed zniesieniem współwłasności − udziału w ww. nieruchomości.

W konsekwencji na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty uzyskanej z tytułu częściowego zniesienia współwłasności, zarówno w części dotyczącej 1/8 udziału nabytego na mocy umowy przekazania gospodarstwa rolnego jak i w części odnoszącej się do 1/8 udziału nabytego tytułem dziedziczenia po zmarłym mężu.

W rezultacie stanowiska Wnioskodawczyni, należało uznać za nieprawidłowe. Należy bowiem zaznaczyć, że z uwagi na ekwiwalentność świadczeń stron umowy, w sprawie w ogóle nie doszło do zbycia przysługujących Wnioskodawczyni udziałów w nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym opisane we wniosku zdarzenie po stronie Wnioskodawczyni nie stanowi źródła przychodu na gruncie analizowanej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto informuje się, że dołączone do wniosku dokumenty nie podlegały weryfikacji w toku niniejszego postepowania, gdyż upoważniony do wydania interpretacji indywidualnej organ podatkowy orzeka tylko i wyłącznie w obrębie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Co oznacza, że organ rozpatrujący konkretną sprawę nie ma możliwości modyfikowania (uzupełniania, odtwarzania) stanu faktycznego tej sprawy, nie prowadzi również postępowania dowodowego w trybie działu IV Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.