2014.10.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-648/14-3/BH
z 3 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości B. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości B..

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) działając jako czynny podatnik VAT, zamierza nabyć od Centrum Handlowego spółka z ograniczoną odpowiedzialnością B. spółka komandytowa (dalej: B. lub Sprzedający) prawo użytkowania wieczystego działki o numerze ewidencyjnym 325/3, w K., będącej w użytkowaniu wieczystym B., dla której prowadzona jest księga wieczysta (dalej: Nieruchomość B.).

Obecnie na Nieruchomości B. znajduje się wewnętrzna droga asfaltowa (zamknięta barierą o oznaczeniu biało - czerwonym), chodnik o nawierzchni brukowej oraz tunel drogowy (dalej: Tunel). W części zachodniej działki znajduje się prostokąt z betonowych płyt, które nie są w jakikolwiek sposób użytkowane oraz tablica reklamowa.

Nakłady na budowę Tunelu ponosiło Miasto K. oraz spółka T. sp. z o.o. Obecnie Tunel jest elementem systemu drogowego Gminy Miejskiej K.. Budowa Tunelu realizowana była w ramach zadania K. Centrum Komunikacyjnego, a przekazanie Tunelu do użytkowania nastąpiło w 2007 r. Tunel zlokalizowany jest pod powierzchnią Nieruchomości B. i jest on ogólnie dostępny pełniąc niejako funkcję drogi publicznej. Tunel służy tranzytowi miejskiemu (wschód - zachód) rozdzielonego układem torowym przez dworzec kolejowy. Funkcja ta jest kluczowa dla społeczno-gospodarczego przeznaczenia Nieruchomości B., a Spółka nie posiada jakichkolwiek informacji odnośnie zmiany sposobu przeznaczenia Tunelu.

Oprócz tego w gruncie Nieruchomości B. znajdować się mogą także części infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, ciepłowniczej, telekomunikacyjnej i elektrycznej, które zgodnie z dostępnymi informacjami, jako nienależące do B. (właścicielem infrastruktury są podmioty zajmujące się telekomunikacyjnych) nie będą nabywane przez Spółkę.

Nieruchomość B. została nabyta przez B. w dniu 23 grudnia 2008 r. na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego, w ramach której A. Sp. z o.o. przeniosła w formie aportu Nieruchomość B. na rzecz B.. Zgodnie z posiadanymi przez Spółkę informacjami aport Nieruchomości B. wniesiony przez A. Sp. z o.o. do B. podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednakże, w świetle obowiązujących w dniu wnoszenia aportu przepisów o VAT transakcja ta została objęta zwolnieniem z VAT przewidzianym w § 38 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Dz. U. 212 poz. 1336.

Od chwili aportu Nieruchomości B., tj. od dnia 23 grudnia 2008 r. B. nie ponosiło wydatków na ulepszenie Nieruchomości B. przekraczających 30% wartości początkowej obiektów znajdujących się na Nieruchomości B. w stosunku, do których B. miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość B., od dnia jej nabycia przez B. nie była również zabudowywana żadnymi nowymi budowlami lub ich częściami, które nie znajdowałyby się na Nieruchomości B. przed dniem jej nabycia przez B..

Z posiadanych przez Spółkę informacji wynika, że Sprzedający jest czynnym podatnikiem VAT, a transakcja nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości B. zostanie udokumentowana fakturą wystawioną na Spółkę. Nabywane prawo użytkowania Nieruchomości B. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać do czynności opodatkowanych VAT. Spółka planuje zabudować Nieruchomość B. dwoma budynkami biurowymi z funkcjami uzupełniającymi handlowo-usługowymi, garażami podziemnymi, dojazdami i infrastrukturą techniczną, które następnie będą przez Spółkę najmowane lub dzierżawione, albo nastąpi ich sprzedaż.

Nieruchomość B. nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jednakże w stosunku do Nieruchomości B. wydana została decyzja ustalające warunki zabudowy, tj. decyzja Prezydenta Miasta K. z dnia 13 maja 2013 r. o ustaleniu warunków zabudowy.

Przed zawarciem umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości B., Sprzedający i Spółka zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, przy spełnieniu warunków formalnych, o których mowa we wspomnianym przepisie, złożą zgodne oświadczenie o wyborze opcji opodatkowania dostawy Nieruchomości B. podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego stanu oraz odpowiednich przepisów ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z nabycia prawa użytkowania Nieruchomości B.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości B.. Przemawiają za tym argumenty, które Spółka przedstawia poniżej.

W pierwszej kolejności należy ocenić czy Nieruchomość B. stanowi grunt zabudowany czy niezabudowany. W ocenie Spółki w świetle przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Nieruchomość B. jest zabudowana. Konkluzja ta jest aktualna, pomimo że z punktu widzenia VAT nie wydaje się, aby w ramach transakcji następowała również dostawa Tunelu. B. nie ma bowiem możliwości przeniesienia na Spółkę prawa do rozporządzania Tunelem jak właściciel, sama bowiem takim prawem efektywnie nie dysponuje. Sprzedający nie jest posiadaczem ani dysponentem Tunelu w sensie ekonomicznym, który jest istotny dla VAT, bowiem Tunel w rzeczywistości jest użytkowany jako droga publiczna. Na Nieruchomości B. zlokalizowane są jednak inne obiekty będące budowlami (np. droga asfaltowa). Powyższe w ocenie Spółki powoduje, że z punktu widzenia podatku VAT Nieruchomość B., powinna być traktowana jako teren zabudowany budowlami lub ich częściami.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest dostawą towarów. Co do zasady zbycie tego prawa podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT w wysokości 23%, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w przepisach ustawy o VAT.

Jednocześnie, w świetle art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków (budowli lub ich części) trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że zbycie prawa wieczystego użytkowania zabudowanego gruntu opodatkowane powinno być tak, jak budynki lub budowle posadowione na tym gruncie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolniona została dostawa budynku/budowli, która nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT bądź, jeśli między pierwszym zasiedleniem, a dostawą tego budynku/budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich (i) wybudowaniu lub (ii) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynków, budowli lub ich części są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów, właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z uwagi na fakt, że na Nieruchomości B. zlokalizowana jest droga asfaltowa i inne obiekty będące budowlami dostawa Nieruchomości B. korzystałaby ze wspomnianego zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, które w przypadku Nieruchomości B. najpóźniej miało miejsce w dniu wniesienia aportem Nieruchomości B. przez A. sp. z o. o. co nastąpiło dniu 23 grudnia 2008 r. a planowaną dostawą Nieruchomości B. na rzecz Spółki upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W ocenie Spółki spełnienie przesłanek przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT wyłącza konieczność ewentualnej analizy spełnienia przez Spółkę warunków do zwolnienia z VAT przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT. Wynika to wprost z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, który to przepis przewiduje zwolnienie z VAT dostawy budowli lub ich części jedynie w zakresie w jakim dostawy te nie będą zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki dostawa Nieruchomości B. jako terenu zabudowanego budowlami, korzystać będzie ze zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W efekcie, o ile zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT Sprzedający i Wnioskodawca odstąpią od zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybiorą opcję opodatkowania zgodnie z możliwością jaką przewiduje art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, nabycie Nieruchomości B. zostanie opodatkowane podstawową 23% stawką podatku VAT.

Niezależnie od powyższego, nawet gdyby uznać, że Nieruchomość B. traktować należy jako teren niezabudowany, to z uwagi na spełnienie przesłanek określonych w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT (w stosunku do Nieruchomości B. została wydana decyzja o warunkach zabudowy) Nieruchomość B. w rozumieniu przepisów o VAT stanowiłaby teren budowlany. W efekcie w stosunku do Nieruchomości B. nie miałoby zastosowania zwolnienie przewidziane dla terenów niezabudowanych, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, co oznacza, że gdyby Nieruchomość B. uznać za niezabudowaną to jej dostawa byłaby opodatkowana VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie Spółki zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości B..

