Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-611/14-4/WS
z 25 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 5 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-611/14-2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 czerwca 2014 r., skutecznie doręczono dnia 16 czerwca 2014 r., zaś w dniu 23 czerwca 2014 r. (data nadania 18 czerwca 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie warunkowej umowy sprzedaży z dnia 26 kwietnia 2010 roku oraz umowy przeniesienia własności z dnia 11 maja 2010 roku oraz umowy o nieodpłatne zniesienie współwłasności z dnia 4 stycznia 2011 roku Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem na zasadzie wspólności małżeńskiej nabyli nieruchomość stanowiącą działkę numer 218/13, dla której sąd rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Powyższa działka nabyta została przez małżonków ze środków własnych z zamiarem wybudowania na niej domu jednorodzinnego dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Małżonkowie, w celu wybudowania na ww. działce domu jednorodzinnego zawarli dnia 15 czerwca 2011 roku umowę o kredyt mieszkaniowy. Kredyt w całości przeznaczony został na wybudowanie domu. Warunkiem jego udzielenia przez bank było zaakceptowanie (przez wytypowanego przez bank niezależnego rzeczoznawcę majątkowego) sporządzonego przez Wnioskodawczynię kosztorysu budowy budynku. W kosztorysie wszystkie prace budowlane związane z wybudowaniem budynku podzielone zostały na trzy etapy z oznaczeniem wartości wykonania poszczególnych etapów. I tak I etap wyceniony został na wartość 136.115,60 zł, II etap na wartość 145.000 zł oraz III etap na wartość 145.000 zł. Powyższy kosztorys stanowił zatem podstawę rozliczenia z bankiem budowy z otrzymanymi środkami z kredytu. Zgodnie z umową o kredyt, środki pieniężne wypłacane były w transzach, po przeprowadzeniu przez Bank kontroli realizacji robót budowlanych (inspekcja budowy), z wyjątkiem transzy „I”, która wypłacona została po podpisaniu umowy, przy czym pozytywny wynik odbioru etapu I warunkował wypłatę transz kolejnych. Do rozliczenia uzyskanego kredytu nie były zatem potrzebne ani rachunki ani faktury VAT dokumentujące poniesione przez Wnioskodawczynię koszty wybudowania budynku.

Mąż Wnioskodawczyni zmarł w dniu 19 marca 2012 r. Spadek po nim nabyła żona i córka po l/2 części spadku każda z nich, obie z dobrodziejstwem inwentarza. W związku ze śmiercią męża, który w istocie był jedynym żywicielem rodziny i trudną sytuacją finansową rodziny, dnia 28 grudnia 2012 r. na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni działająca w imieniu własnym oraz w imieniu i na rzecz córki, sprzedała na współwłasność po połowie nieruchomość stanowiącą działkę wraz z rozpoczętą budową domu.

Kwotę należną na rzecz Sprzedających z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości strony ustaliły w zależności od zaistnienia dodatkowych zdarzeń. I tak jako kwotę główną ceny określono na 450.000 zł. Zapłata tej ceny następować miała w sytuacji gdy nie zostało dokonane zwolnienie z długu przez bank, powiązane z wstąpieniem w zobowiązania wobec banku Kupujących. Zapłata w tym przypadku następowałaby w ten sposób, że kwota 15.573,90 zł zapłacona została Wnioskodawczyni gotówką, a pozostała kwota tj. 434.426,10 zł w terminie wskazanym w umowie związanym z niedokonaniem zwolnienia z długu przez bank. Natomiast w sytuacji gdyby Sprzedające zostały zwolnione z długu sprzedającym należna byłaby od kupujących kwota w wysokości 15.573,90 zł.

Sprzedająca została zwolniona przez bank z długu polegającego na zobowiązaniu kredytowym. Powyższe poprzedzone zostało dokonaną przez Bank inspekcją kontroli budowy oraz wydatkowania środków uzyskanych z kredytu zgodnie z przeznaczonym celem.

