Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-896/14/AW
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

1INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 2 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności wniesienia aportu w postaci sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wybudowanych przez Gminę oraz przyjętych odpłatnie od inwestorów zewnętrznych -  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności wniesienia aportu w postaci sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wybudowanych przez Gminę oraz przyjętych odpłatnie od inwestorów zewnętrznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizuje zadania własne, w tym w zakresie uzbrojenia terenów w sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowe. Po wykonaniu i odbiorze ww. sieci min. przez PWiK Sp. z o.o., są one eksploatowane przez tę spółkę i następnie przekazywane aportem, jako środki trwałe, na jej majątek. PWiK Sp. z o.o. została powołana jako spółka ze 100% udziałem Gminy w celu wykonywania zadań użyteczności publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591, z późń. zm.) i przedmiotem jej działalności jest:

1. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody;
   
2. odprowadzanie i oczyszczanie ścieków;
   
3. zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne;
   
4. obróbka i usuwanie odpadów innych niż niebezpieczne;
   
5. wykonywanie badań, pomiarów oraz analiz chemicznych i biologicznych składu i czystości wody.

W 2014 r., po podjęciu stosownej uchwały organu stanowiącego o objęciu udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym, wniesiono aportem do spółki, sieci wodociągowe i kanalizacyjne wybudowane w ramach zadań inwestycyjnych realizowanych przez Gminę, jak też sieci przyjętych odpłatnie przez Gminę od inwestorów zewnętrznych. Obecnie wystawiono fakturę dokumentującą przekazanie środków trwałych na rzecz spółki. Sieci te po wybudowaniu pozostawały majątkiem Gminy. Spółka, do czasu przekazania aportem ww. sieci, na podstawie protokołu odbioru technicznego końcowego, eksploatowała je, osiągając z tego tytułu przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Gminę i spółkę nie łączyła w zakresie uprawnienia do użytkowania sieci umowa cywilnoprawna. Sieci wodociągowe i sieci kanalizacyjne były faktycznie przedmiotem nieodpłatnego użytkowania przez spółkę, która została powołana m.in. do eksploatacji tych sieci. Od dnia zakończenia inwestycji do dnia wniesienia aportu nie dokonywano ulepszeń sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. Podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez wykonawców sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych na zarejestrowanego w tym czasie podatnika podatku od towarów i usług, tj. Gminę, nie został odliczony. Gminie nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę sieci wobec braku związku ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż nie uzyskiwała przychodów ze sprzedaży wody i odbioru ścieków. Eksploatacją sieci, sprzedażą wody oraz odbiorem ścieków zajmowała się i zajmuje się powołana do tego spółka - PWiK.

Drugim elementem aportu (obok sieci wybudowanych na zlecenie Gminy) były sieci wodociągowe i sieci kanalizacyjne wybudowane przez podmioty zewnętrzne z ich środków własnych i przejęte na majątek Gminy na podstawie zawartych porozumień, za odpłatnością każdorazowo ustaloną w danym porozumieniu. Podmioty zewnętrzne po wybudowaniu sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych przekazały je do zasobów majątkowych Gminy protokołem odbioru sieci. Następnie dokumentem OT udokumentowano przyjęcie środka trwałego do ewidencji. Faktury dokumentujące budowę tych sieci nie były wystawiane na Gminę. Również w tym przypadku spółka, na podstawie protokołu odbioru technicznego końcowego, faktycznie je eksploatowała osiągając w związku z tym przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Gminę ze spółką nie łączyła umowa cywilnoprawna w zakresie uprawnienia do użytkowania sieci. Sieci wodociągowe i sieci kanalizacyjne do czasu przekazania aportem były przedmiotem nieodpłatnego użytkowania przez spółkę. Nie dokonywano ulepszenia sieci wodociągowych i kanalizacyjnych po ich przyjęciu do zasobów majątkowych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy aport w postaci sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wniesiony do spółki, od których Gmina nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego, „będzie korzystał” ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

• Czy aport w postaci sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wniesiony do spółki, wybudowanych przez podmioty zewnętrzne i przekazane odpłatnie na majątek Gminy, od których nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego, „będzie korzystał” ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportu w postaci sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych do spółki „będzie podlegało” zwolnieniu określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż aport dotyczył dostawy budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo Budowlane, w stosunku do których nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponoszono wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku o kwotę podatku naliczonego. Powyższe stanowisko dotyczy zarówno aportu sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych wybudowanych przez Gminę, jak i przez podmioty zewnętrzne. Przepis art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Towarami zaś są - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z odpłatnością za dostawę mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, jedną z nich może być udział kapitałowy wspólnika w spółce kapitałowej. Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego zawiera się w definicji odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania przedmiotami jak właściciel. Zatem czynność wniesienia aportu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawek podatku właściwych dla towarów wnoszonych aportem lub z zastosowaniem zwolnienia, o ile takie wynika z przepisów prawa. Z opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem aportu były sieci wodociągów i kanalizacji, które są budowlami - art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane. Z uwagi na fakt, że przedmiotem aportu są budowle, konieczne jest ustalenie, czy towary będące przedmiotem aportu podlegają opodatkowaniu, albo czy korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W świetle tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione „nie ulepszone”, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. W przypadku niespełnienia przesłanek, o których mowa w art. 43 ust 1 pkt 10, możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego artykułu, który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika ze stanu faktycznego wniosku, sieci wodociągowe i sieci kanalizacyjne „wykorzystywane będą” do wykonania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że aport przedmiotowych budowli „nastąpi” w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, zatem nie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budowli dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Z wniosku wynika, że nabycie sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych nie miało związku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych. Nie ponoszono również wydatków na ulepszenie przedmiotowych budowli, zatem obie przesłanki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zostały spełnione. W związku z powyższym, zdaniem Gminy, wniesiony aport sieci wodociągowych i kanalizacyjnych „będzie podlegał” zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko takie świadczenie, które ma charakter odpłatny.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 8 ust. 2 tej ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
   
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 omawianego artykułu).

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności opodatkowanych, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu,
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina wniosła do spółki z o.o., w której posiada 100% udziałów, aport w postaci sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. Ww. sieci zostały wybudowane przez Gminę w ramach realizacji zadań własnych lub wybudowane przez podmioty zewnętrzne i następnie przekazane odpłatnie do zasobów majątkowych Gminy. Przedmiotowe sieci do czasu przekazania ich w formie aportu do spółki z o.o. były przez tę spółkę nieodpłatnie użytkowane. Gmina nie uzyskiwała przychodów ze sprzedaży wody i odbioru ścieków. Nie odliczyła podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wykonawców. Eksploatacją sieci, dostawą wody i odbiorem ścieków zajmowała się powołana do tego spółka.

W świetle tak przedstawionych okoliczności, a zwłaszcza faktu, że do momentu przekazania sieci na rzecz spółki z o.o. były one przez ten podmiot nieodpłatnie użytkowane, a więc nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych stwierdzić należy, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową ww. sieci oraz z tytułu ich nabycia od inwestorów zewnętrznych. Wobec tego, dostawa sieci wodociągowych i kanalizacyjnych w drodze aportu dokonana została w ramach pierwszego zasiedlenia. Zatem w przedmiotowej sprawie Gmina nie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Niemniej jednak, z uwagi na fakt, że w stosunku do ww. sieci Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak również nie ponoszono wydatków na ich ulepszenie, to przekazanie tych sieci do spółki sp. z o.o. – jak słusznie wskazano we wniosku – było zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.