2014.11.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-705/14-4/NS
z 12 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2014 r. (data wpływu 12 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia – brak daty (data wpływu 4 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy wniesienie aportem do spółki cywilnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy wniesienie aportem do spółki cywilnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek uzupełniono pismem z dnia – brak daty (data wpływu 4 listopada 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz dowód wpłaty dodatkowych opłat za wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, podatnik VAT czynny, prowadzi kancelarię prawną w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, w której wykorzystuje różne składniki majątkowe (lokal użytkowy, meble, samochody, komputery), przy nabyciu których skorzystał z odliczenia podatku VAT. Składniki majątku zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków, lecz były wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bądź wprowadzone na ewidencję środków trwałych i amortyzowane w Jego działalności. Ponadto skorzystał On z prawa do odliczenia podatku VAT związanego z ich nabyciem.

W związku z planowaną likwidacją tej działalności i założeniem spółki cywilnej z inną osobą, Zainteresowany planuje wnieść aportem do tej spółki zorganizowaną część prowadzonego przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej. W skład zorganizowanej części prowadzonego przedsiębiorstwa wejdą m.in. wszystkie składniki majątkowe znajdujące się na ewidencji środków trwałych i wyposażenia oprócz lokalu użytkowego. Wnioskodawca zamierza lokal użytkowy wycofać z działalności gospodarczej. Lokal w momencie wycofania z użytkowania w działalności gospodarczej zostanie wynajęty nowo powstałej spółce cywilnej, która będzie używać go do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto w piśmie – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

Zespół składników majątkowych był, na dzień złożenia wniosku, wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie:
- organizacyjnej, gdyż stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych związanych z działalnością kancelarii notarialnej i mógł stanowić odrębne przedsiębiorstwo – kancelarię;
- finansowej, gdyż możliwe było wyodrębnienie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań związanych z działalnością wyodrębnionej części przedsiębiorstwa;
- funkcjonalnej, gdyż stanowił potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo – kancelarię – samodzielnie realizujące cele gospodarcze.
Obecnie zespół składników majątku stanowi odrębne (organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie) przedsiębiorstwo prowadzone przez wspólników spółki cywilnej.
Wydzielona część przedsiębiorstwa, na dzień złożenia wniosku, posiadała samodzielność w podejmowaniu decyzji jej dotyczących.
Do spółki cywilnej zostały wniesione wszystkie składniki majątku i zobowiązania związane z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa z wyjątkiem lokalu użytkowego (i zobowiązań z nim związanych), który zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami pomiędzy wspólnikami został spółce wynajęty przez Zainteresowanego na czas nieokreślony, Powodem takiego rozwiązania była wola wspólników prowadzenia przejętej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w wynajętym lokalu.
Przypisany do wyodrębnionej, zorganizowanej części przedsiębiorstwa zespół składników majątkowych jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań. Prowadzenie działalności przez wydzieloną część przedsiębiorstwa nie wymaga udziału pozostałych struktur działalności Wnioskodawcy. Obecnie wyodrębniona część przedsiębiorstwa stanowi samodzielne przedsiębiorstwo prowadzone przez wspólników spółki cywilnej. Działalność prowadzona jest w lokalu wynajętym od Zainteresowanego, ale mogłaby być prowadzona w każdym innym lokalu o odpowiednich parametrach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie aportem do spółki cywilnej zorganizowanej części prowadzonego przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej, w skład której wchodzą m.in. składniki majątkowe wykorzystywane w działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem do spółki cywilnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wchodzą m.in. składniki majątkowe wykorzystywane uprzednio w Jego działalności gospodarczej, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego, w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Jednakże o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, podatnik VAT czynny, prowadzi kancelarię prawną w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, w której wykorzystuje różne składniki majątkowe (lokal użytkowy, meble, samochody, komputery), przy nabyciu których skorzystał z odliczenia podatku VAT. Składniki majątku zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków, lecz były wykorzystywane w działalności Zainteresowanego, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bądź wprowadzone na ewidencję środków trwałych i amortyzowane w Jego działalności. Ponadto to Wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT związanego z ich nabyciem. W związku z planowaną likwidacją tej działalności i założeniem spółki cywilnej z inną osobą, Zainteresowany planuje wnieść aportem do tej spółki zorganizowaną część prowadzonego przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej. W skład zorganizowanej części prowadzonego przedsiębiorstwa wejdą m.in. wszystkie składniki majątkowe znajdujące się na ewidencji środków trwałych i wyposażenia oprócz lokalu użytkowego. Wnioskodawca zamierza lokal użytkowy wycofać z działalności gospodarczej. Lokal w momencie wycofania z użytkowania w działalności gospodarczej zostanie wynajęty nowo powstałej spółce cywilnej, która będzie używać go do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto Zainteresowany wskazał, że zespół składników majątkowych był, na dzień złożenia wniosku, wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie:

organizacyjnej, gdyż stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych związanych z działalnością kancelarii notarialnej i mógł stanowić odrębne przedsiębiorstwo – kancelarię;
finansowej, gdyż możliwe było wyodrębnienie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań związanych z działalnością wyodrębnionej części przedsiębiorstwa;
funkcjonalnej, gdyż stanowił potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo – kancelarię prawną – samodzielnie realizujące cele gospodarcze.

Obecnie zespół składników majątku stanowi odrębne (organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie) przedsiębiorstwo prowadzone przez wspólników spółki cywilnej. Wydzielona część przedsiębiorstwa, na dzień złożenia wniosku, posiadała samodzielność w podejmowaniu decyzji jej dotyczących. Do spółki cywilnej zostały wniesione wszystkie składniki majątku i zobowiązania związane z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa z wyjątkiem lokalu użytkowego (i zobowiązań z nim związanych), który zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami pomiędzy wspólnikami został spółce wynajęty przez Zainteresowanego na czas nieokreślony, Powodem takiego rozwiązania była wola wspólników prowadzenia przejętej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w wynajętym lokalu. Przypisany do wyodrębnionej, zorganizowanej części przedsiębiorstwa zespół składników majątkowych jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań. Prowadzenie działalności przez wydzieloną część przedsiębiorstwa nie wymaga udziału pozostałych struktur działalności Wnioskodawcy. Obecnie wyodrębniona część przedsiębiorstwa stanowi samodzielne przedsiębiorstwo prowadzone przez wspólników spółki cywilnej. Działalność prowadzona jest w lokalu wynajętym od Zainteresowanego, ale mogłaby być prowadzona w każdym innym lokalu o odpowiednich parametrach.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy wniesienie aportem do spółki cywilnej zorganizowanej części prowadzonego przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej, w skład której wchodzą m.in. składniki majątkowe wykorzystywane w działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wyjaśniono powyżej, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych będący przedmiotem aportu, składający się na kancelarię prawną, który będzie realizował określone zadania gospodarcze będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż jak wynika z treści wniosku, będzie odznaczał się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Tym samym część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która ma być przedmiotem aportu będzie spełniała wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zostały określone w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji planowany aport (zbycie) zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy – Jednostki, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, wskazany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań mający być przedmiotem aportu, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja wniesienia aportem do spółki cywilnej zorganizowanej części prowadzonego przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej – będzie wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy wniesienie aportem do spółki cywilnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa – kancelarii prawnej – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Z kolei kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej i przeznaczenia jej do wynajmu prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2014 r. nr ILPP1/443-705/14-5/NS. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin