Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-636/14-4/AJ
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2014 r. (data wpływu 23 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu 26 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty z Niemiec – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty z Niemiec.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. nr ILPB2/415-636/14-2/AJ, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 18 sierpnia 2014 r., natomiast w dniu 11 sierpnia 2014 r. (data nadania 25 sierpnia 2014 r.), do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W kwietniu 1998 r. Wnioskodawca wyjechał do Niemiec w celach zarobkowych. W dniu 23 stycznia 1998 r. Zainteresowany został zatrudniony w zakładzie rolnym na okres próbny do przyuczenia w zawodzie kowala. W piątym dniu pracy Wnioskodawca uległ wypadkowi – kopnięcie przez konia. Na skutek wypadku Zainteresowany odniósł obrażenia ciała.

Za skutki wypadku uznano:

• zaburzenia orientacji,
• naruszenie koncentracji, a w szczególności, tzw. krótkiej pamięci,
• blizna na owłosionej skórze głowy i na lewym policzku.
  
  

Operację czaszki i leczenie Wnioskodawca przebył w klinice neurochirurgicznej.

W dniu 19 stycznia 2000 r. Korporacja Prawa Publicznego w ramach Ustawowego ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków wydała Decyzję zgodnie z par. 102 Kodeksu Socjalnego, Księga siódma – SGB VII, par. 36 a SGB IV o przyznaniu tymczasowej renty inwalidzkiej zgodnie z par. 56 ust. 1 SGB VII.

Decyzja określa, że skutki wypadku spowodowały ograniczenie zdolności wykonywania pracy zarobkowej, renta częściowa stanowi część renty pełnej, która odpowiada stopniowi tego ograniczenia.

Ponadto Zainteresowany wyjaśnił, że przedmiotowa renta wypłacana jest za pośrednictwem banku polskiego, (…). Banki przez cały okres wypłaty potrącały zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i odprowadzały na konto Urzędu Skarbowego.

Rentę powyższą Wnioskodawca otrzymuje nadał na konto bankowe.

Jednocześnie poinformował, że stale zamieszkuje w Polsce i z całości dochodów rozlicza się w kraju.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że ww. świadczenie według Kodeksu jest ubezpieczeniem socjalnym i nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane renty lub zadośćuczynienia ściśle związane z ograniczeniem zdolności wykonywania pracy zarobkowej na skutek wypadku przy pracy wypłacane przez niemiecki organ rentowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia l maja 2004 r. Polska jest członkiem Unii Europejskiej. W Traktacie Akcesyjnym Polska zobowiązała się do przystosowania polskiego prawa do unijnych regulacji prawnych i poszanowania praw pozostałych krajów członkowskich. Ponieważ zjawiska socjalne stały się elementem składowym unijnego rynku wewnętrznego oznacza to, że prawa socjalne nabyte w innym kraju wspólnoty są w pełni respektowane przez Polskę. Art. 21 ust. 1 pkt 3 zwalnia od podatku dochodowego otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Dotyczy to również przepisów niemieckich.

Jednoznacznie Zainteresowany uważa, że skoro zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania świadczenia organu rentowego są opodatkowane w Polsce to przepisy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie do Jego zadośćuczynienia wypłacanego za pośrednictwem banku polskiego.

Przyjmując prawidłową wykładnię przytoczonych przepisów Bank nienależnie pobiera zaliczkę na podatek dochodowy, ponieważ renta socjalna z tytułu wypadku przy pracy jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywane świadczenie jest wypłacane przez instytucję niemiecką zastosowanie w tej sprawie będzie miała umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Niemcami.

Stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Z kolei, zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z informacji przedstawionych przez Zainteresowanego wynika, że przedmiotowa renta wypłacana jest z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 18 ust. 2 polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku otrzymywana przez Zainteresowanego przedmiotowa renta podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Tym samym ww. renta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Jednocześnie, w kontekście wskazanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tut. Organ wyjaśnia co następuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Otrzymywana przez Zainteresowanego renta nie została wymieniona w ww. przepisie. Zatem w przedmiotowej sprawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwolnienie przedmiotowe) nie może mieć zastosowania.

W związku z tym uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Końcowo, tut. Organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.