INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2011 r. (data wpływu – 3 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13 lutego 2012 r. (data wpływu – 15 lutego 2012 r.), 23 marca 2012 r. (data wpływu – 27 marca 2012 r.) i z dnia 28 marca 2012 r. (data wpływu – 29 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011 r. wpłynął do Naczelnika Urzędu Skarbowego Pani wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Pismem z dnia 29 grudnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego – działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego – przekazał ww. podanie Dyrektorowi Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu.

Wniosek uzupełniono w dniu 15 lutego, 27 marca i 29 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na skutek podziału majątku Pani matka, która uzyskała rozwód z Pani ojcem, otrzymała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego z jednoczesnym zobowiązaniem do spłaty męża (Pani ojca) w kwocie 103 403 zł 50 gr.

Następnie Pani, Jej siostra i matka zawarły w dniu 16 listopada 2009 r. w formie aktu notarialnego umowę darowizny, w wyniku której matka darowała Pani i siostrze udziały wynoszące po #189; części każdej z nich w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Niestety Pani matka nie miała środków, by spłacić ojca, w wyniku czego złożył on pozew do Sądu o uznanie darowizny za bezskuteczną czynność prawną. Ponadto ojciec zaproponował wycofanie złożonego pozwu, jeżeli „notarialnie” przejmie Pani dług matki.

W dniu 8 września 2011 r. ojciec złożył oświadczenie (notarialnie poświadczone), że w zamian za wycofanie ww. pozwu wyraża zgodę na to by przejęła Pani dług matki w kwocie 102 403 zł 50 gr z jednoczesnym zobowiązaniem się do jego spłaty, a w przypadku jej braku poddaniem się przez Nią egzekucji na podstawie art. 777 § l pkt 4 Kodeksu postępowania cywilnego.

W związku z tym w dniu 16 listopada 2009 r., składając w formie aktu notarialnego oświadczenie, przejęła Pani dług swojej matki, zobowiązując się zapłacić ojcu kwotę 102 403 zł 50 gr do dnia 16 marca 2012 r.

Na skutek braku środków na spłatę ojca i zbliżającego się terminu do jej dokonania, w dniu 29 września 2011 r. wspólnie z siostrą sprzedała Pani udziały w ww. prawie do lokalu mieszkalnego (każda swój udział) za łączną kwotę 220 000 zł (czyli po 110 000 zł na każdą z Pań). Pani siostra zamierza za uzyskaną kwotę kupić mieszkanie, gdyż nie mają Panie – razem z matką – gdzie mieszkać i wynajmują pokoje. Jednakże z uwagi na zbyt małe środki finansowe zamierza Pani partycypować w nabyciu nowego lokum. Nie bez wpływu pozostaje również to, że po spłacie ojca nie będzie w stanie zapłacić podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji, jeżeli nie przeznaczy Pani uzyskanych środków na zakup innego mieszkania (bo ich nie ma), to będzie musiała zapłacić podatek od kwoty uzyskanej ze sprzedaży a przekazanej ojcu...

Zdaniem Pani, spłata zobowiązania matki powoduje, że dochód ze sprzedaży mieszkania nie powstał. W Jej opinii podatek płaci osoba osiągająca dochód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na skutek podziału majątku Pani matka, która uzyskała rozwód z Pani ojcem, otrzymała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego z jednoczesnym zobowiązaniem do spłaty męża (Pani ojca) w kwocie 103 403 zł 50 gr. Następnie Pani, Jej siostra i matka zawarły w dniu 16 listopada 2009 r. w formie aktu notarialnego umowę darowizny, w wyniku której matka darowała Pani udział wynoszący #189; części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego położonego w Ustce, Powyższe wynikało z tego, że Pani matka nie miała środków, by spłacić ojca, w wyniku czego złożył on pozew do Sądu o uznanie darowizny za bezskuteczną czynność prawną. Ponadto ojciec zaproponował wycofanie złożonego pozwu, jeżeli „notarialnie” przejmie Pani dług matki.

Natomiast w dniu 8 września 2011 r. ojciec złożył oświadczenie (notarialnie poświadczone), że w zamian za wycofanie ww. pozwu wyraża zgodę na to by przejęła Pani dług matki w kwocie 102 403 zł 50 gr z jednoczesnym zobowiązaniem się do jego spłaty, a w przypadku jej braku poddaniem się przez Nią egzekucji na podstawie art. 777 § l pkt 4 Kodeksu postępowania cywilnego.

W związku z tym w dniu 16 listopada 2009 r., składając w formie aktu notarialnego oświadczenie, przejęła Pani dług swojej matki, zobowiązując się zapłacić ojcu kwotę 102 403 zł 50 gr do dnia 16 marca 2012 r.

Na skutek braku środków na spłatę ojca i zbliżającego się terminu do jej dokonania, w dniu 29 września 2011 r. sprzedała Pani udział wynoszący #189; części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, w związku z czym uzyskała kwotę w wysokości 110 000 zł.

Analizując opisany stan faktyczny w kontekście przesłanek wynikających z zacytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wskazać należy, że bieg pięcioletniego terminu (liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie), określonego w przytoczonym przepisie, rozpoczął się z dniem 31 grudnia 2009 r., wobec czego dokonana przed upływem ww. okresu transakcja stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi – 19% podstawy obliczenia podatku.

Natomiast na podstawie art. 30e ust. 4 ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie zaś z art. 30e ust. 5 ustawy dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

• koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
• prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,
• koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
• wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
• koszty i opłaty sądowe.

Natomiast przepisem określającym, jakiego rodzaju wydatki uznaje się za koszty uzyskania przychodu (przy czym nie należy ich utożsamiać z kosztami, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy) z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (lub praw majątkowych) nabytych w drodze darowizny, jest art. 22 ust. 6d ustawy. Stanowi on, że za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W świetle powyższych ustaleń spłata ojca w żaden sposób nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu zawartych w art. 22 ust. 6d ustawy, zatem wbrew Pani twierdzeniu wydatki te nie mogą być przyjęte jako koszty obniżające podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży udziału w przedmiotowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Jak wynika z cytowanego art. 22 ust. 6d ustawy do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny zaliczane są bowiem:

• udokumentowane nakłady na przedmiotowe prawo majątkowe zwiększające jego wartość,

• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia ww. udziału w opisanym prawie do lokalu.

W przypadku, gdy darowizna obejmowała jedynie spółdzielcze prawo do lokalu, kosztem uzyskania przychodu mogłaby być cała kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn. Jednakże od dnia 1 stycznia 2007 r. zgodnie z art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142 poz. 1514 ze zm.) nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze darowizny w ramach najbliższej rodziny korzysta ze zwolnienia od tego podatku, po spełnieniu przesłanek określonych w tym przepisie.

Z wniosku nie wynika również, aby Pani poniosła jakichkolwiek nakłady zwiększające wartość nabytego w drodze darowizny udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Natomiast spłata ojca nie jest nakładem zwiększającym wartość przedmiotowego prawa do lokalu, udokumentowanym fakturą VAT, a zatem brak jest podstaw prawnych do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle powyższego podstawa obliczenia podatku, którą stanowi wartość sprzedanego udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, nie może być pomniejszona – wbrew Pani sugestii – o spłatę ojca, której obowiązek przejęła na siebie w zamian za wycofanie przez ojca pozwu o stwierdzenie bezskuteczności uczynionej na Jej rzecz przez matkę darowizny ww. udziału, gdyż powyższe wydatki w żaden sposób nie mieszczą się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 6d ustawy.

Reasumując, sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji uzyskany z tego tytułu przychód podlega opodatkowaniu na wskazanych w art. 30e ustawy zasadach.

Podstawę opodatkowania 19% podatkiem dochodowym stanowić będzie dla Pani wartość przychodu ze zbycia opisanego we wniosku udziału w ww. spółdzielczym prawie do lokalu, określonego zgodnie z art. 19 przytoczonej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia

prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.