Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1011/11/14/MZM
z 12 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 4 listopada 2014 r. (data otrzymania 12 listopada 2014 r.), uzupełnionym 12 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z najmu lokalu użytkowego oraz ustalenia wysokości przychodu z najmu tego lokalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z najmu lokalu użytkowego oraz ustalenia wysokości przychodu z najmu tego lokalu.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 30 grudnia 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-1011/14/MZM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 12 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w obszarze pozostałego doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, działalności związanej z doradztwem w zakresie informatyki, pozostałej działalności wspomagającej usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych oraz pozostałej działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej, gdzie indziej niesklasyfikowana. Dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym, jest również czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu.

We wrześniu 2014 r. jako osoba fizyczna wynajął prywatnie lokal użytkowy – powierzchnie magazynowe. Lokal ten nie jest użytkowany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, a koszty związane z jego wynajmem i utrzymaniem nie stanowią kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto wynajmowany przez Wnioskodawcę lokal użytkowy nie był i nie jest wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Umowa najmu ww. lokalu zawarta została poza prowadzoną działalnością gospodarczą.

Od 15 października 2014 r. ww. lokal użytkowy Wnioskodawca wynajął prywatnie podmiotowi gospodarczemu na cele jego działalności gospodarczej. Zgodnie z podpisaną umową najmu Wnioskodawca otrzymuje czynsz okresowy za wynajem całej nieruchomości oraz oddzielnie wystawia faktury za media i opłaty dodatkowe. Najemca pokrywa koszty mediów i opłat dodatkowych w takiej samej kwocie, w jakiej Wnioskodawca otrzymuje faktury od właściciela lokalu.

W dniu 22 października 2014 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym zawiadomienie o osiąganiu przez niego przychodów z najmu prywatnego i oświadczenie, że przychody te będzie opodatkowywał w 2014 r. zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Czy przychody z ww. najmu prywatnego stanowią przychód z najmu w rozumieniu art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
2. Czy koszty mediów i opłat dodatkowych, które pokrywa najemca stanowią przychód z najmu w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na wynajmie prywatnym lokalu użytkowego opisanego we wniosku stanowi przychód w rozumieniu art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Lokal, który Wnioskodawca najpierw wynajął prywatnie a później również prywatnie został przez niego wynajęty podmiotowi gospodarczemu w żaden sposób nie jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym – osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W związku z powyższym przychody uzyskane z prywatnego wynajmu lokalu są opodatkowane na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca uważa również, że koszty mediów i opłat dodatkowych, które pokrywa najemca nie stanowią przychodu z najmu w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z artykułem 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. W związku z powyższym źródłem przychodów z najmu jest fakt zawarcia umowy między stronami. To właśnie określona w umowie najmu wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu ponoszone przez najemcę w tym opłata za media i opłaty dodatkowe, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Wynajmujący jest tylko pośrednikiem przy uiszczaniu tych opłat. Reasumując, opłata za media i opłaty dodatkowe nie stanowią przychodu z najmu w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przychodem z najmu jest wyłącznie umówiony czynsz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem (podnajem) stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem (podnajem), który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy – dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1a tej ustawy – osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 3 ww. ustawy).

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a przywołanej ustawy – opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy – do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (tj. przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze), ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 wyżej przywołanej ustawy – podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – w terminie złożenia zeznania.

Po zakończeniu roku podatnicy obowiązani są do złożenia zeznania rocznego PIT-28. Należy je złożyć do 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym (art. 21 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

W świetle art. 668 § 1 Kodeksu cywilnego – najemca może rzecz najętą oddać w całości lub części osobie trzeciej do bezpłatnego używania albo w podnajem, jeżeli umowa mu tego nie zabrania. W razie oddania rzeczy osobie trzeciej zarówno najemca, jak i osoba trzecia są odpowiedzialni względem wynajmującego za to, że rzecz najęta będzie używana zgodnie z obowiązkami wynikającymi z umowy najmu. Stosunek wynikający z zawartej przez najemcę umowy o bezpłatne używanie lub podnajem rozwiązuje się najpóźniej z chwilą zakończenia stosunku najmu (art. 668 § 2 K.c.).

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu (podnajmu) jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który jak wynika z cytowanego powyżej przepisu art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego może być określony w pieniądzach, bądź też świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego (podnajmującego), a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże do powstania po stronie wynajmującego (podnajmującego) przychodu konieczne jest zaistnienie przesłanki zawartej w art. 11 ww. ustawy, czyli otrzymanie lub postawienie czynszu do dyspozycji.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu (podnajmu) jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego (podnajmującego), natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu (podnajmu) ponoszone przez osobę, której wynajęto (podnajęto) lokal, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to ta osoba zobowiązana jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego (podnajmującego). Przychód w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne powstaje jedynie wówczas, gdy ma miejsce przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jednakże działalność ta nie jest związana z obrotem nieruchomościami, ich najmem lub dzierżawą. Ponadto podnajmowany przez Wnioskodawcę lokal użytkowy nie był i nie jest wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca dodał, że umowa najmu (podnajmu) ww. lokalu zawarta została poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Zgodnie z tą umową Wnioskodawca otrzymuje czynsz okresowy za wynajem całej nieruchomości oraz oddzielnie wystawia faktury za media i opłaty dodatkowe. Osoba wynajmująca lokal od Wnioskodawcy pokrywa koszty mediów i opłat dodatkowych w takiej samej kwocie w jakiej Wnioskodawca otrzymuje od właściciela lokalu.

Reasumując, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego, uznać należy, że skoro płacony na rzecz Wnioskodawcy przez osobę wynajmującą od Wnioskodawcy lokal czynsz za podnajem jest czynszem, który dotyczył lokalu użytkowego nie będącego przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, to przychód z podnajmu tego lokalu podlega opodatkowaniu jako tzw. najem (podnajem) prywatny opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Innymi słowy czynsz zapłacony przez osobę wynajmującą od Wnioskodawcy lokal odnosi się do źródła przychodów jakim jest prywatny najem (podnajem) a fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą nie związaną z obrotem nieruchomościami, ich najmem, podnajmem lub dzierżawą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zmienia źródła jego uzyskania. Z tego względu czynsz jako przychód z najmu (podnajmu) prywatnego nie będzie więc zaliczany do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowić on będzie przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy i z tego względu może być opodatkowany zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych. Przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest u Wnioskodawcy otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu (podnajmu). Natomiast należności z tytułu mediów i opłat dodatkowych uiszczane przez osobę wynajmującą od Wnioskodawcy lokal nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, o ile faktycznie w umowie jest zapis, że osoba ta została zobowiązana do ich ponoszenia. W związku z tym opłaty te nie stanowią u Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego, a tym samym z tytułu ich otrzymania nie powstał przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.