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika VAT stanowi podstawową zasadę systemu podatku od wartości dodanej odzwierciedlającą zasadę neutralności VAT.

Wyjątki od tej zasady zostały określone w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, m.in. nie stanowią podstawy do odliczenia VAT faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu jest dostawą towarów, o czym stanowi art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Co do zasady zbycie tego prawa podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT w wysokości 23%, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w przepisach ustawy o VAT.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do spełnienia żadnego z warunków wyłączających prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego zgodnie ze wspomnianym art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, ponieważ:

zarówno B. jak i Spółka są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT a Nieruchomość B. będzie wykorzystywana do celów opodatkowanych VAT;
w stosunku do Nieruchomości B. nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia z VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane;
pomimo, że w stosunku do nabycia Nieruchomości B. znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to Sprzedający zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zrezygnuje ze zwolnienia z VAT i wybierze opcję opodatkowania zbycia Nieruchomości B..

Reasumując, w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości B. Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze dokumentującej to nabycie otrzymanej od B. ponieważ, Nieruchomość B. będzie w przyszłości wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych VAT, zaś przy założeniu, że Sprzedający i Wnioskodawca złożą oświadczenia spełniające wymogi formalne przewidziane w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, naliczenie przez B. VAT będzie prawidłowe i nie znajdzie tu zastosowania wyłączenie w odliczeniu VAT przewidziane w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT. Co więcej, nawet w przypadku uznania działki za niezbudowaną, ze względu na okoliczności stanu faktycznego, konkluzja o możliwości odliczenia VAT powinna zostać uznana za prawidłową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,w tym również: oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono – z dniem 1 stycznia 2014 r. – zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeśli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Oznacza to, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W przypadku terenów zabudowanych budynkami lub budowlami zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

W myśl art. 43. ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy.

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do art. 43 ust. 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Ponadto, w świetle ust. 10 ww. artykułu 43, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do ust. 11 ww. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać: imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy; planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części, adres budynku, budowli lub ich części.

Z wniosku wynika, że Spółka planuje nabyć od Centrum Handlowego spółka z ograniczoną odpowiedzialnością B. spółka komandytowa prawo użytkowania wieczystego działki o numerze ewidencyjnym 325/3, położonej w K., będącej w użytkowaniu wieczystym B., dla której prowadzona jest księga wieczysta. Nieruchomość B. została nabyta przez B. w dniu 23 grudnia 2008 r. na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego, w ramach której A. Sp. z o.o. przeniosła w formie aportu Nieruchomość B. na rzecz B.. Zgodnie z posiadanymi przez Spółkę informacjami aport Nieruchomości B. wniesiony przez A. Sp. z o.o. do B. podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednakże, w świetle obowiązujących w dniu wnoszenia aportu przepisów o VAT transakcja ta została objęta zwolnieniem z VAT przewidzianym w § 38 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Dz. U. 212 poz. 1336. Od chwili aportu Nieruchomości B., tj. od dnia 23 grudnia 2008 r. B. nie ponosiło wydatków na ulepszenie Nieruchomości B. przekraczających 30% wartości początkowej obiektów znajdujących się na Nieruchomości B. w stosunku, do których B. miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość B., od dnia jej nabycia przez B. nie była również zabudowywana żadnymi nowymi budowlami lub ich częściami, które nie znajdowałyby się na Nieruchomości B. przed dniem jej nabycia przez B.. Z posiadanych przez Spółkę informacji wynika, że Sprzedający jest czynnym podatnikiem VAT, a transakcja nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości B. zostanie udokumentowana fakturą wystawioną na Spółkę. Nabywane prawo użytkowania Nieruchomości B. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać do czynności opodatkowanych VAT. Spółka planuje zabudować Nieruchomość B. dwoma budynkami biurowymi z funkcjami uzupełniającymi handlowo-usługowymi, garażami podziemnymi, dojazdami i infrastrukturą techniczną, które następnie będą przez Spółkę najmowane lub dzierżawione, albo nastąpi ich sprzedaż.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w odniesieniu do obowiązujących w tym zakresie przepisów pozwala stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z dostawą terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany. Na Nieruchomości będącej przedmiotem dostawy znajdują się zabudowania w postaci drogi wewnętrznej asfaltowej, chodnika o nawierzchni brukowej oraz tunelu drogowego. A zatem dostawa prawa wieczystego użytkowania przedmiotowego gruntu zabudowanego nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Z opisanych okoliczności nie wynika, aby wniesiona aportem przez firmę A. Sp. z o.o. Nieruchomość do firmy B. była przez firmę B. wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku. A zatem pomimo tego, że firmie B. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości z tego względu, że wniesienie tej Nieruchomości było zwolnione od podatku VAT na podstawie obowiązujących w dniu wniesienia aportu przepisów w zakresie podatku VAT, to brak wykorzystywania wniesionej aportem Nieruchomości do czynności zwolnionych od podatku powoduje, że brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w stosunku do czynności dostawy tej Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dostawa Nieruchomości nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Nieruchomość została już wcześniej oddana do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu oraz w stosunku do obiektów znajdujących się na Nieruchomości nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów. Ponadto jak Spółka wskazuje, od momentu Nabycia Nieruchomości w 2008 r. Nieruchomość nie była zabudowywana żadnymi nowymi budowlami lub ich częściami.

W odniesieniu do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli lub ich części trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z przepisu tego wynika, że w przypadku gdy budynek lub budowla jest trwale związana z gruntem to w stosunku do dostawy gruntu ma zastosowanie ta sama stawka podatku VAT, która obowiązuje przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. W analizowanej sprawie budowle znajdujące się na Nieruchomości mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a zatem dostawa prawa wieczystego użytkowania tej działki również może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie na podstawie ww. przepisu w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Pomimo tego, że dostawa budynku, budowli lub ich części spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca stworzył podatnikowi możliwość opodatkowania dokonywanej transakcji. Warunkiem jest aby obie strony transakcji były zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni oraz aby przed dniem dokonania dostawy budynku, budowli lub ich części złożyły właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy obiektów zamiast zastosowanie wobec tej dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku zarówno firma B. (dostawca Nieruchomości) jak i Wnioskodawca (nabywca Nieruchomości) są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Ponadto jak Wnioskodawca wskazuje, przed zawarciem umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości B., Sprzedający i Spółka zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, przy spełnieniu warunków formalnych, o których mowa we wspomnianym przepisie, złożą zgodne oświadczenie o wyborze opcji opodatkowania dostawy Nieruchomości B. podatkiem VAT.

A zatem jeżeli przed dniem dokonania transakcji Sprzedający oraz Wnioskodawca złożą naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla nabywcy – tj. Strony, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy Nieruchomości, Sprzedający może opodatkować tę dostawę stawką podatku VAT w wysokości 23%. Oświadczenie musi zawierać elementy wymienione w art. 43 ust. 11 ustawy.

W odniesieniu natomiast do prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę przedmiotowej Nieruchomości, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca i Sprzedający są zarejestrowanymi podatnikami VAT. Transakcja nabycia Nieruchomości B. zostanie udokumentowana fakturą wystawioną na Spółkę. Po dokonaniu zakupu Nieruchomości Wnioskodawca będzie wykorzystywał Nieruchomość do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Spółka planuje zabudować Nieruchomość B. dwoma budynkami biurowymi z funkcjami uzupełniającymi handlowo-usługowymi, garażami podziemnymi, dojazdami i infrastrukturą techniczną, które następnie będą przez Spółkę wynajmowane lub dzierżawione albo nastąpi ich sprzedaż.

Jak wcześniej stwierdzono, transakcja sprzedaży Nieruchomości B. po skorzystaniu przez Wnioskodawcę i Zbywcę z opcji wyboru opodatkowania VAT stawką podstawową – będzie opodatkowana podatkiem VAT i nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, po dokonaniu przedmiotowej transakcji i otrzymaniu wystawionej faktury VAT potwierdzającej jej dokonanie Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości, zgodnie z regulacjami art. 86 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin