Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-168/14-4/IR
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczącej transakcji udostepnienia znaku towarowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczącej transakcji udostępnienia znaku towarowego.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 8 sierpnia 2014 r., (doręczonym w dniu 12 sierpnia 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 22 sierpnia 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 18 sierpnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

... S.A., (dalej: jako Spółka lub Wnioskodawca), na podstawie umowy zawartej z podmiotem powiązanym korzysta ze znaku towarowego. Spółka uzyskała licencję niewyłączną upoważniającą do używania znaku towarowego w odniesieniu do wszystkich towarów i usług Spółki. Wnioskodawca nie jest upoważniony do zbycia praw do używania znaku towarowego ani do udzielania dalszych licencji bez pisemnej zgody licencjodawcy.

W związku z korzystaniem ze znaku towarowego, Spółka płaci wynagrodzenie na rzecz kontrahenta. Wynagrodzenie uiszczane przez Spółkę z tytułu korzystania ze znaku towarowego za okres roczny jest poniżej równowartości 30 000 EURO, tj. nie przekracza limitu wynikającego z art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm. dalej: jako updop). Spółka nie realizuje innych transakcji z podmiotem udostępniającym znak towarowy, które polegałyby na udostępnianiu wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca nie realizuje również z tym podmiotem powiązanym transakcji polegających na sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych. Z podmiotem udzielającym licencji Wnioskodawca dokonuje również innych transakcji polegających na świadczeniu usług, których wartość roczna przekracza równowartość 30 000 EURO, tj. limit określony w art. 9a ust. 2 updop.

W tym zakresie Spółkę wiążą z usługodawcą dwie umowy;

• umowa na świadczenie usług w trybie ciągłym,
  

• umowa na świadczenie usług w trybie doraźnym.
  
  

Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług w trybie ciągłym, Spółka korzysta z następujących usług:

• koordynacji i doradztwa w zakresie public relations,
  

• doradztwa w zakresie polityki zakupowej,
  

• doradztwa w zakresie inwestycji majątkowych,
  

• koordynacji i zarządzania ryzykiem korporacyjnym,
  

• koordynacji i doradztwa w zakresie polityki podatkowej,
  

• doradztwa w zakresie planowania i raportowania,
  

• doradztwa w zakresie ryzyka stopy procentowej i kursu walutowego,
  

• koordynacji i doradztwa w zakresie zarządzania płynnością (cashpooling),
  

• koordynacji i doradztwa w zakresie polityki zarządzania zasobami ludzkimi,
  

• koordynacji i doradztwa w zakresie kontroli zgodności,
  

• koordynacji i doradztwa w zakresie zarządzania kadrą kluczową,
  

• koordynacji i doradztwa w zakresie badań i rozwoju,
  

• koordynacji i doradztwa w zakresie ubezpieczeń.
  
  

Wynagrodzenie za świadczone powyżej usługi zostało ustalone w wysokości kosztów poniesionych przez kontrahenta, powiększonych o marżę.

Na podstawie umowy o świadczenie usług w trybie doraźnym Wnioskodawca korzysta z usług w zakresie:

• konsultowania, opiniowania i pomocy (m.in. ramowe wytyczne) przy opracowywaniu strategii spółek (obszarów biznesowych) oraz narzędzi wdrożenia strategii,
  

• sporządzania analiz z monitorowania środowiska regulacyjnego (w kraju i za granicą), identyfikowania i szacowania kluczowych zagadnień regulacyjnych na potrzeby spółek,
  

• przygotowania analiz oraz pomocy w wyborze inicjatyw w zakresie rozwoju, wyszukiwania propozycji atrakcyjnych projektów inwestycyjnych, pomocy w określaniu kierunków inwestycyjnych, pomocy w ocenie potencjalnych projektów rozwojowych,
  

• wsparcia w obszarze zarządzania projektami,
  

• wsparcia w obszarze nadzoru właścicielskiego,
  

• wsparcia przygotowania i realizacji transakcji kapitałowych,
  

• wsparcia w zakresie audytu wewnętrznego,
  

• wsparcia w zakresie kontroli dochodzeniowej,
  

• wspierania funkcjonowania spółek Grupy Kapitałowej P. w nowych warunkach gospodarczo-politycznych na wspólnym europejskim rynku energii elektrycznej w celu umacniania ich pozycji na arenie międzynarodowej,
  

• wspierania projektów w spółkach Grupy Kapitałowej P. w zakresie zgłoszonych projektów międzynarodowych i inicjatyw związanych z wykorzystaniem nowych technologii,
  

• zapewnienia informacji o projektach międzynarodowych regulacji prawnych w obszarze zainteresowania zgłoszonego przez Spółkę.
  
  

Poszczególne czynności (w ramach umowy w trybie doraźnym) realizowane są na podstawie odrębnych pisemnych zleceń. Wynagrodzenie zostało ustalone jako iloczyn liczby przepracowanych godzin oraz przyjętej stawki za godzinę pracy poszczególnych kategorii pracowników.

W uzupełnieniu wniosku dodano następujące wyjaśnienia.

Podmiotem powiązanym jest spółka kapitałowa posiadająca bezpośrednio ponad 5% udziałów w kapitale Wnioskodawcy (powiązanie w rozumieniu art. 11 ust. 4 pkt 1 i ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Wynagrodzenie uiszczane przez Spółką z tytułu korzystania ze znaku towarowego za okres roczny (jak również rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotycząca używania znaku towarowego) jest poniżej równowartości 30 000 EURO, tj. nie przekracza limitu wynikającego z art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto umowa przewiduje jednocześnie, że suma opłat (uwzględniająca należny podatek VAT) w całym okresie obowiązywania umowy nie będzie wyższa aniżeli równowartość 30 000 EURO.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczącej transakcji udostępnienia znaku towarowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej dotyczącej transakcji udostępnienia znaku towarowego.

Stosownie do art. 9a ust. 2 updop, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowych świadczeń przekracza równowartość

1. 100 000 EURO – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30 000 EURO – w przypadkach świadczenia usług, sprzedaży lub udostępniania wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50 000 EURO – w pozostałych przypadkach.
   
   

Pomimo, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych posługuje się pojęciem transakcja, nie zawiera tej definicji. Z tych powodów należy posłużyć się potocznym rozumieniem tego pojęcia. „Transakcja” znaczy zasadniczo tyle, co: zawarcie umowy w sprawie kupna sprzedaży czegoś (Mały słownik języka polskiego, praca zbiorowa pod red. S. Skorupki, H. Auderskiej, Z. Łempickiej, Warszawa 1968 r., s. 834; Słownik poprawnej polszczyzny, praca zbiorowa pod red. W. Doroszewskiego, Warszawa 1973 r., s. 789; Słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa pod red. J. Tokarskiego, Warszawa 1980 r., s. 769).

Z powyższego wynika według Wnioskodawcy, że termin „transakcja” co najmniej pozytywnie koresponduje z terminem „umowa”. Przepisy art. 9a ust. 1 i art. 9a ust. 2 updop, stanowią o obowiązku dokumentowania transakcji między podmiotami powiązanymi, to jest między podatnikiem, którego dotyczyć może obowiązek sporządzania omawianej dokumentacji, a danym podmiotem z nim powiązanym. Przepis art. 9a ust. 2 updop, zawiera tylko wyrażenie „między podmiotami powiązanymi” i nie stanowi, że chodzi w nim o sumowanie wszystkich transakcji z różnymi podmiotami. Oznacza to, że limity wskazane w art. 9a ust. 2 updop, odnoszą się do umowy lub umów mających analogiczny przedmiot, a nie sumy wszystkich transakcji zrealizowanych przez podatnika w danym roku podatkowym. Niecelowym byłoby nakładanie na podatnika obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej dotyczącej transakcji na symboliczne kwoty tylko dlatego, że podmioty powiązane uprzednio zawarły umowę zupełnie odmienną na kwotę przekraczającą ustawowe limity.

Według Wnioskodawcy wskazać należy, że w art. 9a ust. 2 pkt 2 updop, w ramach odrębnego limitu, wyróżnione przedmiotowo zostały trzy rodzaje transakcji:

• świadczenie usług,
  

• sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych,
  

• udostępnienie wartości niematerialnych lub prawnych.
  
  

Biorąc pod uwagę trzy odrębne kategorie transakcji, dla których został określony limit 30 000 EURO, w ocenie Wnioskodawcy, limit 30 000 EURO należy odnosić odrębnie do każdej z nich. Innymi słowy, Spółka zawierając z podmiotem powiązanym umowy na świadczenie usług, sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych oraz udostępnienie wartości niematerialnych i prawnych nie jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 updop, dotyczącej poszczególnych kategorii transakcji (sprzedaż wartości niematerialnej i prawnej (dalej:WNiP), udostępnienie WNIP, świadczenie usług) przy założeniu, że suma należności wynikająca z danego rodzaju transakcji nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2 updop.

W ocenie Wnioskodawcy, błędne jest twierdzenie, że jeżeli suma wartości transakcji z jednym podmiotem powiązanym z tytułu sprzedaży i udostępnienia WNiP oraz świadczenia usług przekracza kwotę 30 000 EURO, to podatnik jest zobowiązany do sporządzenia dla wszystkich tych transakcji dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 updop.

Podsumowując, w ocenie Spółki, limit 30 000 EURO należy odnosić odrębnie do poszczególnych rodzajów transakcji wymienionych w art. 9a ust. 2 pkt 2 updop, tj.:

1. odrębnie w stosunku do transakcji udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych,
2. odrębnie w stosunku do transakcji sprzedaży wartości niematerialnych,
3. odrębnie w stosunku do transakcji świadczenia usług.
   
   

Innymi słowy, Spółka uważa, że jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 updop dotyczącej tylko tych transakcji wymienionych w pkt a)-c), których wartość przekracza 30 000 EURO. Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli jeden rodzaj transakcji przekracza ten limit, a inne nie, obowiązkowi dokumentacyjnemu nie podlegają transakcje o wartości poniżej ww. limitu.

Podobne stanowisko prezentowane jest, według Wnioskodawcy, w orzecznictwie i interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów.

W interpretacji indywidualnej Ministra Finansów – Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2009 r., sygn. IPPB5/423-247/09-2/MB Organ podatkowy uznał, cyt.: „Pod pojęciem „transakcji” należy rozumieć umowę lub umowy zawarte z tym samym partnerem lub tymi samymi partnerami, przedmiotem której lub których są dobra i usługi objęte jedną ceną”.

W wyroku z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. II FSK 1052/11 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, cyt.: „Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p, powstaje, jeżeli wartość wszystkich świadczonych usług tego samego rodzaju z tytułu transakcji z podmiotem powiązanym przekroczyła kwotę wskazaną w art. 9a ust. 2 pkt 2 wymienionej ustawy”.

W wyroku z dnia 25 lipca 2012 r., sygn. III SA/Wa 2659/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził cyt.: „Jeżeli podatnik zawiera kilka transakcji z tym samym podmiotem powiązanym, ale dotyczą one różnych świadczeń, dla których określono różne ceny, to wartość tych poszczególnych świadczeń nie podlega zsumowaniu, z tym że podstawą zaniechania sumowania wartości świadczeń jest różny ich rodzaj, a nie pochodna od tego różna cena świadczeń”.

W wyroku z dnia 10 maja 2012 r., sygn. II FSK 1894/10 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, cyt.: „Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p., powstaje, jeżeli wartość wszystkich świadczonych usług tego samego rodzaju z tytułu transakcji z podmiotem powiązanym przekroczyła kwotę wskazaną w art. 9a ust. 2 pkt 2 wymienionej ustawy”.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczenia i interpretacje, należy uznać w ocenie Wnioskodawcy, że:

1. udostępnienie wartości niematerialnych i prawnych,
2. sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych,
3. świadczenie usług,

mają odmienny charakter, przez co podlegają odrębnemu obowiązkowi dokumentacyjnemu, a należności z ich tytułu nie podlegają sumowaniu. Skoro wartość transakcji polegających na udostępnieniu wartości niematerialnych i prawnych nie przekracza limitu 30 000 EURO, to Spółka nie jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej dotyczącej tej transakcji, pomimo że wartość usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez licencjodawcę przekracza limity zobowiązujące Spółkę do sporządzenia dokumentacji podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku dodano następującą argumentację w zakresie stanowiska Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego we wniosku (po jego uzupełnieniu), z uwagi na nieprzekroczenie limitu określonego w art. 9a ust. 2 pkt 2 updop, w zakresie transakcji udostępnienia znaku towarowego, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 tej ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, określony w art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy limit 30 000 EURO należy odnosić odrębnie do poszczególnych rodzajów transakcji wymienionych w tym artykule, tj.:

1. odrębnie w stosunku do transakcji udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych,
2. odrębnie w stosunku do transakcji sprzedaży wartości niematerialnych,
3. odrębnie w stosunku do transakcji świadczenia usług.
   
   

Z uwagi na to, że w przedmiotowym przypadku:

• wynagrodzenie uiszczane przez Wnioskodawcę z tytułu korzystania ze znaku towarowego za okres roczny (jak również rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotycząca używania znaku towarowego) jest poniżej równowartości 30 000 EURO, tj. nie przekracza limitu wynikającego z art. 9a ust. 2 pkt 2 updop,
  

• umowa przewiduje, że suma opłat (uwzględniająca należny podatek VAT) w całym okresie obowiązywania umowy nie będzie wyższa aniżeli równowartość 30 000 EURO,
  

• Wnioskodawca nie realizuje innych transakcji z podmiotem udostępniającym przedmiotowy znak towarowy, które polegałyby na udostępnianiu wartości niematerialnych i prawnych,
  

• Wnioskodawca nie realizuje również z tym podmiotem powiązanym transakcji polegających na sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych,
  

oraz po uwzględnieniu pozostałych okoliczności szczegółowo określonych we wniosku o wydanie interpretacji, a także argumentacji już wskazanej w tym wniosku,
a w szczególności uwzględniając to, że:

• z podmiotem udzielającym licencji na znak towarowy Wnioskodawca dokonuje innych transakcji, które to transakcje polegają na świadczeniu zróżnicowanych usług (szczegółowo wymienionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji), których to łączna wartość roczna przekracza równowartość 30 000 EURO, tj. limit określony w art. 9a ust. 2 pkt 2 updop, zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie przedmiotowej transakcji udostępnienia znaku towarowego, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami − w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 – lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej: określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);

1. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
2. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
3. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach − w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
4. wskazanie innych czynników − w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;
5. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń − w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Powyższy obowiązek – na podstawie art. 9a ust. 2 ww. ustawy – obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100 000 EURO – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30 000 EURO – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50 000 EURO – w pozostałych przypadkach.
   
   

Definicja podmiotów powiązanych została umieszczona w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

I tak, zgodnie z art. 11 ust. 1 tej ustawy: jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 4 ww. ustawy: przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach (art. 11 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 11 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Z powyższych przepisów wyraźnie wynika, że aby powstał wymóg sporządzania wspomnianej dokumentacji podatkowej, konieczne jest jednoczesne ziszczenie się dwóch warunków. Po pierwsze, musimy mieć do czynienia z transakcją oraz po drugie – taka transakcja musi mieć miejsce między podmiotami powiązanymi.

Pojęcie „transakcja” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego, zatem można uznać, że nie posiada ono definicji legalnej. W takim przypadku należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://sjp.pwn.pl), transakcja to operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, też zawarcie takiej umowy.

Podmioty powiązane – to podmioty, między którymi zachodzą relacje określone w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli m.in. gdy te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

Dla oceny i ustalenia, czy działania podmiotów powiązanych mają wpływ na wysokość ceny transakcji, a także dla stwierdzenia, czy działania podmiotów powiązanych nie mają wpływu na zaniżenie dochodów budżetu państwa – służy dokumentacja podatkowa, której obowiązek prowadzenia przez podatników w przypadku określonej kategorii transakcji nakładają przepisy art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z kolei dla podatnika sporządzenie dokumentacji jest o tyle istotne, że w przypadku gdy z uzasadnionych powodów warunki, na których odbywają się transakcje między powiązanymi podmiotami różnią się od ogólnie stosowanych – to starannie sporządzona dokumentacja może stanowić materiał dowodowy potwierdzający poprawność takich transakcji z ekonomicznego punktu widzenia.

Jak wskazano wyżej, obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej, według treści art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy transakcji, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń, przekracza określone w ustawie wartości.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że P. S.A., (dalej: jako Spółka lub Wnioskodawca), na podstawie umowy zawartej z podmiotem powiązanym korzysta ze znaku towarowego. Podmiotem powiązanym jest spółka kapitałowa posiadająca bezpośrednio ponad 5% udziałów w kapitale Wnioskodawcy (powiązanie w rozumieniu art. 11 ust. 4 pkt 1 i ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). W związku z korzystaniem ze znaku towarowego, Spółka płaci wynagrodzenie na rzecz kontrahenta. Wynagrodzenie uiszczane przez Spółkę z tytułu korzystania ze znaku towarowego za okres roczny jest poniżej równowartości 30 000 EURO, tj. nie przekracza limitu wynikającego z art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka nie realizuje innych transakcji z podmiotem udostępniającym znak towarowy, które polegałyby na udostępnianiu wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca nie realizuje również z tym podmiotem powiązanym transakcji polegających na sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych. Z podmiotem udzielającym licencji Wnioskodawca dokonuje również innych transakcji polegających na świadczeniu usług, których wartość roczna przekracza równowartość 30 000 EURO, tj. limit określony w art. 9a ust. 2 updop. W tym zakresie Spółkę wiążą z usługodawcą dwie umowy: umowa na świadczenie usług w trybie ciągłym, umowa na świadczenie usług w trybie doraźnym. Poszczególne czynności (w ramach umowy w trybie doraźnym) realizowane są na podstawie odrębnych pisemnych zleceń. Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług w trybie ciągłym, Spółka korzysta z następujących usług: koordynacji i doradztwa w zakresie public relations, doradztwa w zakresie polityki zakupowej, doradztwa w zakresie inwestycji majątkowych, koordynacji i zarządzania ryzykiem korporacyjnym, koordynacji i doradztwa w zakresie polityki podatkowej, doradztwa w zakresie planowania i raportowania, doradztwa w zakresie ryzyka stopy procentowej i kursu walutowego, koordynacji i doradztwa w zakresie zarządzania płynnością (cashpooling), koordynacji i doradztwa w zakresie polityki zarządzania zasobami ludzkimi, koordynacji i doradztwa w zakresie kontroli zgodności, koordynacji i doradztwa w zakresie zarządzania kadrą kluczową, koordynacji i doradztwa w zakresie badań i rozwoju, koordynacji i doradztwa w zakresie ubezpieczeń. Wynagrodzenie za świadczone powyżej usługi zostało ustalone w wysokości kosztów poniesionych przez kontrahenta, powiększonych o marżę. Na podstawie umowy o świadczenie usług w trybie doraźnym Wnioskodawca korzysta z usług w zakresie: konsultowania, opiniowania i pomocy (m.in. ramowe wytyczne) przy opracowywaniu strategii spółek (obszarów biznesowych) oraz narzędzi wdrożenia strategii, sporządzania analiz z monitorowania środowiska regulacyjnego (w kraju i za granicą), identyfikowania i szacowania kluczowych zagadnień regulacyjnych na potrzeby spółek, przygotowania analiz oraz pomocy w wyborze inicjatyw w zakresie rozwoju, wyszukiwania propozycji atrakcyjnych projektów inwestycyjnych, pomocy w określaniu kierunków inwestycyjnych, pomocy w ocenie potencjalnych projektów rozwojowych, wsparcia w obszarze zarządzania projektami, wsparcia w obszarze nadzoru właścicielskiego, wsparcia przygotowania i realizacji transakcji kapitałowych, wsparcia w zakresie audytu wewnętrznego, wsparcia w zakresie kontroli dochodzeniowej, wspierania funkcjonowania spółek Grupy Kapitałowej P. w nowych warunkach gospodarczo-politycznych na wspólnym europejskim rynku energii elektrycznej w celu umacniania ich pozycji na arenie międzynarodowej, wspierania projektów w spółkach Grupy Kapitałowej P. w zakresie zgłoszonych projektów międzynarodowych i inicjatyw związanych z wykorzystaniem nowych technologii, zapewnienia informacji o projektach międzynarodowych regulacji prawnych w obszarze zainteresowania zgłoszonego przez Spółkę. Wynagrodzenie uiszczane przez Spółką z tytułu korzystania ze znaku towarowego za okres roczny (jak również rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotycząca używania znaku towarowego) jest poniżej równowartości 30 000 EURO, tj. nie przekracza limitu wynikającego z art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto umowa przewiduje jednocześnie, że suma opłat (uwzględniająca należny podatek VAT), w całym okresie obowiązywania umowy nie będzie wyższa aniżeli równowartość 30 000 EURO.

W ocenie tutejszego Organu, w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym Spółka nieprawidłowo stosuje wydzielenie transakcji takich jak: świadczenie usług, sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych, udostępnienie wartości niematerialnych lub prawnych, do których osobno stosuje limit zdefiniowany w art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Limit 30 000 EURO wyznaczony przepisem art. 9a ust. 2 pkt 2 ww. ustawy należy odnieść do łącznej wartości transakcji wynikających ze świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w tym przepisie, przypadającej na dany rok podatkowy.

Podkreślić należy, że przepis art. 9a ust. 2 pkt 2 ww. ustawy używa określenia „(...) w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń (...)”. Ustawa wskazuje tu na łącznie rozpatrywaną kwotę (wartość) świadczeń, czyli na sumę tych wartości.

Przyjmując argumentację Wnioskodawcy należałoby uznać, że samo „odrębne” ustalenie ceny za poszczególne rodzaje transakcji z danym podmiotem powiązanym, w przedstawiony stanie faktycznym na świadczenie usług i udostępnienie znaku towarowego i stwierdzenie obiektywnego faktu, że w wyniku tego „odrębnego” ustalenia ceny wartość żadnego z tych świadczeń nie przekracza limitu 30 000 EURO, eliminuje obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, choć istnieje on w razie zsumowania wartości za poszczególne świadczenia. Powyższy przykład jednoznacznie ilustruje, że metoda odrębnego ustalania ceny za poszczególne transakcje umożliwia obejście obowiązku dokumentacyjnego. Takie z kolei obejście zaprzecza ratio legis instytucji dokumentowania transakcji z podmiotem powiązanym.

Przepis art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej dla transakcji dotyczących świadczenia usług, sprzedaży lub udostępniania wartości niematerialnych i prawnych powstaje po przekroczeniu 30 000 EURO.

Z powyższego wynika, że Spółka nieprawidłowo ocenia przedstawiony w niniejszej sprawie stan faktyczny w aspekcie limitów wskazanych w przepisie art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym w aspekcie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych wyżej przepisów tutejszy Organ stoi na stanowisku, że w sytuacji gdy wynikająca z umów zawartych przez Wnioskodawcę z podmiotem powiązanym łączna kwota (lub jej równowartość) lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotyczących usług i udostępnienia znaku towarowego – w danym roku podatkowym przekroczy 30 000 EURO, tj. limit wskazany w art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma wynikający z art. 9a ust. 1 ww. ustawy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej do wszystkich transakcji realizowanych z tym podmiotem powiązanym. Zatem, w zakresie przedmiotowej transakcji udostępnienia znaku towarowego, Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Końcowo dodać także należy, że powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych oraz indywidualne interpretacje podatkowe zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odrębnych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. Organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną, gdyż nie stanowią przepisów prawa materialnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.