Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-757/14-2/IŚ
z 17 października 2014 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2014 r. (data wpływu 23 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji znaków towarowych nabytych w formie wkładu niepieniężnego:
- w części dotyczącej pyt. nr 2, tj. co do obowiązku korekty wartości początkowej Znaku X oraz obowiązku korekty odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe;
- w części dotyczącej pyt. nr 3, tj. - co do obowiązku ujawnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych innych znaków towarowych niż Znak X i rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowych każdego z ujawnionych znaków od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dojdzie do ich ujawnienia - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji znaków towarowych nabytych w formie wkładu niepieniężnego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) zajmuje się niezależnym doradztwem finansowym dla klientów indywidualnych m.in. w zakresie sposobu inwestowania posiadanych środków oraz możliwości uzyskania finansowania w postaci kredytu.
26 listopada 2007 r. E. Sp. z o.o. (dalej: „Wnoszący Aport”) w zamian za udziały wniosła do Wnioskodawcy wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa.
W ramach aportu Wnioskodawcy zostało przekazane m.in. 19 praw ochronnych do znaków towarowych E (dalej: „znaki towarowe”).
Przewidywany okres użytkowania znaków towarowych był nieokreślony ale dłuższy niż rok. W akcie notarialnym dotyczącym aportu nie zostały wskazane wartości znaków towarowych.
Tylko jeden z otrzymanych znaków towarowych został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Znak X”, data wprowadzenia listopad 2007 r.)
Dla celów podatkowych Znak X został przyjęty w wartości odpowiadającej łącznej wartości 19 znaków otrzymanych w ramach aportu ustalonej na podstawie wyceny biegłego rzeczoznawcy (wartość rynkowa).
Począwszy od grudnia 2007 r. Spółka rozpoznawała dla celów podatkowych odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Znaku X.
W 2014 r. Wnioskodawca stwierdził, że posiada 18 nabytych znaków towarowych niewprowadzonych do ewidencji.
Część nabytych znaków towarowych miała na moment aportu dla Wnoszącego Aport jak i Spółki charakter uzupełniający i drugorzędny, tj. ich głównym celem było zabezpieczenie hipotetycznych interesów Wnioskodawcy i jego pozycji w przyszłości (dalej: „znaki blokujące”). Pozostałe znaki były na dzień otrzymania aportu używane przez Wnoszącego Aport i później Spółkę: były umieszczane na stronie internetowej Spółki, w umowach zawieranych przez Spółkę, w korespondencji, reklamach, itp. (dalej: „znaki główne”, „główne znaki towarowe”).
Główne znaki towarowe były używane przez Wnoszącego Aport jak i Spółkę w sposób zamienny, ze zbliżoną częstotliwością, pełniąc zbliżone funkcje. Każdy z takich znaków stanowi odrębne prawo majątkowe (odrębne, niepowiązane ze sobą rejestracje), zarejestrowane w Urzędzie Patentowym przez Wnoszącego Aport przed dokonaniem aportu.
Znak X zaliczany jest przez Wnioskodawcę do głównych znaków towarowych.
Zgodnie z posiadanymi świadectwami ochronnymi, prawa ochronne dla wszystkich znaków towarowych otrzymanych aportem przez Spółkę trwają od dat sprzed dokonania aportu.
W celu skorygowania błędnie określonej wartości początkowej Znaku X obejmującej wartość 19 znaków otrzymanych w ramach aportu, Spółka planuje dokonać alokacji wartości znaków z dnia aportu pomiędzy wszystkie nabyte aportem znaki towarowe.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy Spółka jest uprawniona do dokonania alokacji - w oparciu o swoją najlepszą wiedzę i ocenę - wartości znaków z dnia aportu, które ujęte były w wartości początkowej Znaku X pomiędzy poszczególne znaki towarowe oraz jest uprawniona do rozpoznawania na tej podstawie odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej poszczególnych znaków towarowych jako koszt uzyskania przychodów?
- Czy Spółka powinna skorygować wartość początkową Znaku X wprowadzoną w listopadzie 2007 r. do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonać stosownej korekty dokonanych od Znaku X odpisów amortyzacyjnych?
- Czy w odniesieniu do innych znaków towarowych niż Znak X, Spółka jest uprawniona do ich ujawnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowych każdego z nich od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dojdzie do ich ujawnienia?
Niniejsza interpretacja dotyczy pyt. nr 2 i pyt. nr 3.
W zakresie pyt. nr 1 zapadło odrębne rozstrzygnięcie.
Stanowisko Spółki (Wnioskodawcy):
Ad. pyt. 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on skorygować wartość początkową Znaku X wprowadzoną w listopadzie 2007 r. do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonać stosownej korekty dokonanych od Znaku X odpisów amortyzacyjnych.
Ad. pyt. 3.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do innych znaków towarowych niż Znak X, jest on uprawniony do ich ujawnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowych każdego z nich od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dojdzie do ich ujawnienia.
W uzasadnieniu własnego stanowiska Spółka przedstawia:
Analiza przepisów prawa podatkowego
Zgodnie z ogólną definicją kosztów uzyskania przychodów, zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o PDOP):
„Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem i stanowiskiem doktryny w ww, zakresie, możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest (i) od powiązania - poniesionego wydatku z działalnością podatnika, który zalicza dany wydatek do kosztów, (ii) istnienia racjonalnego (choćby nawet jedynie potencjalnego) związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz (iii) właściwego udokumentowania tego wydatku.
Wszystkie ww. przesłanki muszą być spełnione łącznie.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o PDOP:
„1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
- spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
- prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
- licencje,
- prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz, 1117, z późn. zm.),
- wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi”.
Zgodnie natomiast z art. 16d ust. 2 ustawy o PDOP:
„Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4”.
Natomiast zgodnie z art. 16h ust 1 ustawy o PDOP odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z poniższymi zasadami:
- „ od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów;
(...)
- od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych”.
Uzasadnienie do pyt. nr 2 i pyt. nr 3
Zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy o PDOP, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.
Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP.
W konsekwencji, Spółka powinna skorygować ujętą w 2007 r. w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wartość początkową Znaku X (która zgodnie z przepisami ustawy o PDOP była zawyżona, gdyż ujmowała wartość wszystkich znaków towarowych objętych w ramach aportu). Korekta powinna dotyczyć tej części wartość początkowej Znaku X, która alokowana powinna być na pozostałe znaki towarowe (inne niż Znak X), objęte przez Spółkę w ramach aportu. Konsekwentnie, Spółka powinna dokonać korekty dokonanych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Znaku X poprzez wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów tej części odpisów, które odpowiadają wartości pozostałych znaków towarowych (innych niż Znak X).
Ponadto, w odniesieniu do znaków towarowych otrzymanych aportem, które nie zostały dotychczas wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy o PDOP, Spółka może dokonać wprowadzenia ich do ewidencji po dacie, kiedy odkryła, że nie zostały one do tej pory w tej ewidencji ujawnione.
W świetle art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP, Spółka jest uprawniona do rozpoznania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tak ujawnionych wartości niematerialnych i prawnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dojdzie do przedmiotowego ujawnienia. Oznacza to, że moment ujawnienia wyżej wymienionych wartości majątkowych determinuje możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, powinien on skorygować wartość początkową Znaku X wprowadzoną w 2007 r. do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonać proporcjonalnej korekty dokonanych od Znaku X odpisów amortyzacyjnych. Ponadto, w odniesieniu do innych znaków towarowych niż Znak X, jest on uprawniony do ich ujawnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowych każdej z nich od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dojdzie do ich ujawnienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.