Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-799/14/WM
z 22 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2014 r. (data wpływu 30 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - indywidualną praktykę lekarską. Od 2008 r. opłacał podatek dochodowy tzw. "liniowy" w wysokości 19%. W dniu 17 stycznia 2014 r. na druku PIT-16 Wnioskodawca złożył wniosek do urzędu skarbowego o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego - usługi lekarza. Usługi medyczne Wnioskodawca świadczy na rzecz ludności i innych podmiotów. Udział przychodu ze świadczeń usług na rzecz ludności w przychodzie ogółem wynosi 2,5%. W toku prowadzonego postępowania podatkowego w dniu 12 lutego 2014 r. Wnioskodawca złożył wniosek o umorzenie postępowania wszczętego wnioskiem z dnia 17 stycznia 2014 r., powołując się na art. 208 paragraf 2 Ordynacji podatkowej. Wniosek uzasadnił tym, iż po dokładnej analizie umów nie spełnia warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej, a prowadzona przez niego działalność nie może być zakwalifikowana jako wykonywanie wolnego zawodu. W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego Wnioskodawca otrzymał decyzję odmowną (decyzja z dnia 17 marca 2014 r.), w której naczelnik urzędu skarbowego odmówił umorzenia postępowania oraz odmówił opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w formie karty podatkowej od dnia 1 stycznia 2014 r. Od przedmiotowej decyzji Wnioskodawca odwołał się do izby skarbowej wnosząc jednocześnie o podanie, czy może nadal kontynuować wybraną w 2008 r. formę opodatkowania, podatek liniowy 19%. W decyzji wydanej w dniu 6 czerwca 2014 r izba skarbowa utrzymała ustalenia urzędu skarbowego. Natomiast zagadnienie, czy przysługuje Wnioskodawcy w 2014 r. prawo do opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej na zasadach podatku liniowego wykracza poza granice rozpatrywanej sprawy.

W chwili obecnej Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uważa za nieprawidłowe, gdyż – w jego ocenie po otrzymaniu decyzji odmownej ma prawo do kontynuowania wcześniej stosowanej formy opodatkowania - podatku dochodowego wg stawki 19%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymując decyzję odmowną w kwestii opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej Wnioskodawca może kontynuować poprzednio stosowaną (od 2008 r.) formę opodatkowania, a mianowicie podatek liniowy 19%, zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 19 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj Dz. U .z 201 2r., poz. 361 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U. z 1993 r Nr 144, poz. 930 ze zm.), jeżeli naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, wydaje decyzję odmowną.W tym przypadku podatnik obowiązany jest płacić:

1. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnia warunki określone w rozdziale 2, albo
2. podatek dochodowy na zasadach ogólnych.

Biorąc pod uwagę zasady ogólne opłacania podatku z działalności gospodarczej ustawodawca miał na myśli podstawową formę opodatkowania dochodu osób fizycznych, gdzie dochodem jest uzyskany przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania ustalany na podstawie zapisów podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych. Od 2004 roku modyfikując ustawę, ustawodawca w ramach "zasad ogólnych" wprowadził możliwość wyboru pomiędzy opłacaniem tego podatku według skali podatkowej lub w formie podatku liniowego.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy z dnia 19 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), podatnicy z zastrzeżeniem ust. 3 mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie działalności pozarolniczej gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Natomiast na podstawie brzmienia art. 30c wyżej cytowanej ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust 2 lub 7 z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z takiej formy opodatkowania Wnioskodawca korzystał od 2008 r.. W związku z powyższym uważa, że po otrzymaniu decyzji odmownej w kwestii opodatkowania przychodów w formie karty podatkowej, może nadal opłacać podatek dochodowy według stawki 19%, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również takie wyjaśnienie zawarte jest publikacji pod tytułem "Komentarz do art. 30 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne", którego autorami są Adam B. i Ryszard K.: "Jeśli podatnik otrzyma decyzję odmowną, wówczas powinien opłacać podatek dochodowy na zasadach ogólnych bądź odpowiednio ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Jest to uzależnione od wcześniejszej sytuacji podatnika. Jeśli podatnik rozpoczynał działalność i złożył wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, to wówczas po wydaniu decyzji odmownej będzie zobowiązany do opłacania podatku na zasadach ogólnych, podobnie będzie w sytuacji, w której podatnik prowadził wcześniej działalność i był opodatkowany w formie karty podatkowej, w obu tych przypadkach podatnik będzie musiał opodatkować się na zasadach ogólnych, bowiem nie zdążył już (po wydaniu i doręczeniu decyzji) złożyć stosownego wniosku (o zastosowanie szczególnej formy opodatkowania).

Jeśli podatnik prowadził już wcześniej działalność i postanowił od nowego roku być opodatkowany w formie karty podatkowej, wówczas - po wydaniu decyzji odmownej - powinien kontynuować wcześniejszą formę opodatkowania, czyli odpowiedni podatek dochodowy na zasadach ogólnych, w tym w formie liniowej stawki 19%, bądź ryczałt od przychodów ewidencjonowanych." Takie samo stwierdzenie można znaleźć w wyroku WSA w Łodzi I SA/Łd 1505/12 z dnia 25 maja 2013 r., w uzasadnieniu którego przywołano art. 9a ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi: "Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym."

Na podstawie sentencji wyroku można zdaniem Wnioskodawcy analogicznie w jego przypadku stwierdzić, że złożone przez niego nieskuteczne oświadczenie o wyborze zryczałtowanej formie opodatkowania - karta podatkowa oznacza powrót do wcześniejszych zasad opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (ust. 2).

W myśl natomiast art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie zaś do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 1998 r. nr 144, poz. 930 ze zm.), wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności lub może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników.

W myśl art. 30 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, wydaje decyzję odmowną. W tym przypadku podatnik jest obowiązany płacić:

1. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnia warunki określone w rozdziale 2, albo
2. podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - indywidualną praktykę lekarską. Od 2008 r. opłacał podatek dochodowy tzw. "liniowy" w wysokości 19%. W dniu 17 stycznia 2014 r. na druku PIT-16 Wnioskodawca złożył wniosek do urzędu skarbowego o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego - usługi lekarza. W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego Wnioskodawca otrzymał decyzję odmowną (decyzja z dnia 17 marca 2014 r.), w której naczelnik urzędu skarbowego odmówił umorzenia postępowania oraz odmówił opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w formie karty podatkowej od dnia 1 stycznia 2014 r. W chwili obecnej Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uważa za nieprawidłowe, gdyż po otrzymaniu decyzji odmownej ma prawo do kontynuowania wcześniej stosowanej formy opodatkowania - podatku dochodowego wg stawki 19%.

Odnosząc się do powyższego opisu stanu faktycznego, na podstawie cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, należy stwierdzić, co następuje.

Z przepisu art. 30 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że po otrzymaniu decyzji stwierdzającej brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, podatnik, który nie spełnia warunków do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych obowiązany jest opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach. Przepis ten nie rozstrzyga jednak, czy ten obowiązek dotyczy podstawowej formy opodatkowania na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej, czy też można w takim przypadku zastosować opodatkowanie stawką „liniową” na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej, odpowiedzi na to pytanie należy poszukiwać w treści art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis dotyczy kontynuacji opodatkowania podatkiem liniowym w latach następnych po złożeniu oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania. Podatnik jest wtedy opodatkowany w tej formie, chyba, że w określonym terminie:

1. zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub
2. złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika jednoznacznie, że skutek utraty prawa do opodatkowania w formie podatku „liniowego” w latach następnych po roku w którym zostało złożone oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania, ustawodawca wiąże więc z samą czynnością złożenia wniosku o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a nie ze skorzystaniem z jednej z tych form.

W sytuacji zatem, gdy podatnik złoży taki wniosek w formie pisemnej, niezależnie od tego, czy wybrana przez niego forma opodatkowania będzie mu przysługiwała – oznacza to rezygnację z opodatkowania podatkiem „liniowym”.

Ponadto, z żadnego przepisu, zarówno ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie wynika, by podatnik kontynuujący prowadzenie działalności gospodarczej po otrzymaniu decyzji odmownej stwierdzającej brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, miał prawo „powrócić” do formy opodatkowania stosowanej w roku podatkowym poprzedzającym złożenie wniosku.

Skoro zatem Wnioskodawca w dniu 17 stycznia 2014 r. na druku PIT-16 złożył wniosek do naczelnika właściwego urzędu skarbowego o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym, zgodnie z powyższymi ustaleniami dotyczącymi wykładni przepisu art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zrezygnował ze sposobu opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu o którym mowa w ust. 2 dotyczącym sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c, nie dotyczy już lat następnych, w tym roku 2014.

Nie można zgodzić się również z Wnioskodawcą, że złożony przez niego w dniu 17 stycznia 2014 r. wniosek do urzędu skarbowego o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym o rezygnacji ze sposobu opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych był nieskuteczny, bowiem złożenie tego wniosku wszczęło postępowanie w sprawie możliwości zastosowania wobec Wnioskodawcy karty podatkowej.

Zgodzić się należy natomiast z Wnioskodawcą, że ustawa o podatku dochodowym przewiduje dwie formy opodatkowania dochodów osiąganych przez podatników ze źródła – pozarolnicza działalność gospodarcza na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej (zgodnie z art. 27 ust. 1) oraz podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c, jednakże – jak wykazano – podatnik może skorzystać z opodatkowania podatkiem liniowym, tylko pod warunkiem złożenia oświadczenia, które jest skuteczne w latach następnych, o ile w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, nie zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania.

Skoro jednak Wnioskodawca złożył oświadczenie woli o rezygnacji na 2014 r. z opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w związku z decyzją naczelnika właściwego urzędu skarbowego stwierdzającą brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, Wnioskodawca obowiązany jest płacić w 2014 r. podatek dochodowy na ogólnych zasadach, wg. skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, tut. organ stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku jest nieprawidłowe.

Wskazać należy, iż z opodatkowania „podatkiem liniowym” Wnioskodawca może skorzystać dopiero w następnym roku podatkowym, pod warunkiem złożenia właściwemu miejscowo naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego, pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

Podkreślić również należy, że orzeczenia sądów, są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonymi w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji indywidualnej, organ podatkowy tym bardziej nie był obowiązany uwzględnić – stanowiska wyrażonego w powołanym przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 1505/12, gdyż wyrok ten jest wyrokiem nieprawomocnym, od którego złożona została kasacja do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Oznacza to, że na tym etapie nie można uznać, że stanowisko wyrażone w tym wyroku jest prawidłowe i stanowisko to zostanie podzielone przez sędziów NSA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.