2014.11.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-757/14/IK
z 12 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa

(t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 lipca 2014 r. (data wpływu 1 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 28 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów wykonywanej za pośrednictwem firmy spedycyjnej oraz w zakresie terminu, w którym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku gdy towary są wysyłane do Wnioskodawcy za pośrednictwem spedytorów wynajętych przez dostawców – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów wykonywanej za pośrednictwem firmy spedycyjnej oraz w zakresie terminu, w którym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku gdy towary są wysyłane do Wnioskodawcy za pośrednictwem spedytorów wynajętych przez dostawców.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 października 2014 r. znak: IBPP2/443-757/14/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

1.Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży towarów na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Nabywca może odebrać towary osobiście z magazynu firmy lub zamówić dostarczenie za pośrednictwem transportu własnego dostawcy lub najętego przez niego.

Towar może być również wysyłany przez dostawcę nabywcy za pośrednictwem przewoźnika, kuriera, poczty. W przypadku korzystania ze spedytora towar odbierany jest przez niego w siedzibie sprzedawcy. Zgodnie z regulaminem świadczenia usług spedycji krajowej na spedytorze ciąży odpowiedzialność za przewożony towar od chwili załadunku u nadawcy do chwili rozładunku u odbiorcy.

Towary wydawane spedytorom w ostatnich dniach miesiąca do odbiorcy trafiają w pierwszych dniach następnego miesiąca. Na udokumentowanie tych dostaw wystawiany jest dokument sprzedaży. Data wystawienia dokumentu sprzedaży jest zgodna z art. 106i ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast data dokonania dostawy towarów jest zgodna z datą ich fizycznego dostarczenia odbiorcy.

Aby precyzyjnie ustalić datę dostarczenia przesyłki sprzedawca korzysta z elektronicznego narzędzia jakim jest „platforma spedycyjna”, umożliwiająca na bieżąco śledzenie przesyłki. System ten zawiera informacje o miejscu i dacie załadunku, o poszczególnych etapach transportu, o miejscu i dacie przeładunków na terminalach spedytora oraz o miejscu i dacie końcowego rozładunku. Ponadto po dokonaniu dostawy spedytor dostarcza sprzedawcy list przewozowy oraz podpisany i opieczętowany przez odbiorcę dokument magazynowy „wz”, zawierający datę odbioru towaru.

2.Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupów towarów od innych podmiotów gospodarczych. Część nabywanych towarów dostarczana jest do firmy wnioskodawcy przez spedytorów wynajmowanych przez dostawców. Towary kupowane w ostatnich dniach miesiąca na magazyn Wnioskodawcy docierają w pierwszych dniach następnego miesiąca. Faktury, które je dokumentują mają daty wystawienia i daty dokonania sprzedaży z poprzedniego miesiąca. Wpływają fizycznie do firmy Wnioskodawcy również w obrębie tego samego miesiąca.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Nie istnieją umowy handlowe z kontrahentami. Nie ma również regulaminu sprzedaży. W związku z brakiem ww. umów kwestia wskazania miejsca, do którego towar ma być dostarczony nie jest ujęta w umowach handlowych. Natomiast każdorazowa sprzedaż poprzedzona jest złożonym przez kupującego zamówieniem, w którym wskazany jest adres, pod który towar ma być dostarczony. Może to być adres siedziby kupującego, adres jego zakładu, oddziału, magazynu lub w przypadku odbioru osobistego jest to adres zakładu Wnioskodawcy.

W opisanej w pkt 2 sytuacji Wnioskodawca dysponuje fakturą zakupu już w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym faktycznie przyjął towar na magazyn. Miesiąc wpływu faktury i przyjęcia faktycznego towaru na magazyn są inne. Faktura wpływa w ostatnich dniach miesiąca poprzedniego, a towar dopiero w pierwszych dniach miesiąca następnego.

Ponadto zostały uzupełnione braki formalne dotyczące uiszczenia opłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W którym miesiącu, począwszy od 1/2014, powstaje u sprzedawcy obowiązek podatkowy, czy w miesiącu wydania towaru z magazynu wynajętemu przez siebie spedytorowi, czy w momencie dostawy przez spedytora nabywcy?
W którym miesiącu, począwszy od 1/2014, Wnioskodawca jako nabywca towarów ma prawo odliczyć VAT naliczony z tytułu zakupów wysyłanych za pośrednictwem spedytorów wynajętych przez dostawców, czy w miesiącu kiedy towar trafi na magazyn Wnioskodawcy, czy zgodnie z datą dokonania dostawy wynikającą z faktury zakupu? Pytanie dotyczy sytuacji kiedy nabywca dysponuje już w danym miesiącu fakturą zakupu.

Stanowisko Wnioskodawcy (odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 października 2014 r.).

Ad. 1

Obowiązek podatkowy z tytułu zrealizowanych dostaw powstanie w miesiącu dostarczenia towaru przez spedytora nabywcy.

Jak wcześniej wspomniano nie istnieją umowy handlowe między Wnioskodawcą a kontrahentami, które regulowałyby takie zagadnienia jak moment przeniesienia na nabywcę prawa do dysponowania towarem jak właściciel, czy kwestię ryzyka. Podczas transportu odpowiedzialność za utratę bądź uszkodzenie towaru ponosi spedytor, co wynika z regulaminu spedytora. Zlecenie spedycyjne składa sprzedawca i to on występuje w razie ewentualnej reklamacji do spedytora. Nabywca nie posiada szczegółowej wiedzy o sposobie transportu zakupionego towaru, nie ma wpływu na przebieg dostawy.

Zgodnie z zasadą ogólną ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów. Zdaniem Wnioskodawcy nie można tego momentu utożsamiać z wydaniem, o którym mowa w art. 544 kodeksu cywilnego.

Ad. 2

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca uważa, że powstaje ono w miesiącu, w którym spełnione są dwie przesłanki:

podatnik otrzymał fakturę dotyczącą transakcji,
powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów powstaje w miesiącu ich faktycznego wpływu na magazyn.

W opisanym stanie faktycznym:

faktura zakupu wpływa do Wnioskodawcy w ostatnich dniach miesiąca poprzedniego i w tym miesiącu Wnioskodawca spełnia ww. kryterium pierwsze,
towar faktycznie jest przyjęty na magazyn dopiero w pierwszych dniach miesiąca następnego i w tym to miesiącu Wnioskodawca spełnia kryterium drugie,

Stąd Wnioskodawca uważa, że prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w miesiącu następnym, kiedy są spełnione łącznie dwa kryteria.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054 ze. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Wskazać należy, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Unormowanie zawarte w art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Zauważyć należy, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m. in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej jego utraty lub uszkodzenia. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru, jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru.

Ze wskazanego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT, w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży towarów na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Nabywca może odebrać towary osobiście z magazynu firmy lub zamówić dostarczenie za pośrednictwem transportu własnego dostawcy lub najętego przez niego. Towar może być również wysyłany przez dostawcę nabywcy za pośrednictwem przewoźnika, kuriera, poczty. W przypadku korzystania ze spedytora towar odbierany jest przez niego w siedzibie sprzedawcy. Zgodnie z regulaminem świadczenia usług spedycji krajowej na spedytorze ciąży odpowiedzialność za przewożony towar od chwili załadunku u nadawcy do chwili rozładunku u odbiorcy.

Nie istnieją umowy z kontrahentami precyzujące między innymi moment przeniesienia na nabywcę prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ani dotyczące ryzyka utraty towarów. Nie ma również regulaminu sprzedaży. Każda przesyłka podlega ubezpieczeniu, w razie utraty towaru przez spedytora to sprzedający jest stroną w postępowaniu odszkodowawczym, gdyż to on zawarł umowę ze spedytorem. Również reklamacje z oszacowaną wartością roszczenia są kierowane do ubezpieczyciela przez sprzedającego za pośrednictwem spedytora. Kupujący nie ma wpływu na wybór spedytora dokonany przez sprzedającego, nie jest również stroną w kontaktach ze spedytorem. Zlecenie do firmy spedycyjnej składane jest przez sprzedawcę we własnym imieniu, koszty usługi kurierskiej pokrywa sprzedawca, a następnie obciąża nimi nabywcę, bądź to wliczając koszt transportu w cenę towaru, bądź wykazując go na fakturze w osobnej pozycji. Towary wydawane spedytorom w ostatnich dniach miesiąca do odbiorcy trafiają w pierwszych dniach następnego miesiąca. Na udokumentowanie tych dostaw wystawiany jest dokument sprzedaży. Data wystawienia dokumentu sprzedaży jest zgodna z art. 106i ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast data dokonania dostawy towarów jest zgodna z datą ich fizycznego dostarczenia odbiorcy. Aby precyzyjnie ustalić datę dostarczenia przesyłki sprzedawca korzysta z elektronicznego narzędzia jakim jest „platforma spedycyjna”, umożliwiająca na bieżąco śledzenie przesyłki. System ten zawiera informacje o miejscu i dacie załadunku, o poszczególnych etapach transportu, o miejscu i dacie przeładunków na terminalach spedytora oraz o miejscu i dacie końcowego rozładunku. Ponadto po dokonaniu dostawy spedytor dostarcza sprzedawcy list przewozowy oraz podpisany i opieczętowany przez odbiorcę dokument magazynowy „wz”, zawierający datę odbioru towaru.

W związku z brakiem ww. umów kwestia wskazania miejsca, do którego towar ma być dostarczony nie jest ujęta w umowach handlowych. Natomiast każdorazowa sprzedaż poprzedzona jest złożonym przez kupującego zamówieniem, w którym wskazany jest adres pod który towar ma być dostarczony. Może to być adres siedziby kupującego, adres jego zakładu, oddziału, magazynu lub w przypadku odbioru osobistego jest to adres zakładu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 zwrócił się o rozstrzygnięcie kwestii powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów dokonywanej za pośrednictwem firmy spedycyjnej.

W odniesieniu do sytuacji opisanej we wniosku, gdy Wnioskodawca przekazuje towar firmie spedycyjnej wynajętej przez Wnioskodawcę, która ten towar dostarcza odbiorcy, a w razie utraty towaru przez spedytora to sprzedający Wnioskodawca jest stroną w postępowaniu odszkodowawczym, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy – tj. z chwilą dostarczenia towaru przez spedytora do miejsca wskazanego przez nabywcę.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów wykonywanej za pośrednictwem firmy spedycyjnej jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii terminu, w którym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazać należy, co następuje:

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Jak postanowiono w art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na podstawie art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego generalnie skorelowane jest z momentem, w którym podatek VAT staje się wymagalny, czyli z momentem powstania obowiązku podatkowego. Jednakże, aby podatnik nabył prawo do odliczenia muszą zostać spełnione jeszcze dwie przesłanki, tj. transakcja faktycznie zaistniała i podatnik posiada fakturę dokumentującą tę transakcję.

A zatem należy stwierdzić, że odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy w odniesieniu do nabytych towarów lub wyświadczonych usług – co do zasady – można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług (art. 86 ust. 10),
doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług (art. 86 ust. 10),
podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję (art. 86 ust. 10b).

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, który to przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika że Wnioskodawca dokonuje zakupów od innych podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca zawęził pytanie dotyczące prawa do odliczenia do , towarów dostarczanych przez spedytorów wynajmowanych przez dostawców. Wnioskodawca dysponuje fakturą zakupu już w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym faktycznie przyjął towar na magazyn. Miesiąc wpływu faktury i przyjęcia faktycznego towaru na magazyn są inne. Faktura wpływa w ostatnich dniach miesiąca poprzedniego, a towar dopiero w pierwszych dniach miesiąca następnego.

W odniesieniu do powyższego należy zwrócić uwagę, że w przypadku towarów, gdy towary te są dostarczane przez spedytorów wynajmowanych przez dostawców to dokonanie dostawy towarów co do zasady następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel powstaje z chwilą dostarczenia towaru do miejsca wskazanego przez nabywcę. Zatem, w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę towarów w sposób wskazany we wniosku powstał co do zasady obowiązek podatkowy.

W związku z powyższym, mając na uwadze okoliczności sprawy opisane we wniosku należy stwierdzić, że w odniesieniu do nabywanych towarów powstał obowiązek podatkowy, Wnioskodawca otrzymał towary oraz faktury dokumentujące nabycie tych towarów.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym spełnione zostały warunki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów,
Wnioskodawca otrzymał faktycznie towar fakturę dokumentującą nabycie tych towarów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja nie rozstrzyga w zakresie prawa do odliczenia z faktur dokumentujących nabycie towarów, bowiem powyższe nie było przedmiotem pytania, jak również w tej kwestii nie zostało przedstawione stanowisko.

Interpretacja w zakresie prawa do odliczenia rozstrzyga ściśle w przypadku, gdy nabywane przez Wnioskodawcę towary są do niego dostarczone przez spedytorów wynajętych przez dostawców Wnioskodawcy. Zatem w przypadku, gdy obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów nie powstanie z chwilą dostarczenia towarów do miejsca wskazanego przez Wnioskodawcę, niniejsza interpretacja traci swoja ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-000 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin