Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-281/14-2/MK
z 5 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego przez konwersję wniesionych w latach 2002-2010 dopłat na udziały – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego przez konwersję wniesionych w latach 2002-2010 dopłat na udziały.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka rozważa podwyższenie swojego kapitału zakładowego. Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki ma w założeniu podnieść jej wiarygodność w oczach kontrahentów, co powinno pozytywnie wpłynąć na jej działalność gospodarczą bowiem umożliwi Spółce negocjowanie korzystniejszych warunków kontraktów co powinno spowodować wzrost jej efektywności, a przez to pośrednio przyczynić się do wzrostu osiąganych przychodów.

Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi poprzez konwersję dopłat, jakie zostały wniesione przez wspólników spółki na przestrzeni lat 2002-2010. Dopłaty jakie były wnoszone przez wspólników spółki podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (Spółka składała stosowne deklaracje i płaciła wykazany w nich podatek).

W celu dokonania konwersji dopłat podjęta zostanie uchwała zgromadzenia wspólników Wnioskodawcy o zwrocie dopłat. Następnie podjęta zostanie uchwała zgromadzenia wspólników Wnioskodawcy o podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy w zamian za wkład pieniężny w wysokości zbliżonej do kwoty zwracanych dopłat. Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi bądź poprzez ustanowienie nowych udziałów i wydanie ich wspólnikom Spółki bądź poprzez podwyższenie wartości nominalnej dotychczas posiadanych przez nich udziałów.

W efekcie, podjęcia uchwały o zwrocie dopłat oraz uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki, Spółka i jej wspólnicy będą posiadać wobec siebie wierzytelności o zbliżonych kwotach.

W następnej kolejności Spółka oraz wspólnicy Spółki zawrą umowę w przedmiocie potrącenia wzajemnych wierzytelności na podstawie art. 14 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r poz. 1030; dalej: „k.s.h.”).

Konwersja dopłat nastąpi przy uczestnictwie wspólników spółki posiadających jej udziały na dzień podjęcia stosownych uchwał, którymi mogą, ale nie muszą być wspólnicy spółki posiadający jej udziały w dniu złożenia niniejszego wniosku o interpretację. Zgodnie bowiem z przepisami Kodeksu spółek handlowych uprawnienie do uzyskania zwrotu dopłat przysługuje każdorazowym wspólnikom spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych od dokonanej zmiany umowy Spółki, polegającej na podwyższeniu kapitału zakładowego poprzez konwersję wniesionych dopłat na jej kapitał zakładowy, w wyniku której wspólnicy Spółki otrzymają nowe udziały lub w wyniku której wartość nominalna dotychczas posiadanych przez nich udziałów ulegnie podwyższeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy opisana w zdarzeniu przyszłym, zmiana umowy Spółki, polegająca na podwyższeniu jej kapitału zakładowego poprzez konwersję wniesionych dopłat na jej kapitał zakładowy, w wyniku której wspólnicy Spółki otrzymają nowe udziały lub w wyniku której wartość nominalna dotychczas posiadanych przez nich udziałów ulegnie podwyższeniu będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC bowiem konwertowane dopłaty byty uprzednio opodatkowane podatkiem od czynność cywilnoprawnych.

W aktualnym stanie prawnym, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) w związku z art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o PCC, zmiana umowy spółki powodująca podwyższenie jej kapitału zakładowego podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl natomiast art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC zwalnia się od podatku umowy spółki i ich zmiany związane z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych, wspólnikom lub akcjonariuszom dopłat, które były uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska. Przepis ten został wprowadzony do ustawy o PCC ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednak zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 2 nowelizacji art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC w brzmieniu nadanym nowelizacją stosuje się do dopłat wniesionych przez wspólników od dnia 1 maja 2004 r.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, konwersja na kapitał zakładowy Spółki dopłat, które zostały wniesione przez wspólników Spółki po 1 maja 2004 r. i które były opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych W takiej części w jakiej dopłaty zostały uprzednio opodatkowane PCC.

Jednakże, w ocenie Spółki, również konwersja na kapitał zakładowy dopłat, które były wniesione przed 1 maja 2004 r. i które były opodatkowane wtedy podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegać zwolnieniu z PCC, za czym przemawiają argumenty przedstawione poniżej.

Podatek od czynności cywilnoprawnych pobierany od umów spółek kapitałowych na podstawie przepisów ustawy o PCC jest odpowiednikiem podatku kapitałowego uregulowanego dyrektywą Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału. Powołana dyrektywa zastąpiła dyrektywę Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitałów. Zmiana ta ze względu na tożsamość analizowanych poniżej zapisów obu dyrektyw jest irrelewantna dla oceny przedmiotu niniejszego wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 Dyrektywy z 1969 r. suma, od której naliczany jest podatek w przypadku podwyższenia kapitału nie obejmuje sumy aktywów należących do spółki kapitałowej, które są przeznaczone na podwyższenie kapitału i które już zostały objęte podatkiem kapitałowym. Tożsama regulacja zawarta została w Dyrektywie Rady z 2008 r. Zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. a) Dyrektywy w przypadku podwyższenia kapitału podstawa opodatkowania podatkiem kapitałowym nie obejmuje sumy aktywów należących do spółki kapitałowej, które są przeznaczone na podwyższenie kapitału i które zostały już objęte podatkiem kapitałowym.

Nadrzędną, zatem zasadą wynikającą z powołanych dyrektyw jest jednokrotne opodatkowanie kapitału w spółkach kapitałowych. Zgodnie z aktualnym, wiążącym Rzeczpospolitą Polską orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (por. wyrok z dnia 12 listopada 2009 r. w sprawie Elektrownia Pątnów II, C-441/08) ww. zasady należy przestrzegać bezwzględnie. W tym w odniesieniu do powstałych po dniu 1 maja 2004 r. skutków zdarzeń mających miejsce przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.

Powołany wyrok dotyczył wprawdzie konwersji pożyczki na kapitał zakładowy jednak wnioski z niego wynikające mogą być odpowiednio zastosowane do udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy postawione w niniejszym wniosku. W wyroku tym Trybunał uznał, że art. 5 ust. 3 tiret drugie dyrektywy 69/335 wymaga, aby przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem kapitałowym podwyższenia kapitału spółki w drodze konwersji pożyczek zaciągniętych przez tę spółkę przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej na udziały, w sytuacji gdy konwersja miała miejsce po przystąpieniu, uwzględniać wcześniejsze opodatkowanie tych pożyczek na podstawie obowiązującego wówczas ustawodawstwa krajowego. Tym samym ETS uznał, że obowiązujące w stosunku do pożyczek od udziałowca ograniczenie w stosowaniu zwolnienia z art. 9 pkt 11 lit. b ustawy o PCC jest nieuzasadnione.

W ocenie Spółki, w sposób analogiczny należy odnieść się do ograniczenia w stosowaniu zwolnienia z PCC konwersji dopłat udzielonych spółce kapitałowej przed 1 maja 2004 r. brak jest bowiem w istocie różnicy pomiędzy statusem prawnym na gruncie powołanych przepisów Dyrektyw, kwot pożyczek oraz dopłat zamienianych na udziały w spółce kapitałowej.

W ocenie Spółki, z wyżej przytoczonego wyroku ETS wynika, że art. 2 ust. 3 pkt 2 nowelizacji nie może być stosowany. W sytuacji konfliktu między prawem krajowym a prawem Unii Europejskiej, zgodnie z zasadą pierwszeństwa prawa wspólnotowego należy pominąć niezgodny z prawem Unii Europejskiej przepis krajowy i zastosować bezpośrednio skuteczne przepisy prawa Unii. Zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego ma nieograniczony zasięg czasowy, co oznacza, że z pierwszeństwa przed prawem krajowym korzystają wszystkie normy prawa unijnego, niezależnie od tego czy weszły w życie wcześniej, czy później niż przepisy prawa krajowego, co potwierdziło orzeczenie ETS z dnia 9 marca 1978 r. w sprawie Amministrazione delie Finanze delio Stato przeciwko Simmenthal SpA (C-106/77). W praktyce, w przypadku zaistnienia, niedającego się pogodzić w drodze wykładni przepisów krajowych, konfliktu między bezpośrednio skutecznymi przepisami prawa UE a prawem krajowym należy pominąć prawo krajowe i zastosować bezpośrednio skuteczne przepisy prawa unijnego. W orzeczeniu w sprawie Simmenthal ETS wskazał, bowiem, że sprzeczne z wymogami wynikającym, z samej natury prawa wspólnotowego byłyby wszelkie przepisy obowiązujące w krajowym porządku prawnym oraz wszelka praktyka legislacyjna, administracyjna lub sądowa, powodujące ograniczenie skuteczności tego prawa poprzez odmowę przyznania sądowi, w którego kompetencji leży jego zastosowanie, uprawnienia do uczynienia, w momencie stosowania tego prawa, wszystkiego, co niezbędne do pominięcia krajowych przepisów ustawowych stojących na przeszkodzie pełnej skuteczności prawa wspólnotowego.

Należy podkreślić, w przeciwieństwie do bezpośredniego stosowania przepisów Konstytucji, które w zasadzie ogranicza się do sądów (zgodnie z art. 178 ust. 1 Konstytucji sędziowie podlegają tylko Konstytucji i ustawom) i Trybunału Konstytucyjnego (sędziowie Trybunału podlegają tylko Konstytucji) ─ gdyż organ administracyjny nie może, uznając, że konkretny przepis prawa krajowego jest niezgodny z Konstytucją, odmówić jego zastosowania powołując się na przepisy Konstytucji ─ w przypadku stwierdzenia analogicznej sprzeczności, zachodzącej między przepisami prawa krajowego a prawem unijnym organ administracyjny powinien odmówić zastosowania niezgodnej z prawem UE normy prawa krajowego i zastosować bezpośrednio skuteczną normę prawa UE. Wniosek ten został potwierdzony w wyroku ETS z dnia 22 czerwca 1989 r. w sprawie Fratelli Costanzo SpA przeciwko Comune di Milano (C-103/88), w którym ETS uznał, że byłoby sprzeczne z ww. zasadą [bezpośredniej skuteczności] to, że podczas gdy osoba prywatna może powoływać się na postanowienia dyrektywy, spełniające warunki określone powyżej, podczas krajowego postępowania sądowego celem uzyskania wyroku sądowego przeciwko władzom administracyjnym, władze te nie mają obowiązku stosować postanowień dyrektywy oraz odstąpienia od tych przepisów prawa krajowego, które są w kolizji z nimi. Stąd też, ilekroć warunki, zgodnie z którymi Trybunał uznał, że osoby prywatne mogą powoływać się na postanowienia dyrektywy w postępowaniu przed sądami krajowymi są spełnione, wszystkie organy administracji, także organy zdecentralizowane takie jak gminy, są zobowiązane do stosowania tych postanowień związanych i trybunałów.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, konwersja dopłat na kapitał zakładowy spółki kapitałowej, które zostały uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegać zwolnieniu od podatku niezależnie od daty ich wniesienia, tj. bez względu na fakt czy dopłaty zostały wniesione przed czy po 1 maja 2004 r.

Powyżej przedstawione stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 lutego 2011 r. (sygn. ILPB2/436-249/l0-2/MK), w której zostało wskazane że: kwoty dopłat wniesionych do Spółki kapitałowej przez wspólników opodatkowane przed dniem 1 maja 2004 r., konwertowane na kapitał zakładowy Spółki po tym dniu, zwolnione są od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Spółka pragnie również zwrócić uwagę na wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2010 r. (sygn. II FSK 2018/09), w którym sąd uznał, że konwersja pożyczki od udziałowca na kapitał zakładowy nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych nawet jeśli pożyczki zostały zaciągnięte przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Zważywszy na analogię pomiędzy zdarzeniem przyszłym opisanym w niniejszym wniosku a stanem faktycznym, który legł u podstaw powołanego orzeczenia, a także tożsamością podstawy prawnej, na której oparł się NSA i na której opiera się Spółka, tj. art. 5 ust. 3 Dyrektywy z 1969 r. lub art. 12 ust. 1 Dyrektywy z 2008 r., zasadnym jawi się zastosowanie wniosków wynikających z powołanego orzeczenia do sytuacji Wnioskodawcy.

Końcowo Spółka pragnie wskazać, że potwierdzeniem wykładni przepisów zaprezentowanej przez Spółkę jest treść uzasadnienia projektu ustawy na podstawie, którego uchwalono nowelizację (Sejm RP VI Kadencji, nr druku: 748), w którym wskazano, że: wprowadzony przepis przewiduje na identycznych zasadach uwzględnienie uprzednio objętych wkładów, tak podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jak i jego odpowiednikiem w państwach członkowskich; projektowane przepisy art. 9 pkt 11 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych realizują zasadę jednokrotnego opodatkowania wkładów do spółek. Zatem wolą ustawodawcy było aby nie pobierać podatku od wkładów, które uprzednio były już opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, objęcie konwersji dopłat ponownym obowiązkiem podatkowym stałoby w oczywistej sprzeczności z intencjami ustawodawcy.

Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, że konwersja dopłat jaka może zostać przeprowadzona w oparciu o mechanizm przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, a więc poprzez zmianę umowy Spółki, polegającą na podwyższeniu jej kapitału zakładowego poprzez konwersję wniesionych dopłat na jej kapitał zakładowy, w wyniku której wspólnicy Spółki otrzymają nowe udziały lub w wyniku której wartość nominalna dotychczas posiadanych przez nich udziałów ulegnie podwyższeniu, będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o pcc. Konwertowane dopłaty były bowiem uprzednio opodatkowane podatkiem od czynność cywilnoprawnych.

Spółka jest świadoma, że przedstawiona powyżej interpretacja indywidualna i orzeczenie NSA nie posiada waloru ochronnego w stosunku do Spółki, jednak ze względu na tożsamość stosowanych regulacji prawa podatkowego, stanowią potwierdzenie ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych mogą zostać potraktowane, jako wskazówka interpretacyjna dla oceny zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) w zw. z pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki i ich zmiany.

Stosownie do treści art. 1a pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez spółkę kapitałową należy rozumieć spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną i europejską.

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, za zmianę umowy spółki kapitałowej uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty. Umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega analizowanemu podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

1. rzeczywisty ośrodek zarządzania albo
2. siedziba tej spółki – jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego (art. 1 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną i ciąży na spółce. Podstawę opodatkowania w analizowanym przypadku stanowi, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy, wartość o którą podwyższono kapitał zakładowy. Natomiast stawka podatku wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

W myśl art. 9 pkt 11 lit. b) ww. ustawy, zwalnia się od podatku umowy spółki i ich zmiany związane z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom lub akcjonariuszom dopłat albo z niezwróconej pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez wspólnika lub akcjonariusza, które były uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje podwyższyć kapitał zakładowy. Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi przez konwersję dopłat, jakie zostały wniesione przez wspólników spółki na przestrzeni lat 2002-2010. Dopłaty jakie były wnoszone przez wspólników spółki podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (Spółka składała stosowne deklaracje i płaciła wykazany w nich podatek).

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy co następuje.

Podatek od czynności cywilnoprawnych pobierany od umów spółek kapitałowych na podstawie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest odpowiednikiem podatku kapitałowego uregulowanego dyrektywą Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. Urz. UE L 46 z 21.02.2008, str. 11). Powołana dyrektywa zastąpiła dyrektywę Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. UE L 249 z 3.10.1969, str. 25, ze. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 11, ze zm.).

Ponadto podkreślić należy, że w polskim porządku prawnym analizowana ustawa funkcjonuje od 1 stycznia 2001 r. Regulacja ta, w zakresie opodatkowania czynności cywilnoprawnych, zastąpiła obowiązującą do 31 grudnia 2000 r. ustawę z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 ze zm.), której zakres przedmiotowy obejmował zarówno zasady obciążania opłatą czynności organów administracji publicznej, dokumentów oraz orzeczeń sądowych jak również czynności cywilnoprawnych, w tym umów spółek i ich zmiany.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 209, poz. 1319). Celem tej zmiany było dostosowanie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych do obowiązującego prawa Unii Europejskiej. W nowelizacji wdrożono postanowienia ww. Dyrektywy Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału. Nowy akt wspólnotowy uprościł i uporządkował prawo Unii Europejskiej w materii opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych. Wprowadził korzystne regulacje dla spółek kapitałowych, przez ograniczenie katalogu czynności podlegających podatkowi kapitałowemu.

Nadrzędną zasadą wynikającą z powołanych dyrektyw jest jednokrotne opodatkowanie kapitału w spółkach kapitałowych. Zgodnie z aktualnym, wiążącym Rzeczpospolitą Polską orzecznictwem (wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 12 listopada 2009 r. sprawa C-441/08) ww. zasady należy przestrzegać bezwzględnie, w tym w odniesieniu do powstałych po dniu 1 maja 2004 r. skutków zdarzeń mających miejsce przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.

Powyższe oznacza, że kwoty dopłat wniesionych do Spółki kapitałowej przez wspólników, opodatkowane przed dniem 1 maja 2004 r., konwertowane na kapitał zakładowy Spółki po tym dniu, zwolnione są od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, opisana we wniosku zmiana umowy spółki kapitałowej związana z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom dopłat, które były uprzednio opodatkowane na podstawie obowiązującego wówczas ustawodawstwa krajowego będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.