INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismami, które wpłynęły do tut. Organu w dniu 10 stycznia 2012 r. i 11 stycznia 2012 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenie przyszłego.

Spółka z o.o. (Spółka) zamierza, po uprzednim przekształceniu w spółkę akcyjną, pozyskać nowych akcjonariuszy, którzy obejmą emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, a następnie wprowadzić akcje Spółki do obrotu w organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych (GPW) alternatywnym systemie obrotu, zgodnym z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 ze zm.), pod nazwą „A”.

Spółka poniesie koszty między innymi związane - przynajmniej pośrednio - z wymienionymi powyżej czynnościami na wykonanie następujących działań:

1. sporządzenie analizy możliwości pozyskania kapitału przez Spółkę,
2. sporządzenie analizy konkurencji i opisu pozycji Spółki na tle branży,
3. opracowanie prognoz finansowych z uwzględnieniem planów rozwoju Spółki,
4. przygotowanie Memorandum Informacyjnego, przedstawiającego informacje na temat działalności Spółki, Jej otoczenia rynkowego, szansę rozwoju i ryzyka inwestycyjne, przeznaczonego dla potencjalnych inwestorów w celu zapoznania ich ze Spółką i emisją akcji,
5. sporządzenie wyceny akcji Spółki dwoma metodami: porównawczą oraz DCF,
6. przygotowania materiału promocyjnego wysyłanego do potencjalnych inwestorów (tzn. teaser),
7. przygotowanie prezentacji Spółki i oferty na potrzeby spotkań Zarządu z inwestorami, analitykami i dziennikarzami,
8. sporządzenie listy inwestorów, do których Spółka skieruje ofertę objęcia akcji,
9. opracowanie zmian na stronie internetowej Spółki, dotyczące relacji inwestorskich,
10. opracowanie procedur obiegu informacji poufnych w Spółce,
11. przygotowanie księgi zasad i regulacji związanych z obowiązkami informacyjnymi, wymaganymi przez regulacje obowiązujące na „A”,
12. przygotowanie ogłoszenia i uchwał Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy dotyczących dematerializacji i wprowadzenia praw do akcji oraz akcji do obrotu na „A”,
13. przygotowanie raportu z emisji prywatnej Spółki dla GPW,
14. przygotowanie wniosków o umowę i rejestrację akcji w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych,
15. przygotowanie wniosków do GPW w związku z wprowadzeniem praw do akcji oraz akcji do obrotu oraz wyznaczenie pierwszego dnia notowania.
16. przygotowanie Dokumentu Informacyjnego zgodnego z wymogami „A”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy następujące koszty, między innymi związane - przynajmniej pośrednio - z pozyskaniem nowych akcjonariuszy, którzy obejmą emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych oraz wprowadzeniem akcji Spółki do obrotu w organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych (GPW) alternatywnym systemie obrotu, zgodnym z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 ze zm.), pod nazwą „A”, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.):

1. sporządzenie analizy możliwości pozyskania kapitału przez Spółkę,
2. sporządzenie analizy konkurencji i opisu pozycji Spółki na tle branży,
3. opracowanie prognoz finansowych z uwzględnieniem planów rozwoju Spółki,
4. przygotowanie Memorandum Informacyjnego, przedstawiającego informacje na temat działalności Spółki, Jej otoczenia rynkowego, szansę rozwoju i ryzyka inwestycyjne, przeznaczonego dla potencjalnych inwestorów w celu zapoznania ich ze Spółką i emisją akcji,
5. sporządzenie wyceny akcji Spółki dwoma metodami: porównawczą oraz DCF,
6. przygotowania materiału promocyjnego wysyłanego do potencjalnych inwestorów (tzn. teaser),
7. przygotowanie prezentacji Spółki i oferty na potrzeby spotkań Zarządu z inwestorami, analitykami i dziennikarzami,
8. sporządzenie listy inwestorów, do których Spółka skieruje ofertę objęcia akcji,
9. opracowanie zmian na stronie internetowej Spółki, dotyczące relacji inwestorskich,
10. opracowanie procedur obiegu informacji poufnych w Spółce,
11. przygotowanie księgi zasad i regulacji związanych z obowiązkami informacyjnymi, wymaganymi przez regulacje obowiązujące na „A”,
12. przygotowanie ogłoszenia i uchwał Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy dotyczących dematerializacji i wprowadzenia praw do akcji oraz akcji do obrotu na „A”,
13. przygotowanie raportu z emisji prywatnej Spółki dla GPW,
14. przygotowanie wniosków o umowę i rejestrację akcji w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych,
15. przygotowanie wniosków do GPW w związku z wprowadzeniem praw do akcji oraz akcji do obrotu oraz wyznaczenie pierwszego dnia notowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu”.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy: „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód” i ust. 2: „Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą”.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
3. kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład”.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy: „Do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela”.

21 stycznia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie podjął następującą uchwałę (sygn. II FPS 6/10): „Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy”.

W uzasadnieniu sentencji podano:

„Podsumowując stwierdzić należy, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych.

Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów”.

Opierając się na cytowanej sentencji NSA w Warszawie (Spółka podkreśla raz jeszcze sentencję: „Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy) wystarczy ocenić, czy dany wydatek związany z emisją nowych akcji zalicza się do wydatków, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego.

Spółka dokonała sprawdzenia, które z wymienionych w pytaniu 16 wydatków stanowią wydatki, bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych. Okazuje się, że w ocenie Spółki, żaden z wymienionych 16 wydatków nie jest wydatkiem, bez którego nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych. Każdego wymienionego wydatku można uniknąć nie podejmując wymienionych czynności, bez wpływu na skuteczność podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych.

Innymi słowy, bez ponoszenia wymienionych wydatków i wręcz bez podejmowania wymienionych czynności można skutecznie dokonać podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Jak stanowi art. 302 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), kapitał zakładowy spółki akcyjnej dzieli się na akcje o równej wartości nominalnej. Zgodnie z art. 306 pkt 2, do powstania spółki akcyjnej wymaga się – z uwzględnieniem art. 309 § 3 i § 4 – wniesienia przez akcjonariuszy wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego. Zawiązanie spółki akcyjnej następuje z chwilą objęcia wszystkich akcji (art. 310 § 1).

Zgodnie natomiast z treścią art. 431 § 1 tej ustawy, podwyższenie kapitału zakładowego spółek akcyjnych wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

Stosownie do treści art. 431 § 2 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, objęcie nowych akcji może nastąpić w drodze złożenia oferty przez spółkę i jej przyjęcia przez oznaczonego adresata; przyjęcie oferty następuje na piśmie pod rygorem nieważności (subskrypcja prywatna).

Z powyższego wynika zatem, iż wszelkie koszty ponoszone przez spółkę akcyjną przy jej założeniu lub rozszerzeniu, związane z emisją akcji lub podwyższeniem wartości nominalnej dotychczasowych akcji, pozostają w bezpośrednim związku z utworzeniem lub podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Z przytoczonej definicji dochodu wynika więc, iż stanowi on różnicę pomiędzy przychodami a kosztami jego uzyskania.

Omawiana ustawa nie definiuje przy tym pojęcia przychodu, a jedynie ogranicza się do kazuistycznego wypunktowania w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartości majątkowych „w szczególności” zaliczanych do tej kategorii. W ustępie 4 powołanego artykułu zawarto natomiast zamknięty katalog przysporzeń majątkowych nieuznawanych za przychody podatkowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy wynika więc, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki. Zatem przepis ten dotyczy przychodów wyłączonych z przychodów opodatkowanych, neutralnych podatkowo, a więc niestanowiących podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu powołanego przepisu art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, ustawodawca wyraźnie wskazał, że wartości majątkowe wniesione na pokrycie kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie stanowią jej przychodu podatkowego; mają one odrębny charakter z uwagi na cel, któremu służą - zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla jej funkcjonowania.

Z kolei, jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia dwie kategorie kosztów:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż po uprzednim przekształceniu w spółkę akcyjną, zamierza pozyskać nowych akcjonariuszy, którzy obejmą emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, a następnie wprowadzić akcje Spółki do obrotu w organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych alternatywnym systemie obrotu „A”.

Ponadto Spółka stwierdziła, iż poniesie koszty związane – przynajmniej pośrednio – z wymienionymi powyżej czynnościami na wykonanie następujących działań:

1. sporządzenie analizy możliwości pozyskania kapitału przez Spółkę,
2. sporządzenie analizy konkurencji i opisu pozycji Spółki na tle branży,
3. opracowanie prognoz finansowych z uwzględnieniem planów rozwoju Spółki,
4. przygotowanie Memorandum Informacyjnego, przedstawiającego informacje na temat działalności Spółki, jej otoczenia rynkowego, szansę rozwoju i ryzyka inwestycyjne, przeznaczonego dla potencjalnych inwestorów w celu zapoznania ich ze Spółką i emisją akcji,
5. sporządzenie wyceny akcji Spółki dwoma metodami: porównawczą oraz DCF,
6. przygotowania materiału promocyjnego wysyłanego do potencjalnych inwestorów (tzn. teaser),
7. przygotowanie prezentacji Spółki i oferty na potrzeby spotkań Zarządu z inwestorami, analitykami i dziennikarzami,
8. sporządzenie listy inwestorów, do których Spółka skieruje ofertę objęcia akcji,
9. opracowanie zmian na stronie internetowej Spółki, dotyczące relacji inwestorskich,
10. opracowanie procedur obiegu informacji poufnych w Spółce,
11. przygotowanie księgi zasad i regulacji związanych z obowiązkami informacyjnymi, wymaganymi przez regulacje obowiązujące na „A”,
12. przygotowanie ogłoszenia i uchwał Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy dotyczących dematerializacji i wprowadzenia praw do akcji oraz akcji do obrotu na „A”,
13. przygotowanie raportu z emisji prywatnej Spółki dla GPW,
14. przygotowanie wniosków o umowę i rejestrację akcji w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych,
15. przygotowanie wniosków do GPW w związku z wprowadzeniem praw do akcji oraz akcji do obrotu oraz wyznaczenie pierwszego dnia notowania.
16. przygotowanie Dokumentu Informacyjnego zgodnego z wymogami „A”.

Spółka dokonując oceny przedmiotowych wydatków, zwróciła uwagę na treść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. II FPS 6/10 i w konsekwencji stwierdziła, że żaden z wymienionych powyżej wydatków nie jest wydatkiem, bez którego nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej i ponadto koszty te – zdaniem Wnioskodawcy – pozostają bez wpływu na skuteczność podwyższenia tego kapitału.

Odnosząc powyższe do powołanych regulacji prawnopodatkowych, tut. Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy. Czynności, które podejmuje Spółka, tj. pozyskanie nowych akcjonariuszy, którzy obejmą emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej oraz wprowadzenie akcji Spółki do obrotu w organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych alternatywnym systemie obrotu „A” oraz ponoszenie w tym celu ww. kosztów, ma niezaprzeczalnie związek z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki. Podkreślenia w niniejszej sprawie wymaga fakt, iż bez przekształcenia Spółki i wprowadzenia Jej akcji do obrotu, kapitał zakładowy Spółki nie uległby podwyższeniu i w konsekwencji, Wnioskodawca nie poniósłby ww. kosztów. Nie można więc uznać, że enumeratywnie wymienione przez Wnioskodawcę wydatki nie mają związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, gdyż – w ocenie Spółki – nie są niezbędne.

Zdaniem Organu, przedmiotowe wydatki, które poniesie Spółka służą emisji nowych akcji, a więc pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

Zatem w świetle powyższego, zasadnym jest wskazanie na prawidłowość zawartą w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, że zwrot normatywny „do przychodów nie zalicza się” odnosi się do przychodów w rozumieniu art. 7 ust. 2 tej ustawy, który stanowi w istotnym dla sprawy zakresie, iż dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłącza określone w nim przychody z przychodów określonych w art. 7 ust. 2 ustawy. Ponieważ art. 7 ust. 2 ww. ustawy mówi także o zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztach uzyskania przychodów jako kategorii współtworzącej dochód wskutek pomniejszenia przychodów o te koszty, staje się oczywiste, że koszty uzyskania przychodów nie mogą być wiązane z przychodami, które z przychodów w rozumieniu wynikającym z art. 7 ust. 2 ww. ustawy, zostały wyłączone.

Stwierdzone powyżej rozróżnienie przychodu podatkowego, a więc przychodu określonego w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do którego odnoszą się koszty jego uzyskania, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, od przychodu (przysporzenia) określonego w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do którego zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania nie mają zastosowania, ma decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia o zaliczeniu wymienionych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W konsekwencji, wskazać więc należy, że wydatków związanych w sposób wyraźny i bezpośredni z czynnościami mającymi na celu podwyższenie kapitału zakładowego nie można traktować jako kosztów uzyskania przychodów, bowiem odnoszą się one do przychodu niestanowiącego przychodu podatkowego w myśl powołanego art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy. Skoro więc przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania – w przedmiotowej sprawie wydatki poniesione przez Spółkę – nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie spełniają bowiem zasadniczego warunku, tj. poniesienia w celu osiągnięcia przychodu podatkowego. Stanowi to element przesądzający o ich kwalifikacji prawnej.

Reasumując, przedmiotowe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie będą stanowić dla Spółki kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do powołanej uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, powziętej w składzie 7 sędziów, w przedmiocie zaliczenia pewnej kategorii wydatków dokonanych w ramach podwyższenia kapitału zakładowego spółki do kosztów uzyskania przychodów tj. uchwały NSA z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 6/10, stwierdzić należy, iż nie ma ona charakteru bezwzględnie wiążącego. Uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego powzięta na skutek pytania prawnego w konkretnej sprawie jest wiążąca jedynie w danej sprawie (por. art. 187 § 2 p.p.s.a.). Moc wiążąca w sposób bezpośredni rozciąga się zatem jedynie nad sprawą, której uchwała dotyczy. Uchwała siedmiu sędziów wydana w konkretnej sprawie wiąże pozostałe sądy jedynie w sposób pośredni. Oznacza to, iż Sąd orzekający w podobnej sprawie może nie zgodzić się z poglądem wyrażonym w uchwale, niemniej jednak zobowiązany jest wówczas do przedstawienia zagadnienia prawnego odpowiednio poszerzonemu składowi Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 269 p.p.s.a.). Powyższe w sposób bezpośredni wpływa na sytuację organu administracji publicznej, który z punktu widzenia formalnoprawnego nie jest związany treścią powziętej uchwały.

Jednocześnie tut. Organ pragnie zauważyć, iż w treści złożonego wniosku, Wnioskodawca wymienił 16 kategorii ponoszonych kosztów, natomiast w zadanym pytaniu podatkowym pominięty został koszt dotyczący przygotowania Dokumentu Informacyjnego zgodnego z wymogami „A”. Organ podatkowy odniósł się jednak do wszystkich wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego wydatków, uznając powyższe za oczywistą omyłkę pisarską. Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie wskazał bowiem, że: „Spółka dokonała sprawdzenia, które z wymienionych w pytaniu 16 wydatków stanowią wydatki, bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego (…)” oraz „(…) żaden z wymienionych 16 wydatków nie jest wydatkiem, bez którego nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego (…).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.