W związku z przejęciem przez Kupujących zobowiązania do spłaty kredytu udzielonego Wnioskodawczyni, bank uznał, że Zainteresowana zwolniona została z długu, w związku z czym osiągnęła przychód w kwocie 434.426,10 zł, co wiąże się z koniecznością wystawienia przez bank deklaracji PIT-8C, którą to deklarację następnie bank wysłał Zainteresowanej oraz właściwemu dla jej miejsca zamieszkania naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zapisy dotyczące ceny i kwot należnych na rzecz Sprzedających od kupujących uregulowane zostały w umowie głównej oraz podpisanym w dniu 7 maja 2014 r., aneksem uściślającym wzajemne obowiązki i korzyści dotyczące należnej ceny sprzedaży. W celu uściślenia rozumienia użytych w umowie pojęć, Wnioskodawczyni działająca w imieniu własnym oraz w imieniu i na rzecz swojej córki oraz Kupujący zmienili akt notarialny - umowę sprzedaży z dnia 28 grudnia 2012 r. w ten sposób, że w § 4 umowy dodany zostaje ust. 4 w następującym brzmieniu: W przypadkach, o których mowa w ustępie trzecim tego paragrafu - Wartość nieruchomości, o której mowa w ustępie pierwszym tego paragrafu, wynosi 450.000,00 zł (czterysta pięćdziesiąt tysięcy złotych,) i stanowi ona cenę, przy czym nie uwzględnia ona obciążeń hipotecznych w wysokości 434.426,10 zł (czterysta trzydzieści cztery tysiące czterysta dwadzieścia sześć złotych dziesięć groszy) związanych z kredytem bankowym (…) ustalonych przez strony w porozumieniu z bankiem.

W przypadku, o którym mowa w ustępie drugim tego paragrafu, to jest w przypadku zaistnienia okoliczności zwolnienia Strony Sprzedającej z długu i obciążenia hipotecznego, w powiązaniu z przejęciem ww. obciążeń przez Stronę Kupującą, ceną należną do zapłaty przez Stronę Kupującą na rzecz Strony Sprzedającej jest kwota 15.573,90 zł (piętnaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt trzy złote dziewięćdziesiąt groszy).

W zakresie obowiązku podatkowego wynikającego ze zwolnienia Sprzedającej z długu oraz obowiązku złożenia przez bank deklaracji PIT-8C, podatniczka uzyskała już indywidualną interpretację, i ta kwestia nie podlega niniejszemu zapytaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w oparciu o przepisy art. 19 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przychodem stanowiącym podstawę opodatkowania będzie kwota 450.000,00 zł wskazana w umowie pod pojęciem ceny, czy też kwota 15.573,90 zł (1/4 udziału córka tj. kwota 3893,48 zł, 3/4 udziału matka tj. kwota 11.680,43 zł), która to w rzeczywistości była należna Zbywającym i która została zapłacona z tytułu przedmiotowej umowy przeniesienia własności nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla ustalenia podstawy opodatkowania ustawodawca w przepisach art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych określił, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jednocześnie należy zauważyć, że w ustawie podatkowej brak jest definicji ceny. Przyjmując za zasadę, że w takim przypadku dla celów interpretacyjnych należy posługiwać się definicją zawartą w innych ustawach, będących lex specialis dla danego zagadnienia, wycinku prawa, sięgniemy do definicji zawartej w ustawie o cenach. Co prawda przepisy art. 1 ust. 2 pkt 1 niniejszej ustawy stanowią, że przepisów ustawy nie stosuje się do cen w obrocie pomiędzy osobami fizycznymi, z których żadna nie jest przedsiębiorcą, to jednak biorąc pod uwagę, że zastosowanie ujętej w ustawie definicji ma posłużyć jedynie celom interpretacyjnym, dopuszczalne i wskazane jest przywołanie w tym miejscu definicji w ustawie o cenach przyjętej. I tak w przepisach art. 3 ustawodawca stwierdza, że:

cena - wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Analizując powyższą definicję należy zauważyć, że ceną jest ta wartość, którą kupujący jest obowiązany zapłacić, natomiast a contrario jest to wartość której zapłaty sprzedający może się domagać.

Biorąc pod uwagę całość zapisów umowy wraz z aneksem, oraz wzajemne obowiązki a także korzyści uzyskane przez Strony umowy należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku mamy do czynienia z ustaleniem należnych świadczeń oraz tym samym ceny, jaką Kupujący mają zapłacić Sprzedającym, z rozwiązaniem opcjonalnym, zależnym od tego, czy nastąpi przejęcie długu przez kupujących oraz zwolnienie z tego długu Sprzedającej, działającej w imieniu własnym oraz córki.

Stwierdzenia użyte w umowie z dnia 28 grudnia 2012 r. dla określenia ceny należy czytać łącznie i oderwanie poszczególnych zapisów skutkowałoby błędną interpretacją oraz ustaleniem przychodu dla celów podatkowych od wartości innej niż otrzymane przysporzenie na rzecz Sprzedających. Wartość w kwocie 450.000 zł stanowiłaby cenę, czyli kwotę, której Kupująca może domagać się od Sprzedających jedynie w sytuacji, gdyby nie nastąpiło zwolnienie Sprzedającej przez bank z długu w okolicznościach szczegółowo opisanych w § 4 pkt 3 oraz pkt 4 zdanie pierwsze. Natomiast w sytuacji opisanej w § 4 pkt 2 oraz pkt 4 zdanie końcowe, Sprzedający może żądać od Kupujących kwoty 15.573,90 zł a Kupujący zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Sprzedającej jedynie wartości 15.573,90 zł. (1/4 udziału córka tj. kwota 3893,48 zł, 3/4 udziału matka tj. kwota 11.680,43 zł). Dla wyjaśnienia rozumienia użytych w umowie i aneksie pojęć można posłużyć się rozstrzygnięciami prawnymi przypisanymi pojęciu ceny oraz skutkom obciążeń na rzeczy dla ustalenia ceny.

Ustalenie wartości i ceny rzeczy obciążonej prawem osoby trzeciej winno uwzględniać obniżenie tej wartości w stosunku do rzeczy wolnej od obciążenia. Możemy tu posiłkowo posłużyć się rozwiązaniami prawnymi dotyczącymi wad prawnych rzeczy czyli sytuacji, gdy fakt takiego obciążenia prawem Zbywca zataiłby przed Nabywcą. I tak przepisy art. 556 § 2 kc stwierdzają: Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana stanowi własność osoby trzeciej albo jeżeli jest obciążona prawem osoby trzeciej; w razie sprzedaży praw sprzedawca jest odpowiedzialny także za istnienie praw (rękojmia za wady prawne). Natomiast zgodnie z normami art. 560 § 1 kc nabywca posiada alternatywne prawo odstąpienia od umowy lub obniżenia ceny. Z kolei § 3 stanowi, że: Jeżeli kupujący żąda obniżenia ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej, obniżenie powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem istniejących wad.

Przepisy przedstawione powyżej wyraźnie wskazują jak obciążenie prawem osób trzecich wpływa na cenę. W przedmiotowej sprawie Sprzedający nie ukryli istniejących zobowiązań hipotecznych wynikających z umowy kredytowej, tym samym przepisy dotyczące wad prawnych nie będą miały zastosowania wprost, jednak nie można się zgodzić, że cena nieruchomości z niniejszej transakcji jest równa cenie takiej samej nieruchomości bez jakichkolwiek obciążeń.

W umowie wskazane jest także wstąpienie nabywcy nieruchomości w zobowiązanie wobec banku, jednak ta okoliczność, zgodnie z wydaną interpretacją nr ILPB2/415-450/13-5/WS z dnia 13 sierpnia 2013 r., nie stanowi dla zbywcy przychodu, a więc nie może być brana pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Posługując się dodatkowo teorią wartości dodanej, należy zauważyć, że aby powstał obowiązek podatkowy musi po stronie podatnika nastąpić wzrost wartości, co słusznie zauważył WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 11 marca 2014 r. sygn. akt. I SA/Wr 2273/13 dotyczącego zagadnień z przedmiotowej umowy, jednak z innego zakresu niż omawiany w niniejszym wniosku o indywidualną interpretację.

Skoro dla Podatników (Zbywców nieruchomości) jedynym rzeczywistym wzrostem wartości oraz kwotą należną im od nabywcy nieruchomości, była kwota 15.573,90 zł, to ta kwota winna być uznana za przychód, przy ustalaniu ewentualnego zobowiązania podatkowego wynikającego z przedmiotowej transakcji. Co jest także zgodne z zapisami umownymi zawartymi w umowie głównej i aneksie uściślającym do umowy sprzedaży.

Jeśli zobowiązanie podatkowe rodzi realny obowiązek świadczenia na rzecz skarbu państwa, to także przychód, od którego jest ustalany musi być realny. Musimy mieć do czynienia z realnym przysporzeniem na rzecz Podatnika, abyśmy mogli mówić o powstaniu obowiązku podatkowego.

Nie może być podatku od niczego, byłoby to sprzeczne z ustawową regułą, że zobowiązanie podatkowe, to skonkretyzowany obowiązek. Coś, co pochodzi od niczego, nie może być skonkretyzowane. Skoro jedynym przysporzeniem dla Wnioskodawczyni, Iwony Żurakowskiej. była kwota 11 680,43 zł to ona stanowi podstawę do ustalenia zobowiązania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że działkę Wnioskodawczyni nabyła:

• w części w 2010 r. i 2011 r. - w trakcie trwania wspólności małżeńskiej,
• w części w 2012 r. - w spadku po zmarłym mężu.
  
  

Z uwagi na fakt, że zbycie nieruchomości nabytej w ramach wspólności majątkowej oraz po zmarłym mężu nastąpiło przed upływem 5-letniego okresu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po stronie Zainteresowanej wystąpiło źródło przychodu w rozumieniu tej ustawy.

W konsekwencji do przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki wraz z rozpoczęta budową, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielania odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

W świetle art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podkreślić należy, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (lokalu mieszkalnego) jest wartość wyrażona w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Cena odpłatnego zbycia wyrażona w umowie nie musi być wyrażona w pieniądzu (wartościach pieniężnych). Nie jest bowiem wykluczone, że zapłatą za przeniesienie własności rzeczy lub przeniesienie praw będzie inna forma przysporzenia majątkowego. Zapłatę ceny sprzedaży można wyrazić nie tylko w pieniądzu, lecz również poprzez inne określenie jej wartości, w tym m.in. przez zwolnienie z długu, czy też potrącenie wymagalnych wierzytelności. Taki sposób rozliczenia się sprzedającego i kupującego nie pozbawia zawartej umowy tego elementu, jakim jest określenie ceny sprzedaży.

W związku z powyższym ustalenia dokonane przez kupujących i sprzedających w akcie notarialnym dotyczące sposobu zapłaty są ustaleniami czysto technicznymi – wskazują jedynie jaką część kwoty uzyskanej ze sprzedaży Wnioskodawczyni otrzyma w gotówce oraz jaka część ceny uregulowana zostanie poprzez zwolnienie Wnioskodawczyni z długu wobec banku, z uwagi na to, że kupujący przejęli zobowiązanie do spłaty udzielonego Zainteresowanej kredytu.

Reasumując, faktycznie uzyskanym przez Zainteresowaną przychodem z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest kwota wskazana w umowie pod pojęciem ceny, w wysokości udziału przypadającego na Wnioskodawczynię, która zapłacona została na rzecz Zainteresowanej częściowo w formie zwolnienia z długu wobec banku, poprzez przejęcie zobowiązania do spłaty kredytu przez kupujących oraz częściowo w formie gotówki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.