Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-693/14/DK
z 20 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 4 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 10 lipca 2014 r. (data wpływu 16 lipca 2014 r.) oraz pismem z 6 października 2014r. (data wpływu 9 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na instalacji fotoogniw na budynku jednorodzinnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na instalacji fotoogniw na budynku jednorodzinnym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 lipca 2014 r. (data wpływu 16 lipca 2014 r.) oraz pismem z 6 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 września 2014 r., znak: IBPP1/443-693/14/DK.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się w przeważającej części działalnością maklerską związaną z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych (kod PKD 66.12.Z), prowadzi Kantor Wymiany Walut oraz działalnością związaną z krótkotrwałym zakwaterowaniem w budynku mieszkalnym jednorodzinnym (PKD 55.20.Z) udostępnia pokoje gościnne w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Firma nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku VAT i nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT.

W 2013 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2007-2013 na realizacje operacji w zakresie działania 413 Wdrożenie lokalnych strategu rozwoju „S.”.

Zakupione w ramach realizowanego projektu fotoogniwa zostaną podłączone do istniejącej i przystosowanej instalacji elektrycznej budynku mieszkalnego jednorodzinnego w którym udostępniane są pokoje gościnne (agroturystyka) oraz w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (biuro firmy).

Działalność agroturystyczna prowadzona jest na niewielką skalę, roczna sprzedaż nie przekracza 50 tys. złotych, w budynku mieszkalnym jednorodzinnym udostępnianych jest do 5 pokoi. Firma korzysta ze zwolnienia z podatku VAT w przypadku działalności jaką jest prowadzenie Kantoru Wymiany Walut.

W uzupełnieniu wniosku z 10 lipca 2014 r., Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że jako osoba fizyczna posiada gospodarstwo rolne o powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny.

W uzupełnieniu wniosku z 6 października 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 września 2014 r., znak: IBPP1/443-693/14/DK, Wnioskodawca wskazał, że:

1. W odpowiedzi na pytanie tut. organu „W jaki sposób są/zostaną udokumentowane przez Wnioskodawcę wydatki poniesione na realizację projektu o którym mowa we wniosku? Czy transakcje nabycia towarów lub usług, są/będą udokumentowane fakturą VAT?”, Wnioskodawca odpowiedział, że otrzymał fakturę VAT za zrealizowaną usługę. Otrzymana faktura została opisana zgodnie z wytycznymi Urzędu Marszałkowskiego i posiada numer z wyodrębnionej ewidencji.
2. Na pytanie tut. organu „Czy na fakturach dokumentujących wydatki poniesione na realizację tego projektu Wnioskodawca figuruje jako nabywca?”, Wnioskodawca odpowiedział: Tak. Wnioskodawca na otrzymanej fakturze figuruje jako nabywca.
3. Na pytanie tut organu „Czy nabyte towary i usługi w związku z realizowanym projektem są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT?”, Wnioskodawca odpowiedział: Nie. Nabyte towary/usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
4. Na pytanie tut organu „W jaki sposób i do jakich konkretnie celów (poza opisanymi we wniosku) jest wykorzystywany budynek o którym mowa we wniosku, na którym zostaną zainstalowane fotoogniwa?”, Wnioskodawca odpowiedział, że budynek nie ma innego przeznaczenia jak wyłącznie do celów mieszkaniowych i wynajmu pokoi w ramach agroturystyki.
5. Wszelkie wykonywane czynności w przedmiotowym budynku są i będą czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia/doprecyzowuje błędny zapis „biuro firmy” - Wnioskodawca nie prowadzi biura firmy tj. Kantor Wymiany Walut we wnioskowanym obiekcie (i nie jest on w żaden sposób przeznaczony pod działalność tj. kantor) a jedynie udostępnia do 5 pokoi gościnnych w ramach agroturystyki w budynku mieszkalnym. Pod pojęciem „biuro firmy” Wnioskodawca miał na myśli działalność agroturystyczną i miejsce gdzie będzie prowadził wszelkie czynności z tą działalnością (agroturystyka) związane.
6. Na pytanie tut. organu „Czy Wnioskodawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał przedmiotowy budynek do swoich prywatnych celów mieszkaniowych, jeśli tak to na jakich zasadach, w jakim zakresie i w jakim %?”, Wnioskodawca odpowiedział: Tak. Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywał przedmiotowy budynek do swoich prywatnych celów mieszkaniowych (życie codzienne) oraz do celów związanych z prowadzeniem agroturystyki. Wszelkie pomieszczenia będą do dyspozycji gości. Wnioskodawca nie określił pomieszczeń wyłączonych z działalności agroturystycznej ponieważ jest gotów przeznaczyć pod gościnę każde z posiadanych pomieszczeń na zasadach zgodnych z działalnością agroturystyczną. W związku z powyższym zakładając, że liczba osób dorosłych zamieszkujących ww. obiekt wynosi 4 os. a liczba gości jaką Wnioskodawca jednorazowo może ugościć wynosi 12 os. dorosłych to % podział wynosi 25% domownicy a 75% goście.
7. Przedmiotem działalności na wskazanym obiekcie tj. ul. P., S. jest wyłącznie działalność agroturystyczna objęta PKWiU 55 w budynku mieszkalnym. Pokoje są/będą udostępniane gościom na czas przez nich wskazany (zazwyczaj 3-10 dni).
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy firmie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach w związku z instalacją fotoogniw na budynku mieszkaniowym jednorodzinnych w którym prowadzona jest działalność oraz udostępniane pokoje gościnne?

Zdaniem Wnioskodawcy, firmie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur zakupu dokumentujących wydatek na instalację fotoogniw na podstawie art. 86 ustawy o VAT, gdyż nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, korzysta ze zwolnienie na mocy: art. 43 ust. 1 pkt (Wnioskodawca nie wskazał o który punkt chodzi) ustawy o VAT, który zwalnia od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną oraz art. 43 ust 1 pkt 36, który zwalnia usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W konsekwencji odliczyć można jedynie podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego i określenie podatku należnego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych (wykorzystanie do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi).

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się w przeważającej części działalnością maklerską związaną z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych (kod PKD 66.12.Z), tj. prowadzi Kantor Wymiany Walut oraz działalnością związaną z krótkotrwałym zakwaterowaniem w budynku mieszkalnym jednorodzinnym (PKD 55.20.Z) tj. udostępnia pokoje gościnne w budynku mieszkalnym jednorodzinnym.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna posiada również gospodarstwo rolne.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT i nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT.

W 2013 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2007-2013 na realizacje projektu związanego z zainstalowaniem fotoogniw na budynku mieszkalnym jednorodzinnym w którym udostępniane są pokoje gościnne (agroturystyka).

Wydatki poniesione na realizację ww. projektu są/będą udokumentowane fakturą VAT na których Wnioskodawca figuruje jako nabywca.

Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywał przedmiotowy budynek na którym zostaną zainstalowane fotoogniwa do swoich prywatnych celów mieszkaniowych i wynajmu pokoi w ramach agroturystyki (PKWiU 55).

Wnioskodawca wskazał, że nabyte towary i usługi w związku z realizowanym projektem nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a wszelkie wykonywane czynności w przedmiotowym budynku są i będą czynnościami zwolnionymi od podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunek o którym mowa w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu polegającego na zainstalowaniu na budynku jednorodzinnym fotoogniw, nie został spełniony, bowiem Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku − na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy − wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2−12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle ust. 2 tego artykułu, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, Stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 146a pkt 1 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do treści pkt 2 tego artykułu, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, stawka ta wynosi 8%), wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Z objaśnień do ww. załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, usługi agroturystyki wykonywane przez Wnioskodawcę w przedmiotowym budynku, polegające na udostępnianiu pokoi gościnnych na okres 3-10 dni, objęte PKWiU 55, są opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%.

Jednocześnie usługi te nie stanowią usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe, gdyż goście przyjeżdżają do Wnioskodawcy w celach turystycznych (agroturystyka), a nie w celu zamieszkania.

Tym samym usługi te nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika zatem, że przedmiotowy budynek wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę w części do własnych celów mieszkalnych, a w części do świadczenia usług zakwaterowania opodatkowanych co do zasady stawką VAT 8%. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanej inwestycji gdyż w części służy ona celom prywatnym Wnioskodawcy (własne cele mieszkaniowe), a w części działalności agroturystycznej – usługi krótkotrwałego zakwaterowania, co do zasady objętej stawką VAT 8% lecz u Wnioskodawcy zwolnionej ze względu na to, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Ponadto Wnioskodawca podał, że poniesione przez niego wydatki nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT należało uznać za prawidłowe, jednakże z innych powodów niż wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku.

Jednocześnie bez wpływu na prawo do odliczenia pozostają inne rodzaje działalności gospodarczej Wnioskodawcy, gdyż jak wynika z wniosku przedmiotowy budynek nie jest z nimi związany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Wnioskodawcy dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Niniejszą interpretację indywidualną wydano przy założeniu, że Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego ze względu na obroty nieprzekraczające kwoty wskazanej w art. 113 ustawy o VAT, zatem niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.