Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-577/14/IL
z 4 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 27 maja 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 21 sierpnia 2014 r. oraz z dnia 27 sierpnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 21 sierpnia 2014 r. oraz z dnia 27 sierpnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku tym i w jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

W lutym 2005 r. Wnioskodawca wraz z inną osobą fizyczną zawarł na podstawie aktu notarialnego warunkową umowę kupna nieruchomości tj. działek rolnych o numerze … i … w udziale wynoszącym po ½ części każdy pod warunkiem, że Agencja Nieruchomości Rolnych nie wykona prawa pierwokupu. Agencja Nieruchomości Rolnych nie skorzystała z prawa pierwokupu, w związku z tym przeniesienie własności (końcowa umowa) nieruchomości na kupujących nastąpiło w dniu 20 maja 2005 r. Natomiast w dniu 10 lutego 2012 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dokonano zniesienia współwłasności, w ten sposób, że prawo własności nieruchomości, według podziału z dnia 12 stycznia 2012 r. przyznano: pierwsza osoba działkę nr …. o powierzchni 0,0007 ha, oraz ….. o powierzchni 0,2725 ha czyli łącznie 0,2732 ha, druga osoba, czyli Wnioskodawca działkę nr …. o powierzchni 0,0054 ha, oraz …. o powierzchni 0,2677 ha, czyli łącznie 0,2731 ha. Zniesienie współwłasności było nieodpłatne i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty. Wartość otrzymanych w 2012 r. w wyniku zniesienia współwłasności działek mieściła się w ramach posiadanego dotychczas przez Wnioskodawcę udziału. W 2013 r. Gmina zajęła część działki na poszerzenie pasa drogowego. W dniu 5 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca dokonał na rzecz Powiatu sprzedaży działki nr …. o powierzchni 0,0054 za kwotę 648 zł przeznaczonej (jak w akcie) na poszerzenie pasa drogowego drogi powiatowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu odpłatnego zbycia działki w 2013 r. Wnioskodawca nie powinien płacić podatku?
   
2. W przypadku zbycia pozostałej działki nr …. jaką Wnioskodawca powinien przyjąć datę jej nabycia czy 2005 r. czy też 2012 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży działki rolnej nr …. nie powinien płacić podatku dochodowego. Wnioskodawca uważa, że w przypadku zbycia pozostałej działki nr …. za datę jej nabycia należy przyjąć 20 maja 2005 r. i w związku z tym nie powinien płacić podatku dochodowego, ponieważ od jej nabycia minęło 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy Kodeks cywilny). W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału.

Tak więc co do zasady zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje rzeczy, których wartość po dokonanym podziale przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w rzeczy wspólnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w lutym 2005 r. Wnioskodawca wraz z inną osobą fizyczną zawarł na podstawie aktu notarialnego warunkową umowę kupna nieruchomości tj. działek rolnych o numerze …. i …. w udziale wynoszącym po ½ części każdy pod warunkiem, że Agencja Nieruchomości Rolnych nie wykona prawa pierwokupu. Agencja Nieruchomości Rolnych nie skorzystała z prawa pierwokupu, w związku z tym przeniesienie własności (końcowa umowa) nieruchomości na kupujących nastąpiło w dniu 20 maja 2005 r. Natomiast w dniu 10 lutego 2012 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dokonano zniesienia współwłasności, w ten sposób, że prawo własności nieruchomości, według podziału z dnia 12 stycznia 2012 r. przyznano: pierwsza osoba działkę nr …. o powierzchni 0,0007 ha, oraz …. o powierzchni 0,2725 ha czyli łącznie 0,2732 ha, druga osoba, czyli Wnioskodawca działkę nr …. o powierzchni 0,0054 ha, oraz …. o powierzchni 0,2677 ha, czyli łącznie 0,2731 ha. Zniesienie współwłasności było nieodpłatne i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty. Wartość otrzymanych w 2012 r. w wyniku zniesienia współwłasności działek mieściła się w ramach posiadanego dotychczas przez Wnioskodawcę udziału.

Powyższe oznacza, iż dla celów podatku dochodowego zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia nieruchomości. Zatem w przypadku odpłatnego zbycia działki w 2013 r. nr … jak i planowanego odpłatnego zbycia pozostałej działki nr …. jako datę ich nabycia należy przyjąć 20 maja 2005 r. Pięcioletni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być liczony od końca 2005 r. i upłynął z dniem 31 grudnia 2010 r.

W związku z tym, że odpłatne zbycie działki nr …. w 2013 r., jak i planowane zbycie działki nr …. zostało/zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi (nie będzie stanowiło) źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powoduje (nie spowoduje) powstania obowiązku zapłaty podatku z tytułu tego zbycia.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego.
Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.