Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-695/14/MO
z 9 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego w części dotyczącej poniesionych wydatków na wybudowanie sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości mieszkańca sfinansowanych z dotacji – jest nieprawidłowe,
• odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego w części dotyczącej poniesionych wydatków na wybudowanie sieci kanalizacyjnej sfinansowanych ze środków własnych – jest prawidłowe,
• wydatków na podłączenie sieci kanalizacyjnej na posesji mieszkańca sfinansowanych z dotacji – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego w części dotyczącej poniesionych wydatków na wybudowanie sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości mieszkańca sfinansowanych z dotacji,
• odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego w części dotyczącej poniesionych wydatków na wybudowanie sieci kanalizacyjnej sfinansowanych ze środków własnych,
• wydatków na podłączenie sieci kanalizacyjnej na posesji mieszkańca sfinansowanych z dotacji.
  
  

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej świadczy usługi związane z rozprowadzaniem wody oraz oczyszczaniem ścieków w Gminie. Zarówno usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę, jak i odprowadzania ścieków zaliczane są do zadań własnych Gminy. W ramach realizowanej działalności i na jej potrzeby, Spółka zawarła z mieszkańcami umowy o zapewnienie wykonania podłączenia kanalizacyjnego. Przedmiotowa umowa obejmuje: zobowiązanie Spółki do wyłonienia bezpośredniego wykonawcy robót budowlanych (w trybie przetargu nieograniczonego) i zawarcia z nim umowy na opracowanie dokumentacji projektowej i roboty budowlane, wykonanie nadzoru inwestorskiego nad robotami budowlanymi, wykonanie pomiarów geodezyjnych powykonawczych, dokonanie odbioru robót, rozliczenie z wykonawcą z tytułu wykonania robót, wykonanie innych czynności wynikających z umowy o roboty budowlane, w szczególności czynności, które zmierzają do ochrony interesów mieszkańca (Inwestora). Świadczenie ma charakter kompleksowy i jego celem jest nie tyle fizyczne wybudowanie podłączenia (jako takiego), ale podłączenie danej nieruchomości do sieci kanalizacyjnej Spółki celem zmniejszenia zagrożeń ekologicznych i sanitarnych. Przekłada się to na poprawę stanu wód powierzchniowych i podziemnych - nadrzędny cel Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) realizowany poprzez zapewnienie dofinansowania przedsięwzięć mających na celu wypełnienie wymogów Dyrektywy 91/271/EWG w sprawie oczyszczania ścieków komunalnych.

Zgodnie art. 15 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz.U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858 ze zm.), realizację budowy podłączenia w granicy nieruchomości zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie do sieci. Przedsiębiorstwo natomiast zobowiązane jest do wykonania podłączeń od sieci do granicy nieruchomości. W konsekwencji podłączenia od sieci kanalizacyjnej wybudowane do granicy nieruchomości mieszkańca (Inwestora) stanowią własność Spółki, która wprowadzi sieć do ewidencji środków trwałych. Podłączenie na nieruchomości/posesji mieszkańca wybudowane w ramach takiej Umowy stanowi własność właściciela przyłączonej nieruchomości (Inwestora). Integralnym elementem umowy o zapewnienie wykonania podłączenia kanalizacyjnego jest zobowiązanie mieszkańca (Inwestora), że w terminie do 14 dni od dnia dokonania odbioru końcowego robót budowlanych związanych z wykonaniem podłączenia kanalizacyjnego dokona zawarcia z Wnioskodawcą odrębnej umowy – o odprowadzanie ścieków.

W związku z uruchomionym programem Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) na dofinansowanie podłączeń budynków do zbiorczego systemu kanalizacyjnego, Wnioskodawca 10 lutego 2014 r. zawarł umowę o dofinansowanie w formie dotacji oraz 10 lutego 2014 r. umowę o dofinansowanie w formie pożyczki. W następstwie powyższego Wnioskodawca pozyskał dofinansowanie ze środków krajowych NFOŚiGW do budowy podłączeń dla Spółki (w części od sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości mieszkańca) oraz dla mieszkańca (od granicy nieruchomości mieszkańca do ściany budynku). Dofinansowanie ma postać dotacji w wysokości 228.735,00 zł (do 45% kosztów kwalifikowanych) i preferencyjnej pożyczki (do 45% kosztów kwalifikowanych) nie podlegającej umorzeniu.

Wedle zasad NFOŚiGW w zakresie przyznawania dofinansowania Beneficjentem programu (stroną umowy o finansowanie przedsięwzięcia) mogą być jednostki samorządu terytorialnego i ich związki lub podmioty świadczące usługi publiczne w ramach realizacji zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Beneficjentem nie może zostać mieszkaniec (Inwestor), pomimo faktu, że jest rzeczywistym adresatem wsparcia finansowego - beneficjentem końcowym, gdyż wybudowanie przyłączy umożliwia mu odprowadzanie ścieków. Wysokość dofinansowania w postaci dotacji jak również pożyczki kalkulowana jest na podstawie faktycznie poniesionych wydatków z tytułu realizacji przedsięwzięć. Do wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji należą: wydatki na dokumentację projektową, wydatki na budowę podłączeń, koszty usług niezbędnych do realizacji inwestycji, w szczególności: koszty nadzoru inwestorskiego, odbiorów technicznych, obsługi geodezyjnej, badań hydrogeologicznych.

Wydatki, które można uznać za kwalifikowane wyszczególnione są w informacji o programie, opublikowanej na stronie internetowej NFOŚIGW, dotyczą między innymi:

1. dostawy i zakupu urządzeń. Przez urządzenia należy rozumieć wszystkie te elementy, które decydują o efekcie ekologicznym zakładanym w dofinansowywanym przedsięwzięciu,
2. przygotowania terenu,
3. robót ziemnych i budowlano-montażowych.
   
   

Wydatki niekwalifikowane na podstawie informacji o programie opublikowanej na stronie internetowej NFOŚiGW, to wszystkie koszty inne niż kwalifikowane, które się pojawią w trakcie przedsięwzięcia; są to np. koszty finansowe, wynagrodzenia pracowników prowadzących projekt, koszty korespondencji, promocji, materiały biurowe, opłaty administracyjne, itp. Wsparcie w formie dotacji realizowane jest jako dopłata do ceny konkretnych świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz mieszkańców miasta. Wskazują na to wyjaśnienia na stronie internetowej NFOŚiGW, według których w ramach programu finansowane będzie wykonanie podłączeń budynków do kanalizacji sanitarnej w systemie kanalizacji grawitacyjnej, ciśnieniowej, podciśnieniowej. Stosownie do treści umowy o dofinansowanie w formie dotacji/pożyczki naliczony podatek od towarów i usług jest kosztem Przedsięwzięcia pod warunkiem, że zgodnie z odrębnymi przepisami, Beneficjentowi nie przysługuje prawo do jego zwrotu lub odliczenia oraz pod warunkiem, że naliczony został w związku z kosztami określonymi w harmonogramie rzeczowo-finansowym.

W konsekwencji dofinansowane zostaną wyłącznie koszty kwalifikowane w kwocie netto, gdyż Wnioskodawca zamierza dokonywać odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących realizację przedsięwzięcia. Na podstawie treści umów o zapewnienie wykonania podłączenia kanalizacyjnego Spółka wystawi na rzecz właściciela nieruchomości fakturę zaliczkową w wysokości 10% wartości usługi wykonania podłączenia kanalizacyjnego od granicy nieruchomości mieszkańca do ściany budynku (w oparciu o sporządzoną wycenę), a na pozostałe koszty (za wyjątkiem przyznanej dotacji do 45%) wystawi fakturę końcową, która płatna będzie po wykonaniu przyłącza kanalizacyjnego. W zakresie robót sfinansowanych z dotacji z NFOŚiGW, Wnioskodawca nie będzie żądał od właściciela nieruchomości pokrycia kosztów wykonania robót.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że otrzymane przez Spółkę finansowanie (tak dotacja, jak i preferencyjna pożyczka) jest sposobem finansowania wydatków powiązanych ze świadczonymi przez Spółkę usługami oraz z wytworzeniem środka trwałego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy z tytułu poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków w ramach umowy o zapewnienie wykonania podłączenia kanalizacyjnego na rzecz mieszkańców gminy, Wnioskodawcy przysługuje uprawnienie do zaliczenia nakładów do podatkowych kosztów uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. W ramach wykładni definicji kosztów uzyskania przychodów przyjmuje się, że koszt może być uznany za celowy (i jako taki za koszt uzyskania przychodu) gdy jest chociażby w sposób pośredni powiązany z przychodem, który to przychód niekoniecznie został uzyskany, ale który hipotetycznie jest możliwym do osiągnięcia; dodatkowo ważnym jest też to, by wydatki były ekonomicznie uzasadnione (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1365/10). Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

W analizowanym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) Spółka ponosi wydatki związane z budową przyłącza w celu wykonania odpłatnej usługi podłączenia nieruchomości mieszkańca do sieci kanalizacyjnej, za pomocą której w przyszłości będzie świadczyła na jego rzecz usługę. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki związane z wykonaniem takiej usługi są bezpośrednio powiązane z przychodem uzyskiwanym z tego tytułu jak również służą ogólnej działalności gospodarczej Spółki. To oznacza, że ponad wszelką wątpliwość winny one być uznane za celowe w znaczeniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazania wymaga fakt, że wedle art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Wnioskodawca uzyskuje dotację z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zatem nie jest to dochód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji nie ma do niego zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy, a więc Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, również wydatków sfinansowanych dotacją.

Uwzględniając zaistniały w sprawie stan faktyczny (winno być zdarzenie przyszłe) podłączenia wodociągowe od sieci kanalizacyjnej wybudowane do granicy nieruchomości mieszkańca (Inwestora) stanowią własność Spółki, która wprowadzi sieć do ewidencji środków trwałych. Wartość początkowa wytwarzanych przyłączy stanowiących odrębne środki trwałe, ustalana będzie na podstawie wystawianych przez wykonawcę faktur dokumentujących wykonanie przyłączy. Na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na wytworzenie przyłączy do granicy nieruchomości mieszkańca stanowić będą koszty uzyskania przychodów w drodze dokonywanych odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na wytworzenie przyłączy na nieruchomości/posesji mieszkańca w kwocie wynikającej z faktury wystawionej przez Wykonawcę, stanowić będą, na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów potrącalne w roku podatkowym, w którym został przez Wnioskodawcę osiągnięty przychód z tytułu sprzedaży przyłączy mieszkańcom (wystawiona zostanie przez Wnioskodawcę na rzecz mieszkańca faktura dokumentująca wykonanie przyłączy w obrębie jego nieruchomości).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne polegające na podłączeniu budynków do zbiorczego systemu kanalizacyjnego. W tym celu Spółka zawarła umowę z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o dofinansowanie w formie dotacji oraz pożyczki. W następstwie powyższego Wnioskodawca pozyskał dofinansowanie do budowy podłączeń dla Spółki (w części od sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości mieszkańca) oraz dla mieszkańca (od granicy nieruchomości mieszkańca do ściany budynku). Wnioskodawca ponosi zatem wydatki na realizację inwestycji z własnych środków oraz dotacji i pożyczki. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Wnioskodawca może zaliczyć poniesione wydatki w ramach umowy o zapewnienie wykonania podłączenia kanalizacyjnego na rzecz mieszkańców gminy do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, dalej „ustawy o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o pdop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Pojęcie środków trwałych zdefiniowane zostało w art. 16a ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że co do zasady w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do kosztów uzyskania przychodu zalicza się odpisy amortyzacyjne, ale z uwzględnieniem art. 16. Art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o pdop, wprowadza odstępstwo od tej zasady, a mianowicie odpisy amortyzacyjne odpowiadające wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego odliczonymi wcześniej od podstawy opodatkowania lub też zwróconym w jakiejkolwiek formie nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Celem tego przepisu jest uniknięcie możliwości uzyskania „podwójnej korzyści” przez podatnika, który uzyskał zwrot poniesionych wydatków.

Zatem odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych w jakiej wydatki poniesione na budowę sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości mieszkańca będą sfinansowane dotacją, nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na postawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o pdop. Natomiast odpisy amortyzacyjne od części wartości początkowej w jakiej poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na budowę sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości mieszkańca będą sfinansowane z własnych środków będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przechodząc do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na wytworzenie przyłączy na nieruchomości mieszkańca należy stwierdzić, że Wnioskodawca uzyska przychód z tytułu zbycia przyłącza a dodatkowo inwestycja ta umożliwi mieszkańcowi, na rzecz którego budowane jest przyłącze korzystanie z sieci kanalizacyjnej, co w przyszłości przełoży się na uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tego tytułu przychody. Tym samym wydatki poniesione przez Spółkę na budowę przyłącza na nieruchomości mieszkańca będą mogły zostać zatem zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

Zatem, wydatki poniesione przez Spółkę z własnych środków na budowę przyłącza na nieruchomości mieszkańca dotyczące przychodu ze sprzedaży przyłącza, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym został przez Wnioskodawcę osiągnięty przychód.

Reasumując stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego w części dotyczącej poniesionych wydatków na wybudowanie sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości mieszkańca sfinansowanych z dotacji – jest nieprawidłowe,
• odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego w części dotyczącej poniesionych wydatków na wybudowanie sieci kanalizacyjnej sfinansowanych ze środków własnych – jest prawidłowe,
• wydatków na podłączenie sieci kanalizacyjnej na posesji mieszkańca sfinansowanych z dotacji – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3-4 wydano/będą wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.