Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-739/14-2/JSz
z 27 listopada 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług pośrednictwa ubezpieczeniowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka …(„Agent”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w formie spółki akcyjnej. Podstawowym rodzajem działalności gospodarczej Agenta jest działalność z zakresu pośrednictwa finansowego.

Aktualnie, Agent rozważa zawarcie z zakładem ubezpieczeń („ZU”) Umowy Agencyjnej („Umowa”), na podstawie której ZU powierzy Agentowi wykonywanie, w imieniu i na rzecz ZU, czynności agencyjnych (czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego), zaś Agent zobowiąże się do wykonywania tych czynności zgodnie z postanowieniami Umowy. ZU to podmiot z siedzibą w Polsce, działający w formie spółki akcyjnej i prowadzący działalność gospodarczą w zakresie ubezpieczeń na życie (Dział I Załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 950, z późn. zm. – „Ustawa o działalności ubezpieczeniowej”) oraz działalność bezpośrednio związaną z działalnością ubezpieczeniową.

Zgodnie z wymogami ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r., nr 124, poz. 1154 z późn. zm.) – „Ustawa o pośrednictwie”, wyznaczenie agenta ubezpieczeniowego należy do kompetencji zakładu ubezpieczeń, w którego imieniu i na którego rzecz taki agent ma działać. Ubezpieczyciel musi udzielić agentowi odpowiedniego pełnomocnictwa oraz zgłosić go do rejestru agentów ubezpieczeniowych. W wykonaniu powyższych obowiązków z Ustawy o pośrednictwie, Agent zostanie zgłoszony przez ZU do rejestru agentów ubezpieczeniowych i otrzyma od ZU odpowiednie pełnomocnictwo do działania w jego imieniu i na jego rzecz.

W świetle projektu Umowy, która miałaby zostać zawarta pomiędzy ZU i Agentem, szczegółowe obowiązki Agenta obejmą m.in.:

  1. Pozyskanie jako klienta ZU spółki…. („Bank”), jak również podjęcie i przeprowadzenie czynności przygotowawczych do zawarcia przez ZU z Bankiem co najmniej jednej umowy ubezpieczenia grupowego na cudzy rachunek, w zakresie opisanym w Umowie (dotyczącym ubezpieczeń na życie), w ramach których ubezpieczonymi będą klienci („Klienci”) Banku;
  2. Zawarcie ww. umowy ubezpieczenia z Bankiem w imieniu i na rzecz ZU;
  3. Pozyskanie jako klienta ZU spółki…. („Bank Hipoteczny”), jak również podjęcie i przeprowadzenie czynności przygotowawczych do zawarcia przez ZU z Bankiem Hipotecznym co najmniej jednej umowy ubezpieczenia grupowego na cudzy rachunek, w zakresie opisanym w Umowie (dotyczącym ubezpieczeń na życie), w ramach której ubezpieczonymi będą Klienci Banku Hipotecznego;
  4. Zawarcie ww. umowy ubezpieczenia z Bankiem Hipotecznym w imieniu i na rzecz ZU;
  5. Administrowanie i wykonywanie umów ubezpieczenia grupowego zawartych z Bankiem oraz Bankiem Hipotecznym, obejmujące m.in:
    1. udostępnianie klientom, na ich żądanie, pełnomocnictwa posiadanego przez Agenta oraz zwrócenie ZU przedmiotowego pełnomocnictwa w przypadku jego wygaśnięcia lub odwołania,
    2. utrzymywanie w tajemnicy informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem Umowy a dotyczących ZU, ubezpieczającego oraz osób ubezpieczonych,
    3. udzielanie klientom na ich żądanie informacji co do tego, czy Agent działa na rzecz jednego czy kilku zakładów ubezpieczeń i udostępniani nazw tych zakładów ubezpieczeń,
    4. udzielanie klientom innych informacji dotyczących Agenta oraz ZU, w zakresie określonym w Umowie;
    5. podejmowanie i realizowanie czynności przygotowawczych umożliwiających zawarcie umów ubezpieczenia na cudzy rachunek pomiędzy Bankiem oraz Bankiem Hipotecznym a ZU, a także umożliwiających osobom zainteresowanym ochroną ubezpieczeniową przystąpienie do tych umów,
    6. udzielanie klientom pełnych informacji o warunkach ubezpieczenia i zakresie ochrony ubezpieczeniowej oferowanej przez ZU, jak również przekazywanie klientom ogólnych warunków ubezpieczenia,
    7. postępowanie w zgodzie z obowiązującymi procedurami i instrukcjami przekazanymi Agentowi przez ZU,
    8. przekazywanie klientom odpowiednich formularzy, w tym, formularzy wymaganych dla wypłaty kwot należnych z tytułu ubezpieczenia,
    9. udzielanie wszelkich niezbędnych informacji i wyjaśnień dotyczących realizacji zawartych grupowych umów ubezpieczenia na cudzy rachunek,
    10. informowanie klientów o procedurze wypłaty roszczeń w ramach umów ubezpieczenia grupowego,
    11. zapewnienie prawidłowego przepływu dokumentów i korespondencji z ubezpieczonymi,
    12. przekazywanie ZU wszelkich danych i informacji niezbędnych dla prawidłowej realizacji zawartych umów ubezpieczenia.
  1. Ponadto, ZU powierzy Agentowi, a Agent zobowiąże się podejmować w imieniu i na rzecz ZU, wszelkie inne czynności agencyjne (czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego) zmierzające do:
    1. pozyskania jako klientów ZU podmiotów innych niż Bank oraz Bank Hipoteczny,
    2. zawierania umów ubezpieczenia z tymi klientami, jak również
    3. administrowania i wykonywania takich umów w zakresie ustalonym pomiędzy Agentem i ZU.


Wszystkie wskazane wyżej czynności wykonywane przez Agenta w odniesieniu do umów ubezpieczenia grupowego będą stanowiły czynności agencyjne w rozumieniu Ustawy o pośrednictwie.

Agent zobowiąże się do realizowania Umowy w zgodzie z przepisami wynikającymi z Ustawy o pośrednictwie. W szczególności, Agent zobowiąże się, że realizowane przez niego czynności będą wykonywane wyłącznie przez osoby fizyczne, spełniające wszystkie wymogi określone w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przy czym osoby te będą działały na podstawie i w zakresie upoważnienia udzielonego im przez Agenta. Projekt Umowy nakłada na Agenta szereg obowiązków w zakresie ciągłego podnoszenia kwalifikacji zawodowych osób fizycznych wykonujących czynności agencyjne w imieniu i na rzecz Agenta, delegowania osób wykonujących czynności agencyjne do uczestnictwa w szkoleniach organizowanych przez ZU, niezbędnych dla prawidłowej realizacji Umowy, przestrzegania dobrych praktyk rynkowych, niezwłocznego informowania ZU o zmianach dotyczących Agenta, które mogą mieć wpływ na realizację Umowy oraz umów ubezpieczenia grupowego, w tym dotyczących utraty kwalifikacji zawodowych przez osoby wykonujące czynności agencyjne, jak również ochrony danych osobowych Klientów.

Z tytułu świadczenia wyżej opisanych usług pośrednictwa, Agent otrzyma wynagrodzenie, ustalone zgodnie z zapisami Umowy, odrębnie za zawarcie oraz administrowanie i wykonywanie umów ubezpieczenia grupowego z Bankiem oraz Bankiem Hipotecznym i odrębnie z tytułu pozyskania jako klientów ZU innych podmiotów, zawarcia z nimi umów oraz administrowania tymi umowami i ich wykonywania.

Agent jest podmiotem powiązanym z Bankiem oraz Bankiem … w rozumieniu przepisów art. 32 ustawy o VAT. Agent nie jest natomiast powiązany, w rozumieniu powyższego przepisu, ze zleceniodawcą z tytułu Umowy tj. ZU.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w okolicznościach zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku, czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczone przez Agenta jako pośrednika ubezpieczeniowego, na rzecz ZU, na podstawie planowanej Umowy oraz udzielonego Agentowi przez ZU pełnomocnictwa, będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku, usługi wykonywane przez Agenta na podstawie Umowy będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Istotą tych usług będzie bowiem doprowadzenie do zawarcia umów ubezpieczenia grupowego pomiędzy ZU a podmiotami trzecimi - Bankiem, Bankiem …. i innymi podmiotami oraz pośredniczenie przy zawarciu i wykonywaniu tych umów. W konsekwencji, otrzymane przez Agenta wynagrodzenie z tytułu świadczonych na podstawie Umowy czynności pośredniczenia w zawieraniu umów ubezpieczenia oraz administrowania tymi umowami i ich wykonywania, będzie objęte zwolnieniem z podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Uzasadnienie Wnioskodawcy

  1. Zakres zwolnienia z podatku VAT dla usług pośrednictwa ubezpieczeniowego

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie zaś z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawa o VAT przewiduje opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub ich zwolnienie z opodatkowania. W świetle przedstawionego w niniejszym wniosku opisu zdarzenia przyszłego, zasadnicze znaczenie ma regulacja art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalniająca od podatku: „usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji”.

Jak wynika z powyższej regulacji, zwolnienie z podatku obejmuje następujące kategorie usług:

  • usługi ubezpieczeniowe i reasekuracyjne,
  • usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i usług reasekuracyjnych,
  • usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT jest konsekwencją zapisu z art. 135 ust. 1 pkt a Dyrektywy: 2006/112/WE, zgodnie z którym zwolnione z opodatkowania są „transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych”. Zatem ww. zwolnienie z podatku dotyczy dwóch kategorii usług:

  • transakcji ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, oraz
  • usług pokrewnych świadczonych przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Uwzględniając powołane przepisy oraz przedstawiony w niniejszym wniosku opis zdarzenia przyszłego, należy zatem ustalić zakres czynności objętych zwolnieniem z opodatkowania przewidzianym przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT dla „usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych”, a następnie odnieść je do usług, które mają być świadczone przez Agenta na podstawie Umowy.

Analizując powyższe zagadnienie, w dalszej części wniosku Wnioskodawca dokonuje analizy pojęcia usług „pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych”, ze szczególnym wskazaniem kluczowego znaczenia statusu świadczeniodawcy działającego zgodnie z wpisem do rejestr agentów ubezpieczeniowych prowadzonym przez Komisję Nadzoru Finansowego („KNF”) jako agenta ubezpieczeniowego uprawnionego do wykonywania przedmiotowych usług.

  1. Definicja usług pośrednictwa/usług pokrewnych świadczonych przez pośredników ubezpieczeniowych

Ani Dyrektywa 2006/112/WE, ani polska ustawa o VAT nie zawierają definicji pojęć kluczowych dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia z podatku VAT, takich jak „usługi pokrewne świadczone przez agenta ubezpieczeniowego” oraz „usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych”. W tej sytuacji wskazane jest sięgnięcie do dorobku orzeczniczego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”, wcześniej „ETS”), jak również polskiej praktyki podatkowej.

2.1. Zagadnienie definicyjne w świetle praktyki orzeczniczej TSUE

Zgodnie z wypracowanym przez TSUE stanowiskiem, czynności agenta ubezpieczeniowego polegają na pozyskiwaniu klientów oraz zawieraniu w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela umów ubezpieczeń, a także uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń. Natomiast w odniesieniu do usług pokrewnych do usług ubezpieczeniowych wskazuje się (tak: opinia Rzecznika Generalnego M. Poiaresa Madura przedstawiona w dniu 12 stycznia 2005 r. w sprawie C-472/03 Staatssecretaris van Financiën przeciwko Arthur Andersen & Co. Accountants c.s,), że należy przez nie rozumieć wszystkie usługi, które są powiązane z usługami ubezpieczeniowymi, a zatem mogą być uznane za usługi pokrewne tym czynnościom. W ww. sprawie podkreślono, że dla kwalifikacji czynności jako usług pośrednictwa ubezpieczeniowego kluczowy jest status usługodawcy jako brokera lub agenta ubezpieczeniowego: „Pojęcie „usług pokrewnych” jest wystarczająco szerokie, aby mogło ono teoretycznie obejmować swym zakresem wszystkie usługi, które są powiązane z usługami ubezpieczeniowymi, a zatem które mogą być uznane za usługi pokrewne tym czynnościom. Jednakże prawodawca wspólnotowy wyraźnie ograniczył zakres zwolnienia wyłącznie do tej części usług, które są świadczone przez brokerów lub pośredników ubezpieczeniowych. Zakwalifikowanie osoby, która domaga się zwolnienia, jako brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego jest zatem elementem kluczowym, pozwalającym na ustalenie istnienia działalności pokrewnej czynnościom ubezpieczeniowym, która na mocy art. 13 część B lit. A) podlega zwolnieniu z opodatkowania”.

Orzecznictwo TSUE wskazuje, że do istoty pośrednictwa ubezpieczeniowego należy przede wszystkim wyszukiwanie klientów ubezpieczeniowych i kontaktowanie ich z ubezpieczycielem (por. ww. wyrok w sprawie C-472/C3). Zatem działalność pośrednika ubezpieczeniowego polega na czynnym poszukiwaniu i nawiązywaniu kontaktów między klientami a ubezpieczycielem oraz na rozpowszechnianiu produktów ubezpieczeniowych. W wyroku C-235/00 z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie CBS Financial Services wskazano, że działalność pośrednictwa „dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu finansowego (...). Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. (...) Pośrednictwo to ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu”.

Także w wyrokach z dnia 25 lutego 1999 r. (sprawa C-349/96, Card Protection Plan), z dnia 8 marca 2001 r. (sprawa C-240/99, Skandia) oraz z dnia 20 listopada 2003 r. (sprawa C-8/01, Assurander-Societetet działający na rzecz Taksatorringen przeciwko Skatteministeriet), Trybunał potwierdził, że pojęcie usług pokrewnych, świadczonych przez pośredników ubezpieczeniowych w rozumieniu Dyrektywy 2006/112/WE dotyczy wyłącznie świadczeń dokonanych przez profesjonalistów, którzy utrzymują stosunki jednocześnie z ubezpieczycielem i ubezpieczonym, przy założeniu, że broker/agent ubezpieczeniowy jest wyłącznie pośrednikiem.

Wskazane tezy i uzasadnienia orzeczeń potwierdzają, że zakres objętych zwolnieniem od podatku VAT usług pokrewnych ograniczony jest do usług: (i) mających charakter usług pokrewnych usługom ubezpieczeniowym i reasekuracyjnym, (ii) świadczonych przez brokerów lub agentów ubezpieczeniowych, (iii) świadczonych na rzecz zakładów ubezpieczeń lub podmiotów poszukujących ochrony ubezpieczeniowej („klientów”). W opinii TSUE pośrednictwo ubezpieczeniowe oznacza wszelkie czynności profesjonalnego pośrednika (w tym, agenta ubezpieczeniowego), które zmierzają do doprowadzenia do zawarcia umowy pomiędzy zakładem ubezpieczeń a podmiotem ubezpieczającym, przy czym jego kluczowe cechy to:

  • rozpowszechnianie produktów ubezpieczeniowych,
  • wyszukiwanie i pozyskiwanie klientów ubezpieczeniowych i nawiązywanie kontaktów między ubezpieczycielem a klientem,
  • dokonywanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiają zawarcie przez obie strony umowy, ze wskazaniem, że pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu,
  • zawieranie umów ubezpieczeń w imieniu i na rzecz strony umowy (uprawnienie usługodawcy do dokonywania czynności skutkujących powstaniem po stronie ubezpieczyciela zobowiązań względem ubezpieczonego),
  • uczestniczenie w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia,
  • status usługodawcy, który powinien działać jako profesjonalny pośrednik (agent lub broker) ubezpieczeniowy,
  • opłacenie ww. usługi jako odrębnej działalności pośrednictwa.

2.2. Definicja czynności pośrednictwa w świetle praktyki polskich organów podatkowych

Świadczenie usług ubezpieczeniowych oraz usług pośrednictwa ubezpieczeniowego w polskim systemie prawa regulują Ustawa o pośrednictwie oraz Ustawa o działalności ubezpieczeniowej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o pośrednictwie, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. W ust. 2 artykułu 2 zapisano, że pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych (z zastrzeżeniem art. 3).

Stosownie do art. 4 Ustawy o pośrednictwie, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje m.in. czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, zwane „czynnościami agencyjnymi”, polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności agencyjnych (działalność agencyjna). W świetle art. 9 Ustawy o pośrednictwie, czynności agencyjne mogą być wykonywane wyłącznie przez podmioty spełniające określone tą Ustawą warunki.

Z powołanych przepisów wynika, iż działalność w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy czynności wykonywanych przez uprawnionego pośrednika (agenta lub brokera), który wykonuje czynności związane z zawieraniem przez strony umów ubezpieczenia lub wykonywaniem takich umów.

Jak podkreślono powyżej, polska ustawa o VAT nie zawiera odrębnej definicji usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. W tej sytuacji, polskie sądy administracyjne oraz organy podatkowe, w celu określenia, czym jest usługa pośrednictwa ubezpieczeniowego, powszechnie odwołują się do zapisów Ustawy o pośrednictwie i prezentują tezę o konieczności dokonywania wykładni pojęcia „pośrednictwa ubezpieczeniowego” oraz zakresu „czynności agencyjnych” zgodnie z brzmieniem przepisów tej ustawy. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPP1/443-834/11-2/AW) czy Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 8 sierpnia 2011 r. (ILPP1/443-738/11-4/MS). Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 12 marca 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 942/12) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 4 marca 2013 r. (sygn. akt I FSK 577/12) i z 2 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 740/13).

Jak wynika z powołanej praktyki interpretacyjnej i orzeczniczej:

  • Pośrednictwo ubezpieczeniowe należy rozumieć zgodnie z Ustawą o pośrednictwie,
  • Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu finansowego. Pośrednictwo ma na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu,
  • Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa,
  • Należy zweryfikować, czy usługodawca spełnia definicję agenta lub brokera ubezpieczeniowego, czy posiada odpowiednie uprawnienia do prowadzenia działalności pośrednictwa ubezpieczeniowego - jeżeli tak, to spełnia on warunki podmiotowe wynikające z Ustawy o pośrednictwie, a czynności przez niego wykonywane są uznawane, w myśl tej ustawy, za pośrednictwo ubezpieczeniowe (czynności związane z wykonywaniem umów ubezpieczenia).

  1. Podsumowanie

W podsumowaniu Wnioskodawca podkreśla, że usługi agencyjne, które mają być przez niego świadczone na podstawie planowanej Umowy będą spełniały wszystkie przesłanki kwalifikujące je jako usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, o których mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, jak również przesłanki, na które wskazuje praktyka TSUE oraz polskich sądów administracyjnych i organów podatkowych. W szczególności:

  1. Będą to usługi realizowane na rzecz ubezpieczyciela (ZU), w ramach czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę jako agenta ubezpieczeniowego, wpisanego do rejestru agentów ubezpieczeniowych prowadzonego przez KNF.
  2. Istotą przedmiotowych usług będzie wyszukiwanie i pozyskiwanie klientów dla ZU, jak również podejmowanie i przeprowadzanie czynności faktycznych i czynności prawnych związanych z zawieraniem oraz wykonywaniem umów ubezpieczenia pomiędzy tymi klientami a ZU. W szczególności, rolą Wnioskodawcy, jako agenta ubezpieczeniowego działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez ZU, będzie zawieranie umów ubezpieczenia z klientami w imieniu i na rzecz ZU,
  3. Usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego będą świadczone na rzecz strony umowy (ZU), przy czym Wnioskodawca nie będzie realizował w stosunku do treści umowy ubezpieczenia żadnego własnego interesu - będzie jedynie reprezentował interes ZU.
  4. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą miały charakter odpłatny- usługi te zostaną odrębnie opłacone w formie umownie ustalonego wynagrodzenia.
  5. Istotnym wymogiem warunkującym świadczenie przez Wnioskodawcę usług na podstawie Umowy oraz otrzymywanie wynagrodzenia za te usługi będzie działanie Wnioskodawcy w zgodzie z wymogami Ustawy o pośrednictwie dotyczącymi prowadzenia działalności pośrednictwa ubezpieczeniowego przez agentów ubezpieczeniowych. Zatem z punktu widzenia prawidłowej realizacji Umowy, kluczowe znaczenie będzie miał status Wnioskodawcy jako agenta ubezpieczeniowego działającego na podstawie wpisu do rejestru agentów ubezpieczeniowych prowadzonego przez KNF.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi świadczone przez niego na rzecz ZU na podstawie planowanej Umowy będą stanowiły czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego (czynności pomocnicze do usług ubezpieczeniowych) podlegające zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj