Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-768/13-5/14-S/AG
z 2 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 22 maja 2014 r. (data wpływu 23 maja 2014 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 24 marca 2014 r., Nr IPTPB1/415-768/13-4/AG, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia nieruchomości wykorzystywanej dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późń. zm.) w związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 24 marca 2014 r., Nr IPTPB1/415-768/13-4/AG, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na wniosek Pana Zbigniewa Golińskiego z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.), wydał indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 24 marca 2014 r., Nr IPTPB1/415-768/13-4/AG, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia nieruchomości wykorzystywanej dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy zawarte w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

We wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca wspólnie z żoną prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego przędzą dziewiarską. Działalność jest prowadzona w formie spółki cywilnej, w której Wnioskodawca i Jego żona są jedynymi wspólnikami z udziałami po 50%. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem w podatku od towarów i usług. Natomiast podatek dochodowy opłacany jest na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej.

W sierpniu 2005 r., jako osoby prywatne, Wnioskodawca wspólnie z żoną zakupili, na przetargu prowadzonym przez Komornika Sądowego, nieruchomość składającą się z dwóch działek gruntowych. Transakcja zakupu tej nieruchomości nie była objęta podatkiem od towarów i usług. Na powyższej nieruchomości, jako osoby prywatne, wybudowali budynek magazynowy z dyżurką i garażem.

Od przekazania budynku z zabudowaniami do użytkowania minęło już pięć lat. W budynku tym, spółka cywilna prowadzi hurtownię przędzy.

Z uwagi na fakt, iż żaden przepis prawny nie nakazuje przeniesienia prywatnego majątku wspólników do majątku spółki cywilnej, wspólnicy postanowili pozostawić ww. nieruchomość wraz z zabudowaniami jako swoją prywatną własność. W związku z powyższym, nieruchomość ta nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i Spółka nie dokonywała żadnych odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto dodano, że w związku z budową budynku magazynowego z dyżurką i garażem, spółka nie dokonywała żadnych odliczeń podatku VAT, nie dokonywała także żadnych ulepszeń tych zabudowań.

W chwili składania wniosku, z uwagi na złą koniunkturę w branży i konieczność spłaty znacznych kredytów bankowych, Wnioskodawca wraz z żoną będą najprawdopodobniej zmuszeni do sprzedaży tej nieruchomości. Sprzedaży planują dokonać w przyszłym roku. Sprzedaży dokonają jako osoby prywatne. Będzie to więc jednorazowa sprzedaż ich majątku prywatnego, która nie wchodzi w zakres prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, a podyktowana jest trudną sytuacją życiową.

W piśmie z dnia 12 marca 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca wskazał, że:

• spółka cywilna została utworzona w kwietniu 1999 r.,
  

• budynek magazynowy z dyżurką i garażem został wybudowany w latach 2006-2008 i oddany do użytkowania w maju 2008 r.,
  

• nakłady na wybudowanie budynku magazynowego z dyżurką i garażem nie zostały poniesione przez spółkę cywilną,
  

• Spółka cywilna wykorzystywała budynek magazynowy z dyżurką i garażem na zasadzie użyczenia,
  

• do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawych nie wprowadzono gruntu ani budynku magazynowego z dyżurką i garażem.
  
  

W związku z tym, zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podatkiem od towarów i usług sprzedaż prywatnej nieruchomości stanowiącej współwłasność małżeńską, która nie została wprowadzona aportem do majątku spółki cywilnej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania odnoszącego się do podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku spółki cywilnej, przepisy dotyczące amortyzacji stosuje się w odniesieniu do spółki cywilnej, a nie do wspólników tejże spółki, bowiem odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje spółka, a nie poszczególni jej wspólnicy. Dlatego też, aby środek trwały mógł podlegać amortyzacji w spółce cywilnej, musi wchodzić on w skład majątku tejże spółki.

Takie też stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 5 listopada 2001 r., sygn. akt …., gdzie orzekł, że nie jest dopuszczalne dokonywanie w ciężar kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej - odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których współwłaścicielami są wspólnicy tejże spółki w sytuacji, w której środki te nie zostały wniesione jako wkład do spółki. Aby środek trwały podlegał amortyzacji w spółce cywilnej, musi wchodzić w skład majątku spółki.

Skoro nie nastąpiło wniesienie nieruchomości do majątku spółki, tym samym nie można jej było wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Zatem nie została wypełniona dyspozycja z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem ujęcie składnika majątku w ewidencji środków trwałych jest warunkiem zaliczenia przychodu z jego zbycia do przychodów z działalności gospodarczej, to w razie niespełnienia tego warunku, nie ma podstaw do takiej klasyfikacji uzyskanego przychodu.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca wraz z żoną uważa, że sprzedaż nieruchomości, której chcą dokonać, należy zakwalifikować do źródeł przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z faktu, że przedmiotowa nieruchomość przez cały czas stanowi ich współwłasność małżeńską.

Natomiast z uwagi na okoliczność, że od daty kupna tej nieruchomości minęło już 8 lat, a od daty wybudowania budynku magazynowego minęło już 5 lat, to na mocy wcześniej powołanego przepisu należy uznać, że sprzedaż tej nieruchomości wraz z zabudowaniami nie będzie już podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

W dniu 24 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB1/415-768/13-4/AG, uznającą stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.), za nieprawidłowe. Interpretację doręczono w dniu 27 marca 2014 r.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, Strona pismem z dnia 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.), wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów orzekł, iż brak jest podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co stwierdzone zostało w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 8 maja 2014 r., Nr …... Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 12 maja 2014 r.

Następnie na powyższą interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPTPB1/415-768/13-4/AG z dnia 24 marca 2014 r., Pan Zbigniew Goliński, pismem z dnia 21 maja 2014 r. (data wpływu 23 maja 2014 r.), złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, w której wniósł o uchylenie ww. interpretacji indywidualnej, jako niezgodnej z aktualnym stanem prawnym.

W uzasadnieniu skargi na wstępie przytoczył opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2013 r. oraz w piśmie z dnia 12 marca 2014 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, w tym wskazał, że dla celów działalności gospodarczej, prowadzonej w formie spółki cywilnej wspólnie z żoną wykorzystywali budynek magazynowy z dyżurką i garażem stanowiący ich prywatną własność.

Podniósł, że żaden przepis prawny nie nakazuje przeniesienia prywatnego majątku wspólników do majątku spółki cywilnej. W związku z tym postanowili wspólnie z żoną pozostawić wyżej wymienioną nieruchomość wraz z zabudowaniami jako swoją prywatną własność. W związku z powyższym nieruchomość ta nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i spółka nie dokonywała żadnych odpisów amortyzacyjnych. Ponadto wskazał, że w przypadku spółki cywilnej, przepisy dotyczące amortyzacji stosuje się w odniesieniu do spółki cywilnej, a nie do wspólników tejże spółki, bowiem odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje spółka, a nie poszczególni jej wspólnicy. Dlatego też, aby środek trwały mógł podlegać amortyzacji w spółce cywilnej, to musi wchodzić on w skład majątku tejże spółki. Takie też stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 5 listopada 2001 r., sygn. akt …..

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli nie nastąpiło wniesienie nieruchomości do majątku spółki, tym samym nie można jej było wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Zatem nie została wypełniona dyspozycja z art. 14 ust. 2 pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem ujęcie składnika majątku w ewidencji środków trwałych jest warunkiem zaliczenia przychodu z jego zbycia do przychodów z działalności gospodarczej, to w razie niespełnienia tego warunku, nie ma podstaw do takiej klasyfikacji uzyskanego przychodu. Potwierdza to także wyrok NSA z 8 marca 2012 r., sygn. akt ….oraz wyrok NSA z 15 grudnia 2011 r., sygn. akt…...

Wobec powyższych faktów Wnioskodawca uważa, że planowaną przez Niego oraz żonę sprzedaż nieruchomości należy zakwalifikować do źródeł przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ostatecznie, słuszność Jego stanowiska potwierdza także uchwała siedmiu sędziów NSA z 17 lutego 2014 r., sygn. akt …...

Reasumując powyższe fakty Wnioskodawca uważa, że interpretacja indywidualna, którą otrzymał winna być uchylona, gdyż jest całkowicie sprzeczna z aktualnym stanem prawnym w omawianym zakresie prawa podatkowego.

Pismem z dnia 17 czerwca 2014 r., Nr ….., tut. Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę, wnosząc o jej oddalenie.

W dniu 15 września 2014 r. do tut. Organu wpłynęło od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zawiadomienie o rozprawie z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 748/14, która odbędzie się w dniu 20 października 2014 r.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpatrzeniu zarzutów skargi z dnia 21 maja 2014 r. (data wpływu 23 maja 2014 r.), uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r., uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia nieruchomości wykorzystywanej dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów rozpatrując ponownie wniosek w przedmiotowej sprawie, zważył co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)–c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W świetle powyższego, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalność oraz ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wspólnie z żoną, jako osoby prywatne, nabyli w 2005 r. nieruchomość gruntową, a następnie w latach 2006-2008 wybudowali na niej budynek magazynowy z dyżurką i garażem. Nieruchomość tą przekazali, na zasadzie użyczenia, Spółce cywilnej, której byli wspólnikami. Spółka w ww. budynku posadowionym na ww. nieruchomości prowadziła hurtownię przędzy. Spółka cywilna ww. nieruchomości, tj. gruntu i budynku, nie wprowadziła do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie amortyzowała. Obecnie wspólnicy Spółki zamierzają sprzedać ww. nieruchomość.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro nieruchomość zabudowana budynkiem magazynowym z dyżurką, wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością gospodarczą nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki cywilnej, to przychód z jej odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c tej ustawy. Zatem do odpłatnego zbycia tej nieruchomości zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie, zatem odpłatne zbycie tej nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tym samym przychód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygnięcie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. …., …., w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.