2014.11.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-986/14-4/IGo
z 4 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 września 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia wartości rynkowej towarów handlowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia wartości rynkowej towarów handlowych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 24 września 2014 r., złożonym w dniu 26 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 16 września 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Strona jest spółką cywilną osób fizycznych, której zasadniczym kierunkiem działalności gospodarczej było zlecanie produkcji, sprzedaż hurtowa i detaliczna odzieży damskiej.

Około dwa lata temu Wnioskodawca zaprzestał zlecania produkcji nowych wyrobów ze względu na spadek popytu. W zasobie magazynowym pozostały w zasadniczej części egzemplarze odzieży, które określono jako końcówki serii będące towarem już niepełnowartościowym. Jest to odzież sprzed kilku lat, obecnie przestarzała i niemodna, częściowo zdekompletowana, przy tym bez pełnej numeracji (dominuje najmniejszy rozmiar 36) oraz podniszczona wskutek czasem kilkukrotnych wysyłek i zwrotów. Wnioskodawca posiada również modele tzw. nietrafione, które ze względu na zastosowany materiał lub krój nie trafiły w gusta klientów hurtowych, a także egzemplarze z defektami i uszkodzeniami.

W najbliższych miesiącach Wnioskodawca zamierza rozwiązać, a tym samym zlikwidować spółkę cywilną. Aby zmniejszyć zapas magazynowy dla ww. egzemplarzy obniżono cenę sprzedaży hurtowej znacznie poniżej kosztów wytworzenia lub ceny nabycia. Ostatecznie ustalono cenę wyprzedaży likwidacyjnej ww. niepełnowartościowych końcówek serii na:

Spodnie damskie - cena 10 zł netto.
Spódnica - cena 10 zł netto.
Żakiet damski - cena 20 zł netto.
Sukienka - cena 20 zł netto.

Oferując towar po ww. cenach wyprzedażowych udało się dotychczas sprzedać zaledwie kilka procent zasobu. Spotkano się również z odmownymi odpowiedziami na ofertę, świadczącymi o kompletnym braku zainteresowania części potencjalnych klientów. Niemniej Wnioskodawca dalej będzie podejmować próby wyprzedaży wymienionych towarów po wyżej przedstawionych cenach. Jednak przy obecnie niskim zainteresowaniu rynku szanse wyzbycia się ich są niskie.

W zaistniałej sytuacji, Wnioskodawca rozważa sprzedaż ww. towarów dwóm podmiotom, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanych podmiotami powiązanymi. Pierwszym z nich jest jedna ze wspólniczek rozwiązywanej spółki, a drugim jest syn pozostałej wspólniczki. Obydwa podmioty powiązane prowadzą lub zamierzają prowadzić indywidualnie działalność gospodarczą o profilu zgodnym z działalnością spółki. Sprzedaż towarów tym podmiotom umożliwi ich dalsze utrzymanie w obrocie gospodarczym i zwiększy szanse na ich ostateczną sprzedaż klientom końcowym.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, że alternatywą jest dalsze obniżanie ceny w poszukiwaniu zainteresowanych podmiotów niezależnych. W miarę upływu czasu i starzenia się posiadanego zasobu pozostanie wyłącznie sprzedaż rozważanych towarów na wagę.

Dążąc do wyczerpującego opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego Wnioskodawca informuje, że część posiadanych towarów handlowych ocenia jako dobrej jakości. W przypadku potrzeby sprzedaży takich towarów podmiotom powiązanym zamierza zastosować ceny nie niższe niż koszty ich wytworzenia lub ceny nabycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 24 września 2014 r.:

Czy wartość rynkową towarów handlowych, niższą od kosztów wytworzenia lub ceny nabycia, co w szczególności dotyczy niepełnowartościowych końcówek serii, które mają zostać sprzedane podmiotom powiązanym w związku z zamiarem likwidacji działalności gospodarczej przez sprzedającego, można prawidłowo ustalić w oparciu o:

cenę uzyskaną przez sprzedającego od podmiotów niezależnych za takie towary handlowe oraz bezskuteczne oferty sprzedającego w tej cenie, kierowane do podmiotów niezależnych

lub

ogłoszenia o zamiarze sprzedaży lub oferty sprzedaży porównywalnych towarów handlowych na terytorium kraju, upublicznione w internecie przez inne podmioty gospodarcze, o zgodnym ze sprzedającym profilu działalności, które podjęły zamiar likwidacji swojej działalności gospodarczej?

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 24 września 2014 r.:

W odniesieniu do postawionego pytania w ocenie Wnioskodawcy kluczowe znaczenie ma zgodność cen uznanych przez Wnioskodawcę za wartość rynkową z definicją wartości rynkowej, którą ujęto w art. 2 pkt 27b obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz tej ustawy.

Ograniczając się do przedstawionego stanu faktycznego, w myśl tej definicji wartość rynkowa jest to całkowita kwota, czyli kwota brutto, jaką nabywca powinien zapłacić niezależnemu dostawcy na takim samym etapie sprzedaży na terytorium kraju w warunkach uczciwej konkurencji. Gdy nie da się ustalić porównywalnej dostawy towarów, wartość rynkową określają podpunkty a lub b przywołanej definicji.

Odniesieniem w trakcie ustalania wartości rynkowej jest porównywalna dostawa. Nie jest jednak we wspomnianym przepisie określone, czy porównywalna dostawa musi być dokonana czy niedokonana. Pojęcie dostawy funkcjonuje w obydwu wymienionych przypadkach, które Wnioskodawca przyjął w dalszych rozważaniach jako równorzędne i dopuszczalne.

Użyte w ww. przepisie pojęcie takiego samego etapu sprzedaży nie jest precyzyjne. Najbardziej czytelnym, logicznym i intuicyjnym znaczeniem jest rozróżnienie poziomów cen: producenta, hurtowych, detalicznych i takie założenie Wnioskodawca przyjął. Sytuacja Wnioskodawcy dotyczy etapu sprzedaży hurtowej.

Do uznania cen za wartość rynkową powinna istnieć możliwość ustalenia porównywalnej dostawy przy zachowaniu wszystkich okoliczności określonych w ww. definicji, takich jak: niezależność między dostawcą i nabywcą, taki sam etap sprzedaży, warunki uczciwej konkurencji, oferta sprzedaży na terenie kraju.

Informacje o zawartych przez inne podmioty porównywalnych transakcjach kupna-sprzedaży są trudno dostępne z pozycji podatnika, gdyż co do zasady nie są one upubliczniane i mogą stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa. W tej sytuacji do ustalenia porównywalnej dostawy weryfikującej ceny Wnioskodawca posłużył się dwiema metodami opartymi na:

Podjętych przez spółkę próbach znalezienia niezależnych nabywców.
Poszukiwaniu krajowych ofert porównywalnych, co do rodzaju i gatunku towarów handlowych oraz ich ceny.

W pierwszej metodzie, działając z zamiarem wyprzedaży likwidacyjnej Wnioskodawca złożył oferty sprzedaży hurtowej niezależnym podmiotom po wymienionych wcześniej cenach. Efekty tego działania zostały opisane w zdarzeniu przyszłym wniosku. W rezultacie Wnioskodawca stwierdza, że oferowane przez ceny są dostosowane do popytu. Wniosek taki wynika, z zawartych przy tych cenach transakcji kupna-sprzedaży przy jednoczesnym odrzuceniu części ofert, co w myśl reguł gospodarki wolnorynkowej wskazuje na równowagę popytu i podaży. Jednak przy atrakcyjności cen Wnioskodawcy sprzedaż wydaje się być trudnym zadaniem o perspektywie czasowej wybiegającej poza moment zamierzonego rozwiązania naszej spółki.

W ramach drugiej metody Wnioskodawca przeprowadził rozeznanie rynkowych ogłoszeń lub ofert porównywalnych towarów z likwidowanych hurtowni lub sklepów odzieżowych. Takie ogłoszenia złożone za pośrednictwem internetu są dostępne m.in. pod adresami.

Z oceny ogłoszeń lub ofert internetowych wynika, że zjawisko likwidacji podmiotów gospodarczych oferujących odzież damską można określić, jako znaczące. Potencjalny nabywca może niewielkim wysiłkiem odnaleźć informacje o bardzo tanich ofertach hurtowej sprzedaży odzieży damskiej pochodzących z likwidowanych sklepów lub hurtowni odzieżowych. Rzadsze zaś są rzetelne oferty kupna odzieży z likwidacji. W odczuciu Wnioskodawcy rynek likwidacyjnej sprzedaży odzieży to rynek nabywcy i on dyktuje ceny po jakich będzie kupował.

Z przeprowadzonego rozeznania kluczowym dla istoty sprawy, okazało się znalezienie ogłoszeń lub ofert porównywalnych towarów, które poziomem przeciętnych cen odpowiadają cenom ustalonym przez Wnioskodawcę. Porównywalne towary są również dostępne po cenach nieco wyższych, z reguły z likwidacji sklepów. Jednak w wyniku oglądu rzeczywistego stanu towarów handlowych i negocjacji, ceny transakcyjne są często obniżane w stosunku do cen ofertowych.

Możliwość hurtowego zakupu odzieży damskiej z likwidowanych hurtowni lub sklepów oraz ceny takiej odzieży według dostępnych ogłoszeń lub ofert internetowych spełnia zdaniem Wnioskodawcy kryterium porównywalności dostawy w odniesieniu do oferty spółki. Wnioskodawca podkreśla, iż wymóg porównywalności jest znacznie mniej ostry niż wymóg identyczności.

Zastosowane przez Wnioskodawcę obydwie metody ustalenia porównywalnej dostawy pozwoliły określić jaką całkowitą kwotę nabywca powinien zapłacić niezależnemu dostawcy z uwzględnieniem okoliczności, które takiej dostawie, według przywołanej definicji wartości rynkowej, powinny towarzyszyć:

niezależność między dostawcą i nabywcą - nie rozważano transakcji między podmiotami zależnymi,
tego samego etapu sprzedaży - uwzględniono wyłącznie sprzedaż hurtową,
sprzedaży lub ofert sprzedaży na terenie kraju - nie rozważano relacji handlowych z podmiotami działającymi poza terenem kraju.

Co do warunku uczciwej konkurencji to negacja tego pojęcia została określona w art. 3 obowiązującej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Konfrontacja pierwszej z zastosowanych metod weryfikacji z ww. przepisem prowadzi do jednoznacznej oceny, iż warunki uczciwej konkurencji zostały tu w pełni uwzględnione. Natomiast w ogłoszeniach i ofertach internetowych, którymi się posłużył się Wnioskodawca nie dopatrzył się znamion nieuczciwej konkurencji.

W końcowej konkluzji Wnioskodawca ocenia, że rezultaty obydwu zastosowanych metod ustalenia porównywalnej dostawy potwierdzają wzajemnie, że ustalone przez niego, w związku z zamiarem likwidacji działalności gospodarczej, ceny - niższe od kosztów wytworzenia lub ceny nabycia - towarów handlowych, uznanych za niepełnowartościowe końcówki serii odzieży damskiej, odpowiadają wartości rynkowej tych towarów zgodnej z definicją zawartą w ustawie o podatku od towarów i usług.

Tak zweryfikowane ceny mogą być zatem, jako wartość rynkowa, zastosowane przy sprzedaży wymienionych towarów podmiotom powiązanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – dalej: ustawa o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r., poz. 385), przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy o cenach, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

Wyjątek od powyższego jest uregulowany w art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, stosownie do treści którego w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów (art. 32 ust. 2 ustawy o VAT).

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2 – w świetle art. 32 ust. 4 ustawy – rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Art. 32 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że przepisy ust. 1–4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Z uwagi na powyższe przepisy należy wskazać, że dla zastosowania przez organ podatkowy szczególnej procedury określania podstawy opodatkowania, nie jest wystarczające spełnienie tylko niektórych powyższych przesłanek. Konieczne jest bowiem łączne spełnienie przesłanek:

istnienie związku między kontrahentami,
ustalenie ceny nieodpowiadającej cenie rynkowej w warunkach określonych w przepisach,
wykazanie, że przyczyną ustalenia takiej ceny był związek pomiędzy kontrahentami.

Niewystąpienie jakiejkolwiek z ww. przesłanek powoduje, że przepis art. 32 ustawy nie ma zastosowania.

Tym samym, aby mogło dojść do oszacowania podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, organ podatkowy musi wykazać, że wystąpienie którejkolwiek z wymienionych i omówionych powyżej okoliczności miało wpływ na wartość podstawy opodatkowania VAT naliczanej z tytułu dokonania danej dostawy towarów lub świadczenia usług.

Art. 2 pkt 27b ustawy o VAT stanowi, że przez pojęcie wartości rynkowej rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Z treści wniosku wynika, że zasadniczym kierunkiem działalności gospodarczej Spółki było zlecanie produkcji, sprzedaż hurtowa i detaliczna odzieży damskiej. Dwa lata temu Wnioskodawca zaprzestał zlecania produkcji nowych wyrobów ze względu na spadek popytu. W zasobie magazynowym pozostały w zasadniczej części egzemplarze odzieży, które określono jako końcówki serii będące towarem już niepełnowartościowym.

Spodnie damskie - cena 10 zł netto.
Spódnica - cena 10 zł netto.
Żakiet damski - cena 20 zł netto.
Sukienka - cena 20 zł netto.

W zaistniałej sytuacji, Wnioskodawca rozważa sprzedaż ww. towarów dwóm podmiotom, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanych podmiotami powiązanymi. Pierwszym z nich jest jedna ze wspólniczek rozwiązywanej spółki, a drugim jest syn pozostałej wspólniczki. Obydwa podmioty powiązane prowadzą lub zamierzają prowadzić indywidualnie działalność gospodarczą o profilu zgodnym z działalnością spółki. W przypadku potrzeby sprzedaży takich towarów podmiotom powiązanym zamierza zastosować ceny nie niższe niż koszty ich wytworzenia lub ceny nabycia.

Wnioskodawca podaje, że alternatywą jest dalsze obniżanie ceny w poszukiwaniu zainteresowanych podmiotów niezależnych. W miarę upływu czasu i starzenia się posiadanego zasobu pozostanie wyłącznie sprzedaż rozważanych towarów na wagę.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w ww. art. 32 ustawy o VAT, organ podatkowy może określić podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, ale tylko jeśli okazałoby się, że związek taki miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W rozpatrywanej sprawie – jak wynika z opisu sprawy – powiązania rodzinne nie mają wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Tym samym również w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 32 ustawy o VAT.

Ustalając wartość rynkową towarów handlowych, niższą od kosztów wytworzenia lub ceny nabycia, co w szczególności dotyczy niepełnowartościowych końcówek serii, Wnioskodawca będzie będzie posiłkował się po pierwsze ceną uzyskaną przez sprzedającego od podmiotów niezależnych za takie towary handlowe oraz bezskuteczne oferty sprzedającego w tej cenie, kierowane do podmiotów niezależnych, po drugie ogłoszeniami o zamiarze sprzedaży lub oferty sprzedaży porównywalnych towarów handlowych na terytorium kraju, upublicznione w internecie przez inne podmioty gospodarcze, o zgodnym ze sprzedającym profilu działalności, które podjęły zamiar likwidacji swojej działalności gospodarczej.

Zatem Wnioskodawca korzystając z prawa swobodnego układania swoich interesów tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna może ustalić wartość rynkową towarów handlowych w zaprezentowany sposób.

Tym samym, ustalona przez Wnioskodawcę wartość rynkowa towarów odzwierciedla w prawidłowy sposób cenę sprzedaży tych towarów. Zatem dokonując sprzedaży wymienionych towarów handlowych wskazanym podmiotom Wnioskodawca dla ustalenia ceny sprzedaży może zastosować opisane we wniosku rozwiązania.

Tym samym Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin