2014.12.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-490/14/BP
z 10 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 10 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku wywozu towarów przez przewoźnika (spedytora) bądź przez nabywcę własnym środkiem transportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2014 r. do tut. organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku wywozu towarów przez przewoźnika (spedytora) bądź przez nabywcę własnym środkiem transportu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE i dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Dla potwierdzenia, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, Spółka gromadzi w swojej dokumentacji następujące dowody:

1.w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi)

kopia faktury zawierająca datę: wystawienia i sprzedaży, nazwy, adresy i numery VAT-UE Spółki i nabywcy oraz nazwę, ilość, cenę netto, wartość netto sprzedawanego towaru, stawkę VAT 0%;
WZ ilościowa do faktury zawierająca także informację o wadze towarów w kg i adnotację o sposobie dostarczenia towarów, potwierdzona podpisem i pieczątką firmową przez nabywcę towaru;
Packing List jako specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku , zawierający numer WZ, którego dotyczy, nazwę, ilość i wagę towarów w kg, potwierdzony podpisem i pieczątką firmową nabywcy towarów;
dokument - oświadczenie otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Dokumenty te o nazwie „Spedytorskie potwierdzenie dostarczenia towaru” lub „Zaświadczenie do celów podatkowych” zawierają informacje o sprzedawcy, nadawcy, odbiorcy, miejscu załadunku, miejscu rozładunku towarów, oznaczenie ładunku - ilość, opis ładunku i masę brutto. Spedytor oświadcza, że powierzony towar został dostarczony do odbiorcy ze wskazaniem daty dostarczenia oraz że pracuje na podstawie Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych (OPWS 2010) lub że towar został dostarczony na obszar kraju UE innego niż Polska i oświadczenie to zostało wydane w oparciu o dokumenty handlowe spedytora.

2.w przypadku gdy wywozu towarów dokonuje ich nabywca, Spółka oprócz dokumentów wymienionych w pkt 1a, 1b,1c, posiada dokument - oświadczenie nabywcy potwierdzone pieczątką firmową i podpisem, że towary będące przedmiotem dostawy, zgodnie z numerem konkretnej faktury i zgodne z WZ, zostały przez niego otrzymane na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska.

Oprócz wymienionych powyżej dokumentów, Spółka zawsze posiada dowody zapłaty za towar, zamówienie nabywcy na towar otrzymane drogą elektroniczną oraz zlecenie transportowe, w przypadku zlecenia przewoźnikowi (spedytorowi).

Dokumenty potwierdzone przez nabywcę Spółka otrzymuje drogą pocztową.

Ponieważ nabywcy unijni często zwlekają z odesłaniem tradycyjną pocztą potwierdzonych dokumentów lub odsyłają niekompletne dokumenty, a część klientów wręcz odmawia wysyłania ich droga pocztową, co skutkuje dla Spółki koniecznością rezygnacji z transakcji z tymi klientami i utratą przychodów, Spółka wnioskuje, aby dokumenty uprawniające do zastosowania stawki 0%, były przesyłane przez nabywców unijnych elektronicznie ze wskazanej i uzgodnionej pisemnie z nabywcą firmowej skrzynki mailowej w formie zeskanowanych podpisanych dokumentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku odesłania drogą elektroniczną zeskanowanych potwierdzonych pieczątką firmową i podpisem odbiorcy następujących dokumentów: faktura sprzedaży, specyfikacja sztuk ładunku, WZ, oświadczenie o odbiorze, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane dokumenty: kopia faktury, WZ, specyfikacja sztuk ładunku, oświadczenie nabywcy, opatrzone pieczątką firmową nabywcy i podpisane przez upoważnionego pracownika, zeskanowane i przesłane w formie wiadomości elektronicznej, spełniają wymogi odnośnie dokumentowania WDT określone w art. 42 ust. 3 oraz art. 42 ust. 11 Ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej „Ustawą”) i uprawniają do zastosowania stawki 0% do WDT.

Art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy zobowiązuje podatnika do posiadania w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy dowody przesłane drogą elektroniczną jednoznacznie potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Autentyczność otrzymanych elektronicznie dokumentów jest zdaniem Wnioskodawcy zagwarantowana poprzez wcześniejsze pisemne uzgodnienie i wskazanie uprawnionej do wysyłania potwierdzonych dokumentów skrzynki mailowej przez samego nabywcę unijnego.

Z analizy dotychczasowego orzecznictwa ETS wynika, że spełnienie wymogów formalnych do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, określonych przez państwa członkowskie w celu prawidłowego poboru podatku i uniknięcia oszustw podatkowych, nie może być podstawowym warunkiem, od którego zależy prawo podatnika do zastosowania stawki 0% w przypadku gdy zostały spełnione przesłanki merytoryczne i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów została dokonana (wyrok ETS z 27.9.2007 r. w sprawie C-146/05 Albert Collee przeciwko Finanzamt Limburg an der Lahn).

Nie przecząc, że ciężar dowodu spoczywa na podatniku, należy zdaniem Wnioskodawcy dopuścić także inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, tak jak określa art. 42 ust. 11 Ustawy. Wprawdzie dokumenty wymienione w tym przepisie wskazującym, że ich katalog jest otwarty, mają charakter jedynie uzupełniający w stosunku do obowiązkowych dowodów określonych w art. 42 ust. 3 i 5 Ustawy, lecz zdaniem Wnioskodawcy należy wziąć pod uwagę wykładnię celowościową tego przepisu. Nadrzędnym celem jest tu udowodnienie przez podatnika, że spełniony został warunek merytoryczny do zastosowania preferencyjnej stawki VAT 0%, tzn. towar został wywieziony z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie dokumentów potwierdzonych i przesłanych przez nabywcę mailem, na zasadach opisanych wyżej wraz z dokumentami przewozowymi od spedytora i dodatkowymi, takimi jak dowód potwierdzenia zapłaty, korespondencja handlowa z nabywcą uprawniają do zastosowania stawki 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku VAT : „Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy o podatku VAT: „Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
(uchylony)

-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5”.

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1.imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2.adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3.określenie towarów i ich ilości;

4.potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5.rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego. (art. 42 ust. 4 ustawy o VAT)

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty wymienione w cyt. wyżej art. 42 ust. 3 i ust. 4 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 ustawy, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Ten ostatni warunek, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których jednoznacznie wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Tym samym prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE.

W niniejszej kwestii należy odnieść się do przepisu art. 138 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. L. 2006.347.1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl art. 131 ww. Dyrektywy  zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (zatem także w cyt. art. 138 ust. 1 Dyrektywy) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Powyższy zapis wskazuje, że Dyrektywa sama nie określa rodzaju dokumentów potwierdzających fakt wywozu towarów, których posiadanie jest konieczne, lecz ich ustalenie pozostawia w gestii poszczególnych krajów członkowskich. Zatem zakres warunków formalnych, jakie mogą zostać określone przez państwa członkowskie dla zastosowania przez podatników zwolnienia (stawki 0%) przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, może zostać ustalony swobodnie na tyle, na ile nie jest ograniczony celami sprecyzowanymi w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE.

Należy tutaj wskazać, że w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010r. sygn. akt. I FPS 1/10, NSA podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz powołaną wyżej uchwałę Sądu Najwyższego stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 4 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE i dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Dla potwierdzenia, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, Spółka gromadzi w swojej dokumentacji następujące dowody:

1.w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi)

kopia faktury zawierająca datę: wystawienia i sprzedaży, nazwy, adresy i numery VATUE Spółki i nabywcy oraz nazwę, ilość, cenę netto, wartość netto sprzedawanego towaru, stawkę VAT 0%;
WZ ilościowa do faktury .zawierająca także informację o wadze towarów w kg i adnotację o sposobie dostarczenia towarów, potwierdzona podpisem i pieczątką firmową przez nabywcę towaru;
Packing List jako specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku , zawierający numer WZ , którego dotyczy, nazwę, ilość i wagę towarów w kg, potwierdzony podpisem i pieczątką firmową nabywcy towarów;
dokument - oświadczenie otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

2.w przypadku gdy wywozu towarów dokonuje ich nabywca, Spółka oprócz dokumentów wymienionych w pkt 1a, 1b,1c, posiada dokument - oświadczenie nabywcy potwierdzone pieczątką firmową i podpisem, że towary będące przedmiotem dostawy, zgodnie z numerem konkretnej faktury i zgodne z WZ zostały przez niego otrzymane na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska.

Tym samym w sprawie mamy do czynienia z dwoma sposobami wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów tj.:

wywóz towarów własnym środkiem transportu nabywcy;
wywóz towarów przez firmę spedycyjną.

W przypadku wywozu towarów własnym środkiem transportu nabywcy, Wnioskodawca posiada:

kopie faktury zawierająca datę: wystawienia i sprzedaży, nazwy, adresy i numery VAT-UE Spółki i nabywcy oraz nazwę, ilość, cenę netto, wartość netto sprzedawanego towaru, stawkę VAT 0%;
WZ ilościową do faktury zawierająca także informację o wadze towarów w kg i adnotację o sposobie dostarczenia towarów, potwierdzona podpisem i pieczątką firmową przez nabywcę towaru;
Packing List jako specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, zawierający numer WZ, którego dotyczy, nazwę, ilość i wagę towarów w kg, potwierdzony podpisem i pieczątką firmową nabywcy towarów;
oświadczenie nabywcy potwierdzone pieczątką firmową i podpisem, że towary będące przedmiotem dostawy, zgodnie z numerem konkretnej faktury i zgodne z WZ zostały przez niego otrzymane na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska;
dowody zapłaty za towar;
zamówienie nabywcy na towar otrzymane drogą elektroniczną.

Natomiast w przypadku korzystania z usług firmy spedycyjnej Wnioskodawca posiada:

kopie faktury zawierająca datę: wystawienia i sprzedaży, nazwy, adresy i numery VAT-UE Spółki i nabywcy oraz nazwę, ilość, cenę netto, wartość netto sprzedawanego towaru, stawkę VAT 0%;
WZ ilościową do faktury zawierająca także informację o wadze towarów w kg i adnotację o sposobie dostarczenia towarów, potwierdzona podpisem i pieczątką firmową przez nabywcę towaru;
Packing List jako specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, zawierający numer WZ, którego dotyczy, nazwę, ilość i wagę towarów w kg, potwierdzony podpisem i pieczątką firmową nabywcy towarów;
dokument - oświadczenie otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju;
dowody zapłaty za towar;
zamówienie nabywcy na towar otrzymane drogą elektroniczną oraz zlecenie transportowe.

Przenosząc powyższe na grunt przywołanych przepisów należy zauważyć, że w przypadku gdy wywóz towarów dokonywany jest przez nabywcę własnym środkiem transportu to zebrane dokumenty pozwalają stwierdzić, że nabyte przez kontrahenta towary zostały wywiezione z Polski do innego kraju członkowskiego. W tych sytuacjach, Wnioskodawca, oprócz dokumentów potwierdzających sprzedaż (zamówienie nabywcy za towar, kopię faktury, dowód zapłaty za towar), jak i dokumentów pozwalających powiązać daną sprzedaż z konkretnym towarem (Packing List jako specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) posiada również dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski do innego kraju członkowskiego (oświadczenie nabywcy potwierdzone pieczątką firmową i podpisem, że towary będące przedmiotem dostawy, zgodnie z numerem konkretnej faktury i zgodne z WZ zostały przez niego otrzymane na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska). Tym samym w sprawie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka będzie posiadała dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 3 tj. specyfikację do każdego ładunku, jak również dokumenty o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy, tzn. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów, określenie towarów i ich ilość (faktura), potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę oraz dokumenty uzupełniające o których mowa art. 42 ust. 11 ustawy,

Zatem, Spółka, zarejestrowana jako podatnik VAT-UE, dokonując wywozu towarów własnym środkiem transportu nabywcy na rzecz tego nabywcy z innego kraju członkowskiego UE, posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, i dysponując ww. dokumentami, jest uprawniona – na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy - do zakwalifikowania przedmiotowej dostawy jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Ponadto w przypadku gdy wywóz towarów zlecany jest przewoźnikowi (spedytorowi) to zebrane dokumenty również pozwalają stwierdzić, że nabyte przez kontrahenta towary zostały wywiezione z Polski do innego kraju członkowskiego. W tych sytuacjach, Wnioskodawca, oprócz dokumentów potwierdzających sprzedaż (zamówienie nabywcy za towar, kopię faktury, dowód zapłaty za towar), jak i dokumentów pozwalających powiązać daną sprzedaż z konkretnym towarem (Packing List jako specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) posiada również dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski do innego kraju członkowskiego (oświadczenie otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju).

Zatem należy stwierdzić, że w obu przypadkach dokumenty potwierdzać będą łącznie w sposób jednoznaczny dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Spółka posiadać będzie więc dokumenty uprawniające do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Ponadto należy zauważyć, że przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, zatem można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentom otrzymanym w formie elektronicznej. Jeżeli są to dokumenty, nie budzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody, o których mowa w powołanych przepisach ustawy.

Wobec powyższego, dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów nie jest konieczne posiadanie oryginałów dokumentów, wystarczy ich wersja elektroniczna np. przesłanych drogą mailową jeśli ich autentyczność nie budzi wątpliwości.

Podkreślić jednak należy, że to czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty (w formie elektronicznej) rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy całościowo uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin